Πειραιάς : «Πόλη καλής πρακτικής URBACT»

Ο Δήμος Πειραιά συμμετείχε στην πρόσκληση του Ευρωπαϊκού προγράμματος URBACT III με τίτλο “Good Practice Call”, υποβάλλοντας το διαγωνισμό καινοτομίας “BlueGrowth Initiative” ως Καλή Πρακτική. 

Το URBACT III είναι ένα Ευρωπαϊκό πρόγραμμα εδαφικής συνεργασίας, συγχρηματοδοτούμενο από το ΕΤΠΑ και τα Κράτη Μέλη/Κράτη Εταίρους (Ελβετία και Νορβηγία) με κύριο στόχο, την προώθηση της ολοκληρωμένης & βιώσιμης αστικής ανάπτυξης στην Ευρώπη, συμβάλλοντας στην Πολιτική της Συνοχής.

Η συγκεκριμένη πρόσκληση για την υποβολή καλών πρακτικών, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής και ανταγωνιστική μεταξύ των ευρωπαϊκών πόλεων, καθώς υποβλήθηκαν συνολικά 270 προτάσεις από 219 πόλεις από 29 διαφορετικές χώρες.

Η πρόταση του Δήμου Πειραιά για το διαγωνισμό καινοτομίας «BlueGrowth Initiative» επελέγη μεταξύ των 270 προτάσεων και ο Πειραιάς έλαβε τον τίτλο «Πόλη Καλής Πρακτικής URBACT».

Branding τόπου:Όψεις και στρατηγικές ενίσχυσης και προώθησης του Brand Πειραιάς στον τομέα της κρουαζιέρας

#ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΣΥΡΟΥ

MSc Οργάνωσης και Διοίκησης Αθλητικών Οργανισμών και Επιχειρήσεων, Τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

#ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

Επίκουρος Καθηγήτρια, Τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού,

Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

Το τουριστικό προϊόν της κρουαζιέρας μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μοχλό προβολής και προώθησης της Ελλάδας ως τουριστικού προορισμού, αλλά και σημαντικό μέσο δημιουργίας «μάρκας» για το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας, τον Πειραιά. Το λιμάνι του Πειραιά λόγω της γεωγραφικής θέσης, των συνδέσεών του με τα νησιά της Ελλάδας και με άλλες χώρες της Μεσογείου, των δυνατοτήτων των εγκαταστάσεων του, του καλού κλίματος που διαθέτει, της πολιτισμικής κληρονομιάς και της ναυταθλητικής κουλτούρας του, προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες εκμετάλλευσης στο πλαίσιο του τουρισμού κρουαζιέρας.

Ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί να επιτευχθεί μεγαλύτερη εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων του λιμανιού του Πειραιά είναι η βελτίωση της όψης και του branding του. 

Στόχος της παρούσας έρευνας είναι να διερευνηθούν οι σημαντικότεροι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του Πειραιά ως μάρκας καθώς και η συμβολή της κρουαζιέρας στην προβολή και προώθηση της πόλης ως τουριστικού προορισμού. 

Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της παρούσας μελέτης ερευνώνται τα εξής : 

“Mayors Adapt” : Ο Πειραιάς στις 11 αδελφοποιημένες πόλεις

Στο πρόγραμμα αδελφοποίησης πόλεων της πρωτοβουλίας του Συμφώνου των Δημάρχων για το Κλίμα & την Ενέργεια «Mayors Adapt» της Ε.Ε., επελέγη ο Δήμος Πειραιά, ο οποίος είναι μια εκ των 11 πόλεων από 7 χώρες της Ε.Ε., όπου, ανάλογα με τα κλιματολογικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά, τις κοινωνικό-οικονομικές και θεσμικές ιδιαιτερότητες, καθώς και τη γνώση του στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, θα έρθει σε επαφή με άλλες πόλεις με στόχο την απόκτηση περαιτέρω γνώσης.

Οι επισκέψεις στο πλαίσιο της αδελφοποίησης, οι οποίες θα λάβουν χώρα τον Ιανουάριο του 2017, θα συνδέσουν τις πόλεις που ξεκινούν το έργο της προσαρμογής τους, με Δήμους που είτε έχουν αναπτύξει επιτυχείς στρατηγικές για την προσαρμογή είτε βρίσκονται και αυτοί στην χάραξη της στρατηγικής.

Οι αδελφοποιημένες πόλεις είναι οι εξής:

• Isola Vicentina (Ιταλία), Agueda (Πορτογαλία) και Andrano (Ιταλία) – Με θέμα την αντιπλημμυρική προστασία.
  • Σεβίλλη (Ισπανία), Θεσσαλονίκη (Ελλάδα) και Μπράγκα (Πορτογαλία) – Με θέμα την διαχείριση των υδάτων, τη διακυβέρνηση και τον προγραμματισμό.
  • ανταλλαγή γνώσεων μεταξύ Μπρατισλάβα (Σλοβακία), της Βρέμης (Γερμανία) και Arnhem (Κάτω Χώρες) – με θέμα τον προγραμματισμό για την προσαρμογή, την εμπλοκή των ενδιαφερομένων μερών, και των αστικών θερμικών νησίδων.
  • ανταλλαγή γνώσεων μεταξύ Murcia (Ισπανία) και Πειραιά (Ελλάδα) – με θέμα την αστική διαχείριση των υδάτων και την προσαρμογή στις ακραίες θερμοκρασίες.

Συνδυασμένος πολεοδομικός και κυκλοφοριακός σχεδιασμός για τη βιώσιμη κινητικότητα στο Δήμο Πειραιά

Εικόνα 1: Γκραβούρα που αποτυπώνει οπτική του κέντρου

 του Πειραιά

Πηγή: http://ellinida-nefeligereti.blogspot.gr/  (2011)

#Γεωργία Χριστοδουλοπούλου, Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός,  Συγκοινωνιολόγος  

#Χαράλαμπος Κυριακίδης, Μηχανικός Χωροταξίας Πολεοδομίας και  Περιφερειακής Ανάπτυξης, ΠΘ MSc in Urban Regeneration, UC

Τραγουδισμένος στην ελληνική μουσική βιομηχανία και συχνά προβεβλημένος στα ασπρόμαυρα καρέ των ταινιών της δεκαετίας του ’60, ο Πειραιάς (Εικόνα 1) αποτέλεσε μια εδαφική ενότητα που διαδραμάτισε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο. Ήδη από την αρχαιότητα, η λειτουργία του ως το επίνειο της Αθήνας, ύστερα από μια καλή γεωγραφική ανάγνωση του Θεμιστοκλή, έδωσε το έναυσμα ώστε ο Πειραιάς να σχεδιαστεί, να οργανωθεί, να δομηθεί και να λειτουργήσει ως μια περιοχή εμπορικής και οικονομικής δραστηριότητας που γνώρισε ιδιαίτερη ευμάρεια.Αλλά και στη νεότερη ιστορία, ο Πειραιάς κατάφερε προπολεμικά να συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό βιομηχανιών και σε συνδυασμό με το λιμάνι και την εγγύτητα με την Αθήνα πέτυχε να αποτελέσει βασικό οικονομικό πόλο της χώρας και ταυτόχρονα ένα ζωντανό πολεοδομικό κέντρο που δεχόταν συνεχείς οικιστικές πιέσεις.

Οι επεκτάσεις που πραγματοποιήθηκαν, οργανικά σε ένα βαθμό,  η αυξανόμενη οικοδομική δραστηριότητα που πήρε μεγαλύτερη έκταση, ιδίως, με την εφαρμογή του μέτρου της αντιπαροχής και η απουσία ελέγχου που λειτούργησε προς την εμφάνιση αυθαιρεσιών εντός της πόλης μετασχημάτισε την αρχικά «μπακλαβωτή» όψη του Πειραιά σε μια πολύ πυκνή περιοχή που έχασε, κατά τόπους, τον ιπποδάμειο χαρακτήρα της. Η βιομηχανική παρακμή ήρθε να υποβαθμίσει τη, νέα σε μορφή, πόλη και να δημιουργήσει μεγάλα αστικά κενά και μια τράπεζα εγκαταλελειμμένου κτιριακού δυναμικού που μαρτυρούσε τη βιομηχανική ιστορία μιας άλλης εποχής.Η μη αξιοποίηση των κενών αυτών είτε λόγω των δυσεπίλυτων  γραφειοκρατικών προβλημάτων, είτε λόγω της ενσωμάτωσης και οικειοποίησης  λανθασμένων πολιτικών είτε, ακόμη, λόγω σχετικής απραξίας, έπαιξε το  ρόλο της στο να φτάσει το μεγαλύτερο ελληνικό λιμάνι στα όρια του  μαρασμού 

Επιστολή προς Πειραιείς

Πηγή:ATHENS Voice

Αφορμή για το εξαιρετικό κείμενο που ακολουθεί στάθηκε η έκθεση «Χρωματίζοντας το γκρίζο» (διαρκεί ως τις 9/3) στην Αίθουσα Τέχνης Γαία (Αλκιβιάδου 103, Πειραιάς, όπισθεν Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου, 210 4133174) με έργα 16 διαπρεπών Πειραιωτών εικαστικών καλλιτεχνών (Τέτσης, Μαυροΐδης, Κοκκινίδης, Σακελλίων, Δρούγκας, Στεφάνου, Κανακάκη, Ιωάννου, Δασκαλάκης, Μαυρακάκη, Μετζικώφ, Βρούβας, Βενετσάνου, Αδαμάκης, Μπαλονά, Χρηστίδης, Ζούνη, Παρχαρίδης, Αγαπητάκης). Κοινή μούσα για όλους η γενέτειρα τους, ο Πειραιάς.

---

Επιστολή προς Πειραιείς

*Του Μάνου Στεφανίδη

Τον Πειραιά ανέκαθεν διέκρινε διαφοροποιημένη κοινωνιολογική σύσταση σε σχέση με την Αθήνα. Το ιδιαίτερο αυτό ταξικό στοιχείο, εμείς του λιμανιού εκείνοι οι αστοί, μπόλιαζε τους Πειραιώτες με ένα ιδιάζον αίσθημα αξιοπρέπειας και τους έκανε να υπομένουν στωικά τον παραγκωνισμό τους υπέρ του κλεινού άστεως ή την απορρόφηση απ' αυτό του όποιου τους καλλιτεχνικού δυναμισμού. Έτσι θα ήταν ρομαντική υπερβολή αν μιλήσουμε για εντόπια σχολή, ή για κάποια καλλιτεχνική ομάδα. (Μόνη εξαίρεση ίσως υπήρξε ο Βολανάκης και οι μαθητές του, γόνοι ως επί το πλείστον εφοπλιστικών οικογενειών στις αρχές του αιώνα). Οφείλουμε όμως να αναφερθούμε σε αρκετές ατομικές περιπτώσεις, από τις σημαντικότερες πράγματι της νεοελληνικής τέχνης, και για μιαν αφόρητη νοσταλγία που καλεί πάντα τους Πειραιώτες ζωγράφους στη γενέθλια πόλη.