H Θεσσαλονίκη ανεβάζει τον πήχυ

#Της Γιώτας Μυρτσιώτη

«Πράσινες» αναπλάσεις σε δύο νευραλγικές αρτηρίες της πόλης κατόπιν αρχιτεκτονικών διαγωνισμών

Φανταστήκατε ποτέ ότι η Θεσσαλονίκη με το μικρότερο ποσοστό πρασίνου, μόλις 2,8 τ.μ. ανά κάτοικο, θα διεκδικούσε τον τίτλο της Πράσινης Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας! Οι Θεσσαλονικείς όμως κυνηγούν το όνειρο. Με πρότυπο το Αμβούργο που αναζήτησε «πράσινες λύσεις» σε μητροπολιτικά προβλήματα, προχωρούν σε παρεμβάσεις που θα χρωματίσουν σταδιακά τον γκρίζο πολεοδομικό της χάρτη. Τα πρώτα βραβεία αρχιτεκτονικών διαγωνισμών ενός γενικού σχεδιασμού «Θεσσαλονίκη 2012», κατοχυρωμένα από το ΥΠΕΚΑ, ανάβουν το πράσινο φως σε δήμους για αναπλάσεις σε δύο νευραλγικές αρτηρίες: η μία στη δυτική Θεσσαλονίκη με τη «Βαλκανική Πλατεία» και η άλλη του άξονα «Αχειροποιήτου-Αγίας Σοφίας» στο ασφυκτικό της κέντρο.

Από το πρώην στρατόπεδο Στρεμπενιώτη, έκτασης 26 στρεμμάτων, θα ανασάνει ο Δήμος Νεάπολης και Συκεών. Η χρήση της «Βαλκανικής πλατείας» με το φεστιβάλ εκδηλώσεων βαλκανικών χωρών εμπνέει θεματικά τη μελέτη που μετατρέπει το στρατόπεδο σε τόπο ζωντανό. «Σκεφτήκαμε την έννοια του υβριδικού τοπίου, τον χρόνο και τον τόπο έτσι όπως εκφράζονται στη Βαλκανική χερσόνησο που δέχεται λαούς, τοπωνύμια, ιστορίες ανθρώπων», εξηγούν οι αρχιτέκτονες του πρώτου βραβείου Ρένα Σακελλαρίδου, Μόρφω Παπανικολάου, Αναστασία Παπαδοπούλου και Βανέσσα Τσακαλίδου.

Ποιότητα της αστικής ζωής και ανταγωνιστικότητα των πόλεων: συμβατές η ασύμβατες έννοιες;

#ΕΥΑ ΨΑΘΑ, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
#ΑΛΕΞΙΟΣ ΔΕΦΝΕΡ, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

1. Το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας των πόλεων απασχολεί τους θεωρητικούς της αστικής ανάπτυξης κατά τις τελευταίες δεκαετίες, εξαιτίας του μετασχηματισμού της παγκόσμιας οικονομίας και της αποδέσμευσης των κεφαλαίων από τα χωρικά δεσμά (Gertler, 2001 Μεταξάς και Πετράκος, 2004 Harris, 2007). Κατά τον Harvey, η εμπορευματοποίηση της πόλης και η προσπάθειά της για έλξη του κινούμενου, πλέον, κεφαλαίου είναι σημεία μιας νέο-φιλελεύθερης εποχής, κατά την οποία οι πόλεις έχουν υποχρεωθεί σε έναν άκρατο χωρικό ανταγωνισμό (Harvey, 1989).
Προσφάτως έχει σημειωθεί αυξημένο ενδιαφέρον αναφορικά με τη σχέση που συνδέει την οικονομική ανταγωνιστικότητα με την ποιότητα ζωής (π.ζ.) στις πόλεις. Η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας φέρνει στην επιφάνεια δύο διαφορετικές, αν όχι αντίθετες, προσεγγίσεις. Σύμφωνα με την πρώτη η επιδίωξη της ανταγωνιστικότητας στο διεθνοποιημένο οικονομικό περιβάλλον αντιτίθεται στην ποιότητα της αστικής ζωής (π.α.ζ) ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη δεν πρόκειται για ασύμβατες έννοιες. Αντίθετα, το υψηλό επίπεδο της π.α.ζ. αποτελεί ισχυρό παράγοντα για την προσέλκυση επενδύσεων και νέων κατοίκων, και γενικότερα μία αναγκαία συνθήκη για την οικονομική ευημερία και την ανάπτυξη των αστικών περιοχών (Donald, 2001).

Δημιουργική επανάχρηση κτιριακών εγκαταστάσεων της πόλης της Καστοριάς

#ΜΑΝΟΥΣΗΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, Αρχιτέκτων Μηχανικός ΑΠΘ
#ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΣΘΗΜΑΝΗ, Αρχιτέκτων Μηχανικός Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. MA Design, Domus Academy, Milan
#ΨΩΜΙΑΔΟΥ ΣΤΕΛΛΑ, Μηχ. Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Ένας τόπος μπορεί να είναι προικισμένος με φυσική ομορφιά, ιστορικά μνημεία, τοπικό πολιτισμό. Προκειμένου αυτή η ταυτότητα να προβληθεί και να προωθηθεί πέρα από τα σύνορα του τόπου και να αποτελέσει τον λόγο προσέλκυσης επισκεπτών και επενδυτών, απαιτείται αξιοποίηση, ανάδειξη και φροντίδα όλων αυτών των στοιχείων.
Η συγκεκριμένη μελέτη αφορά μια πολεοδομική- αρχιτεκτονική προσέγγιση υπαρχόντων υποβαθμισμένων χώρων και τη πρόταση δημιουργικής επανάχρησής τους, στη πόλη της Καστοριάς. Το φαινόμενο της επανάχρησης κτηρίων είτε αυτά ανήκουν στο δημόσιο είτε ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα, έχει καθιερωθεί ως νεωτερική επιλογή σε όλο τον κόσμο, εδώ και αρκετές δεκαετίες. Σκοπός, πέρα από την αποκατάσταση, την εφαρμογή νέας χρήσης και την επανένταξη στον αστικό ιστό της πόλης είναι η οργάνωση όλων αυτών των χώρων σε ένα πολιτιστικό- κοινωνικό δίκτυο, το οποίο θα ικανοποιεί τις προσδοκίες και απαιτήσεις τόσο του τοπικού κοινού, όσο και του επισκεπτόμενου, αποτελώντας έναν οργανωμένο τρόπο προβολής αλλά και ανάπτυξης της τοπικής κουλτούρας και ιστορίας.

Τα φολκλορικά φεστιβάλ στην εποχή του διαπολιτισμικού διαλόγου και της οικονομικής κρίσης.

#ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΡΟΥ, Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Εισήγηση στο συνέδριο "Διεθνή φεστιβάλ φολκλόρ: η πραγματικότητα - οι προοπτικές του μέλλοντος" που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Διεθνούς φεστιβάλ φολκλόρ της Λευκάδας.

Τα φολκλορικά φεστιβάλ συνιστούν πολιτιστικά γεγονότα με θεματικό άξονα τον λαϊκό πολιτισμό και δη τα μουσικοχορευτικά δρώμενα, με ιδιαίτερη απήχηση στο κοινό και μακρόχρονη ιστορία (δεκαετία του 1920).

Η απαρχή τους μπορούμε να θεωρήσουμε ότι βρίσκεται στην αρχαία Ελλάδα, με τα Παναθήναια, τα Ολύμπια, και τα Διονύσια, να αποτελούν ορισμένες μόνο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Μετά τη δεκαετία του ’80 συντελείται αφενός ραγδαία αύξηση των φεστιβάλ, αφετέρου καταβάλλεται συστηματική προσπάθεια από τις σύγχρονες πόλεις για την αναβάθμιση του ρόλου τους ως προς τη φιλοξενία μεγάλου εύρους πολιτιστικών γεγονότων που συνδυάζεται με υψηλά επίπεδα επενδύσεων σε υποδομές, ανθρώπους, δεξιότητες και προγράμματα. Οι εξελίξεις αυτές συνεπάγονται την εμφάνιση μιας εναλλακτικής μορφής τουρισμού, του Φεστιβαλικού Τουρισμού που θεωρείται το ταχύτερα αναπτυσσόμενο τμήμα της τουριστικής βιομηχανίας.

Έτσι τα φεστιβάλ ανάγονται σε δημοφιλή εργαλεία τουριστικής προώθησης, καθώς αυξάνουν τη ζήτηση για τον τοπικό τουρισμό, επιμηκύνουν την τουριστική περίοδο, συμβάλλουν στην αναμόρφωση της εικόνας ενός τόπου και προβάλλουν προορισμούς που φιλοδοξούν να αναδειχθούν στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη. 

Κι ενώ ομολογουμένως πρόκειται για έναν αναπτυσσόμενο και πολλά υποσχόμενο κλάδο, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος του καλλιτεχνικού ευτελισμού τους. Για το λόγο αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και δη σε περιπτώσεις φεστιβάλ που στηρίζονται σε μια μακρόχρονη πολιτιστική παράδοση προκειμένου να μην πληγεί η σημασία και η καλλιτεχνική τους αξία.

Παρίσι :Νέα πνοή και νέο στυλ στην περιοχή Les Docks

Της Swuzy Menkes. Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή 12 Αυγούστου 2012.

Χορεύοντας όλη νύχτα στο Moon Roof με θέα τον Σηκουάνα ύστερα από μια βόλτα σε αβάν–γκαρντ εκθέσεις και καταστήματα ντιζάιν – αυτό λογικά δεν θυμίζει κάτι από το μεγαλειώδες και ιστορικό Παρίσι. Αλλά, παρ’ όλα αυτά, το θυμίζει, και η μεταμόρφωση των Les Docks –η περιοχή γύρω από το παλιό παρισινό λιμάνι κοντά στο Gare d’Austerlitz–, μέσα στο «Cite de la Mode et du Design» είναι αληθινή.

Το Les Docks, η αποθήκη που από το 1907 εξελίσσεται σε ένα κράμα από γκαλερί, μαγαζιά, καφέ και ένα νυχτερινό κλαμπ με ταράτσα, δίνει νέα πνοή σε αυτή την περιοχή του Παρισιού, με τον ίδιο τρόπο που προσέδωσαν νέα ζωή για τον 21ο αιώνα το Far West Side στη Νέα Υόρκη και τα Docklands του Λονδίνου.

Εμπνευσμένοι από την παλίρροια και τη ροή του Σηκουάνα, οι αρχιτέκτονες Ντομινίκ Ζακόμπ και Μπρέντα ΜακΦάρλαν μεταμόρφωσαν το βιομηχανικό κτίριο «αποκαλύπτοντας τον συμπαγή σκελετό του», όπως είπαν. Οι αρχιτέκτονες δημιούργησαν ένα εξωτερικό «δέρμα», χρησιμοποιώντας ένα μεταλλικό γυάλινο πλαίσιο και ολοκλήρωσαν το πρότζεκτ με μια πανοραμική ταράτσα.

Οι επιγραφές διηγούνται την ιστορία ενός τόπου

International Herald Tribune. Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή 12 Αυγούστου 2012

Κάθε νύχτα, ορδές πεζών σκαρφάλωναν στη γέφυρα Princes στην πόλη της Αυστραλίας, τη Μελβούρνη, για να παρακολουθήσουν ένα εντυπωσιακό θέαμα με νέον στην ταράτσα του εργοστασίου Αllen’s Sweets. Πρώτα φωτιζόταν μια πελώρια στριφογυριστή καραμέλα, ύστερα ένα κίτρινο διαστημόπλοιο αιωρείτο πάνω από μια μαλακή καραμέλα βουτύρου προτού εκραγεί, για να εκτοξευτούν πολύχρωμες λάμψεις. Το λογότυπο των Kool Mints της Allen εμφανιζόταν μαζί με τη λέξη «cool», που φωτιζόταν ξανά και ξανά και, για το φινάλε, δύο σταγόνες για τον βήχα Anticol ξεγλιστρούσαν από το πακέτο.

Κάτι κινείται στη στάσιμη Αθήνα

Υλοποιούνται και προγραμματίζονται έργα που συνιστούν παρέμβαση πολλαπλάσιας σημασίας από των Ολυμπιακών Αγώνων

Του Δημήτρη Pηγόπουλου, Καθημερινή 5 Αυγούστου 2012

Πώς συμβαίνει αυτό; Την εποχή της μεγαλύτερης ύφεσης από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στα χρόνια της πιο βαθιάς κρίσης για την ίδια την Αθήνα, να μπαίνουν τα θεμέλια των σημαντικότερων πολεοδομικών ανακατατάξεων που θα ορίσουν τη νέα ταυτότητα της πόλης στο μεγαλύτερο μέρος του 21ου αιώνα. Η Ιστορία είναι γεμάτη παραδοξότητες και είμαστε μπροστά σε ακόμα μία.

Αλλά ας πάρουμε καλύτερα τα πράγματα από την αρχή. Από το 2006 και μετά η Αθήνα κατρακυλάει κάθε χρόνο και λίγο χαμηλότερα.

Πολύ πριν καν υποψιαστούμε τη δραματική κρίση χρέους που βιώνουμε σήμερα, το κέντρο της Αθήνας έστελνε τα πρώτα ανησυχητικά μηνύματα. Η κρατικοδίαιτη εθνική οικονομία, εξαντλημένη από τη σπατάλη των Αγώνων, τη διαφθορά και χωρίς πια το εθνικό ορόσημο της διοργάνωσης άρτιων και επιτυχημένων Ολυμπιακών Αγώνων, δεν κατάφερε να συνεχίσει να τροφοδοτεί με ζεστό χρήμα την πρωτεύουσα. Αντίθετα: κλονισμένη από τις ανισορροπίες που μοιραία δημιούργησε η μονοδιάστατη ανάπτυξη του εθνικού «κέντρου» έναντι της περιφέρειας, έκανε πιο δύσκολη μια πιο δυναμική διαχείριση της μεταολυμπιακής Αθήνας.

Η ασύρτικη προοπτική

Του Σταθη Ν. Καλυβα*, Καθημερινή 5 Αυγούστου 2012

Το ασύρτικο είναι μια γηγενής ποικιλία αμπέλου που ευδοκιμεί στο ιδιαίτερο οικοσύστημα της Σαντορίνης, το οποίο χαρακτηρίζεται από πορώδες έδαφος που συγκρατεί την υγρασία, μεγάλη ηλιοφάνεια, απουσία βροχοπτώσεων, θαλάσσια ομίχλη και δυνατούς ανέμους. Το ηφαιστειογενές έδαφος του νησιού έχει προστατεύσει την ποικιλία αυτή από τη φυλλοξήρα, προσδίδοντας στον ηλικίας 3.000 ετών αμπελώνα της Σαντορίνης μια μοναδική παλαιότητα. Η καλλιέργεια του ασύρτικου έχει γνωρίσει σημαντική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, συνδυάζοντας παραδοσιακές πρακτικές (όπως το σύστημα διαμόρφωσης των κλημάτων σε σχήμα κουλούρας) με σύγχρονες μεθόδους οινοποιίας, δίνοντας λευκά κρασιά μοναδικής ιδιοσυγκρασίας, με χαρακτηριστική και αναγνωρίσιμη μεταλλικότητα και οξύτητα.

Πόλεις του Αύριο

Πάνω από τα δύο τρίτα του ευρωπαϊκού πληθυσμού ζουν σε αστικές περιοχές. Οι πόλεις είναι τόποι όπου συγχρόνως εμφανίζονται προβλήματα και βρίσκονται λύσεις. Αποτελούν γόνιμο έδαφος για την επιστήμη και την τεχνολογία, για τον πολιτισμό και την καινοτομία, για την ατομική και συλλογική δημιουργικότητα και για τον μετριασμό του αντικτύπου της κλιματικής αλλαγής. Εντούτοις, οι πόλεις είναι επίσης οι τόποι όπου υγκεντρώνονται προβλήματα όπως η ανεργία, οι διακρίσεις και η φτώχεια.

Χρειάζεται να κατανοήσουμε καλύτερα τις προκλήσεις που οι διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις θα αντιμετωπίσουν στα προσεχή χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αποφάσισα να συγκεντρώσω αριθμό εμπειρογνωμόνων σε θέματα πόλεων και εκπροσώπους ευρωπαϊκών πόλεων για να σκεφτούμε σχετικά με το μέλλον. Η παρούσα έκθεση είναι το αποτέλεσμα του εν λόγω προβληματισμού.

Ευαισθητοποιεί σχετικά με τον πιθανό μελλοντικό αντίκτυπο δέσμης τάσεων, όπως η δημογραφική παρακμή και η κοινωνική πόλωση και ο ευάλωτος χαρακτήρας διαφόρων τύπων πόλεων. Τονίζει επίσης τις ευκαιρίες και το βασικό ρόλο που οι πόλεις δύνανται να διαδραματίσουν στην επίτευξη των στόχων της ΕΕ - ειδικά όσον αφορά την υλοποίηση της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Παρουσιάζει ορισμένα πρότυπα έμπνευσης και οράματα. Επιβεβαιώνει επίσης τη σημασία που έχει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την αστική ανάπτυξη.

Η διαδικασία προβληματισμού «Οι πόλεις του αύριο» θα προσφέρει έμπνευση στους υπεύθυνους για τη διαμόρφωση πολιτικής, καθώς και στους αρμόδιους για την υλοποίηση αυτής που εμπλέκονται στην αστική ανάπτυξη, σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό ή ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η προβλεπτικότητα και η ανάπτυξη οραμάτων για τις πόλεις του αύριο αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σημασία σε όλα τα επίπεδα. Η ανάπτυξη των πόλεών μας θα καθορίσει το μέλλον της Ευρώπης.

Johannes Hahn

Αθήνα :Video για τον επιχειρηματικό Τουρισμό

Ο οργανισμός Athens Convention Bureau δημιούργησε video για την προώθηση του επιχειρηματικού τουρισμού στην Αθήνα , στα πλαίσια του γενικότερου αναπτυξιακού σχεδιασμού του.

 

Αστική αναγέννηση και marketing τόπου: Αναζητώντας την εξωστρεφή ταυτότητα της Θεσσαλονίκης μέσα από ένα σχέδιο αστικής αναγέννησης στην περιοχή της δυτικής εισόδου

#ΔΗΜΗΤΡΑ - ΒΑΣ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ , Μηχανικός Χωροταξίας και Ανάπτυξης ΑΠΘ

#ΑΘΗΝΑ ΒΙΤΟΠΟΥΛΟΥ, Λέκτορας (ΠΔ 407/80), Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης ΑΠΘ

#ΑΘΗΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ, Αναπλ. Καθηγήτρια (υπό τοποθέτηση), Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης ΑΠΘ

#ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ - ΤΣΙΟΜΠΡΑΣ, Μηχανικός Χωροταξίας και Ανάπτυξης ΑΠΘ

Από πολλές απόψεις θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η αστική αναγέννηση και το marketing τόπου είναι οι δύο αλληλοσυνδεόμενες όψεις της αστικής πολιτικής που ανέπτυξαν οι πόλεις τις τελευταίες δεκαετίες αναζητώντας μια θέση στο πλαίσιο του διεθνούς ανταγωνισμού των πόλεων, αλλά και της παγκοσμιότητας της αστικής ανάπτυξης. Οι ορισμοί που έχουν δοθεί για το marketing τόπου δίνουν έμφαση στη μεγιστοποίηση της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας της περιοχής κατά τρόπο αποτελεσματικό, σύμφωνα με τους εκάστοτε στόχους ανάπτυξης. 
Από την άλλη μεριά, η αστική αναγέννηση έχει οριστεί ως εκείνη η διαδικασία κατά την οποία η πόλη επιδιώκει να επαναφέρει σε επιμέρους περιοχές τις επενδύσεις, την απασχόληση, την κατανάλωση και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Πρόκειται, δηλαδή, για δύο εργαλεία αστικής ανάπτυξης που εμφανίζουν ομοιότητες, διαμορφώνοντας σημαντικές προοπτικές και ευκαιρίες για τις πόλεις, και τα οποία είναι αλληλοεξαρτώμενα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα και την αποδοχή των επεμβάσεων που περιλαμβάνουν. Στην παρούσα εργασία αναλύεται αρχικά το θεωρητικό υπόβαθρο των εννοιών αστική αναγέννηση και marketing τόπου, εξετάζοντας τους στόχους και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά τους. 
Στη συνέχεια, παρουσιάζεται ένα σχέδιο αστικής αναγέννησης που αφορά την περιοχή της δυτικής εισόδου Θεσσαλονίκης που εκπονήθηκε στο πλαίσιο μιας διπλωματικής εργασίας και στο οποίο επιχειρείται η σύνδεση των αρχών και πολιτικών αστικής αναγέννησης με αυτές του marketing τόπου. Η περιοχή της δυτικής εισόδου Θεσσαλονίκης, η οποία έχει συχνά απασχολήσει τη δημόσια πολιτική στην πόλη, είναι μια περιοχή με ανάμεικτη φυσιογνωμία, έντονο το πολυπολιτισμικό στοιχείο, ιδιαίτερο βιομηχανικό παρελθόν, μεγάλες αδόμητες εκτάσεις, προβλήματα κοινωνικής φύσεως (συγκέντρωση μεταναστευτικών, πορνεία κλπ.) και προβλήματα περιβάλλοντος, ποιότητας ζωής και αισθητικής υποβάθμισης. 

Το Τάμπερε και το ζωντανό εργαστήριο “Demola”

Από το www.localit.gr

Το Τάμπερε αποτελεί ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του πώς οι πόλεις μπορούν να υποστηρίξουν την ανοικτή καινοτομία μεταξύ εταιριών.

Δημιούργησαν μία πλατφόρμα ανοικτής καινοτομίας (ζωντανό εργαστήριο) που ονομάζεται Demola, και  λίγα μόλις χρόνια από το ξεκίνημα της, κατέχει το ευρωπαϊκό βραβείο Καινοτομίας για το 2012.

 Πρόκειται για ένα «δοκιμαστικό εργοστάσιο», ένα διεπιστημονικό περιβάλλον ανοικτής καινοτομίας, όπου ερευνητές και φοιτητές μπορούν να συνδημιουργήσουν και να αναπτύξουν νέα ψηφιακά προϊόντα και υπηρεσίες με δυναμική παγκόσμιας αγοράς. Οι εταιρίες παρέχουν ιδέες για ανάπτυξη και καθοδήγηση σε ομάδες σπουδαστών, οι οποίοι αναπτύσσουν περαιτέρω τις ιδέες, με την κατασκευή δοκιμαστικών προϊόντων και κλίνες δοκιμών, τις δοκιμαστικές εφαρμογές και αναλύσεις και τη δημιουργία επιχειρηματικών μοντέλων.

Χτίζοντας Υγιείς Κοινότητες: το Τοπικό Σχέδιο Δράσης του Μπάρνσλεϊ

Από το www.localit.gr

Η πόλη του Μπάρνσλεϊ στο Ηνωμένο Βασίλειο διέκρινε τα χαμηλά εκπαιδευτικά επιτεύγματα και τα χαμηλά επίπεδα φιλοδοξίας στις κοινότητές της, ως το μεγαλύτερο εμπόδιο στη βελτίωση της βιωματικής εμπειρίας, ιδιαίτερα σε συγκεκριμένες περιοχές της πόλης.

Σε συνδυασμό με ένα πρόγραμμα για την ανάπτυξη νέων σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην πόλη (Κέντρα Ανώτερης Εκπαίδευσης), η Τοπική Ομάδα Στήριξης εστίασε την προσοχή της στην περιοχή Athersley North.

Αυτή η γειτονιά που υποφέρει από κάποια από τα πλέον κλασικά συμπτώματα πολλαπλής υποβάθμισης – υψηλή ανεργία, χαμηλά επίπεδα εκπαίδευσης, μεγάλες επιπτώσεις στη σωματική και πνευματική υγεία- αναγνωρίστηκε για τις συνθήκες ιδιαίτερα χαμηλής ποιότητας ζωής.

 Για το λόγο αυτό, το τοπικό σχέδιο δράσης στόχευσε στην αύξηση της επίγνωσης σχετικά με τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες και την καταπολέμηση των προβλημάτων του αλκοολισμού, των ναρκωτικών, του βανδαλισμού και της αντικοινωνικής συμπεριφοράς.

Περιφερειακό Μάρκετινγκ για Προσέλκυση Επενδύσεων: Η περίπτωση της Περιφέρειας Θεσσαλίας

#ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΤΙΟΣ, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Πανεπιστήμιο Πειραιά

#ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΡΑΤΣΗΣ, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 

Η προσπάθεια για ανάπτυξη των Ελληνικών Περιφερειών, ανεξάρτητα της υφιστάμενης οικονομικής συγκυρίας, περνάει μέσα και από τη δυνατότητα που έχουν για να προσελκύσουν επενδυτικό ενδιαφέρον. Σημαντικά στοιχεία για την προσέλκυση επενδύσεων είναι το γενικό οικονομικό περιβάλλον, η νομοθεσία σχετικά με την δημιουργία επιχειρήσεων, το επίπεδο των υποδομών, οι ικανότητες του ανθρώπινου δυναμικού σε μια περιοχή, οι οικονομικές συγκεντρώσεις, η γεωγραφική θέση και πολλά ακόμα στοιχεία που η σχετική βιβλιογραφία έχει αναδείξει. Σημαντικό ρόλο όμως, πέραν των γενικών και ειδικών συνθηκών υποδοχής επενδύσεων, διαδραματίζει και η στρατηγική και τα μέσα προσέλκυσης επενδυτών, δηλαδή του περιφερειακού επενδυτικού μάρκετινγκ. Στόχος της εργασίας είναι η αξιολόγηση της στρατηγικής προσέλκυσης επενδύσεων σε περιφερειακό επίπεδο και η διατύπωση μιας συστημικής μεθόδου περιφερειακού μάρκετινγκ το οποίο θα έχει ως κύρια στόχευση την προσέλκυση επενδυτικού ενδιαφέροντος. Επίσης, σε ένα επόμενο στάδιο η εργασία εστιάζει στις δυνατότητες που έχει σήμερα η Περιφέρεια Θεσσαλίας να αναπτύξει Ανταγωνιστικά ή Συγκριτικά Πλεονεκτήματα. Σε ποιους κλάδους μπορεί να γίνει αυτό, με ποιον τρόπο πρέπει να κινηθεί η Περιφέρεια για να τα αναπτύξει και ποια μπορεί να είναι τα μέσα για να επιτύχει τον στόχο αυτό;

Πάτρα:Η πόλη μεγαλώνει μαζί με το λιμάνι της

Η Πάτρα στο… λόφο, στα τέλη του 18ου αιώνα

#Του Ανδρέα Τσιλίρα

Στην είσοδο της Πάτρας από την Αθήνα, το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης προσπαθεί εδώ και τέσσερα χρόνια να αποτελέσει το νέο της διαχρονικό σύμβολο. Επιβλητικό, αν και εντελώς διαφορετικό από όλα τα άλλα δημόσια κτήρια, βασισμένο σε σχέδια του αρχιτέκτονα Θεοφάνη Μομπότη, παρουσιάζει στις αίθουσές του ένα εντυπωσιακό παζλ: Εμβληματικά ψηφιδωτά δεκάδων τετραγωνικών μέτρων τοποθετημένα όρθια – σημάδια μιας ξεχωριστής τέχνης, τάφοι και ταφικά ευρήματα που αποκαλύπτουν πολλά μυστικά, συνθέσεις σπιτιών που δείχνουν τον τρόπο ζωής των αγροτών ή των αστών που έζησαν στην Πάτρα.

Η πιο εντυπωσιακή όμως αίθουσα είναι αυτή του “δημόσιου βίου”, η οποία παρουσιάζει στοιχεία και ευρήματα για τις υποδομές της πόλης από το 1500 ως περίπου τον 4ο μ.Χ αιώνα. Μια προσεκτική ματιά εκεί δείχνει πως όλες οι μεγάλες υποδομές που χάραξαν την ιστορία της Πάτρας οφείλονται στους Ρωμαίους: Ωδείο, Στάδιο, Υδραγωγείο, Λουτρά, Ρωμαϊκή Γέφυρα… Ανάμεσα σε αυτές τις υποδομές και το λιμάνι. Οι Ρωμαίοι κατακτητές θεωρούσαν το λιμάνι της Πάτρας το πλέον ασφαλές για να επικοινωνούν με την Ιταλία, γι’αυτό και το αναβάθμισαν σημαντικά με έργα που έκαναν τόσο ο Οκταβιανός Αύγουστος όσο και ο Νέρωνας.