O όρος «ανθεκτικότητα» έχει γίνει δημοφιλής τόσο στις περιβαλλοντικές όσο και στις κοινωνικές επιστήμες. Πρόκειται για ένα καίριο θέμα καθώς η αρχική ιδέας της λογικής και της έννοιας της «ανθεκτικότητας» ενέπνευσε πολλούς μελετητές με διαφορετικό τρόπο. Οι κρίσεις και τα σοκ μπορούν να παρουσιαστούν σε διάφορα επίπεδα κλίμακας και διάρκειας και συχνά εμφανίζουν οικονομικές, περιβαλλοντικές, πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις.
Η ανθεκτικότητα περιγράφεται ως η ικανότητα ενός ατόμου, κοινωνίας ή θεσμού να επιβιώνει, προσαρμόζεται και μεγεθύνεται σε μεγάλης έντασης κρίσεις και χρόνιες πιέσεις. Η διαδικασία της ανθεκτικότητας απαιτεί πολύπλευρες και διεπιστημονικές στρατηγικές και κατανόηση της πολυεπίπεδης και διασυνδεμένης φύσης βασικών προκλήσεων όπως η χρόνια φτώχεια και η κλιματική αλλαγή. Προέρχεται από τη λέξη «resilire» που σημαίνει επαναφορά σε πρότερη κατάσταση, ελαστικότητα, αναπήδηση.
Τα τελευταία χρόνια η μελέτη της ανθεκτικότητας συναντάται σε πολλά επιστημονικά πεδία, ενώ ο προσδιορισμός και η σημασία του όρου έγκειται κάθε φορά στο πεδίο που αναφέρεται αλλά και στα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει.