ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ , Ερευνητική Ομάδα Κοινωνικοχωρικών, Πολιτισμικών, Χαρτογραφικών Αναλύσεων και Σχεδιασμού - SPACE
Η Πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ μέσα από τα μάτια των φοιτητριών/ών της: Μία έρευνα για τις αναγκαίες πρακτικές φεμινιστικού σχεδιασμού
Οι έμφυλες διαστάσεις στον σχεδιασμό του δημόσιου χώρου αποτελούν ζητούμενο του Φεμινιστικού Χωρικού Σχεδιασμού. Το σχεδιαστικό πλαίσιο με φεμινιστικό χαρακτήρα αναδύεται σταδιακά, κατά τη διάρκεια εξέλιξης των φεμινιστικών κινημάτων και βρίσκει εφαρμογή σε παγκόσμια κλίμακα.
Μεταξύ άλλων χαρακτηριστικό παράδειγμα υλοποίησης αποτελεί το πιλοτικό έργο ανασχεδιασμού της γειτονιάς Mariahilf το 2002 στη Βιέννη, με συμμετοχικές διαδικασίες και παρεμβάσεις έμφυλου χαρακτήρα που στόχευσαν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, πραγματοποιώντας μεταβολές στους δημόσιους χώρους (ασφαλείς διαβάσεις, προσβάσιμα σημεία συνάντησης, μείωση των αυτοκινήτων κ.α.). Επιπλέον, στην Ισπανία ορόσημο για τον σύγχρονο σχεδιασμό αποτέλεσαν οι Equal Saree, μία κολεκτίβα που αναπτύχθηκε στη Βαρκελώνη το 2010 και στόχευσε στη δημιουργία βιώσιμων, συμπεριληπτικών και φροντιστικών πόλεων (caring cities), μέσω συμμετοχικών διαδικασιών σχεδιασμού. Ένα από τα έργα τους αποτελεί το Mamifera, το οποίο είναι ένα ξύλινο κιόσκι θηλασμού που σχεδιάστηκε και τοποθετήθηκε στα πλαίσια του φεστιβάλ Αρχιτεκτονικής Μοντέλων της Βαρκελώνης με σκοπό να προωθήσει, την εξοικείωση με την δημόσια εικόνα των διαδικασιών φροντίδας, που πραγματοποιούν στην καθημερινότητα τους οι γυναίκες, όπως ο θηλασμός.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται, επίσης σε διεθνή και εθνικά παραδείγματα, από το έργο της Col·lectiu Punt 6 στην Ισπανία και αντίστοιχα της Urbana στην Ελλάδα, που επικεντρώνονται στον συμμετοχικό σχεδιασμό με φεμινιστική κατεύθυνση.
