Εκεί που οι πόλεις έχουν το ρόλο που τους ταιριάζει.

#Του Γιώργου Σάρλη

Οι πόλεις της Rennes και του Saint-Malo (Γαλλία) έχουν ήδη προχωρήσει σε σύμπραξη για τη βελτίωση της στρατηγικής τους σχετικά με την τουριστική τους προβολή (co-branding) αλλά και για την δημιουργία ενός κοινού Πάρκου Τεχνολογίας και Επιστημών. Δύο άλλες πόλεις στην ακτή του Ατλαντικού υπέγραψαν πρόσφατα μια παρόμοια συνεργασία αλλά σε διακρατικό πλέον επίπεδο. Η Coruna (Ισπανία) και το Porto (Πορτογαλία) συμφώνησαν στην συνεργασία για την ανάπτυξη κοινών σχεδίων.
Τον περασμένο Μάρτιο, οι δύο δήμαρχοι υπέγραψαν πρωτόκολλο φιλίας με στόχο την ενίσχυση των κοινών δράσεων για την προώθηση του τουρισμού έτσι ώστε, μέσα από διάφορες εκστρατείες τουριστικής προβολής, η Coruna θα έχει προβολή στο Porto, και το αντίστροφο. Οι δύο τοπικές αρχές έχουν επίσης προγραμματίσει να προχωρήσουν και σε άλλες ενέργειες για τη βελτίωση της εικόνας για τις πόλεις τους. Οι δύο Δήμαρχοι, παρουσίασαν τα σχέδιά τους για να ενισχύσουν τους δεσμούς μεταξύ των δύο αστικών κέντρων, και τη φιλοδοξία τους να ενταχθούν μαζί σε έργα διαφόρων τομέων, όπως οι νέες τεχνολογίες, ο τουρισμός, ο πολιτισμός και το περιβάλλον.

Επιπλέον, θα διαμορφωθεί και μια “κοινή ατζέντα για ευρωπαϊκά συγχρηματοδοτούμενα έργα”. Με αυτό το τρόπο η εταιρική τους σχέση θα προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα μέσω της συμμετοχής τους σε προσκλήσεις που έχουν προγραμματιστεί για τα τέλη του τρέχοντος έτους σχετικά με τις νέες τεχνολογίες και, ιδίως, στο θέμα των έξυπνων πόλεων.

Αυτά τα παραδείγματα συνεργασίας (που προφανώς δεν είναι τα μόνα) δείχνουν ότι η συμπράξεις είναι πλέον θεμελιώδους σημασίας για την εδραίωση, και την επιβίωση αν πάμε ένα βήμα πιο πέρα, των πόλεων σε ένα όλο και πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Πόλεις με κοινά χαρακτηριστικά, με ομοιότητες όπως το μέγεθος, η γεωγραφική τους θέση, η πολιτιστική κληρονομιά ή τα κοινωνικά ζητήματα, μπορούν κάλλιστα να αποκτήσουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα μέσα από την κοινή προβολή, την ανταλλαγή ορθών πρακτικών και τις συνέργειες.

Τα παραπάνω παραδείγματα στην Γαλλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, δεν προέκυψαν από το πουθενά. Όλες οι προαναφερόμενες πόλεις ανήκουν στο Δίκτυο Πόλεων του Ατλαντικού (Atlantic Arc Cities –www.atlanticcities.eu). Μετά από 14 σχεδόν χρόνια συνεργασίας και διαμόρφωσης κοινών αναπτυξιακών στρατηγικών, οι πόλεις αυτές είναι πια ώριμες στο να προχωρήσουν σε καινοτόμες δράσεις με απόλυτη επιτυχία.

Στην Ελλάδα του 2014, όλα αυτά φαίνονται εξωπραγματικά. Στην εποχή του μνημονίου, η εξωστρέφεια των πόλεων, που θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα, μοιάζει πολυτέλεια. Οι διακρατικές συνεργασίες δαιμονοποιούνται και οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις έχουν λάβει περισσότερο το χαρακτήρα μιας πρόσκαιρης οικονομικής ανάσας παρά μιας μακροχρόνιας στρατηγικής τοπικής ανάπτυξης.

Ας ελπίσουμε ότι ήρθε η ώρα οι ελληνικές πόλεις να παίξουν έναν πιο αποφασιστικό ρόλο διεθνώς. Δεν χρειάζεται πολλά. Όραμα, στρατηγική και διάθεση. Τα παραδείγματα υπάρχουν, το πλαίσιο υπάρχει, οι ανάγκες υπάρχουν…

…οι δικαιολογίες δεν υπάρχουν.