Περπατώντας στην Κοπεγχάγη

@Γιώργος Λιάλιος, εφημερίδα Καθημερινή, 23 Οκτωβρίου 2010

Περπατώντας στην Κοπεγχάγη, τόσο στο κέντρο όσο και στις γειτονιές, αντιλαμβάνεσαι εύκολα το υψηλό επίπεδο ποιότητας ζωής και την εύκολη καθημερινότητα. Ενα καλό παράδειγμα είναι η χρήση του ποδηλάτου. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της πόλης διαθέτουν ποδήλατο, ενώ το 37% αυτών το χρησιμοποιεί καθημερινά για να μεταβεί στην εργασία ή τη σχολή του.

Μάλιστα το 23% των οικογενειών διαθέτει τα λεγόμενα cargo bikes, ποδήλατα με μεγάλους κάδους στο μπροστινό τους μέρος, όπου κάθονται τα παιδιά. Η χρήση του ποδηλάτου, σε συνδυασμό με τις δημόσιες συγκοινωνίες (που καλύπτουν το ένα τρίτο των μετακινήσεων) αφήνουν την Κοπεγχάγη χωρίς κυκλοφοριακό πρόβλημα. Πολλοί Δανοί, όπως η Αρχιτέκτων της Πόλης της Κοπεγχάγης κ. Tina Saaby, δεν διαθέτουν καν αυτοκίνητο!



Αν απορείτε για το αξίωμα της κ. Saaby, είναι γιατί ανάλογος θεσμός δεν υπάρχει σε καμία ελληνική πόλη. «Ο Αρχιτέκτων της Πόλης είναι ένας θεσμός που υπάρχει εδώ και έναν αιώνα στην Κοπεγχάγη, εγώ είμαι η 10η στη σειρά!», εξηγεί. «Ο Αρχιτέκτων της Πόλης είναι αυτόνομος και δρα συμβουλευτικά, προσπαθώντας να εμπνεύσει και να δώσει κίνητρα στον δήμο, στους κατοίκους και στην αγορά να εστιάζουν περισσότερο στην αρχιτεκτονική».

«Οταν μιλάμε για τη σχέση της αρχιτεκτονικής με τον δημόσιο χώρο, δεν μιλάμε μόνο για τα κτίρια. Μιλάμε για όλα όσα ζει ο πεζός περπατώντας στην πόλη, αυτή είναι η εμπειρία που θέλουμε να ενισχύσουμε. Στην κατεύθυνση αυτή κάνουμε παρεμβάσεις και παίρνουμε νομοθετικές πρωτοβουλίες για παράδειγμα, υποχρεώνουμε τις μεγάλες επιχειρήσεις να κάνουν τις αίθουσες συναντήσεων και τα εστιατόριά τους στο ισόγειο, με μεγάλες τζαμαρίες ώστε ο πεζός να αντιλαμβάνεται τις δραστηριότητες που γίνονται στους κόλπους της πόλης καθώς περπατάει.

Οταν ένας ιδιοκτήτης κρατάει άδειο για πολύ καιρό ένα ισόγειο, τότε παρεμβαίνουμε και τον προτρέπουμε να βρει μια χρήση. Στόχος μας είναι ο κάτοικος να μείνει 5 λεπτά περισσότερο στον δημόσιο χώρο».

Τη διαφορά δεν κάνει μόνο η τακτοποιημένη και ευνομούμενη πόλη, αλλά και η ίδια η πραγματικότητα των Δανών. Που, για παράδειγμα, εργάζονται 9 με 5 αδιαπραγμάτευτα, «γιατί το αφεντικό σου θέλει να γυρίσεις σπίτι να ξεκουραστείς για να είσαι αποδοτικός την επόμενη ημέρα», όπως λέει ο κ. Christiansen. «Ποιος ο λόγος άλλωστε να δημιουργείς ελεύθερους χώρους, αν δεν μπορείς να τους χαρείς»...