Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Καρδίτσα, Αμστερνταμ ή Βερολίνο;

#Γράμμα από την πόλη μου.Του Γιαννη Πλιατσικα,web developer. Καθημερινή 28Ιανουαρίου 2012

Είμαι βέβαιος πως η ανηφόρα στοιχειώνει το μυαλό κάθε ποδηλάτη και η Αθήνα απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί επίπεδη πόλη. Μια σκέψη που κάνω κάθε φορά όταν με το ποδήλατο βρεθώ σε μια ωραία κατηφόρα είναι πως η ξεκούραστη αυτή κατηφόρα θα ήταν ανηφόρα αν είχα την αντίθετη κατεύθυνση. Ο χρόνος όμως που έχω περάσει κολλημένος στην κίνηση ή ψάχνοντας για θέση στάθμευσης με κάνουν να βλέπω τις ανηφόρες με συμπάθεια. Το κυριότερο πρόβλημα άλλωστε, για κάποιον που χρησιμοποιεί το ποδήλατο ως μέσο μεταφοράς στην Αθήνα, δεν είναι οι ανηφόρες.
Η αλήθεια είναι πως στο μυαλό μου το ποδήλατο ήταν πάντα από τις τελειότερες εφευρέσεις του ανθρώπου. Ωφέλιμο για όσους το χρησιμοποιούν και χωρίς να προκαλεί ενόχληση στους υπόλοιπους. Χαιρόμουν πάντα τις ποδηλατοβόλτες κάθε φορά που βρισκόμουν στην κεντρική Ευρώπη ή σε πόλεις της Ελλάδας με ποδηλατική παράδοση όπως το Μεσολόγγι ή η Κως.
Η απόφαση πάρθηκε στις αρχές του 2000. Θα χρησιμοποιούσα το ποδήλατο ως βασικό μέσο για τις μετακινήσεις μου στην Αθήνα. Είχα υπολογίσει τα πάντα. Θα κέρδιζα χρόνο, θα εξοικονομούσα χρήματα, θα βελτίωνα ακόμη και τη φυσική μου κατάσταση μιας και ποτέ δεν ήμουν από αυτούς που πήγαιναν σε γυμναστήριο. Ασε που ακόμη και σήμερα θεωρώ παράδοξο κάποιος να παίρνει το αυτοκίνητο για να πάει στο γυμναστήριο.
Αυτό που δεν είχα υπολογίσει ήταν το «μεσογειακό» ταμπεραμέντο των οδηγών αυτοκινήτων και δικύκλων, την απαγόρευση μεταφοράς ποδηλάτων στον ηλεκτρικό τότε και μετέπειτα στο μετρό, την κακή κατάσταση του οδοστρώματος και τα αδέσποτα σκυλιά.
Ο Αϊνστάιν έλεγε πως η αρχική ιδέα της θεωρίας της σχετικότητας του ήρθε καθώς έκανε ποδήλατο. Από τις πρώτες μου διαδρομές στην πόλη ήμουν σίγουρος πως ο Αϊνστάιν δεν θα είχε σκεφτεί ποτέ τη θεωρία της σχετικότητας αν έκανε ποδήλατο στην Αθήνα. Η ξεγνοιασιά και η αίσθηση ελευθερίας που απολάμβανα ποδηλατώντας στο Βερολίνο ή το Αμστερνταμ έδωσαν τη θέση τους στην αγωνία στους δρόμους της Αθήνας. Για τους οδηγούς ήμουν αόρατος, για τα σκυλιά παραμένω πάντα ένας εύκολος στόχος και οι λακκούβες στους δρόμους παραμένουν μια καλή δοκιμασία για τα αντανακλαστικά και την αντοχή του ποδηλάτου μου.
Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα φαίνεται να αλλάζουν. Θες η μόδα, θες η συνειδητοποίηση πως το ποδήλατο είναι ένα γρήγορο, ευέλικτο και οικονομικό μέσο; Γεγονός είναι πως οι ποδηλάτες στους δρόμους έχουν πολλαπλασιαστεί. Αρκετές ομάδες ποδηλατιστών έχουν δημιουργηθεί και κάποιες από αυτές, κινηματικά σχεδόν, μιλούν για δικαιώματα του ποδηλάτη. Οι οδηγοί μηχανοκίνητων είναι πιο προσεκτικοί. Το δίκτυο πεζοδρόμων στο κέντρο, αλλά και σε άλλες περιοχές, αποτελεί μια καλή βάση για εξορμήσεις, ενώ ο Δήμος Αθηναίων έχει εκπονήσει προκαταρκτική μελέτη για την κατασκευή ποδηλατόδρομου που θα συνδέει αρχαιολογικούς χώρους του ιστορικού κέντρου της πόλης δρομολογώντας μάλιστα και πιλοτικό πρόγραμμα ενοικίασης κοινόχρηστων ποδηλάτων.
Ποδηλατώντας σχεδόν για δέκα χρόνια, έχω καταλήξει πως παρ’ όλες τις ελλείψεις, το ποδήλατο παραμένει ιδανικό μέσο μετακίνησης στην πόλη. Λόγω του ποδηλάτου ανακάλυψα πόσο όμορφη είναι η Αθήνα και ήταν το ποδήλατο που με έκανε να την αγαπήσω λίγο περισσότερο. Δεν ξέρω αν η Αθήνα φτάσει ποτέ να γίνει Καρδίτσα ή Βερολίνο όσον αφορά τη χρήση ποδηλάτου. Το σίγουρο είναι πως αν κανείς επιλέξει ποδήλατο για τις καθημερινές του μετακινήσεις, δεν θα το μετανιώσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.