Θεωρητικές προσεγγίσεις της οικονομικής ανθεκτικότητας

#Στέλλα Ψαρροπούλου .Δημοσιεύθηκε στο Polis2020

O όρος «ανθεκτικότητα» έχει γίνει δημοφιλής τόσο στις περιβαλλοντικές όσο και στις κοινωνικές επιστήμες. Πρόκειται για ένα καίριο θέμα καθώς η αρχική ιδέας της λογικής και της έννοιας της «ανθεκτικότητας» ενέπνευσε πολλούς μελετητές με διαφορετικό τρόπο. Οι κρίσεις και τα σοκ μπορούν να παρουσιαστούν σε διάφορα επίπεδα κλίμακας και διάρκειας και συχνά εμφανίζουν οικονομικές, περιβαλλοντικές, πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις.

Η ανθεκτικότητα περιγράφεται ως η ικανότητα ενός ατόμου, κοινωνίας ή θεσμού να επιβιώνει, προσαρμόζεται και μεγεθύνεται σε μεγάλης έντασης κρίσεις και χρόνιες πιέσεις. Η διαδικασία της ανθεκτικότητας απαιτεί πολύπλευρες και διεπιστημονικές στρατηγικές και κατανόηση της πολυεπίπεδης και διασυνδεμένης φύσης βασικών προκλήσεων όπως η χρόνια φτώχεια και η κλιματική αλλαγή. Προέρχεται από τη λέξη «resilire» που σημαίνει επαναφορά σε πρότερη κατάσταση, ελαστικότητα, αναπήδηση.

Τα τελευταία χρόνια η μελέτη της ανθεκτικότητας συναντάται σε πολλά επιστημονικά πεδία, ενώ ο προσδιορισμός και η σημασία του όρου έγκειται κάθε φορά στο πεδίο που αναφέρεται αλλά και στα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει.

Eurocities : Κάλεσμα σε συμμετοχή αξιολόγησης αστικών δράσεων.

Το 2019 είναι έτος μετασχηματισμού και ανανέωσης, σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και για τις πόλεις. 

Οπότε δεν υπήρχε καλύτερο μέρος για να διοργανωθεί το ετήσιο συνέδριο του Eurocities απ ότι στην Πράγα, όπου το παλιό συναντά το νέο και οι προκλήσεις της μεταμόρφωσης μιας πόλης μπορούν να βιωθούν άμεσα. 

Η Πράγα θεωρείται πάντοτε πόλη σε πολλά σταυροδρόμια. Σήμερα, οι ηγέτες όλων των πόλεων προσπαθούν να διαχειριστούν τη μετάβαση στο μέλλον με βιώσιμες και χωρίς αποκλεισμούς πόλεις και μια Ευρώπη που αντικατοπτρίζει τις κοινωνίες μας. 

Το ετήσιο συνέδριο EUROCITIES στην Πράγα με τίτλο «πόλεις σε σταυροδρόμι» θα προβληματιστεί για το νέο πολιτικό τοπίο σε επίπεδο ΕΕ, καθώς και για τα μεταβαλλόμενα τοπία στις Ευρωπαϊκές πόλεις . 

Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την πραγματική αστική ζωή στους ιστορικούς πυρήνες των σύγχρονων ευρωπαϊκών πόλεων και πώς μπορούμε να φέρουμε πίσω την πόλη και να βρούμε νέους στόχους για παλιούς δημοτικούς ή βιομηχανικούς χώρους που δεν εξυπηρετούν πλέον τους αρχικούς τους σκοπούς; 

Η ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών θα είναι εξαιρετικά εμπνευσμένη για τους συμμετέχοντες από πόλεις που ασχολούνται με παρόμοια θέματα. Θα είναι επίσης η ευκαιρία να συζητήσετε άμεσα με εκπροσώπους των νέων ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και να προχωρήσει η διαδικασία για το μέλλον του δικτύου EUROCITIES υιοθετώντας το νέο όραμα και τους στρατηγικούς στόχους. 

Τι πρέπει να κάνουν οι μεσαίες πόλεις για να προσελκύσουν Start Up εταιρείες;

#Του Ράλλη Γκέκα, Δρ. Οικονομικών ΟΤΑ. www.localit.com

Είναι αλήθεια ότι οι αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν κατά κύριο λόγο σχέση με την καθημερινότητα. Όμως, σύμφωνα με το άρθρο 102 του Συντάγματος «Υπέρ των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης συντρέχει τεκμήριο αρμοδιότητας για τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων». 

Άρα, εντός των αρμοδιοτήτων της, περιλαμβάνεται και η τοπική ανάπτυξη. Τοπική ανάπτυξη σημαίνει αύξηση των τοπικών εισοδημάτων και της απασχόλησης, αλλά επιπλέον κοινωνική συνοχή και περιβαλλοντική ισορροπία. Αυτοί είναι και οι λόγοι που, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει η «τοπική ανάπτυξη» να μην αντιμετωπίζεται ως «υψηλή» πολιτική, αλλά αντίθετα να ενταχθεί στην ατζέντα του επερχόμενου προεκλογικού αγώνα.
Η τοπική ανάπτυξη είναι ένα πολυπαραγοντικό σύστημα. Η ύπαρξη startup εταιρειών και η δυναμική τους, αποτελούν έναν μόνο παράγοντα που επηρεάζει την επιχειρηματικότητα και την τοπική ανάπτυξη. 

Στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία έχει εντοπιστεί η θετική συσχέτιση των startup εταιρειών με την τοπική ανάπτυξη. Ορισμένα από τα ερωτήματα που τίθενται είναι:

Ολιστική επικοινωνιακή προσέγγιση ενός κέντρου πολιτισμού

# Μαρία Δρακάκη. Δημοσιεύθηκε στα Χανιώτικα Νέα.

Η τέχνη είναι η υπογραφή των πολιτισμών.

Beverly Sills, 1929-2007, Αμερικανίδα υψίφωνος

Οι χώροι πολιτισμού έχουν  απαραίτητα επιστημονικό, καλλιτεχνικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Προάγουν, παράγουν και προβάλλουν τις εκφάνσεις του πολιτισμού. Μια κομβική προϋπόθεση  της διαχείρισης τους σήμερα για να διασφαλίσουν βιωσιμότητα, ποιότητα και επίτευξη των πολυδιάστατων στόχων τους, προκειμένου να παραδώσουν υψηλής ποιότητας αγαθά και υπηρεσίες στους πολίτες.  ο «δανεισμός» τακτικών  του marketing από τον κόσμο των επιχειρήσεων. Η ανάγκη αυτή προκαλεί αντιθέσεις στον επιστημονικό διάλογο,  με το επιχείρημα ότι οι χώροι πολιτισμού δεν είναι κερδοσκοπικοί, ενώ οι αρχές του marketing προσανατολίζονται κατά κύριο λόγο  στο κέρδος

Ωστόσο η διαφοροποίηση των πολιτιστικών οργανισμών ως προς το marketing  έγκειται ότι ο προσανατολισμός τους είναι το κοινωνικό όφελος, το οποίο  παραπέμπει στην  ισότιμη  προσφορά πολιτισμικών εμπειριών και την συνεχή καλλιέργεια της αισθητικής παιδείας στο ευρύτατο κοινό τους,  δηλαδή στη διασφάλιση από την πλευρά τους της  πολιτισμικής δημοκρατίας με τη δυνατότητα της καθολικής προσβασιμότητας. 

Επίσης το κέρδος στους πολιτιστικούς οργανισμούς μεταφράζεται σε  δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στο ανταγωνιστικό τους περιβάλλον και να επιβιώσουν μένοντας αφοσιωμένοι και συνεπείς  στην επίτευξη της αποστολής τους.

Eπανεξετάστε την έξυπνη πόλη

© Albert Tercero

#  Nick Srnicek .

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο Barcelona Metropolis.

Την μετάφραση επιμελήθηκε η Μαρία Βασιλάκη.

   

Η υποδομή της πόλης προσφέρει σημαντικές νέες ευκαιρίες κέρδους και εξουσίας, γεγονός που τις καθιστά ιδιαίτερα επιθυμητές για ιδιωτικές πλατφόρμες όπως το Google, το Uber και το Baidu. Το τελικό αποτέλεσμα της ανάπτυξης των επιχειρηματικών μοντέλων που βασίζονται στην εξαγωγή δεδομένων είναι ένας αστικός χώρος που σχεδιάστηκε από και για τα δεδομένα και τα κέρδη των σημερινών μονοπωλίων πλατφόρμας. Η Βαρκελώνη, με το project DECODE, κάνει εντυπωσιακές προσπάθειες για να επανεξετάσει την έξυπνη πόλη από την πλευρά των πολιτών.

Το 2007 συνέβη ένα σημαντικό γεγονός: για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, περισσότερο από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε σε αστικό χώρο. [1] Οι πόλεις έχουν γίνει το πρωταρχικό περιβάλλον της ανθρώπινης ύπαρξης, καθώς η μετανάστευση από αγροτικές περιοχές σε αστικές, έχει κερδίσει δυναμική σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή η τάση συνοδεύεται από την άφιξη ενός νέου και ολοένα πιο κυρίαρχου επιχειρηματικού μοντέλου: την πλατφόρμα. Ενώ η πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας ήταν γεμάτη ελπίδες γύρω από τις ευκαιρίες που προσφέρει το Web 2.0 και η νέα σχέση του με τους χρήστες, τα επόμενα χρόνια το όνειρο ενός ανοιχτού διαδικτύου περιορίζεται όλο και περισσότερο στις ιδιωτικοποιημένες πλατφόρμες.

Τέταρτο Ετήσιο Συνέδριο του International Place Branding Association (IPBA)

Η Διεθνής Ένωση Branding Τόπου (International Place Branding Association - IPBA) προσκαλεί ερευνητικές εργασίες, εργασίες για τη συνάντηση των διδακτορικών φοιτητών, μελέτες περιπτώσεων και καλλιτεχνικές δημιουργίες για το Τέταρτο Συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας & Περιφερειακής Ανάπτυξης, στον Βόλο, από την Τετάρτη 27 έως την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019. Το συνέδριο βασίζεται στη συλλογική επιτυχία των πρώτων τριών συνεδρίων του IPBA (Λονδίνο 2016, Σουόνσι 2017 και Μακάο 2018) και των προηγούμενων Διεθνών Συναντήσεων για τη Διαχείριση Branding Τόπου (Λονδίνο και Αόστα), των Διεθνών Συνεδρίων για Branding και Marketing Προορισμού (IFT Μακάο, Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας και Σουόνσι), των Συμποσίων Branding Πόλης (Στοκχόλμη και Πεκίνο), των Συμποσίων της Κέρκυρας για τα Θέματα Διαχείρισης & Μάρκετινγκ Τόπου και τη Διάσκεψη Κορυφής του Poznan Best Place.

ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Δημήτρης Παπαστεργίου :Ο πολίτης δίπλα στην πόλη του

Η κεντρική ιδέα για το μέλλον των πόλεων, όπως παρουσιάστηκε από τον Δήμαρχο Τρικκαίων στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών

Με δεύτερη συνεχόμενη παρουσία, ο Δήμαρχος Τρικκαίων μεταφέρει την εμπειρία του Δήμου σε μια ευρεία συζήτηση πανελλήνιου περιεχομένου για το μέλλον της χώρας. Το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών του 2019 προσκάλεσε τον κ. Παπαστεργίου να μετάσχει σε πάνελ – διαγωνισμό για νέες ιδέες για τις πόλεις. 

Και ο κ. Παπαστεργίου κατέθεσε την εμπειρία και την προοπτική για τις ελληνικές πόλεις τα επόμενα χρόνια. Αυτές συνοψίζονται στα εξής:

- Το «μυστικό» δεν είναι η τεχνολογία ως αυτοσκοπός

- Η τεχνολογία είναι το μέσο που μπορούμε να έχουμε στη ζωή μας για να την αλλάξουμε

- Η πιο απλή και πιο δύσκολη συνάμα εφαρμογή (application) είναι να φέρουμε τον πολίτη μέσα στην πόλη, να αποφασίζει για αυτή, να τη συνδιαμορφώνει, ξεκινώντας από τα απλά ζητήματα

- Στόχος είναι η συμμετοχή ενάντια στην απαξίωση και την αδιαφορία

Και έθεσε δύο παραδείγματα σε αυτούς που παρακολουθούσαν το πάνελ:

Η Ατζέντα 2030 και η Τοπική Αυτοδιοίκηση

Η συνολική χρηματοδότηση της πολιτικής συνοχής, για την επόμενη προγραμματική περίοδο, θα ανέλθει στα 331 δισεκατομμύρια ευρώ, περίπου. 

Είναι προφανές ότι, οι χρηματοδοτικοί πόροι και οι Στόχοι για μία Βιώσιμη Ανάπτυξη θέτουν όχι μόνο μεγάλες προκλήσεις, αλλά και  ερωτήματα για την Ευρωπαϊκή Τοπική Αυτοδιοίκηση, με βασικότερο το: 

Πώς θα μπορέσει να έχει πρόσβαση σε αυτούς τους πόρους και να υλοποιήσει αποτελεσματικότερα τις συγκεκριμένες πολιτικές;

#Του Ράλλη Γκέκα Δρ Οικονομικών ΤΑ.Πηγή www.localit.gr

Σε προηγούμενο άρθρο [1] είχαμε ασχοληθεί με τις προτεραιότητες της νέας προγραμματικής περιόδου 2021 -2027. Στο άρθρο αυτό τονίστηκε ότι η πλειονότητα των επενδύσεων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και του Ταμείου Συνοχής θα προσανατολίζονται στους στόχους για «μια εξυπνότερη και πιο πράσινη Ευρώπη». Με βάση τη δέσμευση που έχει αναλάβει η ΕΕ στην πρότασή της για τον νέο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της, το 25 % των κοινοτικών δαπανών θα συνεισφέρουν στη δράση για το κλίμα. Υπενθυμίζεται ότι η συνολική χρηματοδότηση της πολιτικής συνοχής, για την επόμενη προγραμματική περίοδο, θα ανέλθει στα 331 δισεκατομμύρια ευρώ, περίπου.

Είναι προφανές ότι, οι χρηματοδοτικοί πόροι και οι Στόχοι για μία Βιώσιμη Ανάπτυξη θέτουν όχι μόνο μεγάλες προκλήσεις, αλλά και  ερωτήματα για την Ευρωπαϊκή Τοπική Αυτοδιοίκηση, με βασικότερο το:

Πώς θα μπορέσει να έχει πρόσβαση σε αυτούς τους πόρους και να υλοποιήσει αποτελεσματικότερα τις συγκεκριμένες πολιτικές;

Αυτό αποτελεί και το αντικείμενο του παρόντος άρθρου.