Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Ιταλοί και Έλληνες δήμαρχοι: Una faccia, una razza?

#Του Σωτήρη Μπουζάρα

Οι Ιταλοί δήμαρχοι των πόλεων Κάβα Ντε Τιρένι και Μπαρονίσι, κκ Μάρκο Κάλντι και Τζιοβάνι Μοσιατέλο, που χάρισαν κομμάτι των απολαβών τους στην δοκιμαζόμενη χώρα μας βρέθηκαν πριν από λίγες μέρες, στην Αθήνα.

Η πρωτοβουλία τους συγκίνησε τους Έλληνες και μας έδωσε μία αίσθηση αλληλεγγύης, μιας αρχής πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η Ενωμένη Ευρώπη αλλά τελευταία δείχνει να έχει ξεχαστεί τελείως στο όνομα των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Κάποιοι ξεχνούν ότι πίσω από τα ποσοστά της ανεργίας και της υπανάπτυξης, κρύβονται άνθρωποι.

Όμως η κίνηση των Ιταλών δημάρχων πυροδότησε και έναν ατέλειωτο διάλογο, κυρίως σε χώρους κοινωνικής δικτύωσης, που κατέλειξε σε εντελώς αυθαίρετες θέσεις, απίστευτες απόψεις και έντονο λαϊκισμό. Με αφορμή αυτό το φαινόμενο, καθόλου σπάνιο στις μέρες μας, καταγράψαμε τα πιο συχνά σχόλια και κάναμε μια μικρή έρευνα, προσπαθώντας να καταλάβουμε που τελειώνει η αλήθεια και που αρχίζει η διαστρέβλωση. Παραθέτουμε παρακάτω τα ενδιαφέροντα συμπεράσματα που προέκυψαν:

1. Οι Έλληνες δήμαρχοι παίρνουν πολύ περισσότερα χρήματα από τους Ιταλούς, ακόμη και τώρα μέσα στην κρίση.


Λάθος. Στην Ιταλία, οι απολαβές του δημάρχου εξαρτώνται αποκλειστικά από τον πληθυσμό του Δήμου του. Ξεκινούν από τις 3.100 € το μήνα καθαρά (για πόλεις 10.000 έως 30.000 κατοίκων), και φτάνουν τις 7.800 € (για πόλεις μεγαλύτερες των 500.000 κατοίκων). Ο Ιταλός δήμαρχος μίας πόλης όπως η Κομοτηνή, η Ξάνθη ή και η Καβάλα, 50.000 έως 100.000 κατοίκων, παίρνει 4.130 € το μήνα καθαρά, χωρίς άλλες κρατήσεις (δηλαδή πολύ περισσότερα από 1.100 € το μήνα, όπως λανθασμένα λέει η φήμη που κυκλοφορεί στα blogs). (*)

Στην Ελλάδα, οι απολαβές του δημάρχου εξαρτώνται και από τον πληθυσμό του Δήμου τους, σε συνδυασμό όμως με …το μισθό του Γενικού Γραμματέα Υπουργείου (!). Ξεκινούν από το 60% του μισθού αυτού για πόλεις μέχρι 20.000 κατοίκων, και φτάνει στο 100% για πόλεις των 100.000 κατοίκων και πάνω. (**)

Ο Έλληνας δήμαρχος μιας πόλης 55.000 κατοίκων της περιφέρειας, όπως η Κομοτηνή, η Ξάνθη ή και η Καβάλα, παίρνει 4.300 € μικτά, δηλαδή 2.600 € περίπου μετά από τις κρατήσεις!

2. Και στην Ελλάδα και στην Ιταλία, οι δήμαρχοι παίρνουν 12 μισθούς το χρόνο.

Λάθος επίσης. Στην Ιταλία όντως ισχύει αυτό: ο δήμαρχος παίρνει 12 μισθούς. Άρα, ο Ιταλός δήμαρχος σε μία πόλη όπως οι παραπάνω που αναφέραμε, αμοίβεται με 4.130 € το μήνα x 12 μήνες= 49.560 € καθαρά ετησίως. (*)

Στην Ελλάδα, οι δήμαρχοι παίρνουν 11 μισθούς, ακριβώς λόγω κρίσης! Δηλαδή, ο Έλληνας δήμαρχος μίας αντίστοιχης πόλης, παίρνει 2.600 € x 11 μήνες= 28.600 € καθαρά κάθε χρόνο, μετά τις κρατήσεις. Δηλαδή τελικά, 2.383 € το μήνα περίπου (28.600 / 12 μήνες)! (**)

Άρα, ο σημαντικά πιο καλοπληρωμένος Ιταλός δήμαρχος παίρνει κάθε μήνα 1.747 € περισσότερα από τον Έλληνα συναδελφό του σε αντιστοίχου πληθυσμού πόλη.

3. Και στις δύο χώρες, οι δήμαρχοι έχουν και άλλα έσοδα που πηγάζουν από την θέση τους, όπως έξοδα παράστασης, εκτός έδρας κ.λπ.

Και σωστό και λάθος. Ισχύει ώς ένα σημείο, αλλά τα ποσά είναι εντελώς διαφορετικά. Στην Ιταλία οι δήμαρχοι πράγματι δικαιούνται έξοδα παράστασης, ποσά που κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητα είναι! Τέτοια έξοδα παράστασης είναι πχ η συμμετοχή των δημάρχων στα Δημοτικά Συμβούλια. Άλλωστε, αυτές ακριβώς τις απολαβές τους από τα έξοδα παράστασης (περίπου 1.100 ευρώ το μήνα) μας δώρησαν οι 2 Ιταλοί δήμαρχοι και όχι τους μισθούς τους, όπως κυκλοφορεί. Επίσης, οι Ιταλοί δήμαρχοι δικαιούνται και αξιόλογη χιλιομετρική αποζημίωση, όταν μετακινούνται εκτός της έδρας τους. (*)

Αντίστοιχα, οι Έλληνες δήμαρχοι δεν δικαιούνται κανενός είδους έξοδα παράστασης, όπως πχ οι Έλληνες βουλευτές που αποζημιώνονται όταν συμμετέχουν σε Επιτροπές της Βουλής. Και όταν τα καθήκοντά τους επιβάλουν διανυκτέρευση εκτός έδρας, αποζημιώνονται με 9 € (εννέα ευρώ!) και δικαιούνται 52 € για ξενοδοχείο. (**)

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.

4. Ιταλοί και Έλληνες δήμαρχοι έχουν και άλλα έσοδα, εκτός των απολαβών τους λόγω του αξιώματός τους. Μπορούν να ζήσουν από αυτά.
Λάθος. Οι Ιταλοί δήμαρχοι δικαιούνται να ασκούν το επάγγελμά τους όσο είναι δήμαρχοι, και να κατέχουν θέσεις και σε άλλους οργανισμούς παίρνωντας τον αντίστοιχο μισθό. (*)

Οι Έλληνες δήμαρχοι στερούνται και τα δύο αυτά δικαιώματα. Απαγορεύεται να ασκούν το επάγγελμα που έκαναν πρίν γίνουν δήμαρχοι καθώς υπάρχει θέμα ασυμβίβαστου. Η Ελληνική Βουλή θέσπισε την διάταξη περί ασυμβίβαστου για τους δημάρχους, αλλά πολύ βολικά εξαίρεσε τους Έλληνες βουλευτές. Άραγε πόση ζημιά παθαίνει ένας επαγγελματίας που υποχρεώνεται να απέχει από το επάγγελμά του γαι 4 ή περισσότερα χρόνια; Eπίσης, οι Έλληνες δήμαρχοι δεν δικαιούνται καμμιά επιπλέον αποζημίωση για άλλες θέσεις που συχνά κατέχουν όπως πχ πρόεδροι σε δημοτικές επιχειρήσεις, σε άλλα αυτοδιοικητικά όργανα κλπ., καθώς απαγορεύεται να κατέχουν άλλη αμοιβόμενη θέση. Έχουν μόνο τις ευθύνες! (**)

Συνεπώς, το αποκλειστικό εισόδημα των Ελλήνων δημάρχων είναι οι απολαβές από την θέση τους και μόνο, αντίθετα με ό,τι ισχύει για τους Ιταλούς συναδέλφους τους.

5. Με τόσο ψηλή ανεργία, οι Έλληνες δήμαρχοι δεν θα έπρεπε να παίρνουν μισθό.

Ίσως ο πιο χοντρός λαϊκισμός που ακούγεται στο θέμα αυτό. Πώς θα βοηθούσε στην αντιμετώπιση της ανεργίας κάτι τέτοιο; Δήμαρχος είναι δουλειά πλήρους απασχόλησης, συχνά με πολλές υπερωρίες που έτσι και αλλιώς δεν αναγνωρίζονται. Πώς θα μπορούσε να μην αμοίβεται; Πώς θα συντηρηθεί η οικογένειά του; Ποιός δουλεύει χωρίς μισθό; Και γιατί θα έπρεπε;

6. Όπως και νά’χει, τα 2.383 το μήνα που παίρνει ο Έλληνας δήμαρχος είναι πολλά λεφτά, στην σημερινή κατάσταση.

Σε σχέση με τί; Με το έργο που καλείται να επιτελέσει; Mε τις ευθυνες που τον βαρύνουν; Mε την σοβαρότητα και το κύρος της θέσεως; Ή μήπως σε σύγκριση με τον μηνιαίο μισθό του φύλακα του ΟΑΚΑ που είναι 3.500€; Ή τον αντίστοιχο μισθό της δακτυλογράφου του ίδιου γηπέδου που παίρνει 4.500€; Ή ίσως σε σύγκριση με τον νυχτοφύλακα των ΕΛΠΕ που παίρνει περίπου 8.000 κάθε μήνα; Και ας μην συγκρίνουμε καν τις απολαβές των 325 Ελλήνων δημάρχων με τις αντίστοιχες απολαβές των 300 της Βουλής μας. (***)

Σύντομα, για δήμαρχοι θα κατεβαίνουν μόνο οι εύποροι αργόσχολοι, καθώς οι εύποροι που κάνουν καριέρα δεν θα την αφήνουν για πολύ λιγότερα χρήματα. Και οι λιγότερο εύποροι δεν θα το επιχειρούν καθώς δεν θα μπορούν να συντηρήσουν την οικογένειά τους. Αυτό το προφίλ δημάρχου θέλουμε για τις πόλεις μας;

Aς ξεκαθαρίσουμε κάτι στο σημείο αυτό. Η χειρονομία των Ιταλών δημάρχων κάθε άλλο παρά ασήμαντη είναι. Όχι ασφαλώς για τα χρήματα που δώρησαν στην χώρα μας, αλλά κυρίως για τον συμβολισμό της ενέργειάς τους και για την έκκλησή τους προς τους ευρωπαίους ηγέτες …”να μην διοικούν σαν βάρβαροι, αλλά σαν ποιητές”. Η κίνησή τους έκανε τον γύρο των ειδησεογραφικών πρακτορείων και φώτισε έντονα από άλλη γωνία το ελληνικό πρόβλημα και το πόσο αυτό επηρεάζει την ζωή των Ελλήνων. Όμως, από το σημείο αυτό μέχρι την διάσταση που πήρε το θέμα και τα απίστευτα που ακούστηκαν, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Και οφείλουμε να ξεχωρίσουμε αυτούς που λένε ή επαναλαμβάνουν όλα τα παραπάνω από άγνοια, αφέλεια ή επειδή είναι απλά της εποχής, από όσους τα λένε, τα γράφουν και τα αναπαράγουν σε κάθε ευκαιρία προσθέτοντας κάθε φορά και λίγη …σάλτσα, αν και γνωρίζουν πολύ καλά την αλήθεια και τα πραγματικά νούμερα.

Ο λαϊκισμός είναι ένα πολύ επικίνδυνο φαινόμενο που στρέφεται ευθέως εναντίον της δημοκρατίας και των θεσμών που πρέπει να δημιουργεί και να διατηρεί κάθε πολιτισμένη, σύγχρονη κοινωνία. Τέτοιοι θεσμοί, ιδιαίτερα σημαντικοί σήμερα, είναι οι Δήμοι και τα όργανά τους. Άλλο δείγμα τέτοιου λαϊκισμού είναι τα φαινόμενα “δικτατορίας των οργανομένων μειοψηφιών” που παρατηρούμε τελευταία ολοένα και πιο συχνά στην χώρα μας. Ολιγομελείς ομάδες που επιχειρούν με φωνές, ύβρεις, προπυλακισμούς και άλλες ενέργειες που βαφτίζουν “αγανάκτηση” ή “διαμαρτυρία” να καταργήσουν αιρετά όργανα όπως η Βουλή ή τα Δημοτικά Συμβούλια ή να επιβάλλουν τις απόψεις τους, στο όνομα των πολιτών που δήθεν αντιπροσωπεύουν. Ενώ ουσιαστικά, εκτός από τον εαυτό τους, εκπροσωπούν συγκεκριμένους κομματικούς χώρους που έχουν κάνει το μπάχαλο και το κράξιμο επίσημη πολιτική τους.

Ο λαϊκισμός είναι απαράδεκτος από όπου και αν προέρχεται και όποια και αν είναι τα ελατήριά του. Αλλά όταν γίνεται για λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς είναι διπλά επικίνδυνος. Σχεδόν εγκληματικός.

Και όσοι τον ασκούν θα τον βρούν μπροστά τους, όπως αποδεικνύει μια προσεκτική ανάγνωση της ιστορίας.

(*) Πηγή: Gazzeta Ufficiale, Επίσημη Εφημερίδα της Ιταλικής Δημοκρατίας

(**) Πηγή: Φύλλα Εφημερίδας της Ελληνικής Κυβερνήσεως (ΦΕΚ)

(***) Πηγή: Εφημερίδα “Το Βήμα”

(Το κείμενο είναι του Σωτήρη Μπουζάρα και πρωτοδημοσιεύτηκε στο Κομοτινιώτικο rodopinews.gr από όπου και αναδημοσιεύεται. Θεωρώ ότι ξεκαθαρίζει τα πράγματα σε σημαντικό βαθμό, για ένα θέμα όπου ο λαϊκισμός περρίσεψε).
#Τα ωραία κείμενα, ωραία αναδημοσιεύονται.Και εμείς το διαβάσαμε στο broussalis.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.