Δεν είναι λίγες οι φορές που υπήρξε σχεδιασμός και εφαρμογή σε στρατηγικές πολιτιστικής ανάπτυξης και ο πολιτισμός αναδείχθηκε σε πυλώνα βιώσιμης ανάπτυξης.
Προσδιορίζοντας τα χαρακτηριστικά ενός πολιτιστικού προϊόντος, διακρίνουμε τα εξής βασικά σημεία:
την εμπορική πλευρά, προϊόντα αναπαραγωγής του πρωτογενούς υλικού (π.χ. εκδόσεις κλπ.) και τις πολιτιστικές υπηρεσίες προς καταναλωτές ή προς ειδικούς (παραγωγούς) (Μπιτσάνη, 2004:172).
Από τις αρχές αυτού του αιώνα έχει δημιουργηθεί ένα πλαίσιο για την υποστήριξη του Πολιτιστικού Δημιουργικού Τομέα (Culture Creative Sector), ο οποίος τείνει να διευρύνεται σε νέα πεδία. Πολυάριθμες έρευνες σε επίπεδο ΕΕ, σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο απέδειξαν ότι ο Πολιτιστικός Δημιουργικός Τομέας (CCS) κατέχει ένα αξιοσημείωτο μέγεθος, ενώ συχνά εμφανίζει υψηλότερο ρυθμό αύξησης σε σχέση με τον μέσο όρο στην απασχόληση και στον κύκλο εργασιών. Αυτή η θετική τάση παρατηρήθηκε στην Ευρώπη (European Commission, 2013: 20).
Οι τομείς Πολιτιστικής Δημιουργικής Δραστηριότητας, καθώς και οι συναφείς δραστηριότητες πολιτισμού και δημιουργίας, παρουσιάζουν ένα ευρύ φάσμα δράσεων:
1) προϊόντα, 2) υπηρεσίες, 3) κερδοσκοπικές δομές, 4) κρατικές, μη-κερδοσκοπικές δομές, 5) δομές τοπικού χαρακτήρα, 6) δομές διευρυμένες γεωγραφικά, με ποικιλία στα μέσα και εργαλεία, 7) παραδοσιακές μέθοδοι, 8) υψηλή τεχνολογία.
