@του Χρόνη Πολυμίλη από την FREEVOX
«Απέναντι στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία της κατανάλωσης, των χρημάτων και του κέρδους, εχουν καταφέρει να ανθίσουν τοπικές κοινωνίες αντίστασης στην τάξη πραγμάτων της εποχής, που εξυψώνουν την ανάγκη του ανθρώπου να διαφοροποιηθεί από τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Ένα τρανό παράδειγμα κοινωνικής αντίστασης αποτελεί η αποκαλούμενη «ελεύθερη πολιτεία» της Κριστιάνια». ΜΠΕΝΤΕ
«Απέναντι στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία της κατανάλωσης, των χρημάτων και του κέρδους, εχουν καταφέρει να ανθίσουν τοπικές κοινωνίες αντίστασης στην τάξη πραγμάτων της εποχής, που εξυψώνουν την ανάγκη του ανθρώπου να διαφοροποιηθεί από τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Ένα τρανό παράδειγμα κοινωνικής αντίστασης αποτελεί η αποκαλούμενη «ελεύθερη πολιτεία» της Κριστιάνια». ΜΠΕΝΤΕ
Η Κριστιάνια (Christiania) είναι μια αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα που βρίσκεται στην περιοχή Κριστιανσχάουν (Christianshavn), κοντά στο κέντρο της Κοπεγχάγης στη Δανία. Καλύπτει μία περιοχή 34 τ.χλμ. και φιλοξενεί περίπου 1.000 κατοίκους. Υπολογίζεται, ότι κάθε χρόνο, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι επισκέπτονται αυτή την αποκαλούμενη «ελεύθερη πολιτεία».
Είναι ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα στη δανέζικη πρωτεύουσα καθώς αποτελεί «ζωντανό παράδειγμα» του φιλελεύθερου και προοδευτικού τρόπου οργάνωσης της δανέζικης κοινωνίας, παρόλο που οι αρχές (όπως συνηθίζουν άλλωστε) προσπάθησαν πολλές φορές να μπουν εμπόδιο στην ανάπτυξη, καθώς και στην ίδια της την ύπαρξη, αφού η περιοχή – φιλέτο, οπου εκτεινόταν, είχε γυαλίσει προ πολλού στους μεγαλο-εργολάβους και γενικότερα τους λήπτες έργων, δημοσίων ή μη.
Είναι ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα στη δανέζικη πρωτεύουσα καθώς αποτελεί «ζωντανό παράδειγμα» του φιλελεύθερου και προοδευτικού τρόπου οργάνωσης της δανέζικης κοινωνίας, παρόλο που οι αρχές (όπως συνηθίζουν άλλωστε) προσπάθησαν πολλές φορές να μπουν εμπόδιο στην ανάπτυξη, καθώς και στην ίδια της την ύπαρξη, αφού η περιοχή – φιλέτο, οπου εκτεινόταν, είχε γυαλίσει προ πολλού στους μεγαλο-εργολάβους και γενικότερα τους λήπτες έργων, δημοσίων ή μη.
Όλα ξεκίνησαν το Σεπτέμβρη του 1971, όταν πολίτες της γύρω περιοχής αποφάσισαν να κόψουν τα σύρματα που περιέβαλλαν την έκταση που ανήκε στο υπουργείο Άμυνας της Δανίας και να δημιουργήσουν έναν όμορφο χώρο με πολύ πράσινο, μακριά από τα αυτοκίνητα και το θόρυβο της πόλης για να μπορούν να παίζουν τα παιδιά τους.