H ταυτότητα του ελληνικού τοπίου στα arcade games

#ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Καθηγητής, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

#ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΛΑΚΑΣΙΩΤΗ

Δρ. Αρχιτέκτων Μηχανικός, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

#ΜΑΡΙΑ ΛΟΥΚΟΥ

Υποψήφια Διδάκτωρ, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

#ΑΒΡΟΚΩΜΗ ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΥ

Υποψήφια Διδάκτωρ, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Η εικόνα του τόπου σήμερα, στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας, της προσομοίωσης και της χωρικής επαυξημένης πραγματικότητας, εμφανίζεται διευρυμένη και ευμετάβλητη. Οι χώροι που αναπαράγονται ή κατασκευάζονται εξ ολοκλήρου, με τη χρήση ψηφιακών μέσων διαχειρίζονται με έναν νέο τρόπο την έννοια της ταυτότητας, αντανακλώντας τις πολιτισμικές αξίες της εποχής τους. Ειδικότερα, τα βιντεοπαιχνίδια, αποτελούν ένα από τα σύγχρονα πεδία μέσα από τα οποία οι σημερινοί χρήστες βιώνουν υβριδικές σχέσεις με τα εκάστοτε περιβάλλοντα, ενώ ταυτόχρονα εκπαιδεύονται στον πολιτισμό με έναν παιγνιώδη τρόπο.

Η παρούσα μελέτη διερευνά την εικόνα του ελληνικού τοπίου στα βιντεοπαιχνίδια, η οποία άλλοτε συνδιαλέγεται με διαχρονικές αξίες και εντυπώσεις ενός οικείου τόπου και άλλοτε περιγράφει εναλλακτικά στοιχεία της ελληνικής πραγματικότητας, δημιουργώντας πολλαπλά φανταστικά σενάρια και αφηγήσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η έννοια του τοπίου στα βιντεοπαιχνίδια αναφέρεται σε διαφορετικές όψεις του, όπως το δομημένο τοπίο, το πολιτισμικό τοπίο, το ιστορικό τοπίο κ.ά. Η μελέτη εστιάζει στην περίπτωση των βιντεοπαιχνιδιών Arcade, τα οποία κατανοούνται ως η αφετηρία των σύγχρονων βιντεοπαιχνιδιών και των οποίων η αφαιρετικότητα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς επιχειρούν να επικοινωνήσουν γεγονότα, ιδέες και σύμβολα μέσα από ένα απλό αναπαραστατικό λεξιλόγιο, χαρακτηριστικό το οποίο βρίσκεται σε διάλογο με τις πρακτικές του marketing.

Κιλελέρ: Η αναγνωρισιμότητα του ονόματος, η ιστορικότητα του τόπου και ο πολιτισμός ως πόλοι έλξης και εργαλεία ανάπτυξης

#ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΤΑΜΠΕΓΛΙΩΤΗΣ

Χημικός Μηχανικός, Προϊστάμενος Τμήματος Προγραμματισμού, Οργάνωσης, Πληροφορικής και Επικοινωνιών,

Δήμος Κιλελέρ

#ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΠΑΣΑΛΙΛΟΥ

Δημοτική Υπάλληλος Δήμου Κιλελέρ, Φοιτήτρια Μεταπτυχιακού Προγράμματος Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου «Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων»

#ΔΕΣΠΟΙΝΑ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΠΟΤΣΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

Δικηγόρος, Φοιτήτρια Μεταπτυχιακού Προγράμματος Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου «Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων»

#ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΧΑΤΖΟΥΛΗΣ

Αντιδήμαρχος Κιλελέρ,

ΠρόεδροςΔΣ Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού, Περιβάλλοντος (ΟΠΑΠ) & Πρόεδρος ΔΣ Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης Κιλελέρ (ΚΔΕΚ) Δήμου Κιλελέρ

Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον με ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά, κάθε δημόσιος ή ιδιωτικός οργανισμός επιβάλλεται να επιδιώκει την ανάδειξη των συγκριτικών του πλεονεκτημάτων, προκειμένου όχι απλά να επιβιώσει αλλά να κατορθώσει να αναπτυχθεί περαιτέρω. Το τοπίο, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον πολιτιστικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα της κάθε περιοχής. Συμβάλλει στη διαμόρφωση της τοπικής ταυτότητας και κουλτούρας ενώ παράλληλα διαμορφώνει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κάθε τόπου.

Η πολιτιστική κληρονομία, άυλη και υλική, και ο σύγχρονος πολιτισμός αναγνωρίζονται ως κύρια χαρακτηριστικά της ταυτότητας κάθε περιοχής, λόγω της συμβολής τους τόσο στην πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη όσο και στην κοινωνική συνοχή της. Η δημιουργία ταυτότητας, όπως σε κάθε άλλη περίπτωση έτσι και όταν πρόκειται για έναν Ο.Τ.Α όπως ο Δήμος Κιλελέρ, θα πρέπει να έχει ως αφετηρία και βασική προϋπόθεση την ύπαρξη ή την δημιουργία μοναδικών, αναγνωρίσιμων χαρακτηριστικών ικανών να το καταστήσουν αφενός ανταγωνιστικό έναντι όλων των υπολοίπων και αφετέρου ελκυστικό εταίρο σε συνεργασίες.

Προσανατολισμένος στην κατεύθυνση αυτή, ο Δήμος Κιλελέρ έχει διαπιστώσει την ανάγκη αξιοποίησης του συμβολισμού και της αναγνωσιμότητας του ονόματος «ΚΙΛΕΛΕΡ», το οποίο μαζί με το αγροτικό προφίλ αποτελεί ένα φυσικό brandname, σε Εθνικό και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, με σημείο αναφοράς τα γεγονότα της εξέγερσης του αγροτικού κινήματος του Θεσσαλικού κάμπου το 1910 στοχεύοντας να δημιουργήσει μια νέα ανάταση στην παραγωγή, στο επιχειρείν, στην έρευνα και την καινοτομία.

Ίδια Έσοδα ή Επιχορηγήσεις στους ΟΤΑ;

#Ράλλης Γκέκας, Δρ. Οικονομικών ΤΑ

Τις δεκαετίες του ‘80 και του ΄90 υπήρξε μία πολύ μεγάλη συζήτηση στην Ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση με βάση το δίλημμα: ίδια έσοδα ή επιχορηγήσεις; 

Σε ποιον δηλαδή από τους δύο χρηματοδοτικούς πόρους θα έπρεπε να στηριχθεί η οικονομία των ΟΤΑ. Η απάντηση τελικά, που δόθηκε, είναι «ελληνική». Διαφέρει αρκετά από την απάντηση που είχε δώσει η διεθνής Τοπική Αυτοδιοίκηση πολλές δεκαετίες πριν.

Ας προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τα χαρακτηριστικά της «Ελληνικής» απάντησης:

• Καταρχήν δεν ήταν ξεκάθαρη υπέρ της μιας ή της άλλης άποψης.
• Εάν παρατηρήσουμε τις δηλώσεις των κυβερνήσεων, που πέρασαν μετά τη δεκαετία του ’80, θα διαπιστώσουμε ότι όλες ήταν υπέρ των ιδίων εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
• Αν όμως δούμε, στην πράξη, τη διάρθρωση των εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τότε εντοπίζουμε ότι τελικά κυριαρχούν οι επιχορηγήσεις.
• Παρότι, σε μακροοικονομικό επίπεδο, οι επιχορηγήσεις καλύπτουν την πλειοψηφία των εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υπάρχουν ορισμένες ιδιαιτερότητες και αλλαγές που διαφοροποιούν την κατάσταση σε σχέση με τις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90.

Το 2ο Μαραθώνιο Καινοτομίας City Challenge – Crowdhackathon Smartcity, διοργανώνει η ΚΕΔΕ

Γιάννης Τσιάμης
Προεδρος επιτροπής Ηλεκτρονικής
Διακυβέρνησης της ΚΕΔΕ

Η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος διοργανώνει για δεύτερη συνεχή χρονιά τον Μαραθώνιο Καινοτομίας City Challenge Crowdhackathon Smartcity 2, ο οποίος προγραμματίζεται να διεξαχθεί το διάστημα από 28 Ιουνίου – 1 Ιουλίου 2018, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στην Αθήνα.

Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της Κ.Ε.Δ.Ε. Γιώργος Πατούλης «ο  2ος Μαραθώνιος Καινοτομίας CITY CHALLENGE – crowdhackathon #smartcity 2 είναι η συνέχεια της μεγάλης προσπάθειας της Αυτοδιοίκησης που ξεκίνησε με μεγάλη επιτυχία πέρσι, έχοντας ως στόχο την ενίσχυση της εθνικής προσπάθειας, μέσα από την προώθηση καινοτόμων δράσεων και πρωτοβουλιών, ώστε να παραμείνουν οι νέοι επιστήμονες και επιχειρηματίες μας στην Χώρα μας. Να αντιμετωπιστεί με πράξεις κι όχι με λόγια, το φαινόμενο “brain drain”. Με αυτή τη διοργάνωση,  που πλέον ως θεσμός έχει ταυτιστεί με την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος κι αγκαλιάζει όλη την Ελλάδα, κάνουμε ένα ακόμη βήμα μπροστά προς αυτή την κατεύθυνση ».

Η Αυτοδιοίκηση Μπροστά στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών

Η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας υλοποιεί δράσεις για την ισχυρή παρουσία και αποδοτική λειτουργία των Δήμων, με την αξιοποίηση νέων τεχνολογιών και υποδομών, την αναβάθμιση των υπηρεσιών τους για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, καθώς και το σχεδιασμό αναπτυξιακών δράσεων για τις έξυπνες πόλεις.

H στρατηγική βασίζεται στην ανάπτυξη και διάθεση υπηρεσιών για τους Δήμους με την λογική “μία φορά για όλους”, στις συνέργειες με Φορείς της Κεντρικής Κυβέρνησης και Υπουργεία όπως η αξιοποίηση υφιστάμενων υποδομών (Data Centers) σε συνεργασία με την ΓΓΠΣ και  τον σχεδιασμό  πλατφόρμας διαλειτουργικότητας η οποία θα ελαχιστοποιεί την γραφειοκρατία και θα αναβαθμίζει την εξυπηρέτηση των πολιτών.

Για τη μεταρρύθμιση και το μέλλον των ΟΤΑ

Ανοιχτή συζήτηση στην Κοζάνη

Αποκέντρωση, μια σημαντική μεταρρύθμιση. Αυτή ήταν η κεντρική ουσία της παρέμβασης του Δημάρχου Τρικκαίων κ. Δημήτρη Παπαστεργίου σε συζήτηση που διοργανώθηκε στην Κοζάνη, από τη δημοτική κίνηση «Κοζάνη, Τόπος να ζεις», του Δήμαρχου Λευτέρη Ιωαννίδη. Η συζήτηση σε κεντρικό καφέ της πόλης, την Κυριακή 11 Μαρτίου 2018, είχε ως αντικείμενο το θέμα «Η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης: προκλήσεις και προοπτικές». Εντασσόταν, δε, στο πλαίσιο ενός κύκλου πολιτικών εκδηλώσεων που εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2017. Ο τρίτος αυτοδιοικητικός που πλαισίωσε τη συζήτηση ήταν ο Δήμαρχος Λαρισαίων, Απόστολος Καλογιάννης.

Η συζήτηση περιστράφηκε σε θέματα περί την Αυτοδιοίκηση, στο πλαίσιο των αλλαγών που απαιτούνται ή που αναμένεται να ολοκληρωθούν το επόμενο διάστημα. Ο κ. Παπαστεργίου στάθηκε ιδιαιτέρως στην ανάγκη, να επιλυθούν βασικά προβλήματα. Εκκινώντας από τη διαπίστωση ότι τα ζητήματα αναλογικότητας δεν αφορούν άμεσα τον πολίτη, παρ’  ότι θεσμικά είναι σημαντικά, επεσήμανε:

- την ανάγκη υλοποίησης πραγματικής αποκέντρωσης

- τη βελτίωση της απόδοσης των χρημάτων στους Δήμους, καθώς οι πόροι είναι μειωμένοι κατά 40% σε σχέση με αυτούς του 2010

- την απαλλαγή από τον κεντρικό γραφειοκρατικό μηχανισμό. Όπως για παράδειγμα, η απίστευτη τετραπλή συναρμοδιότητα για την αντιμετώπιση των πλημμύρων.

Trans-national place identity: το ελληνικό τοπίο και η υπέρβαση της περιορισμένης εθνικής ταυτότητας

photo@CostisMochianakis

#ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΩΡΑΙΤΗΣ

Αρχιτέκτων Μηχανικός, Καθηγητής, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ. Πολυτεχνείου

Σε όλο το εύρος της νεωτερικής και σύγχρονης ιστορίας, η ιδιαιτερότητα του τοπίου αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της εθνικής ταυτότητας, είτε αυτή περιγράφεται με συμβατική ορολογία είτε με τη νεόκοπη ορολογία του Nation Branding. Στο πλαίσιο αυτό, η ταυτότητα του ‘εθνικού ’ τοπίου αναφέρεται σε ένα από τα ουσιαστικότερα αιτήματα των εθνικών διεκδικήσεων, την αυτοτέλεια της κρατικής επικράτειας και συνάπτεται, με την έννοια αυτή, με τα χαρακτηριστικά του ‘πατρώου εδάφους ’ και της ‘μητέρας πατρίδας ’.

Εντούτοις η νεωτερική ιστορία υποδεικνύει δύο τοπιακές αναφορές που υπερβαίνουν τον περιορισμένο εθνικό συμβολισμό και παραπέμπουν στην παγκόσμια πολιτιστική και ακόμη εντονότερα, στην παγκόσμια πολιτική κοινότητα, αποδίδοντας στοιχεία ταυτότητας τα οποία, παρά τη συγκεκριμένη αναφορά τόπου, διαθέτουν μια δι-εθνική, trans-national ευρύτητα ενδιαφέροντος. 

Η πρώτη αφορά το Ιταλικό Τοπίο και η δεύτερη, η κυριότερη, αυτή που θα μας απασχολήσει, το Ελληνικό Τοπίο. Τόσο στην πρώτη, όσο και στη δεύτερη περίπτωση, το τοπίο αποβαίνει η εμβληματική αναφορά των νεότερων Δυτικών κοινωνιών, σε παλαιότερους αρχαίους πολιτισμούς που αποτελούν τα πολιτικά τους παραδείγματα. Τα παραδείγματα δηλαδή συγκρότησης της νεότερης αστικής Δυτικής δημοκρατίας. Έτσι το φυσικό τοπίο της Ιταλικής χερσονήσου και της Ελλάδας και πολύ περισσότερο το πολιτιστικό τοπίο των χωρών αυτών, το φυσικό υπόβαθρο του τόπου ‘κατοικημένο’ από την αρχαία μνήμη, προσφέρει τους εποπτικούς όρους συγκρότησης της ταυτότητας του Δυτικού πολιτισμού και των νεότερων Δυτικών πολιτευμάτων. Επιτυγχάνοντας τούτο το εξαιρετικά ενδιαφέρον, τη συγκρότηση πολιτιστικής και πολιτικής ταυτότητας που υπερβαίνει τους εθνικούς περιορισμούς, τη συγκρότηση μιας δι-εθνικής, trans-national, ταυτότητας τόπου.

Η φυσική κληρονομιά ως θετική αξία ονόματος στη χωρική ανάπτυξη της Δημόσιας γης υπό όρους αειφορίας

#ΔΗΜΗΤΡΑ-ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΛΙΤΣΑΡΔΟΥ

Αρχιτέκτων Μηχανικός, ΜΑΕ Πολεοδομία Χωροταξία, Υποψ. Διδάκτωρ, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ

#ΡΕΝΑ ΚΛΑΜΠΑΤΣΕΑ

Επίκουρη Καθηγήτρια, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ

Η δημόσια γη αποτελεί τμήμα του εθνικού πλούτου που διαμορφώνεται βάσει κυρίαρχων προτύπων ρύθμισης του χώρου μέσω των εκάστοτε ασκούμενων εθνικών πολιτικών γης. Ο στόχος, οι όροι και οι προϋποθέσεις διαχείρισης του αποθέματος των δημοσίων γαιών επηρεάζονται και διαφοροποιούνται από τις διεθνείς τάσεις και πρακτικές κυρίαρχων μοντέλων χωρικής ανάπτυξης, συχνά υπό την πίεση πολιτικοοικονομικών σκοπιμοτήτων ή/και προς εξυπηρέτηση σκοπών υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, έκτακτων, επειγουσών αναγκών -με αναλόγως απαιτούμενη παραχώρηση γης.

Υπό τις συνθήκες διεθνούς ύφεσης και εθνικής δημοσιονομικής κρίσης χρέους, οι διαθέσιμοι εθνικοί οικονομικοί πόροι περιορίζονται, με συνέπεια η διερεύνηση εναλλακτικών δυνατοτήτων αξιοποίησης της (φαινομενικά) «αδρανούσας» δημόσιας γης ως περιουσιακού στοιχείου του κράτους να αναδεικνύεται σε ζήτημα μείζονος σημασίας. 

Ο χωρικός σχεδιασμός καλείται να αναλάβει την ευθύνη αξιοποίησης των δημοσίων ακινήτων γης ως φυσικού υποδοχέα στρατηγικών επενδύσεων μεγάλης κλίμακας, εστιάζοντας στην οικονομική απόδοση με δραστική μείωση του κοινωνικού και περιβαλλοντικού οφέλους.

Η συμβολή της αξιολόγησης του χαρακτήρα του τοπίου στο Branding & Marketing τόπου

Πρέβελη

#ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΓΚΟΛΤΣΙΟΥ

Πρόεδρος Πανελλήνιου Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Τοπίου (www.phala.gr)

Δρ. Γεωγραφίας Παν/μιου Αιγαίου, Αρχιτέκτων Τοπίου (M.L.A. University of Edinburgh), Γεωπόνος (Γεωπονικό Παν/μιο Αθηνών)

To τοπίο αποτελεί ένα αναπόσπαστο συστατικό του ανθρώπινου περιβάλλοντος, μια έκφραση της ποικιλίας της κοινής πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς των πολιτών και το θεμέλιο της ταυτότητας τους. Ο επίσημος ορισμός στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο από το Συμβούλιο της Ευρώπης ορίζει το τοπίο (Council of Europe, 2000, Κεφ. 1, άρθρο 1, Παρ. 38) ως μια ζώνη ή μια περιοχή όπως γίνεται αντιληπτή από ντόπιους ή από επισκέπτες, τα οπτικά χαρακτηριστικά και ο χαρακτήρας της οποίας είναι το αποτέλεσμα φυσικών ή/και πολιτισμικών (δηλαδή ανθρώπινων) δράσεων. Η έννοια του χαρακτήρα αναφέρεται στον ευκρινή και αναγνωρίσιμο ομοιότυπο (pattern) των στοιχείων που συνθέτουν έναν ξεχωριστό τύπο τοπίου, όπως αυτός γίνεται αντιληπτός από τον παρατηρητή.

Το Branding τόπου ως διαδικασία ενίσχυσης της φήμης και γενικότερα ανάδειξης της ταυτότητας ενός τόπου, βασίζεται επίσης στα χαρακτηριστικά και στον γενικότερο χαρακτήρα του τοπίου. Το Martketing τόπου, ως μια στρατηγικά σχεδιασμένη διαδικασία, εξαρτάται από την εικόνα ενός τόπου και την ουσιαστική γνώση της ταυτότητας ενός τοπίου.

Ταυτότητα, εικόνα και μάρκετινγκ του τόπου: Στρατηγικό Προσχέδιο Μάρκετινγκ Δήμου Αγιάς Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας

#ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΗΤΡΟΥΛΑ, 
Οικονομολόγος, MSc Πληροφορική και Διοίκηση, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

#ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΓΚΑΝΤΟΥΝΑ, 
Μηχανικός Χωροταξίας Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Στη διεθνή βιβλιογραφία καταγράφονται πολλές περιπτώσεις πόλεων που εφάρμοσαν πολιτικές place marketing και place branding, ακόμη και πόλεων με διεθνή αναγνώριση όπως η Νέα Υόρκη, η Λισαβόνα, η Γλασκόβη αλλά και μικρότερες πόλεις όπως το Πεκς στην Ουγγαρία, το Ροστόκ στη Γερμανία, κ.ά. 

Αν και η σύγχρονη βιβλιογραφία εστιάζει κυρίως σε παραδείγματα πόλεων ή τουριστικών προορισμών, στρατηγικές μάρκετινγκ και branding μπορούν να εφαρμοστούν και σε περιοχές της υπαίθρου. Πολλές περιφέρειες έχουν ως πρωταρχικό στόχο την ανάπτυξη του τουρισμού και τη σύνδεσης εναλλακτικών μορφών τουρισμού και αγροτικού τομέα, προσφέροντας στον τουρίστα την αυθεντικότητα της περιοχής. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής place marketing για την ύπαιθρο αποτελεί η περιφέρεια της Τοσκάνης, στην κεντρική Ιταλία, όπου μέσω καλού στρατηγικού προγραμματισμού πέτυχε να δημιουργήσει ένα brand name που τη συνδέει με τον αγροτουρισμό, με κύρια χαρακτηριστικά τις μικρές τουριστικές εγκαταστάσεις στη φύση, τα μικρά μεσαιωνικά χωριά και τα εξαιρετικής ποιότητας τοπικά προϊόντα.