"Γαλατικά χωριά" και χωρο-κοινωνικοί διπολισμοί στη συγκυρία της κρίσης

#Ειρήνη Μίχα

Λέκτορας Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ.

Με έναυσμα τις πολλαπλές, τα τελευταία χρόνια, αναφορές στον ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο στο γαλατικό χωριό του Asterix, στην εργασία επισημαίνεται η όλο και πιο έντονη μετατόπιση του δημόσιου λόγου από την πολιτική στην ηθική. 

Η απόδοση συγκεκριμένων μορφών συλλογικής δράσης με την εικόνα περιτειχισμένων ανυπότακτων χωριών εξυπηρετεί είτε την απόρριψη και απαξίωση κάθε μορφής διαμαρτυρίας, είτε αντίθετα την ανάδειξη της θωράκισης και του ηρωισμού σε πρότυπο αντίστασης. 

Τα νοητά τείχη των γαλατικών χωριών αποδυναμώνουν τη σημασία των ενδιάμεσων χώρων, εκεί όπου καθημερινά διεκδικούνται ποικίλα και συχνά συγκρουσιακά αιτήματα, όπου βιώνεται η ετερότητα και αναπτύσσονται σχέσεις μέσω των οποίων αμφισβητούνται όρια και παγιωμένες ιεραρχίες. 

Στόχος της εργασίας είναι να αποσταθεροποιηθεί το ερμηνευτικό πλαίσιο που, παράγοντας διπολικά σχήματα, εντείνει τους χωρο-κοινωνικούς διαχωρισμούς, ανακυκλώνει το φόβο και ταυτόχρονα καλλιεργεί την ψευδαίσθηση της περιχαρακωμένης ιδανικότητας.

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το 2001, στο φόρουμ «Απραγματοποίητη Δημοκρατία», η Chantal Mouffe (στο: Hall κ.ά, 2010:65-66) επισήμανε ότι «όταν μια κοινωνία στερείται δυναμικής δημοκρατικής ζωής στην οποία αντιπαρατίθενται πολλές και ποικίλες δημοκρατικές πολιτικές ταυτότητες, τότε στρώνεται το έδαφος για την αντικατάσταση των πολιτικών ταυτοτήτων από ταυτίσεις εθνοτικής, θρησκευτικής, ή εθνικιστικής φύσης, γεννώντας ανταγωνισμούς τους οποίους δεν μπορεί να διαχειριστεί η δημοκρατική διαδικασία». Δώδεκα χρόνια μετά, ο προβληματισμός αυτός αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα καθώς βρισκόμαστε απέναντι σε μια πρωτοφανή κυβερνητική αυταρχικότητα. 

Αστικά Τοπία της Μεσογείου.Αφηγήσεις της ανάπτυξης και της κρίσης

#Δημήτρης Πούλιος, Υπ. Διδάκτορας ΕΜΠ, Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών, Τομ. Γεωγραφίας & Περιφ. Σχεδιασμού, Υπότροφος Ιδρύματος Ωνάση

#Ίων Σαγιάς , Επικ. Καθηγητής, Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών, Τομ. Γεωγραφίας & Περιφ. Σχεδιασμού.

Με κέντρο την κρίση του μοντέλου ανάπτυξης των Ισπανικών πόλεων, το σύντομο αυτό κείμενο προσπαθεί να ανιχνεύσει μια μεθοδολογία ανάλυσης των πολιτικών που οδήγησαν σε αυτή. Αφετηρία μας είναι η προβληματική που έθεσαν οι Brenner & Theodore (2002) για τον «υπαρκτό νεοφιλελευθερισμό» και τους τρόπους με τους οποίους πλαισιώνουν το Αστικό φαινόμενο στον σύγχρονο καπιταλισμό. Σε αυτή τη κατεύθυνση παρουσιάζουμε το Ισπανικό μοντέλο μέσα από το τρίπτυχο path dependency - creative destruction - cities, τις σχέσεις με προηγούμενα μοντέλα ανάπτυξης και τις ιδιαιτερότητες που φέρνουν, την διαδικασία παραγωγής χώρου στο σύγχρονο καπιταλισμό και τέλος την σημασία των πόλεων σε αυτή τη διαδικασία.

Με αυτό τον τρόπο αναζητούμε ένα Μεσογειακό «υβρίδιο» των νεοφιλελεύθερων Αστικών Πολιτικών μέσα από τις παραδόσεις της περιόδου του Φράνκο στην Ισπανία και την στροφή προς την αγορά κατοικίας, τον τρόπο με την οποία η Σοσιαλδημοκρατία συνέχισε αυτές τις πολιτικές (1980-1990), τις μεθόδους υλοποίησης στο αστικό περιβάλλον σε πόλεις όπως η Βαρκελώνη. 

Επιπλέον, βλέπουμε τη σημασία των πόλεων, του σχεδιασμού και της αρχιτεκτονικής σε όλη αυτή τη διαδικασία. Τέλος μέσα από την κριτική μας προσέγγιση βλέπουμε πώς η σύγχρονη βιβλιογραφία θέτει την προβληματική της γύρω από τα θέματα που παρουσιάσαμε.

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΤΑ ΤΟΠΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Την οικονομική κρίση είναι δύσκολο να την αντιληφθείς, έγραφε πρόσφατα ένας αρθρογράφος του New Yorker (Paumgarten 2013). «Το χρέος δεν μοιάζει με τίποτα. Δεν έχει σχήμα. Αλλά με το χρόνο αφήνει ένα σημάδι. Στην Ισπανία, εμφανίστηκε αρχικά με τα άδεια σπίτια, τα μισοτελειωμένα έργα, και τις αδρανείς μηχανές. Σήμερα όλη η χώρα είναι ένα μουσείο καταδικασμένων έργων "αξιοποίησης" - ένα σαφάρι λευκών ελεφάντων». Ακόμη πιο δύσκολο είναι να αντιληφθείς την ταχύτητα των μετασχηματισμών. 

Η Αρχαία Αθήνα μεταξύ των υποψηφίων ευρωπαϊκών τόπων για το Σήμα Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς

Δεκαέξι ευρωπαϊκοί τόποι με ιστορική και πολιτιστική σημασία προτάθηκαν την Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου, για το Σήμα Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς (European Heritage Label). Ανάμεσά τους και η Καρδιά της Αρχαίας Αθήνας.

Στην έκθεση της ανεξάρτητης επιτροπής επιλογής, που συστάθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Η καρδιά της Αρχαίας Αθήνας περιλαμβάνει σχεδόν εκατό μνημεία Ευρωπαϊκής σημασίας, όπως ο λόφος της Ακροπόλεως, η Αρχαία και Ρωμαϊκή Αγορά, η Βιβλιοθήκη του Αδριανού, ο λόφος της Πνύκας και το νεκροταφείο του Κεραμεικού.

Από κοινού, τα μνημεία αυτά συνθέτουν ένα πλούσιο ιστορικό τοπίο όπου έλαβαν χώρα γεγονότα θεμελιώδους σημασίας για την διαμόρφωση βασικών πτυχών του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της ευρωπαϊκής ιστορίας, από την ανάπτυξη της αρχαίας τέχνης και του θεάτρου έως την δημοκρατία, την ισότητα των δικαιωμάτων και την επιστήμη.

Τα μνημεία αυτά έγιναν μάρτυρες της ζωής μεγάλων προσωπικοτήτων της Ευρωπαϊκής ιστορίας των οποίων τα διανοητικά επιτεύγματα έχουν αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στον ορισμό των κοινών ευρωπαϊκών αξιών όπως αυτές εκφράζονται σε διάφορους τομείς: την πολιτική και νομική σκέψη (Περικλής), την τέχνη και την αρχιτεκτονική (Φειδίας), την λογοτεχνία και το δράμα (Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης), την ιατρική και την επιστήμη (Ιπποκράτης), την ιστορική γραφή και μνήμη (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης)».

Αυτοοργανωμένες συλλογικές δράσεις για φροντίδα πόλης :Χαρτογράφηση και αξιολόγηση δραστηριοποίησης και χρήσης ψηφιακών επικοινωνιακών μέσων

# Ελένη - Ρεβέκκα Στάιου , Διδακτορική Ερευνήτρια, Εργαστήριο Νέων Τεχνολογιών στην Επικοινωνία, την Εκπαίδευση και τα ΜΜΕ, Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών  

# Δημήτρης Γκούσκος , Επίκουρος Καθηγητής, Εργαστήριο Νέων Τεχνολογιών στην Επικοινωνία, την Εκπαίδευση και τα ΜΜΕ, Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το φαινόμενο των αυτοοργανωμένων δράσεων άρχισε να αναπτύσσεται σε μεγάλο βαθμό από τη διετία 2009-2010 και αφορά πολλούς τομείς της καθημερινότητας των πολιτών. 

Ένα σημαντικό μέρος των δράσεων αυτών είναι οι δράσεις με βασική αναφορά στη φροντίδα της πόλης ή της γειτονιάς, οι οποίες εξαπλώθηκαν γρήγορα σε όλη την Ελλάδα, οργανωμένες από εθελοντικές ομάδες. 

Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση του τοπίου των αυτοοργανωμένων δράσεων φροντίδας πόλης στη σημερινή ελληνική κοινωνία, καθώς και του ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει στο πεδίο αυτό η χρήση του διαδικτύου και συλλογικών ψηφιακών μέσων. Υπό το πρίσμα αυτό, τα αποτελέσματα της εργασίας συνεισφέρουν στη συζήτηση για την συμβολή αφενός μεν των αυτοοργανωμένων δράσεων φροντίδας πόλης, αφετέρου δε των ψηφιακών επικοινωνιακών μέσων, στη συγκρότηση συλλογικών εμπειριών στο δημόσιο χώρο.

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης δεν έγιναν φανερά μόνο στο βιωτικό επίπεδο των πολιτών αλλά και στο περιβάλλον στο οποίο ζουν, κινούνται και δρουν καθημερινά. Τα αστικά κέντρα, ειδικά τα μεγάλα, ήταν αυτά που δέχτηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα καθώς σε αυτά κατοικεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Οι επιπτώσεις στην ψυχολογία και στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, αλλά και στο αστικό τοπίο και στους δημόσιους χώρους ήταν έντονες, ειδικά μετά την ολοένα και αυξανόμενη αδυναμία της πολιτείας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και να συντηρήσει τις ήδη παρεχόμενες υποδομές.

Οι πολίτες, διαπιστώνοντας την αδυναμία αυτή της πολιτείας και συνειδητοποιώντας τις δυνατότητες που έχουν αν συνδυάσουν τις δυνάμεις τους, μπήκαν σε μια διαδικασία αυτο-οργάνωσης προκειμένου να καλύψουν τα κενά της κρατικής μέριμνας. Οι νέες τεχνολογίες και ειδικά το διαδίκτυο και τα συλλογικά ψηφιακά μέσα (social media) τους έδωσαν νέες επιλογές επικοινωνίας, πολύ πιο εύκολα και οικονομικά. Χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο μπόρεσαν να έρθουν σε επαφή με ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα ήταν δυνατόν να γνώριζαν, αλλά και να οργανώσουν δράσεις με ελάχιστο κόστος, στηριζόμενοι στην εθελούσια συμβολή και στην αλληλέγγυα προσφορά των πολιτών.

Οργανώνεται το δίκτυο πράσινων πόλεων

Οργανώνεται, προχωρά και στοχοθετεί το Δίκτυο Πράσινων Πόλεων της χώρας, που πριν έναν μήνα επανασυστάθηκε και σήμερα πραγματοποίησε τη δεύτερη κατά σειρά συνεδρίασή του. 

Τα μέλη του, με επικεφαλής τον πρόεδρο, Δήμαρχο Κοζάνης Λευτέρη Ιωαννίδη, συναντήθηκαν το πρωί στα Τρίκαλα, πόλη με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα ζητήματα «πράσινης» οικονομίας.

Στη συνάντηση, ως συνέχεια της πρώτης συνάντησης στη μακεδονική πόλη, μετείχαν οι: 

- Λευτέρης Ιωαννίδης, Δήμαρχος Κοζάνης

- Δημήτρης Παπαστεργίου, Δήμαρχος Τρικκαίων

- Κυρίτσης Χρυσόστομος, αντιδήμαρχος Τρικκαίων

- Ζέρβας Κων/νος, αντιδήμαρχος Δήμου Θεσσαλονίκης 

- Κατηρτσίδης Δημήτρης, αντιδήμαρχος Δήμου Ιωαννιτών

- Καββαδίας Βασίλης, αντιδήμαρχος Δήμου Κέρκυρας

- Φαλέκας Γιάννης, αντιδήμαρχος Δήμου Αλεξανδρούπολης.

-  εκπρόσωποι του Δήμου Βόλου, οι κ. Γ. Σκλιας, σύμβουλος του Δημάρχου κ. Αχ. Μπέου και Ανδρέας Ζέρβας, πρόεδρος της ΑΝΕΒΟ (Αναπτυξιακής Εταιρείας Βόλου).

Δεν κατέστη δυνατή η παρουσία εκπροσώπων από Ζάκυνθο και Αθήνα.

Η συνάντηση ουσιαστικά προώθησε τη σύζευξη των πόλεων - μελών διά των εκπροσώπων τους, σε θέματα άμεσου ενδιαφέροντος, αλλά και γενικότερου σχεδιασμού.

Συγκεκριμένα, συζητήθηκαν ζητήματα οργάνωσης του επανασυσταθέντος Δικτύου, αλλά και – κυρίως - ζητήματα στρατηγικής.

Βάρνα : Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας για το 2017

Η Βάρνα, η παράκτια και  3η μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας, ανακηρύχθηκε ως η Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας για το 2017, όπως ανακοινώθηκε τον περασμένο Νοέμβριο από το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Νεολαίας.

Η Βάρνα  επικράτησε της Πορτογαλικής πόλης Κασκάις, της Ιρλανδικής Γκάλγουεϊ και της Ιταλικής Περούτζια. Η τελετή επιβράβευσης του νικητή πραγματοποιήθηκε στη Ρουμανική πόλη Κλουζ Ναπόκα, που είναι κάτοχος του τίτλου για το 2015.

Το 2017 η Βουλγαρική πόλη, θα επικεντρωθεί στην κοινωνική καινοτομία και ιδιαίτερα στην ανάπτυξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, ως εργαλείο για την ανάπτυξη της συμμετοχής των νέων, της βιώσιμης απασχόλησης, της δημιουργικότητας, της δικτύωσης και της εκπαίδευσης.

Η Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2017, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, θα ενθαρρύνει τη συμμετοχή των νέων μέσω της προώθησης νέων ιδεών και καινοτόμων έργων.

Κατά τη διάρκεια του έτους αυτού, η διοργανώτρια πόλη θα διοργανώσει εκδηλώσεις και έργα που αποσκοπούν να αναδείξουν τον ενεργό,  και ουσιαστικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν και διαδραματίζουν οι νέοι και οι οργανώσεις των νέων στην κοινωνία.

Με πληθυσμό που φθάνει τις 340.000 κατοίκους, η Βάρνα διαθέτει μεγάλο αριθμό νέων – περίπου 158.000 κάτοικοι είναι κάτω των 35 ετών.

Οι κοινωνικές παροχές στην πόλη της κρίσης. Αλληλεγγύη, φιλανθρωπία ή ένα νέο επιχειρηματικό πεδίο ;

#Τριανταφυλλοπούλου Ελένη, Υποψήφια διδάκτορας στο τμήμα Γεωγραφίας και Περιφερειακού Σχεδιασμού Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

#Σαγιάς Ίων, Επίκουρος καθηγητής, Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

Ζούμε αδιαμφισβήτητα σε μια εποχή, η οποία σφραγίζεται από τα εκτοξευόμενα ποσοστά ανεργίας, τη διάλυση της σταθερής και μόνιμης εργασίας, τα ολοένα αυξανόμενα νοικοκυριά που περνούν το κατώφλι της φτώχειας, την εξάπλωση των αστέγων στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις. 

Στην Ελλάδα της κρίσης, οι αναπτυξιακές κατευθύνσεις της προηγούμενης περιόδου επαναπροσδιορίζονται σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Τα ερείπια της ανάπτυξης έρχονται να ανασυγκροτηθούν υπό την ταμπέλα του "εθνικού στόχου", εκποιώντας τη δημόσια περιουσία και το φυσικό πλούτο, την ίδια στιγμή που τεράστιες περικοπές οδηγούν στη συνεχή διάλυση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους. Στόχος της εργασίας είναι να μελετήσει την κατάρρευση των κοινωνικών παροχών ως αποτέλεσμα της σημερινής οικονομικής πολιτικής, λαμβάνοντας υπόψη τις θεωρητικές προσεγγίσεις για τις ιδιαιτερότητες της συγκρότησης του κράτους πρόνοιας στις χώρες της Νότιας Ευρώπης.

Παράλληλα, έμφαση δίδεται στη μελέτη των κοινωνικών δικτύων που αναπτύσσονται σε τοπικό επίπεδο στην πόλη της Αθήνας, καθώς η έλλειψη του κράτους πρόνοιας έρχεται να πληρωθεί από μορφές φιλανθρωπίας, αλλά και από δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης. Συνελεύσεις γειτονιών, τοπικές πρωτοβουλίες και εγχειρήματα λαϊκής έκφρασης αναζητούν μία συλλογική διέξοδο από το σημερινό τέλμα. 

Εκκινώντας από διαφορετικές καταβολές, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αναλαμβάνουν δράση στις πληττόμενες γειτονιές του κέντρου, ενώ κομμάτια του επιχειρηματικού κόσμου, καθώς και ποικίλα "αναπτυξιακά" προγράμματα πριμοδοτούν τεράστιες φιλανθρωπικές καμπάνιες. Η παρούσα εργασία έρχεται να καταπιαστεί με τη χωρική έκφραση όλων αυτών των δομών, προσπαθώντας παράλληλα να εξετάσει μέσα από πρωτογενή έρευνα κατά πόσο και υπό ποιους περιορισμούς απαντούν στο εντεινόμενο κοινωνικό πρόβλημα της εποχής μας.

1.   ΑΠΟ ΤΗ ΦΟΡΝΤΙΚΗ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ

Όταν το 1914 ο Henry Ford εισήγαγε την οκτάωρη εργασία με αμοιβή πέντε δολάρια για τους εργάτες που επάνδρωναν την αυτόματη γραμμή συναρμολόγησης αυτοκινήτων που είχε εγκαταστήσει τον προηγούμενο χρόνο στο Ντίαρμπορν του Μίσιγκαν (Harvey, 1990), δεν εγκαινίασε μόνο ένα νέο μοντέλο παραγωγής, αλλά μία ολόκληρη λογική για την οργάνωση της κοινωνίας, τις σχέσεις που τη διέπουν, καθώς και την κατανάλωση. Ένα μοντέλο, το οποίο καθόρισε τη συγκρότηση των μεγάλων πόλεων και συνδέθηκε με την εμφάνιση και ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Bob Jessop:

Οι 10 καλύτερες πόλεις για να ζεις

#Του Κώστα Φαρμάκη, FORTUNEgreece.com

Ποιες είναι οι πόλεις που καινοτομούν και έχουν την καλύτερη ποιότητα ζωής;

Παγκοσμιοποίηση, οικονομική και τεχνολογική επανάσταση και κλιματικές αλλαγές έχουν κάνει επιτακτική την ανάγκη της προσαρμοστικότητας για τις πόλεις.

Ποια είναι εκείνη η πόλη που θα χαράξει τη δική της ιστορία και που με την οικονομική της δύναμη θα μοιράσει τα «τραπουλόχαρτα» στο μέλλον;

Το IESE Business School  δημοσιοποίησε την έκθεση του (Cities in Motion Index), η οποία συμπεριλαμβάνει τις καλύτερες πόλεις στον κόσμο για να ζεις. Εκείνες που νικούν σε θέματα καινοτομίας και ποιότητας ζωής.

Ας τις δούμε.

ΤΟΚΙΟ

Αριθμεί περίπου 13 εκατομμύρια κάτοικους- 10% του πληθυσμού της χώρας, ενώ στη μητροπολιτική του περιοχή ζουν περίπου 36 εκατομμύρια άνθρωποι, κάνοντάς την έτσι την πιο πυκνοκατοικημένη του κόσμου, ενώ σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Economist Intelligence Unit, για το 2009 η πόλη είναι η ακριβότερη στον κόσμο.

ΛΟΝΔΙΝΟ

Μεγάλο επιχειρηματικό, χρηματοοικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Εκεί εδρεύουν πλήθος εταιρειών, οργανισμών, καθώς και διαφόρων άλλων παγκόσμιων Ιδρυμάτων. Η επίδραση του Λονδίνου στην πολιτική, στην εκπαίδευση, στα ΜΜΕ, στη μόδα και στις τέχνες, συνετέλεσαν στο να θεωρείται ως σημαντική παγκόσμια πόλη

Πρακτικές αστικού σχεδιασμού και πολιτικές Τοπικής Διακυβέρνησης σε συνθήκες κρίσης - Το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης

Το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας διοργάνωσε Συνέδριο με θέμα "Μεταβολές κι ανασημασιοδοτήσεις του χώρου στην Ελλάδα της κρίσης" στον Βόλο, από 1 έως 3 Νοεμβρίου 2013.Συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε τις πάντα επίκαιρες εισηγήσεις του συνεδρίου.

#Χάρις Χριστοδούλου

Δρ. Αρχιτέκτονας Πολεοδόμος, Λέκτορας, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Α.Π.Θ.

Η εργασία αναφέρεται στις πρακτικές αστικού σχεδιασμού και τις πολιτικές τοπικής διακυβέρνησης, όπως εξελίσσονται σε συνθήκες κρίσης από το 2011 στη Θεσσαλονίκη. 

Έμφαση δίνεται στο παράδειγμα προσπάθειας αναζωογόνησης του (κεντρικού) Δήμου Θεσσαλονίκης το οποίο στην πραγμάτωσή του αντανακλά ταυτόχρονα ένα μεγάλο φάσμα από διαφορετικές σύγχρονες θεωρήσεις και πρακτικές αστικού σχεδιασμού και πολιτικές αστικής διακυβέρνησης. 

Οι πρώτες, έχουν ως προτεραιότητα την ανάκτηση του δημόσιου χώρου, τη βιώσιμη κινητικότητα, τη βελτίωση της εικόνας της πόλης και τις αλλαγές στις διαδικασίες σχεδιασμού και υλοποίησης των έργων. 

Οι δεύτερες, αντλούν ιδέες και αντιλήψεις από το πρότυπο της επιχειρηματικής πόλης και του marketing των τόπων μέχρι το επικοινωνιακά ή συλλογικά διαμορφωμένο σχέδιο για «ανθρώπινες πόλεις» από τους ίδιους τους κατοίκους και τις τοπικές πρωτοβουλίες. 

Με συγκεκριμένες αναφορές στη ρητορική του Δήμου και στις παρεμβάσεις στο φυσικό χώρο, αναδεικνύονται αφενός η εύθραυστη σχέση ανάμεσα στις «καλοήθεις» προθέσεις αστικής αναζωογόνησης και τις συχνά αντιφατικές υλοποιήσεις τους στο υλικό και κοινωνικό-οικονομικό ιστό της πόλης, αφετέρου τα όρια της εμβέλειας των αρμοδιοτήτων των τοπικών φορέων όπως διαμορφώνονται στο πλαίσιο της νέας αρχιτεκτονικής της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κύρια ζητήματα διερεύνησης αποτελούν αφενός η αποτίμηση των προσπαθειών αλλαγής αντίληψης του αστικού γίγνεσθαι και των πρακτικών αστικού σχεδιασμού που υιοθετούνται, αφετέρου η εξέταση των διαδικασιών που τοποθετούν την ίδια την πόλη με «κοσμοπολίτικο» τρόπο στο παγκόσμιο πλαίσιο, να αναμετράται με τις δικές της δυνάμεις και αδυναμίες, και με αυτές του ευρύτερου διοικητικο-πολιτικού συστήματος.

Οι Μεταμορφώσεις μιας πόλης

#Δημοσιεύθηκε στο parallaximag.gr

#Λέξεις: Αλέκα Καραδήμου Γερόλυμπου, Αρχιτέκτων -Πολεοδόμος

#Εικόνες: Γιάννης Τζιμπρές (αρχική), Χρήστος Δημητρίου

Παρασκευή βράδυ, 9μιση, τέλος Αυγούστου, επιστροφή από μια ολιγοήμερη απουσία από την πόλη. Μπαίνοντας με το αυτοκίνητο από το λιμάνι και τη λεωφόρο Νίκης, αντικρύζουμε ένα απροσδόκητο, απίστευτο θέαμα... Eνα φόντο ουρανού ακόμη φωτεινό με σβησμένες αποχρώσεις ηλιοβασιλέματος. Ο Θερμαϊκός λαμπερός μέχρι το απέναντι όριο των σκοτεινών βουνών, ανάκατες μακρυνές μουσικές, στολισμένα καραβάκια και ένας αμέτρητος αριθμός ανθρώπων κάθε ηλικίας που κυριολεκτικά συνωστίζεται στην παραλία. Ολοι βολτάρουν, πρόσωπα γελαστά, παιδάκια κυνηγιούνται, κάποιοι κοντοστέκονται και πιάνουν κουβέντες, άλλοι σφυρίζουν μελωδίες• όλοι χαίρονται την λιτή ομορφιά της παλιάς προκυμαίας ή, πιο πέρα, την σύγχρονη ραφινάτη ολόφωτη νέα παραλία. Αυτή η εικόνα μιας ομαδικής στιγμής χαλάρωσης και συλλογικής απόλαυσης του αστικού χώρου είναι από τις πιο όμορφες που έχω δει στα τελευταία δύσκολα χρόνια... Και είναι και παράδοξα παρηγορητική: Πάντα θα υπάρχουν όμορφα πράγματα δίπλα στα δυσάρεστα και τα δύσκολα, ο δημόσιος χώρος της πόλης μπορεί να το προσφέρει αυτό.

Να, ακριβώς εδώ οριοθετείται και ο ρόλος της Parallaxi. Που μακροημερεύει σε συνθήκες αντίξοες, καθώς διασχίζει τον χρόνο και τις εποχές συλλαμβάνοντας τα σημεία των καιρών, ανοιχτή και ευαίσθητη στις αγωνίες και τα αιτήματα των νέων, των ‘ξένων΄, των όχι γενικώς αποδεκτών, των διαφόρων διεκδικητικών ομάδων, αλώβητη και ανανεωνόμενη.. και καταφέρνει να κινητοποιεί μια δημιουργικότητα που εκφράζεται συλλογικά αξιοποιώντας τον χώρο της πόλης.

Κι ας έρθουμε στο 1989 που είναι η χρονολογία γέννησής της –πριν 25 δηλαδή χρόνια. Εντυπωσιακό χρονικό ορόσημο μεταξύ δύο εποχών, το 1989 φτάνει από μόνο του για να γραφτούν πολλά βιβλία. Αν δε το τοποθετήσουμε στο μέσον της δεκαετίας 1985-1995, τότε θα έχουμε άφθονα θέματα σχετικά με την εξέλιξη της Θεσσαλονίκης, στο πέρασμά της σε μια νέα εποχή... γεμάτη από αντιφασεις, διεκδικήσεις, ευχάριστες και δυσάρεστες εξελίξεις, προδοκίες και φαντασιώσεις.

Αθήνα : Ημερίδα για την Αστική Δενδροκομία

«Το Δένδρο και η Πόλη», είναι το θέμα επιστημονικής ημερίδας που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου από τις 9.00 έως τις 17.00 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, Αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης».

Διοργανώνεται από την  Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου (Π.Ε.Ε.Γ.Ε.Π.), σε συνεργασία με το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΓΕΩΤ.Ε.Ε.), την Περιφέρεια Αττικής, τον Δήμο Αθηναίων, τον Δήμο Κηφισιάς, τον Δήμο Νίκαιας-Αγ. Ιωάννη Ρέντη, το Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων και Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων (ΙΜΔΟ&ΤΔΠ «ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ»), τον Ελληνικό Σύνδεσμο Εξαγωγέων Φυτικού Υλικού (ΕΣΕΦΥ) και τον Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων(ΟΠΑΝΔΑ).

"Βιώσιμες πόλεις" στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης

Το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας διοργάνωσε Συνέδριο με θέμα "Μεταβολές κι ανασημασιοδοτήσεις του χώρου στην Ελλάδα της κρίσης" στον Βόλο, από 1 έως 3 Νοεμβρίου 2013.Τις επόμενες ημέρες θα παρουσιάσουμε τις πάντα επίκαιρες εισηγήσεις του συνεδρίου.

#Ευαγγελία Αθανασίου

Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Η εισήγηση αναδεικνύει πτυχές της σχέσης ανάμεσα στη συνθήκη της οικονομικής κρίσης και τον στόχο της αστικής βιωσιμότητας. Όπως και η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης, η έννοια της αστικής βιωσιμότητας στοιχειοθετήθηκε, στις αρχές της δεκαετίας του '90, ως μία πραγματιστική έννοια διαχείρισης και σχεδιασμού των πόλεων στο πλαίσιο του υπάρχοντος μοντέλου ανάπτυξης και όχι ως εναλλακτική, κοινωνικά μεταρρυθμιστική πρόταση. Είκοσι χρόνια αργότερα, η βιωσιμότητα συρρικνώνεται στη 'πράσινή' της συνιστώσα και ενσωματώνεται στη κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη ρητορική ως μία διάσταση της αστικής ανταγωνιστικότητας. Η 'πράσινη' στρατηγική των πόλεων, παρουσιάζεται ως μία σειρά τεχνικών επιλογών, που δεν συνδέονται με τις πολιτικές και κοινωνικές διαδικασίες που συγκροτούν, αναπαράγουν και εμπεριέχονται στο αστικό περιβάλλον.

Στην Ελλάδα, τα χρόνια της κρίσης, η περιβαλλοντική προστασία τίθεται με όρους αντιφατικούς και αποκλίνοντες στη δημόσια σφαίρα: αφ' ενός παρουσιάζεται ως εμπόδιο στον στόχο της ανάπτυξης, αφ' ετέρου ενσωματώνεται στην ρητορική της 'πράσινης ανάπτυξης', ως στοιχείο προσέλκυσης επενδύσεων. Ειδικότερα, η σχέση της οικονομικής κρίσης με την αστική βιωσιμότητα υλοποιείται σε πολλαπλές χωρικές κλίμακες. 

Εθνικές πολιτικές που νομιμοποιούνται στο πλαίσιο των υποχρεώσεων των Μνημονίων, όπως ο νόμος για τις fast track επενδύσεις, η πολεοδομική μεταρρύθμιση, η 'αξιοποίηση' της δημόσιας γης υπονομεύουν βασικές διαστάσεις του παραδείγματος της βιώσιμής πόλης. 

Τοπικές πρακτικές για την πόλη, όπως οι ήπιες παρεμβάσεις του Δήμου Θεσσαλονίκης στο δημόσιο χώρο και η διεκδίκηση του τίτλου της European Green Capital 2014, επενδύουν στην ρητορική της 'πράσινης πόλης'. Ταυτόχρονα, παραχωρήσεις εδάφους και ευθύνης σε ιδιώτες, η επικείμενη ιδιωτικοποίηση φυσικών πόρων, όπως το νερό, υπονομεύουν βασικές διαστάσεις της κοινωνικής βιωσιμότητας και απογυμνώνουν την πόλη από το πολιτικό της περιεχόμενο.

Οι "πράσινες" πόλεις του κόσμου

#Του Κώστα Φαρμάκη, FORTUNEgreece.com

Οι πιο «πράσινες» πόλεις του κόσμου εφαρμόζουν οικολογικές λύσεις στην ενέργεια και τη μετακίνηση, και δημιουργούν περιβάλλον βιώσιμης ανάπτυξης για τους κατοίκους τους.

Πράσινη πόλη δεν είναι αυτή που έχει τα περισσότερα πάρκα. Είναι εκείνη που έχει υιοθετήσει όλες εκείνες τις δράσεις και έχει φτιάξει τις υποδομές της με τέτοιο τρόπο ώστε και το περιβάλλον να προστατεύεται, και η ενέργεια να μην σπαταλάται, και οι ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) να έχουν βασικό ρόλο και οι κάτοικοί τους -το κυριότερο- να είναι ευτυχισμένοι.

Οι πόλεις που ακολουθούν ξεχωρίζουν η καθεμία για τις δικές τους πρωτοβουλίες. Όλες, όμως, δίνουν μεγάλη σημασία στη διαχείριση της ενέργειας καθώς ο μεγαλύτερος εχθρός του περιβάλλοντος είναι οι εκπομπές άνθρακα. Μεγάλο ρόλο παίζουν τα αποτελεσματικά ΜΜΜ, η ανακύκλωση, οι πράσινες ταράτσες και όλα όσα μειώνουν την τάση υπερθέρμανσης του πλανήτη και αλλαγής του κλίματος.

Ας τις δούμε

ΡΕΙΚΑΒΙΚ, ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Η χώρα σχεδιάζει να απεξαρτηθεί εντελώς από οποιαδήποτε μορφή ενέργειας που προέρχεται από ορυκτά μέχρι το 2050. Ήδη η πρωτεύουσα -300.000 κατοίκων- χρησιμοποιεί γεωθερμική και υδροηλεκτρική ενέργεια για τις ανάγκες της, ενώ δοκιμάζει λεωφορεία που κινούνται με υδρογόνο.

ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ, ΚΑΝΑΔΑΣ

Μια από τις καλύτερες πόλεις στον κόσμο να ζεις, παίρνει το 90% του ηλεκτρισμού της από υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις και σχεδιάζει να ρίξει τις εκπομπές άνθρακα όσο χαμηλότερα γίνεται με επενδύσεις σε αιολική και ηλιακή ενέργεια, καθώς και στην εκμετάλλευση των κυμάτων και της παλίρροιας.

Πόρτο :Ταυτότητα πόλης και πρόταση για Branding

#Atelier Martino&Jaña

Τη μετάφραση επιμελήθηκε ο Μανώλης Τσαγκαράκης

Μια πρόσκληση από το Δημαρχείο του Πόρτο

Τον Ιούνιο του 2014, μας κάλεσαν μαζί με δύο άλλα στούντιο για να δημιουργήσουμε μια νέα οπτική ταυτότητα για την πόλη του Πόρτο. Ενώ μας έδωσαν μόλις 18 ημέρες για να προετοιμάσουμε μια πρόταση, ανταποκριθήκαμε στην ευκαιρία αυτή με μεγάλο ενθουσιασμό και κίνητρο.

Πρώτον, επειδή είμαστε πολύ παθιασμένοι με το Πόρτο - είναι η πατρίδα μας και ο τόπος όπου πραγματικά ανήκουμε. Δεύτερον, επειδή πιστεύουμε ότι ο σχεδιασμός είναι σε θέση να συμβάλει πολύ δυναμικά και έξυπνα στην πόλη. Πιστεύουμε ότι η οπτική επικοινωνία μπορεί να ξεπεράσει την αναμενόμενη αισθητική του branding, και έχει την ικανότητα να συμβάλει επίσης στη δημιουργία και να πλαισιώσει τον διάλογο, που ενεργεί ως μεσολαβητής μεταξύ της πόλης και των κατοίκων της. Αυτά που θα δείξουμε και θα εξηγήσουμε παρακάτω είναι η απάντησή μας σε αυτή την πρόκληση.

Ενημέρωση

Να σχεδιάσουμε μια νέα ταυτότητα και την επικοινωνιακή στρατηγική για την πόλη του Πόρτο στην Πορτογαλία.

Να «διαφημίσουμε» μια νέα, ενεργητική και κοσμοπολίτικη πόλη - για τους κατοίκους και τους επισκέπτες.

Να συνδυάσουμε την επικοινωνία από το δημαρχείο στα πλαίσια της επικοινωνίας της πόλης.

Να σχεδιάσουμε ένα σύστημα το οποίο μπορεί να δείξει το δημαρχείο ως θεσμικό όργανο καθώς και τις έξι δημοτικές επιχειρήσεις του Δήμου, υπεύθυνες για τη διαχείριση ενός ευρύ φάσματος υπηρεσιών, από τη διανομή του νερού μέχρι και τον πολιτιστικό σχεδιασμό.

Να παρουσιάσει έννοιες και στρατηγικές για την ανανέωση της ψηφιακής επικοινωνίας της πόλης, το διαδίκτυο και τα κινητά.

Η πρόκληση που παρουσιάστηκε

Να μάθουμε περισσότερα για το Πόρτο. Μελετώντας την ιστορία της πόλης, συμπεριλαμβανομένης και της ιστορίας της γραφικής αναπαράστασης του.

Να κατανοήσουμε τη διοικητική δομή του δημαρχείου, προκειμένου να προτείνουμε ένα σύστημα επικοινωνίας που διευκολύνει τη λειτουργία του, τόσο για το θεσμό όσο και για τους κατοίκους.

Δημιουργία μιας λύσης που θα είναι τολμηρή, έξυπνη, πρωτότυπη και ολοκληρωμένη, ώστε να είναι σε θέση να φτάσει σε ένα ευρύ κοινό και να επικοινωνήσει με το ποικίλο κοινωνικο-οικονομικό και πολιτισμικό υπόβαθρο του Πόρτο.

Σχεδιασμός ενός ευρύ φάσματος υλικών ώστε να δοκιμαστεί η ευρεία αποτελεσματικότητα των πιθανών λύσεων - από το λογότυπο για μια καμπάνια branding της πόλης, από την προσωπική προσπάθεια μεγάλης κλίμακας σε εξωτερικούς χώρους και από την έντυπη στην ψηφιακή μορφή.

Ενασχόληση με χρονικούς περιορισμούς - 18 ημέρες από την πρώτη ενημέρωση μέχρι την παρουσίαση.

Σχεδιασμός για ό, τι αγαπάς πιο πολύ – το Πόρτο είναι η πόλη μας και τα συναισθήματα μας προς την κατεύθυνση αυτή δεν είναι πάντα εύκολο να τα περιγράψει κάποιος ή να τα εξηγήσει. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό κίνητρο - αυξάνει το επίπεδο της φιλοδοξίας μας, δημιουργεί προσδοκίες και πρότυπα και τελικά την αίσθηση της πίεσης.

Συνδυασμένος πολεοδομικός και κυκλοφοριακός σχεδιασμός για τη βιώσιμη κινητικότητα στο Δήμο Πειραιά

Εικόνα 1: Γκραβούρα που αποτυπώνει οπτική του κέντρου

 του Πειραιά

Πηγή: http://ellinida-nefeligereti.blogspot.gr/  (2011)

#Γεωργία Χριστοδουλοπούλου, Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός,  Συγκοινωνιολόγος  

#Χαράλαμπος Κυριακίδης, Μηχανικός Χωροταξίας Πολεοδομίας και  Περιφερειακής Ανάπτυξης, ΠΘ MSc in Urban Regeneration, UC

Τραγουδισμένος στην ελληνική μουσική βιομηχανία και συχνά προβεβλημένος στα ασπρόμαυρα καρέ των ταινιών της δεκαετίας του ’60, ο Πειραιάς (Εικόνα 1) αποτέλεσε μια εδαφική ενότητα που διαδραμάτισε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο. Ήδη από την αρχαιότητα, η λειτουργία του ως το επίνειο της Αθήνας, ύστερα από μια καλή γεωγραφική ανάγνωση του Θεμιστοκλή, έδωσε το έναυσμα ώστε ο Πειραιάς να σχεδιαστεί, να οργανωθεί, να δομηθεί και να λειτουργήσει ως μια περιοχή εμπορικής και οικονομικής δραστηριότητας που γνώρισε ιδιαίτερη ευμάρεια.Αλλά και στη νεότερη ιστορία, ο Πειραιάς κατάφερε προπολεμικά να συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό βιομηχανιών και σε συνδυασμό με το λιμάνι και την εγγύτητα με την Αθήνα πέτυχε να αποτελέσει βασικό οικονομικό πόλο της χώρας και ταυτόχρονα ένα ζωντανό πολεοδομικό κέντρο που δεχόταν συνεχείς οικιστικές πιέσεις.

Οι επεκτάσεις που πραγματοποιήθηκαν, οργανικά σε ένα βαθμό,  η αυξανόμενη οικοδομική δραστηριότητα που πήρε μεγαλύτερη έκταση, ιδίως, με την εφαρμογή του μέτρου της αντιπαροχής και η απουσία ελέγχου που λειτούργησε προς την εμφάνιση αυθαιρεσιών εντός της πόλης μετασχημάτισε την αρχικά «μπακλαβωτή» όψη του Πειραιά σε μια πολύ πυκνή περιοχή που έχασε, κατά τόπους, τον ιπποδάμειο χαρακτήρα της. Η βιομηχανική παρακμή ήρθε να υποβαθμίσει τη, νέα σε μορφή, πόλη και να δημιουργήσει μεγάλα αστικά κενά και μια τράπεζα εγκαταλελειμμένου κτιριακού δυναμικού που μαρτυρούσε τη βιομηχανική ιστορία μιας άλλης εποχής.Η μη αξιοποίηση των κενών αυτών είτε λόγω των δυσεπίλυτων  γραφειοκρατικών προβλημάτων, είτε λόγω της ενσωμάτωσης και οικειοποίησης  λανθασμένων πολιτικών είτε, ακόμη, λόγω σχετικής απραξίας, έπαιξε το  ρόλο της στο να φτάσει το μεγαλύτερο ελληνικό λιμάνι στα όρια του  μαρασμού 

Θεσσαλονίκη :Νέα apps για την πόλη

Με την απονομή των βραβείων στις τρεις πρώτες ομάδες ολοκληρώθηκε την Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014, ο διαγωνισμός Hackathon, o μαραθώνιος ανάπτυξης εφαρμογών που διοργάνωσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το διεθνούς κύρους Open Knowledge Foundation – Ίδρυμα Ανοιχτής Γνώσης Ελλάδος, την Ερευνητική Μονάδα ΑΠΘ URENIO, την Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας «Θεσσαλονίκη 2014» και το Κέντρο Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης του Δήμου Θεσσαλονίκης EUROPE DIRECT.

Στο διαγωνισμό, που πραγματοποιήθηκε στις 29 και 30 Νοεμβρίου 2014 στον ανοιχτό χώρο συνεργατικής εργασίας Coho, συμμετείχαν 11 ομάδες προγραμματιστών και σχεδιαστών λογισμικού, οι οποίες σχεδίασαν νέες ψηφιακές εφαρμογές web και κινητών τηλεφώνων, εστιάζοντας σε τέσσερις θεματικές ενότητες: οικονομικά, δίκτυα και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, ποιότητα ζωής και διακυβέρνηση. Οι ομάδες αξιοποίησαν τις ιδέες των πολιτών για νέες ψηφιακές εφαρμογές που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο του διαγωνισμού «Εφαρμογές για τη Θεσσαλονίκη», όπως επίσης και τα ανοιχτά δεδομένα που διαθέτει ο Δήμος Θεσσαλονίκης. 

Η κριτική επιτροπή, στην οποία συμμετείχαν στελέχη του Δήμου Θεσσαλονίκης, πανεπιστημιακοί, ερευνητές και επιχειρηματίες, αξιολόγησαν τους συμμετέχοντες με βάση την ποιότητα και την ανάπτυξη της ιδέας, αλλά και τα δυνητικά της αποτελέσματα, δηλαδή τη δυνατότητα που έχει να λύσει πραγματικά προβλήματα των πολιτών και ανακοίνωσαν τα τρία πρώτα βραβεία, που συνοδεύονταν και από χρηματικά έπαθλα.

Χερσόνησος: Μια ιδιαίτερη βράβευση Αυστριακού επισκέπτη (repeater)

«Είμαι σήμερα 76 ετών και αισθάνομαι πια πολύ αδύναμος εξαιτίας της ασθένειάς μου. 

Από το 1974 επισκέπτομαι συνεχώς την Ελλάδα και από το 1983 επισκέπτομαι ανελλιπώς την Κρήτη και μένω εδώ, σε ένα ξενοδοχείο, φίλων πια, στις Γούρνες. 

Δεν μπορούσα να μη γυρίσω για τελευταία φορά, να αποχαιρετίσω τον τόπο που αγάπησα τόσο πολύ και τους Κρητικούς, τους ανθρώπους που ξεχώρισαν στην καρδιά μου.»  

Με αυτά τα λόγια, ο κ. Eugen Mairhofer από το Μπρέγκεντς της Αυστρίας περιέγραψε το σκοπό της τελευταίας επίσκεψής του στο νησί που τόσα χρόνια έχει λατρέψει και έχει γυρίσει από άκρη σε άκρη με τα πόδια, με τη μηχανή, με το αυτοκίνητο, φτάνοντας μέχρι τα πιο απόκρημνα σημεία, τις πιο απόκρημνες κορυφές για να ανακαλύψει τις κρυφές, αθέατες ομορφιές του. Και πάντα ξαναγύριζε, με την οικογένειά του, τη γυναίκα και τα τέσσερα παιδιά του και με πολλούς φίλους του. «Ένας αληθινός πρεσβευτής της Κρήτης και του Δήμου μας», όπως τον χαρακτήρισε ο αντιδήμαρχος Τουρισμού, κ. Ευθύμης Μουντράκης, κατά τη διάρκεια της ιδιαίτερα φορτισμένης συγκινησιακά τελετής βράβευσης του κ. Mairhofer, «και ένας από τους πιο “πεισματάρηδες” επαναλαμβανόμενους επισκέπτες μας».

Πρόγραμμα Οργάνωσης & Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων και Προώθησης Τουριστικών Προορισμών

Δωρεάν Πρόγραμμα Επικαιροποίησης Γνώσεων στην Οργάνωση & Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων και στην Προώθηση Τουριστικών Προορισμών σε Αθήνα, Βόλο και Χίο

Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου – Ειδικός Λογαριασμός Έρευνας σύμφωνα με την σχετική απόφαση της συνεδρίασης του Ειδικού Επταμελούς Οργάνου της Επιτροπής Ερευνών (Συνεδρίαση 130/16.07.2014) σας προσκαλεί να συμμετάσχετε στο πρόγραμμα «Επικαιροποίηση γνώσεων αποφοίτων ΑΕΙ στην οργάνωση, διοίκηση τουριστικών επιχειρήσεων και στην προώθηση τουριστικών προορισμών», του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση», το οποίο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο-ΕΚΤ) και από Εθνικούς Πόρους.

Το πρόγραμμα υλοποιείται από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου σε συνεργασία με το Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και οι αιτήσεις πρέπει να σταλού μέχρι την Τρίτη 9.12.2014.

Στόχος του προγράμματος είναι η επικαιροποίηση των γνώσεων και η παροχή επιστημονικής και επαγγελματικής ειδίκευσης σε αποφοίτους τμημάτων διοίκησης επιχειρήσεων, οικονομικών, περιφερειακής ανάπτυξης, κοινωνικής ανθρωπολογίας και ιστορίας, μηχανικών χωροταξίας και πολεοδομίας και τουριστικών επιχειρήσεων, όπως επίσης και σε αποφοίτους συναφών τμημάτων και επιστημονικών πεδίων της ημεδαπής και αλλοδαπής. Το επιστημονικό πεδίο ειδίκευσης του προγράμματος αφορά στην οργάνωση, διοίκηση τουριστικών επιχειρήσεων και στην προώθηση τουριστικών προορισμών.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:

Πόρτο ( Πορτογαλία ) :City Identity and Branding Proposal

Τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους (2014) ανατέθηκε στο Atelier Martino&Jaña και σε δύο άλλα να προτείνουν  μια νέα οπτική ταυτότητα για την πόλη του Πόρτο. Τους δόθηκαν μόλις 18 ημέρες για να προετοιμάσουν μια πρόταση, αλλά παρά το γεγονός αυτό, ανταποκρίθηκαν στην ευκαιρία . 
Το παρακάτω video είναι μια μικρή εισαγωγή.Σε επόμενο κείμενο το citybranding.gr θα παρουσιάσει αναλυτικά την πρόταση.

Atelier Martino&Jaña .

Δήμος Διονύσου :Εκδηλώσεις για την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Τοπικής Δημοκρατίας

Μια ξεχωριστή διοργάνωση του Δήμου Διονύσου για 2η φορά στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Τοπικής Δημοκρατίας, ένα θεσμό του Συμβουλίου της Ευρώπης. 

Θα λάβει χώρα την εβδομάδα μεταξύ 1 και 7 Δεκεμβρίου.

Έξυπνες Πόλεις + Big Data , Άπειρα Δεδομένα

# Paul Doherty, Πρόεδρος και CEO του The Digit Group.  Δημοσιεύθηκε στο LinkedIn

Την μετάφραση επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης.

Μια έξυπνη πόλη δεν είναι απλά μια εκστρατεία μάρκετινγκ, μια έξυπνη τεχνική πλασαρίσματος ή ένα χαριτωμένο πολιτικό σύνθημα.  Πρόκειται για μια σειρά από λύσεις για μια σοβαρή και επείγουσα κατάσταση που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα.  Οι Έξυπνες Πόλεις αναδύονται ως μια αστική δράση που οφείλεται σε μια «τέλεια καταιγίδα» της σύγκλισης των συνθηκών της αγοράς, των τεχνολογικών καινοτομιών, των κοινωνικών επιθυμιών, των αναγκών των κυβερνήσεων και της μετανάστευσης προς τα αστικά περιβάλλοντα που έχει επιταχυνθεί σε παγκόσμια κλίμακα και επισκιάζει κάθε προηγούμενο μαζικό κίνημα ανθρώπων στην ιστορία.

Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα βρίσκεται σε μια έκθεση της McKinsey & Co. του 2009, η οποία προβλέπει ότι 350 εκατομμύρια άνθρωποι στην Κίνα θα μετακομίσουν σε πόλεις σε όλη την Κίνα μέχρι το 2025.  Στα πέντε χρόνια από τότε που η έκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα, ο αριθμός των κινέζων που μεταναστεύουν προς τις πόλεις στο εσωτερικό της Κίνας αποδεικνύει ότι αυτή η πρόβλεψη ήταν σωστή.  Οι υπάρχουσες κινεζικές πόλεις, που είναι ήδη πυκνοκατοικημένες και αγωνίζονται να συντηρήσουν τις δημόσιες υπηρεσίες, προετοιμάζονται για αυτό το κύμα ανθρώπων με την προετοιμασία, το σχεδιασμό και την υλοποίηση μεγάλης κλίμακας αστικών έργων, με σκοπό να μετατραπούν από βιομηχανικά αστικά περιβάλλοντα σε έξυπνες πόλεις.  Όχι επειδή θέλουν, αλλά επειδή πρέπει.

Η Έξυπνη Πόλη έχει πολλές αναδυόμενες έννοιες.  Η ευελιξία αυτού αυτής της φράσης επιτρέπει στις πόλεις να καθορίσουν τα προγράμματα, τις πολιτικές και τις διαδικασίες τους σύμφωνα με το σύνολο των τοπικών προτεραιοτήτων και των αναγκών τους.  Τα πλαίσια των ορισμών των Έξυπνων Πόλεων σχεδιάζονται και διαμορφώνονται από τους ακαδημαϊκούς, τις εταιρίες, τους αστικούς συλλόγους και τα μέσα ενημέρωσης.  Μέσα σε αυτή την κακοφωνία των πλαισίων, μία βάση έχει αναδειχθεί που βοηθά στον προσδιορισμό των τομέων, των δράσεων και των μέτρων των Έξυπνων Πόλεων.  Τα περισσότερα πλαίσια χρησιμοποιούν τη λέξη SMART ως αρκτικόλεξο [στα αγγλικά] που σημαίνει Συγκεκριμένο, Μετρήσιμο, Εφικτό, Σχετικό, Στόχοι με Χρονοδιάγραμμα.  

"We do local": Η τοπική παραγωγή στα πρότυπα πιστοποίησης

Το νέο πρότυπο πιστοποίησης επιχειρήσεων «We do local» και η απονομή του στις πρώτες επιχειρήσεις που έχουν πιστοποιηθεί από τη νεοσύστατη εταιρεία «Τοπική Παραγωγή & Φιλοξενία Α.Ε.», παρουσιάστηκαν χθες σε ειδική εκδήλωση στην Κρήτη που πραγματοποιήθηκε στο πλοίο ΚΡΗΤΗ Ι της ΑΝΕΚ Lines στο λιμάνι του Ηρακλείου. Όπως ανέφερε ο πρόεδρος της νεοσύστατης εταιρείας Γιάννης Βαρδινογιάννης κατά την παρουσίαση της, στο πλαίσιο μιας καλής και συντονισμένης συνεργασίας των τουριστικών επιχειρήσεων της

Κρήτης για την προώθηση τους, ιδρύθηκε η «Τοπική Παραγωγή & Φιλοξενία Α.Ε.», η Ανώνυμη Εταιρε​ία Προώθησης Επιχειρήσεων που στηρίζουν την τοπική παραγωγή, σέβονται το περιβάλλον και προβάλλουν τον πολιτισμό, την γαστρονομία και την φιλοξενία της περιοχής τους.

Η ίδρυση της εταιρείας Τοπική Παραγωγή και Φιλοξενία Α.Ε. πραγματοποιήθηκε από δώδεκα σημαντικούς παράγοντες της τουριστικής αγοράς όλης της Κρήτης, τους  Γιώργο Αλεξανδράκη, Γιάννη Βαρδινογιάννη, Μανώλη Βαρκαράκη,  Μανώλη Γιαννούλη, Λευτέρη Καραταράκη, Γιώργο Μαθιουλάκη, Τζίνα Μαμιδάκη, Μανώλη Μανούσο, Ανδρέα Μεταξά, Γιάννη Παπαδάκη, Μανώλη Τσακαλάκη και Νίκο Χαλκιαδάκη, με την ελπίδα να προσελκύσουν στο μέλλον ακόμη περισσότερους και από άλλες περιοχές.

Για την άρτια λειτουργία της εταιρε​ίας αυτής και την σωστή ένταξη των επιχειρήσεων, σε συνεργασία με την εταιρεία πιστοποιήσεων Cosmocert  A.E. και την εταιρεία Local Food Experts δημιουργήθηκε ένα πρότυπο με την ονομασία “We do local”. Είναι ένα νέο πρότυπο που δημιουργήθηκε για την επανατοποθέτηση του εθνικού τουριστικού προϊόντος, για να αναδείξει την ιδιαίτερη τοπική φιλοξενία και να στηρίξει την ανάπτυξη της τοπικής  παραγωγής και οικονομίας.

Ο Διευθ. Σύμβουλος της εταιρείας κ. Ανδρέας Μεταξάς παρουσίαζοντας το πρότυπο We do local απηύθηνε πρόσκληση στις τουριστικές επιχειρήσεις  να ενταχθούν στην ομάδα του We do local και να συμβάλλουν και αυτές στην διάδοση της φιλοσοφίας του η οποία είναι:

•         Διαδίδουμε τα τοπικά ήθη και έθιμα

•         Παρουσιάζουμε την τοπική κουζίνα

•         Υποστηρίζουμε τους τοπικούς παραγωγούς

•         Σεβόμαστε το περιβάλλον και την αειφορία

•         Στηρίζουμε το τοπικό εργατικό δυναμικό

Πόλεις οδηγούμενες από τα δεδομένα

#Δημοσιεύθηκε στο TheEconomist
Την μετάφραση επιμελήθηκε ο Κώστας Σπέγκας

Τα δεδομένα αλλάζουν σιγά-σιγά τον τρόπο με τον οποίο οι πόλεις λειτουργούν.

Το να περιμένεις το λεωφορείο ένα βροχερό χειμωνιάτικο πρωινό είναι άθλιο. Αλλά για τους μετακινούμενους του Λονδίνου το «Citymapper», μια εφαρμογή, το κάνει να είναι λίγο περισσότερο υποφερτό. Οι χρήστες εισάγουν τον προορισμό τους σε ένα πλαίσιο αναζήτησης και εμφανίζεται ένα εύρος διαφορετικών τρόπων για να φτάσει κάποιος εκεί, μαζί με πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο που αφορούν το πότε ένα λεωφορείο θα φτάσει ή το πότε θα αναχωρήσει το επόμενο βαγόνι του Μετρό. Η εφαρμογή αυτή είναι ένα παράδειγμα για το πως τα δεδομένα αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βλέπουν και χρησιμοποιούν τις πόλεις. Οι τοπικές αρχές έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται σταδιακά.   

Σχεδόν όλες οι μεγάλες πόλεις της Βρετανίας έχουν αρχίσει να ανοίγουν την πρόσβαση στα δεδομένα τους. Στις 23 του Οκτώβρη εγκαινιάστηκε η δεύτερη έκδοση του «London Datastore», ένας τεράστιος θησαυρός πληροφοριών για τα πάντα- από στατιστικά στοιχεία εγκληματικότητας μέχρι καθυστερήσεις στο Μετρό. Τον Απρίλιο το συμβούλιο της πόλης του Leeds άνοιξε ένα διαδικτυακό «Data Mill» ο οποίος περιέχει ακατέργαστα δεδομένα που αφορούν πράγματα όπως  το ποδόσφαιρο στο κέντρο της πόλης, τoν αριθμό των δημόσιων αγροτεμαχίων ή τις επισκέψιμες βιβλιοθήκες. Η πόλη του Manchester επίσης δημοσιοποιεί  κομμάτια δεδομένων  για το πώς η πόλη λειτουργεί.

Τα των Πόλεων οι Δήμοι, όχι το Κράτος!

τα φλέγοντα πολεοδομικά προβλήματα μάς έχουν πάρει φαλάγγι

#Κώστας Π. Παντελόγλου.
Δημοσιεύθηκε στον "ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ Ν.ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ"

Όσα καταχωρώ σήμερα στον «Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας» έχει διατυπώσει από το βήμα του Α” Πανελληνίου Αρχιτεκτονικού Συνεδρίου, που έλαβε χώρα στους Δελφούς το έτος 1961 με θέμα «Πολεοδομία, εθνικό πρόβλημα», ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας-πολεοδόμος Άγγελος Σιάγας – για το ποιος ο Άγγελος Σιάγας θα μπορούσε ο αναγνώστης να πληροφορηθεί από τα βιβλιογραφικά μου που ακολουθούν τα καταχωρούμενα, τα οποία ειπώθηκαν κατά την Συνεδρίαση της 17ης Δεκεμβρίου 1961 – και άντλησα από τα Πρακτικά αυτού του Συνεδρίου (Βλ. Τεχνικά Χρονικά, Έκτακτον Τεύχος Αριθ. 240, Απρίλιος 1964):

«Συμφωνώ με την εκφρασθείσα παρά πλείστων συναδέλφων γνώμη και ευχή, όπως τα συναφή με την οικονομία των πόλεών μας προβλήματα τυγχάνουν θεωρήσεως και μελέτης παρ” Οργάνων-Φορέων της Αυτοδιοικήσεως, ας πούμε των Δήμων, με την προϋπόθεσι της αναδιοργανώσεως, αναδιαρθρώσεως και καταλλήλου [στελεχώσεως] των Τεχνικών Υπηρεσιών αυτών. Ποιος θα δεχόταν εξ ημών να μπη στο νοικοκυριό του για να το συγυρίση ένας ξένος, με κίνδυνο να του το κάνη γυαλιά-καρφιά; Το λεγόμενο ότι στους Δήμους υφίσταται κίνδυνος ευρυτέρας κλίμακος συναλλαγής ή στο Κράτος, δεν ευσταθεί γιατί απεδείχθη ότι μάλλον το αντίθετο συμβαίνει.

Πάντως είναι ακατανόητο -το παραδέχεται και η επίσημος κρατική εκπροσώπησι δια της μαρτυρίας του κ. Προκόπιου Βασιλειάδη- ότι 20 περίπου εκλεκτοί συνάδελφοι με ισάριθμους βοηθούς ως ελέχθη, 40 δηλαδή εν όλω νοματαίοι, έστω και εργαζόμενοι ακαταπαύστως και ολόκληρες τις 24 ώρες του ημερονυκτίου, τα καταφέρνουν από την «απαγορευμένη» περιοχή των Αθηνών … να πολεοδομούν τας Ελληνικάς πόλεις, ολόκληρη την Ελλάδα, να ασχολούνται με την Θεσσαλονίκη π.χ., με τα Γιάννενα, με τα Χανιά, με την Αλεξανδρούπολι, με την Πάτρα, με τον Βόλο, με το Μεσολόγγι, με την Σαντορίνη κλπ. κλπ., εφ” όσον δεν «εβίωσαν» και δεν «βιουν» αυτές τις πολιτείες. Συμφωνώ απόλυτα σ” αυτό το σημείο και με τον κ. Δοξιάδη και υψώνω και εγώ την ασθενή μου φωνή: Δημοκρατία! …

Όταν Το Πεζοδρόμιο Γίνεται Υδατόστρωμα

# Joop de Boer, 2 Ιανουαρίου 2013.  Δημοσιεύθηκε στο Pop Up City.

Την μετάφραση την επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης.

Ο καλλιτεχνικός σύλλογος Raum δημιούργησε ένα πολύ ιδιαίτερο πεζοδρόμιο στην Μπουρζ, της Γαλλίας.  Αυτό που χαρακτηρίζει αυτό το πεζοδρόμιο είναι ότι δεν είναι σκληρό, αλλά επιπλέει.  Το έργο, που ονομάζεται «La Ville Molle» («Η Μαλακή Πόλη»), εξετάζει την σκληρότητα της πόλης και την ικανότητά της να αλλάξει.

Σε συνεργασία με την Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών της Μπουρζ και με το FRAC Centre, ένα τεράστιο μαξιλάρι γεμάτο με υγρό είχε εγκατασταθεί κάτω από το πεζοδρόμιο δίνοντας μια εντελώς νέα εμπειρία στους περαστικούς.  Υποθέτω πως νιώθει κανείς ότι το πεζοδρόμιο έχει γίνει σαν ένα μεγάλο στρώμα νερού.  Το αστικό περιβάλλον είναι συνήθως σκληρό και γεμάτο γωνίες και ποτέ δεν αμφισβητούμε αυτή την ιδέα, αλλά αυτό το έργο την αλλάζει την ιδέα αυτή και αυτό το κάνει ενδιαφέρον.  Είναι μια παιδική χαρά των ενηλίκων που προσθέτει ένα επίπεδο εμπειρίας στην πόλη.

Η διασκέδαση, ως εργαλείο σχεδιασμού του αστικού περιβάλλοντος, χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για να κάνει τους ανθρώπους περήφανους και προσεκτικούς με το περιβάλλον τους.  Σε ορισμένες πτυχές της, η La Ville Molle είναι συγκρίσιμη με το πεζοδρόμιο τραμπολίνο του Salto για το οποίο δημοσιεύσαμε άρθρο πριν από μερικές εβδομάδες.  Αλλάζει η αντίληψη της υποδομής των πεζών στις πόλεις μας.  Αν και αυτό το πλωτό πεζοδρόμιο δεν είναι και πολύ πρακτικό, αυτό διεγείρει την φαντασία και βοηθά τους ανθρώπους να προσεγγίσουν το δημόσιο χώρο με μια διαφορετική στάση.  

.
Αν θέλετε και εσείς ένα πλωτό πεζοδρόμιο στο δικό σας δρόμο, τότε δείτε το video που περιγράφει την κατασκευή του και ξεκινήστε την δουλειά.

Πώς να μετατρέψετε ένα σκοτεινό σοκάκι σε ονειρικό παιδότοπο

# Niels Hansen από το popupcity.net. Τη μετάφραση επιμελήθηκε ο Μανώλης Τσαγκαράκης.

Με τη χρήση των διαχωριστικών ελαστικών λωρίδων κολύμβησης, το Studio Les Astronautes μετέτρεψε ένα σκοτεινό σοκάκι στη πόλη του Κεμπέκ στον Καναδά σε ένα ονειρεμένο παιδότοπο.

Σύμφωνα με τους σχεδιαστές, ο συνδυασμός της ανωνυμίας και της στενότητας αυτού του μέρους τους ενέπνευσε να δοκιμάσουν αυτή τη παρέμβαση. Με την τοποθέτηση ροζ και πορτοκαλί διαχωριστικών λωρίδων κολύμβησης και στις δύο μεριές του στενού, το μέρος απέκτησε νέα ταυτότητα και όψη.
Η παρέμβαση αυτή είναι μέρος του δημόσιου φεστιβάλ Les Passages Insolites που στοχεύει να επανακαθορίσει τον τρόπο που σκεφτόμαστε τις γειτονιές μέσω της έρευνας των αισθημάτων του κόσμου με τα δημόσια μέρη. Με προκλητικές διακοσμήσεις που δημιουργούν διεπαφές με τον κόσμο, ακόμα και ένα γνωστό περιβάλλον μετατρέπεται σε ένα περιπετειώδες τοπίο.

Open House κρυμμένη πόλη

Εικόνα: Σωτήρης Κοϊκόπουλος

#του Κρίτωνα Αρσένη. Δημοσιεύθηκε στο parallaximag.gr

Για πρώτη φορά φέτος επισκέφθηκα το open house Θεσσαλονίκης. Μαγικό ταξίδι στην πολυπολιτισμική ιστορία της πόλης. Από το Γενί Τζαμί των εξισλαμισμένων εβραίων, στη Βίλλα Μπιάνκα, που ανήκε σε μια ιταλοεβραϊκή οικογένεια, η κόρη της οποίας κλέφτηκε με έλληνα αξιωματικό και από εκεί στο «Κοπερτί», το σπίτι που έχτισε το 1910 τούρκος αξιωματικός αλλά δεν πρόλαβε να το χαρεί αφού η πόλη έγινε 2 χρόνια μετά ελληνική. Το ίδιο σπίτι φιλοξένησε και το Ρουμάνικο σχολείο.

Ξεναγοί μας ήταν εθελοντές νέοι, συνήθως φοιτητές αρχιτεκτονικής, που ξεναγούσαν ένα φιλομαθές κοινό με αρτιότητα και ζεστασιά.

Μια πόλη μέσα στην πόλη ανοίγεται στους επισκέπτες του open house. Μια πόλη που δεν χρειάζεται να προσπαθεί να είναι πολυπολιτισμική, γιατί είναι ήδη τόσο δυνατά και ξεκάθαρα. Μια πόλη που θυμάται δυνατά πόσο αγαπήθηκε από ανθρώπους που μιλούσαν τόσες διαφορετικές γλώσσες.

Το ερώτημα που γεννιέται στο μυαλό μας είναι γιατί δεν είναι καθημερινά προσβάσιμη αυτή η πόλη στους επισκέπτες της. Τι λείπει;

Επί δημαρχίας Μπουτάρη η πόλη έχει αγκαλιάσει περισσότερο το πολυπολιτισμικό παρελθόν της. Ακόμη όμως η πραγματικότητα υπολείπεται σημαντικά από τις δυνατότητες της πόλης.

Όταν πήγαμε στο Γενί Τζαμί ο ξεναγός μας, μας απαγόρευσε να βγάλουμε φωτογραφίες. Αλήθεια, πώς διαδίδεται η πληροφορία σήμερα; Δεν διαδίδεται με φωτογραφίες; Instagram, facebook, twitter και τόσα άλλα μέσα δε βασίζονται στις φωτογραφίες για να επικοινωνήσουν εμπειρίες χρηστών και να διαδώσουν νέα; Αν δεν επιτρέπουμε στους επισκέπτες να φωτογραφίσουν ξανά και ξανά τα μνημεία και τους θησαυρούς μας πώς θα μαθευτούν για να γίνουν κτήμα τόσο όλων μας, των κατοίκων της πόλης, αλλά και των επισκεπτών της;

Μάνχαϊμ :22 Δωμάτια Ξενοδοχείου Χτισμένα από Σκουπίδια

# Dijana Vukojević, 4 Νοέμβρη, 2014.  Δημοσιεύθηκε στο Pop Up City.

Την μετάφραση την επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης

Έχετε ποτέ ταξιδέψει σε μια πόλη και δυσκολευτήκατε να αποφασίσετε σε ποιο ξενοδοχείο θα μείνετε;  Θα θέλατε να είναι κοντά στο κέντρο, αλλά ταυτόχρονα κοντά στη φύση ή ίσως να είναι κοντά σε λίμνη ή στην θάλασσα.  Αν είχατε επισπευτεί την πόλη της Μάνχαϊμ στην Γερμανία την περασμένη άνοιξη, δεν θα είχατε άγχος γι’ αυτό.  Το ξενοδοχείο Shabby Shabby πρόσφερε 22 προσωρινά δωμάτια σε διάφορα μέρη της πόλης, το καθένα από αυτά στην δικιά του μοναδική τοποθεσία.

Το ξενοδοχείο είναι ένα όραμα του αρχιτεκτονικού συλλόγου Raumlabor για το φεστιβάλ Theater der Welt, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Μάιο σε αυτή την νοτιοδυτική γερμανική πόλη.  Τα δωμάτια που ήταν διαθέσιμα για κράτηση κατά τη διάρκεια των 17 ημερών του φεστιβάλ χτίστηκαν με υλικά που βρέθηκαν στους δρόμους του Μάνχαϊμ από φοιτητές αρχιτεκτονικής από όλη την Ευρώπη. Η χρήση ανακυκλωμένων υλικών ήταν ένας από τους κανόνες που το Raumlabor όρισε για τους διαγωνιζόμενους φοιτητής, και ο άλλος ήταν να μην ξεπεράσουν ένα αυστηρό προϋπολογισμό των 250€.