Τοπική Αυτοδιοίκηση : Θέλουμε να καινοτομήσουμε , μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο αποτυχίας των πειραματισμών ;

Όσο προχωράμε θεσμικά από τις κρατικές πολιτικές στις περιφερειακές και εν τέλει στις αστικές πολιτικές με ευθύνη των πόλεων και της Αβάθμιας Τοπικής αυτοδιοίκησης , τόσο η ανάγκη για καινοτόμες πολιτικές αυξάνεται.

Όμως η καινοτομία έχει και αποτυχίες , που μεταφράζονται σε κόστος χρόνου , προσωπικού και χρημάτων αλλά και χαμένου πολιτικού κεφαλαίου για τους πολιτικούς που τολμούν.

Γι΄ αυτό σε πολλές πόλεις πριν προχωρήσουν σε καινοτόμες πολιτικές , δημιουργούν δράσεις δοκιμάζοντας στην πράξη σε μικρή κλίμακα κάθε νέα πρόταση επίλυσης αστικών προβλημάτων ή μια νέα υπηρεσία.

Επίσης στον τομέα αυτό συνεργάζονται στενά με τον ιδιωτικό τομέα μεταφέροντας ο ένας στον άλλο εμπειρογνωμοσύνη και τεχνογνωσία.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περιοχή @22 στη Βαρκελώνη , την οποία είχα επισκεφτεί παλιότερα ύστερα από πρόσκληση της CISCO και την αναλυτική παρουσίασή της από τον Διευθυντή πληροφορικής του Δήμου.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα ψηφιακά δίδυμα για τα οποία κάποια στιγμή θα κάνουμε αναλυτική παρουσίαση.

Ας δούμε ορισμένες πλευρές της διαδικασίας δοκιμών πριν την τελική χρήση καινοτόμων υπηρεσιών , λύσεων και δράσεων στο αστικό περιβάλλον.

"Κοινοποίηση των κινδύνων και των ωφελειών της ανάπτυξης νέων τεχνολογιών.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα στις πόλεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ολοένα και περισσότερο η Ευρώπη μετασχηματίζεται από Ευρώπη των κρατών σε Ευρώπη των Περιφερειών και τελικά σε Ευρώπη των πόλεων.

Αυξάνονται οι πρωτοβουλίες Δημοτικών αρχών που ζητούν απευθείας χρηματοδοτικά εργαλεία, υπογράφουν διακηρύξεις για τοπικές πολιτικές που παρακάμπτουν τις πολιτικές των Εθνικών κυβερνήσεων κά.

Στον τομέα των δικαιωμάτων των πολιτών υπάρχει ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ o οποίος βοηθούμενος από τοπικές αρχές και εμπειρογνώμονες δημιούργησε τον οδηγό για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις πόλεις.

Άρα για να αξιολογήσουμε αν μια πόλη λειτουργεί ως πόλη "των ανθρώπινων δικαιωμάτων" μπορούμε να ανατρέξουμε στον παραπάνω οδηγό που είναι δομημένος σε τρεις άξονες.

• Δεσμεύσεις
• Δομές 
• Εργαλεία

Έχουν λοιπόν στα χέρια τους οι Δημοτικές αρχές ένα εργαλείο δημιουργίας πολιτικών αλλά και οι πολίτες αξιολογούν τις Δημοτικές αρχές στηριζόμενοι σε γραπτές δεσμεύσεις υποχρεώσεων.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τον οδηγό για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις πόλεις.

Πώς μπορούμε να σχεδιάσουμε διαχρονικές πόλεις για το συλλογικό μας μέλλον

Στην ομιλία του στα πλαίσια του TED ο αρχιτέκτονας Vishaan Chakrabarti μας λέει ότι υπάρχει μια ομοιότητα σε πολλά από τα νεότερα αστικά μας κτίρια και τοπία. Και αυτή η φυσική ομοιογένεια -- αποτέλεσμα κανονισμών, μαζικής παραγωγής, ζητημάτων ασφάλειας και εκτιμήσεων κόστους, μεταξύ άλλων παραγόντων -- έχει καλύψει τον πλανήτη μας σε μια κοινωνική και ψυχολογική ομοιογένεια επίσης. Σε αυτήν την οραματική ομιλία, ο Chakrabarti ζητά μια επιστροφή στο σχεδιασμό πόλεων που ενσωματώνουν τους τοπικούς πολιτισμούς τους και προσαρμόζονται στις ανάγκες του μεταβαλλόμενου κόσμου και του κλίματος μας.

Διαβάστε το προφίλ του ομιλητή ο οποίος μεταξύ άλλων υπηρέτησε υπό τον Δήμαρχο Bloomberg ως διευθυντής σχεδιασμού για το Μανχάταν στον απόηχο της 11ης Σεπτεμβρίου.

Οι πόλεις οδηγούν τον ψηφιακό μετασχηματισμό βασισμένο στα ανθρώπινα δικαιώματα

Dimitar Kazakov στο Unsplash

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο Metropolis

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός των πόλεων: τι διακυβεύεται;

Η ψηφιακή τεχνολογία μεταμορφώνει κάθε τομέα της κοινωνίας με γρήγορους ρυθμούς. Σε πόλεις και μητροπολιτικούς χώρους, η ψηφιακή διαταραχή έχει επιταχυνθεί σημαντικά λόγω της μεγαλύτερης συγκέντρωσης ανθρώπων, οικονομικών δραστηριοτήτων, υπηρεσιών , κοινωνικών και πολιτιστικών αλληλεπιδράσεων και αναδιαμορφώνει την καθημερινή ζωή με πολλούς τρόπους. Οι επιπτώσεις της ψηφιακής τεχνολογίας στα αστικά περιβάλλοντα περιλαμβάνουν τις πόλεις που γίνονται κόμβοι παραγωγής δεδομένων, η παροχή υπηρεσιών γίνεται όλο και περισσότερο αυτοματοποιημένη, νέα μοντέλα συμμετοχής και δέσμευσης που αναδύονται για τους κατοίκους των πόλεων και νέες τεχνολογικές λύσεις που δοκιμάζονται και αναπτύσσονται. 

Η ψηφιακή αναστάτωση προσφέρει πολλές ευκαιρίες, αλλά επίσης επιφέρει πολλούς κινδύνους που σχετίζονται με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αυξημένη ανισότητα, το οποίο μπορεί να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις σε άτομα και κοινότητες εάν δεν τεθούν σε εφαρμογή οι απαραίτητες πολιτικές και μηχανισμοί διακυβέρνησης.

Η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας στις πόλεις μπορεί να έχει μεγάλη ποικιλία αρνητικών επιπτώσεων. Σήμερα, το να μην είσαι συνδεδεμένος στο Διαδίκτυο ή να μην έχεις την κατάλληλη συσκευή ή δεξιότητες για να το κάνεις, σημαίνει ότι δεν έχεις πρόσβαση σε άλλα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η εκπαίδευση ή η απασχόληση. Το ψηφιακό χάσμα προσθέτει στις προϋπάρχουσες κοινωνικές, γεωγραφικές και έμφυλες ανισότητες και οδηγεί σε νέες μορφές αποκλεισμού και διακρίσεων.

Οι Γαλλικές πόλεις υιοθετούν στην κατάρτιση του προϋπολογισμού τους , κριτήρια με βάση το φύλο

Αρκετές πόλεις στη Γαλλία έχουν υιοθετήσει προγράμματα προϋπολογισμού ευαίσθητα στο φύλο που δίνουν έμφαση στις αυξημένες δαπάνες για υπηρεσίες και προγράμματα που χρησιμοποιούν περισσότερο οι γυναίκες. 

 

Φωτογράφος: Thierry Zoccolan / AFP μέσω Getty Images

#Του Peter Yeung , Δημοσιεύθηκε στο Bloomberg CityLab

Στην αναζήτηση της ισότητας, οι γαλλικές πόλεις υιοθετούν προϋπολογισμούς βάσει φύλου 

Η Λυών έγινε η μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας που εφάρμοσε έναν προϋπολογισμό ευαίσθητο στο φύλο, με σκοπό να εξασφαλίσει ότι οι πόροι θα δαπανηθούν ισότιμα ​​μεταξύ ανδρών και γυναικών. 

Στις 25 Μαρτίου, η γαλλική πόλη της Λυών ανακοίνωσε τα σχέδια των δημοτικών της δαπανών για το επόμενο έτος, παρουσιάζοντας μια πολιτική που στοχεύει στη βελτίωση της ισότητας των φύλων. 

Σύμφωνα με τον πρόσφατα εκλεγμένο προοδευτικό δήμαρχο Grégory Doucet, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας υιοθέτησε έναν «προϋπολογισμό ευαίσθητο στο φύλο»: 

Στο μέλλον, η Λυών θα εξετάσει τον ετήσιο προϋπολογισμό της ύψους 615 εκατομμυρίων ευρώ για ενδείξεις ότι οι δημόσιες επενδύσεις κατανέμονται δίκαια μεταξύ ανδρών και γυναικών. Τέτοιοι προϋπολογισμοί βάσει φύλου έχουν ήδη εγκριθεί από ορισμένους μικρότερους δήμους της Γαλλίας, συμπεριλαμβανομένων των Γκρενόμπλ, Ρεν, Μπορντό και Μπρεστ. η πρωτεύουσα, το Παρίσι, σκέφτεται τώρα να συμμετάσχει. Αλλά η Λυών είναι η πρώτη γαλλική πόλη με περισσότερους  από 500.000 κατοίκους που υποστηρίζει την ιδέα, η οποία στοχεύει να καλύψει τις δαπάνες της πόλης για να αντιμετωπίσει τις προκαταλήψεις φύλου σε ότι είδους εγκαταστάσεις και προγράμματα χρηματοδοτούνται. Οι αξιωματούχοι της πόλης βλέπουν τον προϋπολογισμό βάσει φύλου ως ένα ισχυρό νέο όπλο για την καταπολέμηση των παγιωμένων κοινωνικών ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών, ένα κενό που έχει γίνει ακόμη πιο ακραίο κατά τη διάρκεια της πανδημίας. 

Περί αυτοδιοίκησης…

*Του Φανούρη Οικονομάκη.

πρώην Δημάρχου του Δήμου Ρούβα

Το θέμα είναι να ξέρεις σε ποια κατεύθυνση θέλεις να πας.

Θες μια αυτοδιοίκηση που να αποφασίζει ο Δημότης για κάθε τοπική υπόθεση, (μεταξύ μας δεν υπάρχει άλλη αυτοδιοίκηση, κάθε άλλο εφεύρημα είναι διοίκηση και κατ’ επίφαση αυτοδιοίκηση), ή θες μια διοίκηση που να ασκείται από μια ομάδα αντιπροσώπων ακόμη κι αν δεν έχει την πλειοψηφία όσων ψήφισαν;

Πρέπει να ξεκαθαρίσεις ότι άλλο η εκτελεστική εξουσία που εκφράζεται από το Δήμαρχο και που εκλέγεται τη δεύτερη Κυριακή και ο οποίος δεν είναι μέλος του ΔΣ, δεν έχει ψήφο και άλλο το όργανο που παίρνει αποφάσεις στα πλαίσια της αυτοδιοίκησης και που σήμερα υποτίθεται ότι είναι το Δημοτικό Συμβούλιο που εκλέγεται την πρώτη Κυριακή, με αναλογική σύνθεση αντιπροσώπων και δεν είναι η λαϊκή συνέλευση, όπως θα έπρεπε σε μια πραγματική αυτοδιοίκηση.

Αντριου Κιν στην «Κ»: Το πολιτικό ζήτημα της τεχνολογίας

#ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΔΡΙΩΤΑΚΗΣ

Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή, 4 Αυγούστου 2019

«Στη Σίλικον Βάλεϊ όλοι πιστεύουν ότι θα κάνουν τον κόσμο καλύτερο, αλλά τίποτα από αυτά που πιστεύουν δεν συνέβη. Το Facebook είναι το καλύτερο παράδειγμα. Ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ θέλει να μας διασυνδέσει όλους, αλλά τελικά μας έχει απομονώσει σε δωμάτια ομοφωνίας. Μας έχει κάνει λιγότερο έξυπνους κι ανεκτικούς απέναντι στον κόσμο. Eχει φτιάξει το καλύτερο όχημα για ανθρώπους σαν τον Πούτιν που θέλουν να κλονίσουν τη δημοκρατία. Eχει συμβάλει στη μοναξιά και στην απομόνωσή μας. Υπάρχει ισχυρός συσχετισμός για την άνοδο της κατάθλιψης στους νέους ανθρώπους με τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και ειδικότερα του Facebook».

Τα παραπάνω λόγια δεν περιμένεις να τα ακούσεις από έναν θιασώτη της τεχνολογίας που έχει ιδρύσει μία σειρά, επιτυχημένων και μη, νεοφυών τεχνολογικών επιχειρήσεων στη Σίλικον Βάλεϊ. Κι όμως, ανήκουν στoν Aντριου Κιν, έναν επιχειρηματία με πλήθος νεοφυών επιχειρήσεων στο ενεργητικό του, και γνωστού Αμερικανοβρετανού συγγραφέα. Στο παρελθόν ο Κιν δημοσίευσε τρία βιβλία, στα οποία άσκησε δριμεία κριτική στις τεχνολογικές εταιρείες και ειδικότερα στους ψηφιακούς γίγαντες, όπως η Google και η Facebook, κατηγορώντας τες ότι οδηγούν τις κοινωνίες μας σε επικίνδυνους δρόμους.

Κοινωνική καινοτομία: Απαντήσεις από τους οργανωμένους πολίτες

© Eva Vázquez

#Marc Pradel
Δημοσιεύθηκε στο Barcelona metropolis
Την μετάφραση επιμελήθηκε η Μαρία Βασιλάκη

Μπροστά στις  νεοφιλελεύθερες φωνές στη μετά  κρίση εποχή, που στοχεύουν να ενισχύσουν την ατομική ευθύνη, η κοινωνία των πολιτών οργανώθηκε για να δώσει μια συλλογική απάντηση στις συνέπειες της κρίσης. Η κοινωνική καινοτομία που έχει προκύψει σε πολλές πόλεις, συνεπάγεται μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στην παροχή ιδεών και πρωτοβουλιών για νέες κοινωνικές ανάγκες, στις οποίες τόσο το κράτος όσο και η αγορά έχουν σταματήσει να δίνουν προτεραιότητα.

Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2007 και οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν στη συνέχεια έχουν επιφέρει δραματικές επιπτώσεις στις πόλεις και έχουν προκαλέσει την ανάγκη για νέες λύσεις στις αναδυόμενες κοινωνικές προκλήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, οι συζητήσεις για την κοινωνική καινοτομία έχουν ευδοκιμήσει στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου, προσελκύοντας την προσοχή της Δημόσιας Διοίκησης και μιας μερίδας του ιδιωτικού τομέα. Το άρθρο αυτό αναδεικνύει την ικανότητα των πολιτών για καινοτομία, οι οποίοι οργανώνονται ως κοινωνία πολιτών ή ως μέλη κοινωνικών κινημάτων στις πόλεις γενικότερα και ειδικότερα στις ισπανικές πόλεις. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ο κεντρικός ρόλος των Τοπικών Θεσμών, καθώς αυτοί είναι που καθιερώνουν δημιουργικούς δεσμούς με αυτούς τους πολίτες και αντιστρόφως.

Μοντέλα και βασικές μεταβλητές της μητροπολιτικής διακυβέρνησης

© Ana Yael Zareceansky

# Mariona Tomàs Farnés , το κείμενο δημοσιεύθηκε στο Barcelona Metropolis. Την μετάφραση επιμελήθηκε η Μαρία Βασιλάκη.

Η διακυβέρνηση των μητροπολιτικών περιοχών αποτελεί επαναλαμβανόμενο ζήτημα της πολιτικής ατζέντας. Δεν υπάρχει ενιαία φόρμουλα δεδομένου ότι κάθε πόλη έχει τις ιδιαιτερότητές της λόγω ιστορικών και πολιτικών λόγων. Η συζήτηση σχετικά με το μοντέλο που πρέπει να εφαρμοστεί είναι συχνά αμφισβητούμενη, εξ αιτίας ιδεολογιών, συμφερόντων και διαφορετικών τρόπων αντίληψης του μητροπολιτικού χώρου. Η μητροπολιτική διακυβέρνηση απαιτεί ένα κοινό όραμα μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων φορέων.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, το 55% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σήμερα σε αστικές περιοχές, ποσοστό που αναμένεται να φτάσει το 68% μέχρι το 2050. Στην Ευρώπη, ο αστικός πληθυσμός αντιπροσωπεύει το 75% του συνολικού πληθυσμού. 

Eπανεξετάστε την έξυπνη πόλη

© Albert Tercero

#  Nick Srnicek .

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο Barcelona Metropolis.

Την μετάφραση επιμελήθηκε η Μαρία Βασιλάκη.

   

Η υποδομή της πόλης προσφέρει σημαντικές νέες ευκαιρίες κέρδους και εξουσίας, γεγονός που τις καθιστά ιδιαίτερα επιθυμητές για ιδιωτικές πλατφόρμες όπως το Google, το Uber και το Baidu. Το τελικό αποτέλεσμα της ανάπτυξης των επιχειρηματικών μοντέλων που βασίζονται στην εξαγωγή δεδομένων είναι ένας αστικός χώρος που σχεδιάστηκε από και για τα δεδομένα και τα κέρδη των σημερινών μονοπωλίων πλατφόρμας. Η Βαρκελώνη, με το project DECODE, κάνει εντυπωσιακές προσπάθειες για να επανεξετάσει την έξυπνη πόλη από την πλευρά των πολιτών.

Το 2007 συνέβη ένα σημαντικό γεγονός: για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, περισσότερο από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε σε αστικό χώρο. [1] Οι πόλεις έχουν γίνει το πρωταρχικό περιβάλλον της ανθρώπινης ύπαρξης, καθώς η μετανάστευση από αγροτικές περιοχές σε αστικές, έχει κερδίσει δυναμική σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή η τάση συνοδεύεται από την άφιξη ενός νέου και ολοένα πιο κυρίαρχου επιχειρηματικού μοντέλου: την πλατφόρμα. Ενώ η πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας ήταν γεμάτη ελπίδες γύρω από τις ευκαιρίες που προσφέρει το Web 2.0 και η νέα σχέση του με τους χρήστες, τα επόμενα χρόνια το όνειρο ενός ανοιχτού διαδικτύου περιορίζεται όλο και περισσότερο στις ιδιωτικοποιημένες πλατφόρμες.

The right to the (digital) city

Με το παρακάτω κείμενό της η Franceska Bria υπεύθυνη για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Βαρκελώνης, αποδεικνύει την αξία των διανοουμένων και στον κλάδο της πληροφορικής.
Μας επισημαίνει ότι εκτός τις οικονομίες εντάσεως εργασίας και εντάσεως κεφαλαίου έχουμε και την οικονομία  εντάσεως δεδομένων , η διαχείριση των οποίων προς όφελος των πολιτών απαιτεί την " ανάκτηση της τεχνολογικής κυριαρχίας " που οδηγεί σε νέα προσέγγιση στη διαχείριση των δεδομένων που αποκαλείται ‘city data commons’.

Διαβάστε επίσης το άρθρο "Διδάγματα από τη νέα ψηφιακή στρατηγική της Βαρκελώνης"

# Francesca Bria *.
Δημοσιεύθηκε στο Barcelona Metropolis στις 19-1-2019.Την μετάφραση επιμελήθηκε η Μαρία Βασιλάκη.

Οι πόλεις και οι πολίτες, όχι οι επιχειρήσεις, θα πρέπει να κατέχουν τα δεδομένα που παράγονται στις πόλεις και θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιούν τα εν λόγω δεδομένα για τη βελτίωση των δημόσιων υπηρεσιών και την εφαρμογή των πολιτικών τους. Τα δεδομένα δεν μπορούν να ελεγχθούν από μια χούφτα γιγάντων τεχνολογίας.

Η διαρθρωτική στροφή προς την ψηφιακή οικονομία και η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση πρέπει να προκαλέσουν βαθιά σκέψη. 
Η τεχνητή νοημοσύνη, ο μαζικός υπολογισμός, η ρομποτική και ο αυτοματισμός μετασχηματίζουν γρήγορα τη βιομηχανία και την κοινωνία μας με αποδιοργανωμένο τρόπο , από την γεωργία ακριβείας , στα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό, μέχρι τη χρήση της μηχανικής μάθησης στην υγειονομική περίθαλψη. 
Οι ψηφιακές πλατφόρμες είναι ισχυροί αλγοριθμικοί οργανισμοί που μετασχηματίζουν έντονα την αγορά εργασίας και τους απαιτητικούς κανονισμούς. Η αυτοματοποίηση των τομέων έντασης εργασίας, όπως τη μεταποίηση, τη εφοδιαστική και τις μεταφορές, έχουν μεγάλη επίδραση στην παγκόσμια αλυσίδα των βασικών προϊόντων και στην εξάρθρωση και την καταστροφή των θέσεων εργασίας.

Πράγματι, η άνοδος του ψηφιακού καπιταλισμού φέρνει πολλές προκλήσεις - από τη μονοπωλιακή εξουσία στην ανάγκη για νέο φόρο για τις ψηφιακές πλατφόρμες, τους εμπορικούς κανονισμούς, την ανεργία λόγω αυτοματισμού και τις ερωτήσεις γύρω από τις πολιτικές ελευθερίες. Οι επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας έχουν συνολική αγοραία αξία 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και έχουν αποκομίσει περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια την τελευταία δεκαετία, ενώ εκδίδουν χρέη στην αμερικανική δημόσια αγορά με πολύ χαμηλό επιτόκιο και την χρησιμοποιούν για αγορές ιδίων μετοχών. Αυτό σημαίνει ότι το 80% του εταιρικού πλούτου είναι στα χέρια του 10% των επιχειρήσεων, οδηγώντας σε αύξηση του εταιρικού κέρδους και της ανισότητας των περιουσιακών στοιχείων.Επιπλέον, ο δημόσιος τομέας εξαρτάται όλο και περισσότερο από την τεχνολογική βιομηχανία. 

Ωστόσο, σπάνια ρωτάμε από πού προέρχεται αυτή η εξουσία και η εξάρτηση. 

Γιατί η τεράστια οικονομική αξία που αποκομίζει μια τέτοια ψηφιακή επανάσταση πηγαίνει αποκλειστικά στις εταιρείες τεχνολογίας - και όχι σε απλούς πολίτες ή δημόσιους θεσμούς ; 

Διδάγματα από τη νέα ψηφιακή στρατηγική της Βαρκελώνης

Francesca Bria

# Μοχιανάκης Κωστής.

Το τελευταίο διάστημα ολοένα και περισσότερο κεντρίζει το ενδιαφέρον μας η προσπάθεια της Βαρκελώνης να επανεξετάσει τη χρήση του διαδικτύου των πραγμάτων.

Για το πως δουλεύουν στη Βαρκελώνη έχουν δημοσιευτεί πολλά κείμενα και εμείς εδώ έχουμε δημοσιεύσει αρκετά.Προσωπικά, πέρα από τα ιδιωτικά ταξίδια στην πόλη,  έχω επισκεφτεί το Δήμο Βαρκελώνης δυο φορές όπου μου έχει αναλυθεί από τους συναδέλφους η καταπληκτική δουλειά τους.

Όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα οι Δήμοι ακόμα δεν έχουν εισέλθει στην εποχή χρήσης του ΙοΤ.Είναι , λοιπόν, ενδιαφέρον να δούμε τους προβληματισμούς μιας πόλης που έχει κάνει τα πρώτα βήματα και αναζητεί λύσεις σε ερωτήματα όχι μόνο τεχνολογικής φύσεως αλλά κυρίως πολιτικής.

Γιατί πρέπει να καταλάβουμε ότι η έννοια της έξυπνης πόλης δεν είναι τεχνολογική πρόκληση, αφού οι τεχνολογίες υπάρχουν και εξελίσσονται συνέχεια, αλλά κυρίως πολιτική γιατί πρέπει να απαντούμε συνέχεια στα ερωτήματα : ποιος ωφελείται και γιατί ,από τη χρήση των τεχνολογιών.

Ada Colau

Το Μάιο του 2015 η Βαρκελώνη επέλεξε ως Δήμαρχο την Ada Colau μια ακτιβίστρια του κινήματος για τις κατοικίες της πόλης ,η οποία υποσχέθηκε επίσης μια πιο συμμετοχική διακυβέρνηση με επίκεντρο τους πολίτες.Αυτή προσέλαβε την Francesca Bria, Ιταλίδα που δούλευε στο ίδρυμα καινοτομίας NESTA στη Βρετανία η οποία έκανε αποτίμηση της μέχρι τότε ψηφιακής πολιτικής της Βαρκελώνης και ένα επανασχεδιασμό.

Πρέπει να τονίσουμε ότι ήδη η Βαρκελώνη θεωρείται ως πόλη φάρος της καινοτομίας και των ψηφιακών λύσεων.Μεγάλες εταιρείες παγκόσμιας εμβέλειας έχουν εγκατασταθεί στη Βαρκελώνη, κυρίως στην περιοχή 22@ οι οποίες χρησιμοποιούν το αστικό περιβάλλον της για τεστάρισμα και προβολή των προϊόντων και των υπηρεσιών τους.

Άρα από μόνος του ο επανασχεδιασμός μια επιτυχημένης πολιτικής τουλάχιστον είναι ριψοκίνδυνος.

Γ. Καμίνης στη Σύνοδο των Δημάρχων:«Οι πόλεις είναι η νέα ατμομηχανή της Ευρώπης»

«Αν η Ευρώπη εγκαταλείψει τις θεμελιώδεις αξίες της τότε χάνει το λόγο ύπαρξής της» τόνισε ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης μιλώντας στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο των Δημάρχων, που πραγματοποιήθηκε από την Επιτροπή Περιφερειών και το δίκτυο πόλεων Eurocities.

Στη Σύνοδο εκτός από 20 ευρωπαίους δημάρχους, συμμετείχαν ο Επίτροπος Ανταγωνιστιστικότητας και Επενδύσεων  Jyrki Katainen και ο επικεφαλής της Ομάδας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών  Guy Verhofstadt.

Είχε ως θέμα την άνοδο του ευρωσκεπτικισμού και του λαϊκισμού στην Ευρώπη και διεξήχθη με αφορμή την επέτειο των 60 χρόνων από την συνθήκη της Ρώμης.

Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι ιδιαιτέρως επαινετικές αναφορές που έκανε ο κ. Verhofstadt, στην ομιλία του, για τη συμβολή του δημάρχου Αθηναίων κ. Γιώργου Καμίνη στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, καθώς και στη διαχείριση μεγάλων ζητημάτων, όπως το προσφυγικό. «Με την αποτελεσματικότητά του, ως δήμαρχος της Αθήνας ο κ. Καμίνης, έδειξε πως απαντούν οι πόλεις στο λαϊκισμό» τόνισε ο κ. Verhofstadt, επισημαίνοντας ότι «άσκησε κοινωνική πολιτική, στην πιο βαθιά κρίση για την πόλη, σε έναν τομέα που η κυβέρνηση δεν πέτυχε να καταφέρει».

Ανοικτή επιστολή Ευρωπαίων Δημάρχων :Ας ξανασκεφτούμε την Ευρώπη

Αγαπητοί αναγνώστες,
Προτείνω σήμερα με την πρώτη δημοσίευση του 2017 να ξανασκεφτούμε κι εμείς οι πολίτες το μέλλον της Ευρώπης και το ρόλο των πόλεων και των ηγεσιών τους σε ένα νέο όραμα για την ολοκλήρωση της ενοποίησης της και την άμβλυνση των κοινωνικών διαφορών μεταξύ των πολιτών της.Το αίτημα αυτό κατανοούν όλο και περισσότεροι στην Ήπειρό μας , με αφορμή το Brexit και την άνοδο των λαϊκίστικων κινημάτων.
Η ανοικτή επιστολή των Δημάρχων μελών του σημαντικότερου Ευρωπαϊκού δικτύου πόλεων του EUROCITIES στη διάρκεια της ετήσιας συνέλευσης στο Μιλάνο ,16-17-18 Νοεμβρίου 2016 είναι μια ακόμα αφορμή.

Αγαπητοί Ευρωπαίοι και Εθνικοί ηγέτες,

Πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο που κάνουμε τα πράγματα στην Ευρώπη. 
Η Ευρώπη έχει πολλά επιτεύγματα για τα οποία θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι: διαρκή ειρήνη, μεγαλύτερο πλούτο και αλληλεγγύη. Αλλά αυτό που ανακινείται στα θεμέλιά του, από την ψηφοφορία για το Brexit, είναι ο αυξανόμενος  ευρωσκεπτικισμός και η άνοδος των κινημάτων που έσπειραν το φόβο και την απογοήτευση σε όλη την Ευρώπη. Εμείς, οι δήμαρχοι, οι ηγέτες και οι πολιτικοί πάνω από 135 μεγάλων Ευρωπαϊκών πόλεων, συνεδριάζουμε σήμερα στο ετήσιο συνέδριο του EUROCITIES στο Μιλάνο για να εξετάσουμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε στην οικοδόμηση μιας ισχυρότερης και πιο δημοκρατικής Ευρώπης.

Υπάρχει μια αυξανόμενη απόσταση μεταξύ των πολιτών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Τι κάνει η ΕΕ πραγματικά για μας; Γιατί αυτό έχει σημασία ; Αυτά είναι τα ερωτήματα που τίθενται από τους πολίτες μας. Εμείς, οι ηγέτες των πόλεων, μπορούμε να γεφυρώσουμε αυτό το χάσμα. Είμαστε το πιο κοντινό επίπεδο διακυβέρνησης στους πολίτες.  Νοιώθουμε στα δάκτυλά μας τον παλμό του τοπικού πληθυσμού, γνωρίζουμε τα ενδιαφέροντα, τις ανησυχίες τους και τα οράματα τους. Και δουλεύοντας μαζί μας, μπορείτε και εσείς.

Φεμινισμός και διοίκηση των πόλεων.Αυξάνονται οι γυναίκες Δήμαρχοι (2)

The mayor of Watford, Dorothy Thornhill, speaks to Nick Clegg and construction managers at Watford Health Campus. Photograph: Steve Parsons/PA

#Kείμενο της Susanna Rustin.Δημοσιεύθηκε στον theguardian
Την μετάφραση επιμελήθηκε η Μάρθα Παπαδομιχελάκη.

Μπορεί οι πόλεις να ασπάζονται το φεμινισμό; Στα ενδότερα της παγκόσμιας αύξησης του αριθμού των γυναικών – δημάρχων.

Αυτό είναι το δεύτερο μέρος της μετάφρασης του κειμένου.Το πρώτο μέρος μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

Στη Λιβερία, την πρώτη αφρικανική χώρα που εξέλεξε μια γυναίκα πρόεδρο, οι δημοτικές εκλογές θεωρούνται πολύ ακριβές, εξηγεί η Cyvette Gibson, η οποία διορίστηκε σαν η πρώτη γυναίκα δήμαρχος της Paynesville από την πρόεδρο Ellen Johnson Sirleaf το 2012. Η Gibson, η οποία είναι 41 ετών, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του 2014 να αγωνίζεται για τον έλεγχο του ιού Έμπολα στο Paynesville, μια πόλη στις ανατολικές παρυφές της πρωτεύουσας, Μονρόβια. Από τότε τα απόβλητα, η ύδρευση και η αποχέτευση ήταν τα κυρίαρχα θέματα της δημαρχίας της, μαζί με το να απομακρύνει όλα τα πρώην παιδιά-στρατιώτες από τα ναρκωτικά και να τα τοποθετήσει σε θέσεις εργασίας.

"Υπήρξε μια καθυστέρηση της διαχείρισης των αποβλήτων σε αυτή την πόλη που μας πάει πίσω 70 χρόνια. Οι άνθρωποι διοχέτευαν τα απόβλητα από τις κατοικίες τους στις αυλές τους, με θάψιμο ή κάψιμο και η πόλη ήταν σε αξιοθρήνητη κατάσταση ».Μετά από ένα ξεκαθάρισμα, εισήγαγε νέα συστήματα ως μέρος ενός σχεδίου διαχείρισης αποβλήτων της Παγκόσμιας Τράπεζας και πιστεύει ότι ο διορισμός των γυναικών σε βασικούς ρόλους υπήρξε θεμελιώδης για την επιτυχία του εγχειρήματος. 

Φεμινισμός και διοίκηση των πόλεων.Αυξάνονται οι γυναίκες Δήμαρχοι (1)

 The mayor of Paris, Anne Hidalgo, rides a Velib share bike through the French capital. Photograph: Thomas Samson/AFP/Getty

#Kείμενο της Susanna Rustin.Δημοσιεύθηκε στον theguardian
Την μετάφραση επιμελήθηκε η Μάρθα Παπαδομιχελάκη.

Μπορεί οι πόλεις να ασπάζονται το φεμινισμό; Στα ενδότερα της παγκόσμιας αύξησης του αριθμού των γυναικών – δημάρχων.
  

Από το Παρίσι στη Ρώμη και από τη Βηθλεέμ στη Βαγδάτη, ένα κύμα νέων γυναικών δημάρχων παίρνει θέση και ταρακουνά τις  παλιές αντιλήψεις  σχετικά με το τι έχει σημασία για τις πόλεις. Λοιπόν, τι αντίκτυπο έχει το γεγονός αυτό στις πόλεις; 

"Όταν περπατώ έξω από το γραφείο, οι άνθρωποι ίσως δεν περιμένουν να δουν μια γυναίκα σε αυτή τη θέση", λέει η Megan Barry, όταν την ρωτάω αν έχει βιώσει σεξισμό από τότε που εξελέγη δήμαρχος του Νάσβιλ του Τενεσί, μόλις πριν από ένα χρόνο. "Μπορείτε να δείτε την έκπληξη στα μάτια τους:« Ω, χα! Είναι μια γυναίκα, και όχι ένας άνδρας.». Αλλά πέρασα πάνω από 20 χρόνια στην εταιρική Αμερική* και αυτό δεν είναι κάτι νέο." 

* μια φράση της καθομιλουμένης που περιγράφει των κόσμο των εταιριών και των μεγάλων επιχειρήσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Τα Superblocks έρχονται να σώσουν την κατάσταση: το σχέδιο της Βαρκελώνης για να δώσει τους δρόμους πίσω στους κατοίκους της

Εννέα οικοδομικά τετράγωνα στην περιοχή Eixample της Βαρκελώνης θα αποτελέσουν ένα «superblock» (υπερ-οικοδομικό τετράγωνο), και αποτελεί την νέα στρατηγική της πόλης για την βιωσιμότητα.

Η νέα ριζοσπαστική στρατηγική της πρωτεύουσας της Καταλονίας θα περιορίσει την αυτοκινητιστική κυκλοφορία σε μια σειρά από μεγάλους δρόμους, μειώνοντας δραστικά τη ρύπανση και μετατρέποντας τους μικρότερους δρόμους σε «χώρους του πολίτη» για τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία και την κοινότητα.

Άρθρο της Marta Bausells από το The Guardian, 17 Μαΐου 2016.

Την μετάφραση την επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης

Στα πλαίσια της πρόσφατης προσπάθειας της μεγάλης πόλης να ξεφύγει από την κυριαρχία του αυτοκινήτου, η Βαρκελώνη έχει φιλόδοξα σχέδια.  Αυτή τη στιγμή, αντιμέτωπη με υπερβολικά επίπεδα ρύπανσης και θορύβου, η πόλη έχει καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο κινητικότητας για τη μείωση της αυτοκινητιστικής κυκλοφορίας κατά 21%.  Και με αυτό, έρχεται κάτι επιπλέον: μία απελευθέρωση σχεδόν 60% των δρόμων που χρησιμοποιούνται σήμερα από τα αυτοκίνητα για να μετατραπούν σε λεγόμενους «χώρους πολιτών».  Το σχέδιο βασίζεται γύρω από την ιδέα των «superilles» (υπερ-οικοδομικών τετράγωνων) - μίνι γειτονιές γύρω από το τις οποίες θα κυκλοφορούν τα αυτοκίνητα, και μέσα στις οποίες οι χώροι θα αναδιαμορφωθούν για να «γεμίσουν την πόλη μας με ζωή» όπως λέει και το σύνθημα της προσπάθειας.

Αυτό το σχέδιο θα ξεκινήσει στην περίφημη τετραγωνισμένη γειτονιά της Eixample.  Αυτό το επαναστατικό σχέδιο, κατασκευασμένο από τον Ildefons Cerdà στα τέλη του 19ου αιώνα, είχε στον πυρήνα του την ιδέα ότι η πόλη πρέπει να αναπνέει και - για ιδεολογικούς λόγους αλλά και για λόγους υγείας – είχε ως σκοπό την ομοιόμορφη και εξίσου εξάπλωση του πληθυσμού, καθώς και την παροχή πράσινων χώρων εντός κάθε οικοδομικό τετράγωνο.  Η πραγματικότητα και η αστική ανάπτυξη έχουν εκτροχιάσει αυτή τη πορεία, και δεδομένου ότι τα πλέγματα δρόμων έχουν γεμίσει ασφυκτικά από αυτοκίνητα, η ρύπανση και ο θόρυβος τα επίπεδα της πόλης έχουν εκτιναχθεί στα ύψη.  Αυτό που κάποτε ήταν ένα σχέδιο για να κάνει τη Βαρκελώνη υγιέστερη, πρέπει τώρα να επανεξετασθεί δραματικά για τους ίδιους λόγους.

Νέες μορφές παρέμβασης των Δήμων στην Τοπική Ανάπτυξη

# Ράλλης Γκέκας, Δρ. Οικονομικών ΟΤΑ

Η κρίση που διέπει όλη την Ευρώπη έθεσε ξανά το θέμα της αποκέντρωσης και ιδιαίτερα της κατανομής αρμοδιοτήτων, μεταξύ της κεντρικής κυβέρνησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΤΑ). Στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, κατά τη διάρκεια της κρίσης, παρουσιάστηκε μεταφορά αρμοδιοτήτων από την κεντρική κυβέρνηση στην ΤΑ. Η μεταφορά αυτή όμως, σε πολλές περιπτώσεις συνδυάστηκε με δύο πολύ σημαντικά στοιχεία:

Α) Οι μεταφερόμενες αρμοδιότητες δε συνοδεύτηκαν από τους ανάλογους πόρους. Είναι φανερό πλέον, ότι και στις «καλύτερες» αυτοδιοικητικές οικογένειες, παρατηρείται αυτό το φαινόμενο και

Β) σε πολλές περιπτώσεις η κεντρική κυβέρνηση προσπάθησε να «ξεσκαρτάρει» από πάνω της και να μεταφέρει στην ΤΑ, ότι πιο «τοξική» αρμοδιότητα είχε.

Για τους λόγους αυτούς η πολιτική της Ευρωπαϊκής ΤΑ φαίνεται να έχει μετατοπιστεί λίγο. Ενώ δηλαδή μέχρι τώρα διεκδικούσε αποκέντρωση, γενικά και αόριστα, τώρα και λόγω της στενότητας των χρηματοδοτικών πόρων, απαιτεί αποκέντρωση, αλλά με ιεράρχηση των δαπανών και των αρμοδιοτήτων που θα της μεταφερθούν, διατηρώντας πάντα το ουσιαστικό στοιχείο, που στην Ελλάδα είναι και Συνταγματικά κατοχυρωμένο, αυτό της συνοδείας των αρμοδιοτήτων που μεταφέρονται, με τους κατάλληλους χρηματοδοτικούς πόρους. Η νέα αυτή πολιτική εκφράστηκε με τον καλύτερο τρόπο στη τελευταία μελέτη του CEMR, για τα οικονομικά των Ευρωπαϊκών δήμων.

Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμη πιο σοβαρά. Όλοι γνωρίζουν ότι το ελληνικό κράτος είναι ένα από τα πιο συγκεντρωτικά στην Ευρώπη. Αυτός ο συγκεντρωτισμός επέδειξε τα όρια του με την κρίση. Ουσιαστικά, το κεντρικό κράτος αποσύρθηκε από τις τοπικές κοινωνίες και από την πολιτική κοινωνικής αλληλεγγύης.

Οι πόλεις ως αποθήκες κεφαλαίων

Σ. Σάσεν: «Οι πόλεις ως αποθήκες κεφαλαίων».

Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Μπέρση.Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή ,06.06.2015

Η Σάσκια Σάσεν, οικονομολόγος και καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, μελετά την επίδραση της παγκοσμιοποίησης στις κοινωνίες από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Στη συνέντευξή της στην «Κ», η Σάσεν περιγράφει τη δυστοπία των άδειων πολυτελών συγκροτημάτων κατοικιών και γραφείων που ξεπηδούν σε πόλεις-αγαπημένους επενδυτικούς προορισμούς διαλύοντας τον αστικό ιστό και χρησιμεύοντας κυρίως ως αποθήκες κεφαλαίων. Η Ολλανδοαμερικανίδα καθηγήτρια θεωρεί ότι αντίστοιχο μέλλον επιφυλάσσεται και στην Αθήνα.

– Υστερα από πέντε χρόνια λιτότητας και παρά την κυβερνητική αλλαγή, η Ελλάδα συνεχίζει να δέχεται πιέσεις για νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, νέο κύμα απορρύθμισης και ιδιωτικοποιήσεων. Πώς σχολιάζετε αυτή τη στρατηγική «υπέρβασης της κρίσης»;

– Το σχέδιο αυτό βασίζεται σε συνταγές που λειτουργούν για την οικονομία των μεγάλων εταιρειών. Οι δείκτες που χρησιμοποιούν για να ισχυριστούν ότι τα μέτρα λειτουργούν είναι δείκτες ευνοϊκοί από τη σκοπιά των μεγάλων εταιρειών, όχι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Η δική μου ερώτηση, όταν φάνηκε προς στιγμήν ότι η Ελλάδα επιστρέφει στην ανάπτυξη, ήταν ποιος ωφελείται από την ανάπτυξη αυτή. Οχι όλοι αυτοί που έχασαν τις δουλειές και τις επιχειρήσεις τους, οι άρρωστοι και οι άστεγοι που αυξάνονται κάθε μέρα. Ευνοούνται οι εταιρικοί επενδυτές.

– Με ποιον τρόπο;

– Υπάρχουν τεράστια εταιρικά και χρηματοπιστωτικά κεφάλαια σήμερα που δεν ξέρουν τι να αγοράσουν, δεδομένων των προβλημάτων των κερδοσκοπικών επενδύσεων, οι οποίες προκάλεσαν τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Θέλουν να αγοράσουν οποιοδήποτε κομμάτι γης και οποιοδήποτε ακίνητο έχει αξία. Η Αθήνα δεν θα βουλιάξει, θα επανακάμψει ως εταιρικό κέντρο, με επενδυτές από τον χώρο της κτηματαγοράς, που θα ανεβάσουν τις περιοχές της Αθήνας που επιθυμούν. Αυτή την τάση τη βλέπουμε σε πολλές πόλεις. Στην έρευνά μου «Σε ποιον ανήκει η πόλη», στην οποία εξετάζω δεδομένα από 100 και πλέον πόλεις, διαπίστωσα ότι, από τα μέσα του 2013 ώς τα μέσα του 2014, πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια επενδύθηκαν για αγορά ακινήτων στις 100 πιο περιζήτητες πόλεις του κόσμου. Αυτό περιλαμβάνει μόνο επενδύσεις σε ακίνητα αξίας αρκετών εκατομμυρίων δολαρίων, όχι μικρές αγοραπωλησίες, και αφορά μόνο έναν χρόνο. Το ίδιο συνεχίζεται χρόνο με τον χρόνο. Οπως είπα, το φαινόμενο άρχισε το 2008, μετά την κρίση, όταν η αγορά αστικών οικοπέδων έγινε μια από τις καλύτερες επενδύσεις.

Έξυπνες πόλεις χωρίς μέλλον ;

© Oriol Malet

#Μοχιανάκης Κωστής.

Διαβάζοντας διάφορες μελέτες αλλά και άρθρα γύρω από την έννοια των έξυπνων πόλεων από όλο τον κόσμο διαπιστώνω την ανάγκη , εκτός από τους τεχνοκράτες και τους ειδικούς επιστήμονες , να ακούω και τους διανοούμενους.Στην Ελλάδα στα Πολυτεχνεία και στα Πανεπιστήμια υπάρχει η κρίσιμη μάζα επιστημόνων αλλά και ομάδων που δουλεύουν με επιτυχία.Αυτό αποτυπώνεται στις χρηματοδοτήσεις στα ερευνητικά προγράμματα.

Δεν έχει αναπτυχθεί όμως ακόμα μια κρίσιμη μάζα διανοουμένων που διαλέγεται με την κοινωνία για την κατεύθυνση και τις συνέπειες στο αστικό περιβάλλον από τα οράματα για την έξυπνη πόλη , τις εφαρμογές τους και το ρόλο των πολιτών.

# Gemma Galdon Clavell, Διδακτορικό στις Δημόσιες Πολιτικές. Τμήμα Κοινωνιολογίας και Οργανωτικής Ανάλυσης, Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης.Δημοσιεύθηκε στο Barcelona Metropolis

Τη μετάφραση επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης.

Αυτό το άρθρο είναι σαφώς προκλητικό.  Η επισήμανση των κινδύνων των έξυπνων πόλεων δεν αποτελεί μία τροποποίηση ολόκληρης της ιδέας, αλλά είναι μάλλον μια προσπάθεια να επιστήσει την προσοχή σε ορισμένες από τις αδυναμίες της που έχουν ήδη εμφανιστεί με την εφαρμογή των έξυπνων τεχνολογιών και διαδικασιών στο αστικό περιβάλλον.

Μερικοί άνθρωποι θα θυμούνται ότι πριν από λίγα χρόνια η έννοια της βιώσιμης πόλης ήταν στη μόδα. Μετά από αυτό ήρθε η έξυπνη ανάπτυξη. Και τότε ένα άρθρο στο Journal of Planning Literature επεσήμανε ότι οι όροι αυτοί, καθώς γινόταν πιο αποδεκτοί, φάνηκαν επίσης να χάνουνε κάθε νόημα.  Κενές λέξεις.

Φαίνεται ότι το ίδιο συμβαίνει και με τις έξυπνες πόλεις. Σήμερα, ο αριθμός των έξυπνων πρωτοβουλιών τόσο μεγάλος που είναι δύσκολο να κατανοήσουμε το τι πραγματικά συμβαίνει.  

Για παράδειγμα, τι κοινό έχουν τα βιώσιμα κτίρια, τα πιστοποιητικά αριστείας στον τομέα του τουρισμού, αισθητήρες στο δημόσιο φωτισμό, τα ξενοδοχεία που δανείζουν ηλεκτρικά ποδήλατα, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση και τα κέντρα διαχείρισης των αποβλήτων;  Όλα αυτά τα παραδείγματα εμφανίζονται στο Smart City Tour της Βαρκελώνης, ένας οδηγός που εκδόθηκε από Δημοτικό Συμβούλιο της Βαρκελώνης, το οποίο βάζει στο τραπέζι το γεγονός ότι στο ζήτημα των έξυπνων πόλεων, το αστικό branding συχνά επιβάλλεται στις έννοιες που θέλει να περιγράψει.  Κάθε δημόσια αστική πρωτοβουλία πρέπει να εντοπίσει και να κατανοήσει τις προκλήσεις του παρόντος και τις δυνατότητες του μέλλοντος. Ωστόσο, το μάρκετινγκ, το οποίο φαίνεται να είναι η κινητήρια δύναμη της συζήτησης γύρω από έξυπνες πόλεις, δεν χαρακτηρίζεται από τις απαραίτητες δυνατότητες της ανάλυσης και του σχεδιασμού.  Αυτή είναι μία αρχή μιας συνταγής για καταστροφή.  Η συσκευασία, τα κουδουνάκια και οι κορδέλες επιβάλλονται και πολλές φορές επισκιάζουν το περιεχόμενο.