Πραγματικές πόλεις: Διαβάζοντας τις Αόρατες Πόλεις του 'Ιταλο Καλβίνο'

Ίταλο Καλβίνο

Θοδωρής Χιώτης*

Αν αυτή είναι η πρώτη φορά που έρχεστε σε επαφή με τις Αόρατες πόλεις του ‘Ιταλο Καλβίνο , το κείμενο αυτό θα επιχειρήσει να λειτουργήσει σαν ξεναγός σε ένα από τα γοητευτικότερα κείμενα της νεότερης ιταλικής γραμματείας. Ο τίτλος του βιβλίου αμέσως μας βάζει σε σκέψεις: Τι εννοεί ο Ίταλο Καλβίνο  με τον τίτλο Αόρατες πόλεις; 

Άλλωστε, οι πόλεις είναι πάντα ορατές: ζούμε σε αυτές. Οι πόλεις στις οποίες αναφέρεται ο Καλβίνο στον τίτλο του είναι πόλεις οι οποίες δεν μπορούν να εντοπιστούν σε κάποιο χάρτη— υπάρχουν μόνο σε ένα νοητό χάρτη: στο χάρτη της φαντασίας και της μνήμης. 

Συγγραφείς στην ελληνική και στην παγκόσμια λογοτεχνία μας μεταφέρουν μέσα από τα έργα τους σε πόλεις γνώριμες και άγνωστες, πόλεις και τοποθεσίες εξωτικές και μυστηριώδεις. Μυθιστορήματα της κλασσικής λογοτεχνίας μας μεταφέρουν σε πόλεις οι οποίες πλέον δεν υπάρχουν με την μορφή η οποία μας περιγράφεται στο λογοτεχνικό έργο. Ο Κάρολος Ντίκενς  στο μυθιστόρημα του Μεγάλες Προσδοκίες μεταφέρει τους αναγνώστες του σε ένα ομιχλώδες Λονδίνο, o Τόμας Χάρντυ  απεικονίζει το δικό του Έσσεξ στο Mayor of Casterbridge, ο Κάρολος Μπωντλαίρ  μας μεταφέρει στο δικό του Παρίσι με το ποίημα «Ο κύκνος», ο Στρατής Τσίρκας  στην τριλογία Ακυβέρνητες Πολιτείες ανασύρει στην επιφάνεια μια Ιερουσαλήμ, ένα Κάιρο και μια Αλεξάνδρεια οι οποίες έχουν χαθεί, ο Γιώργος Ιωάννου  και ο Γιώργος Σεφέρης  καταγράφουν τη σταδιακή μεταμόρφωση της Αθήνας στη μεγαλούπολη που όλοι γνωρίζουμε. 

Οι Αόρατες πόλεις του Ίταλο Καλβίνο

«Τι είναι όμως σήμερα η πόλη για μας; Σκέφτομαι ότι έγραψα κάτι σαν τελευταίο ποίημα αγάπης για τις πόλεις, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τις ζήσουμε. Η κρίση της πολύ μεγάλης πόλης είναι η άλλη όψη της κρίσης της φύσης. (...) 

Βιβλία όμως που προφητεύουν καταστροφές και αποκαλύψεις υπάρχουν ήδη πολλά· το να γράψει κανείς ακόμα ένα, θα ήταν πλεονασμός και κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα μου. Αυτό που ο δικός μου Μάρκο Πόλο θέλει να ανακαλύψει είναι οι κρυφές αιτίες που οδήγησαν τους ανθρώπους να ζήσουν στις πόλεις, αιτίες που μπορούν να ισχύουν πέρα και πάνω από οποιαδήποτε κρίση.  Οι πόλεις είναι ένα σύνολο πραγμάτων: απομνημονεύσεων, επιθυμιών, σημείων μιας γλώσσας· οι πόλεις είναι τόποι ανταλλαγών, όπως εξηγούν όλα τα βιβλία της οικονομίας, αλλά οι ανταλλαγές αυτές δεν είναι μονάχα ανταλλαγές εμπορευμάτων, είναι και ανταλλαγές λέξεων, πόθων, αναμνήσεων. Το βιβλίο μου ανοίγει και κλείνει με εικόνες ευτυχισμένων πόλεων που συνεχώς αλλάζουν σχήμα και χάνονται, κρυμμένες μέσα σε δυστυχισμένες πόλεις...» Το βιβλίο που θεωρείται από πολλούς ως το αριστούργημα του Ίταλο Καλβίνο σε νέα μετάφραση (Ανταίος Χρυσοστομίδης ).

Ο Ρόλος Του Οσμητικού Τοπίου Στην Ανάδειξη Και Αξιοποίηση Της Φυσιογνωμίας Του Τόπου.

#ΑΡΧΟΝΤΟΥΛΑ ΒΑΣΙΛΑΡΑ, Αρχιτέκτων Μηχανικός ΕΜΠ, Διδάκτωρ Πολεοδομίας Χωροταξίας ΕΜΠ. Εργαστήριο Πολεοδομικής Σύνθεσης ΕΜΠ Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ

1.Είναι πια κοινώς αποδεκτό ότι ένας τόπος ακόμα και γεμάτος με εικαστικές μορφές, χωρίς ακούσματα, οσμές, γεύσεις και αφές, δεν υφίσταται. Μπορεί να είναι ένας άψυχος, χωρίς καμιά ζωντάνια και κενός χώρος. Ο χώρος μετατρέπεται σε τόπο όταν αποκτήσει χαρακτήρα και ιδιαίτερη φυσιογνωμία. Στοιχεία που εμφανίζονται από τη στιγμή που ο άνθρωπος με τις λειτουργίες, συναισθήματα, σημασίες, όνειρα, προσδοκίες, τον γεμίσει.

Η φυσιογνωμία, αφορά την μοναδικότητα, την ταυτότητα, ακόμα και την προσωπικότητα ενός τόπου, όπως αυτή διατυπώνεται και εμφανίζεται μέσα από τα χαρακτηριστικά του τοπίου του. Η φυσιογνωμία αναφέρεται αποκλειστικά στη μοναδικότητα της οντότητας ενός τόπου.

Έτσι η κάθε μορφή αντίληψης, όραση, ακοή, αφή, όσφρηση, γεύση, όπως και η αισθητική και λογική αντίληψη των στοιχείων ενός τόπου καθώς και η χρονική διάσταση, δίνουν τη δικής τους συνεισφορά στην διαμόρφωση, την αντίληψη και στη συνέχεια τη γνώση και βίωση του τόπου αυτού. Ένας τόπος, δεν χαρακτηρίζεται μόνο από τα μορφολογικά του στοιχεία και φυσικά δεν αναγνωρίζεται μόνο από αυτά. Ο άνθρωπος που δημιουργεί και κατοικεί σ' ένα τόπο, τον αναγνωρίζει όχι μόνο με την όραση αλλά με όλες τις αισθήσεις του.

Ο συνδυασμός ύπαρξης όλων αυτών των στοιχείων που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος σε ένα τόπο, με τη χρήση των πέντε αισθήσεών του, μαζί με τη συναισθηματική και ιδεολογική απόδοσή τους δημιουργεί την φυσιογνωμία του τόπου αυτού, η οποία εκφράζεται αποτυπούμενη στο τοπίο του σε όλες του τις μορφές.

"Σύμφωνο Των Νησιών"

H αλλαγή του κλίματος αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα.  Ένα δεδομένο,  για το οποίο ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, η μη ορθολογική χρήση της ενέργειας και η αλόγιστη κατανάλωση ορυκτών καυσίμων για όλες σχεδόν τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Περισσότερο ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή  είναι οι νησιωτικές περιοχές, καθώς το 3,5% περίπου των Ευρωπαίων πολιτών ζουν σε νησιά. Ένα ποσοστό που αυξάνεται σημαντικά κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου. Περιτριγυρισμένες από νερό, με εύθραυστα οικοσυστήματα και αδύναμες τοπικές οικονομίες, οι νησιωτικές περιοχές επιδιώκουν να γίνουν σημαντικοί εταίροι στην κοινή παγκόσμια μάχη κατά της αλλαγής του κλίματος και συμμέτοχοι στις ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες και δεσμεύσεις για την μείωση των εκπομπών CO2 που προέρχονται από την καύση ορυκτών καυσίμων και προκαλούν την κλιματική αλλαγή.

Η Βιβλιοθήκη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Εγχειρίδιο για Ανθεκτικές Πόλεις

Το γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τη μείωση του κινδύνου φυσικών καταστροφών δημοσίευσε πρόσφατα σχετικό εγχειρίδιο για τους επικεφαλής των τοπικών αρχών. Πρόκειται ουσιαστικά για τη συνεισφορά του οργανισμού στην παγκόσμια εκστρατεία για να γίνουν οι πόλεις ανθεκτικές (201 2-201 5). 

Το εν λόγω εγχειρίδιο περιέχει στρατηγικές, δράσεις και προσφέρει βέλτιστες πρακτικές και εργαλεία που ήδη εφαρμόζονται σε διαφορετικές πόλεις.

Η Βιβλιοθήκη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Eco-Cities. A Planning Guide

Σελ.620, Zhifeng Yang (επιμ.) Εκδ. Techne Press

Το ανωτέρω εγχειρίδιο προσφέρει στον αναγνώστη μια επισκόπηση των δομών των αστικών οικοσυστημάτων, των λειτουργιών και των αλλαγών, ενώ πραγματεύεται τρόπους επιτυχούς σχεδιασμού οικολογικών πόλεων. Παράλληλα, προσθέτει μια νέα διάσταση στην κατανόηση και εφαρμογή της έννοιας 'αστική αειφορία', εξετάζοντας τις κοινωνικές και βιογεωφυσικές διαδικασίες καθώς και πρακτικές σε παγκόσμιο επίπεδο. Το εν λόγω βιβλίο καλύπτει το συνολικό αστικό μεταβολισμό, συμβάλλοντας στη θεωρητική και πρακτική τεκμηρίωση του θέματος, συνιστώντας χρήσιμο εργαλείο για όσους ενδιαφέρονται για το πρόβλημα της γοργής αστικοποίησης.

Για φαντάσου …μια πόλη :Σχεδιάζοντας μια Λάρισα από κάτω προς τα πάνω

#ΜΟΡΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ, διπλ. αρχιτέκτονας μηχανικός ΑΠΘ, M.Arch αρχιτεκτονικός οχεδιασμός-χώρος ΕΜΠ, υπ.Διδάκτορας ΑΠΘ.

#ΔΑΣΤΙΡΙΔΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ , διπλ. Πολιτικός μηχανικός ΑΠΘ

Πολύ συχνά η διαχείριση μίας πόλης δεν είναι τίποτα άλλο από τη διαχείριση της εικόνας της. Ο σκοπός είναι η επινόηση ή εύρεση μίας συνεικτικής έκφρασης ή ενός συμβόλου για την ευκολία επικοινωνίας της ιδέας αυτής. Οι πόλεις για ποιο απροσδιόριστο λόγο πρέπεινα βγάζουν νόημα, να σημαίνουν κάτι το οποίο συνηθίζουμε να αποκαλούμε ταυτότητα μίας πόλης.
Η ιδέα της ταυτότητας μίας πόλης αποτελεί το εμπορικά φιλικό, δαμασμένο πρόσωπο ενός αφηρημένου προϊόντος το οποίο στις μέρες μας γίνεται αντιληπτό ως ένα πεδίο επενδύσεων (πχ η Θεσσαλονίκη ως ερωτική πόλη). 
Είτε αναφερόμαστε σε πόλεις που γίνονται ευρέως γνωστές από τη μία ημέρα στην άλλη μέσα από ένα κτίριο (Guggenheim effect), είτε αναφερόμαστε σε πόλεις που πάση θυσία προσπαθούν να επινοήσουν μία θεματική ταυτότητα (disneyfication), η πόλη προσεγγίζεται ως ένα ιεραρχημένο δίκτυο αξιών το οποίο οφείλει να συντηρεί τη θεαματική του αναπαραγωγή, πιστή στην ιδέα της εικόνας της και των ιδεοληψιών της. 
Αυτές τις ιδεοληψίες ακολουθεί και ο σχεδιασμός των πόλεων και των αστικών χώρων. Η σχεδιαστική διαχείριση του δημόσιου χώρου ειδικότερα αποβάλλει λόγω των ιδεοληψιών της ταυτότητας ένα πολύ μεγάλο πλέγμα κοινωνικών σχέσεων και εκφράσεων οι οποίες είτε δε δύναται να απεικονιστούν συνεκτικά, ή δεν είναι οπτικά φιλικές.

Ενα «νέο» Λονδίνο, από φθινόπωρο

#Του Δημήτρη Ρηγόπουλου*

Οι αλλαγές που σηματοδοτούν τον δυναμισμό του ολυμπιακού Λονδίνου, μετά τους Αγώνες

Συνήθως δεν είναι καλή ιδέα να πηγαίνεις σε μια πόλη το καλοκαίρι που διοργανώνει Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν χρειάζεται να πούμε τα αυτονόητα για «φουσκωμένες» τιμές, κυκλοφοριακό χάος και όλα τα συμπαρομαρτούντα. Εξαρχής λοιπόν το σημείωμα που ακολουθεί έχει να αντιμετωπίσει ένα σημαντικό υπαρξιακό πρόβλημα: από πού κι ώς πού ένα άρθρο για το Λονδίνο καταμεσής των Αγώνων;

Αν υποθέσουμε ότι κάθε ταξίδι προϋποθέτει ένα μίνιμουμ προετοιμασίας (να κλείσετε εισιτήριο, να βρείτε πού θα μείνετε, να ζητήσετε και να πάρετε άδεια, κ.λπ.) δύσκολα προλαβαίνετε τους Αγώνες, Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς. Και με μέση τιμή ξενοδοχείου στις 210 λίρες (46% αύξηση σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι) να κάνετε τον σταυρό σας. Επομένως μιλάμε για μετά τους Ολυμπιακούς (δηλαδή φθινόπωρο), οπότε κατά τεκμήριο κάθε ολυμπιακή πόλη είναι στα καλύτερά της. Αυτό σημαίνει ότι έχουν εξαφανιστεί οι ορδές των θεατών, η συμφόρηση στο μετρό και στους δρόμους θα έχει κάπως χαλαρώσει και κυρίως έχετε την ελπίδα (ιδίως ύστερα από τόση βροχή τον Ιούνιο και τον Ιούλιο) να απολαύσετε το Λονδίνο με σχετική καλοκαιρία.

Αλλά ας μην είμαστε υπερβολικοί: το Λονδίνο θα έχει πάντα κόσμο, θα μας φαίνεται πάντα ακριβό (γιατί είναι ακριβό) και θα βγάζει ήλιο την ημέρα που θα φεύγουμε. Και πάντα θα θέλουμε να επιστρέψουμε γιατί απλά είναι το... Λονδίνο.

Μια πράσινη αστική πρίζα στην Ελευσίνα

#Της Ιφιγένειας Διαμαντή*

Τελειώνει η μπαταρία και πρίζα δεν υπάρχει κοντά... Πώς θα φορτιστεί εκτός σπιτιού το κινητό ή ο φορητός υπολογιστής ή το τάμπλετ ή ακόμη και το ηλεκτρικό ποδήλατο; 

Δεν θα ήταν ωραία αν υπήρχαν σε διάφορα σημεία της πόλης καλαίσθητες εγκαταστάσεις, ελαφρείς σταθμοί φόρτισης που θα λειτουργούσαν με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή; Κάτι σαν «αστική πρίζα»; 

Και που ο επισκέπτης/χρήστης τους θα μπορούσε να αξιοποιεί δημιουργικά τον χρόνο του έως ότου γεμίσει τις μπαταρίες του, π.χ. διαβάζοντας ένα βιβλίο;

Την ιδέα αυτή κάνει πράξη, αρχικά σε πειραματικό στάδιο, μια ομάδα νεαρών αρχιτεκτονισσών με το όνομα City Index. Η Ελενα Αντωνοπούλου, η Ολγα Λινάρδου, η Ευτυχία Παπαθανασίου, η Φωτεινή Σετάκη και η Τίνα Τζόκα, διπλωματούχοι της Σχολής Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, σχεδίασαν έναν σταθμό φόρτισης με το όνομα ΑΚΤΙΝΑ που θα λειτουργεί αποκλειστικά με ηλιακή ενέργεια, αξιοποιώντας φωτοβολταϊκά πάνελ. 

Η νεωτεριστική προσέγγιση της ποιότητας της μορφολογίας της πόλης ως «οικολογικό σήμα»

#ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΔΗΣ, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης.Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Υπάρχει μια σειρά από έννοιες που εντάσσονται στην «ποιότητα» της μορφολογίας μιας πόλης, όπως προσαρμοστικότητα, ευελιξία, ευρωστία, ανθεκτικότητα, επιλογή, χαρακτήρας, ποικιλομορφία, εικόνα κλπ. Μπορεί γενικά να ειπωθεί ότι επιχειρεί να συμπεριλάβει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά στοιχεία που δημιουργούν την ταυτότητα και την αντιληπτική συμβατότητα του αστικού χώρου. Έτσι, προκύπτει ως μια σημαντική, σύνθετη και πολυεπίπεδη παράμετρος της αναγνώρισης της πόλης, παρά τη σχετικότητα της και αποτελεί κυρίαρχο στόχο θεωρήσεων που εστιάζουν στην πολεοδομία, στην αρχιτεκτονική πρακτική και στην κλίμακα του αστικού σχεδιασμού.

Στην κλασσική αυτή προσέγγιση, αντιπαραβάλλεται σήμερα μια νέα προβληματική που αφορά στην ανταπόκριση της ποιότητας του αστικού χώρου, όχι μόνο με εικαστικά και αντιληπτικά χαρακτηριστικά, αλλά κυρίως σε σχέση με ζητήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης και αντίστοιχης πρακτικής. Έτσι, η ποιότητα προσεγγίζεται ανάλογα με τον βαθμό ανταπόκρισης που επιτυγχάνεται στα ζητήματα της αστικής οικολογίας, δημιουργώντας ένα πληρέστερο και ευρύτερο πλαίσιο ερμηνείας της με ολιστικούς όρους. Σημαίνει επίσης, ότι εντάσσεται σε μια θεώρηση που επιχειρεί να επανακαθορίσει την έννοια της, ώστε να ανταποκρίνεται και στη γενικότερη φιλοσοφία της αστικής αειφορίας. 

Η θέση της Ελλάδας σε Βαλκάνια, Ν.Α. Ευρώπη & ΕΕ: Noblesse Oblige!

#Των Αντώνη Γιαννόπουλου και Στέλλας Κλάδου* 

Όταν τα πρώτα κύματα προβληματισμού υψώθηκαν στον ορίζοντα της κρίσης για την πορεία της οικονομίας, οι διακοπές και το ελληνικό καλοκαίρι άρχιζαν να ξεθωριάζουν στις ξαπλώστρες του εγχώριου τουρισμού. Μαζί τους αγκυροβόλησαν και τα ποσοστά υψηλής εποχικότητας του εισερχόμενου τουρισμού και η μειωμένη κίνηση των περιφερειακών αεροδρομίων, που υπερκάλυψαν τους charter-προγραμματισμούς και τις καθυστερημένες νομοθετικές ρυθμίσεις για το καθεστώς της κρουαζιέρας. Όλα αυτά με σαφές αντίκτυπο και στην κίνηση των αεροδρομίων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, παρά την αρχική θέληση να μετατραπούν σε City Break προορισμούς (σύμφωνα με την Τουριστική Στρατηγική 2011-2012).

Αν και ο κλάδος τουρισμού και ταξιδίων αναμενόταν να εμφανίσει σημαντική κάμψη, τελικώς αποδείχθηκε αρκετά ανθεκτικός απέναντι στις οικονομικές ανακατατάξεις και ευπροσάρμοστος στις αλλαγές του μακροπεριβάλλοντος, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Ωστόσο, (μόνος του) δεν στέκεται ικανός να αντισταθμίσει τις σημαντικές απώλειες που οφείλονται σε εγγενείς παθογένειες σε εθνικό επίπεδο και στην τροχιά ύφεσης, στην οποία πλέον εισέρχεται, όπως όλα δείχνουν, η παγκόσμια οικονομία. Έπειτα από αλλεπάλληλες Συνόδους Κορυφής σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ανεπίσημες επαφές κορυφαίων αξιωματούχων, είναι αξιοσημείωτη η χαλαρή δραστηριότητα που εμφανίζουν εντός του καλοκαιριού (σ.σ. και όσο γράφονται αυτές οι γραμμές) οι ελληνικοί και ευρωπαϊκοί γραφειοκρατικοί μηχανισμοί, που «πήραν άδεια» από την κρίση, με το ευρώ να είναι και αυτό «σε διακοπές».

Τόποι/ταυτότητες/φυσική και πολιτιστική κληρονομιά: κρίσι-μα θέματα στρατηγικού σχεδιασμού

Η εικόνα της Αμμοχώστου

#ΕΛΕΝΑ ΜΕΣΣΙΟΥ, Μηχανικός Χωροταξίας Πολεοδομίας & Περιφερειακής Ανάπτυξης, MSc Πολεοδομία - Χωροταξία, Υποψήφια Διδάκτωρ Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου

Η περιγραφή της εικόνας του τόπου, δεν περιορίζεται στην οπτική απεικόνιση, αλλά αποτελεί το σύνολο των αισθητικών, συναισθηματικών και ιδεολογικών στοιχείων που ένας τόπος εκπέμπει και στοχεύει να παρουσιάσει τη φυσιογνωμία του. Στην προσπάθεια δημιουργίας μιας πρότασης για την αναβίωση του εγκαταλελειμμένου τμήματος της Αμμοχώστου, και ενσωμάτωσής του στο υπόλοιπο τμήμα της πόλης αλλά και της Κύπρου, στην περίπτωση εύρεσης λύσης στο κυπριακό ζήτημα, προκύπτει αρχικά η ανάγκη απόδοσης της φυσιογνωμίας της περιοχής, όπως αυτή εμφανίζεται μέσα από τα χαρακτηριστικά του τοπίου της, μέσα από αυτό που προσφέρει η αντιληπτική της εικόνα. 

Η Αμμόχωστος, μια γοργά αναπτυσσόμενη πόλη, αποτελούσε μέχρι το 1974 το τουριστικό, εμπορικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Κύπρου. Αμέσως μετά την τουρκική εισβολή, ένα τμήμα της κατεχόμενης πλέον Αμμοχώστου περιφράχθηκε από την τουρκική κοινότητα, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί για διαπραγματευτικούς λόγους. Σήμερα παραμένει αναξιοποίητο, ενώ περιγράφεται με χαρακτηρισμούς, όπως «πόλη φάντασμα» ή «νεκρή πόλη».

Η συμβολή της Ποιότητας του Κτισμένου Περιβάλλοντος στο Branding των Πόλεων

#ΓΕΩΡΓΙΑ ΛΑΛΟΥ , Διπλωματούχος Αρχιτέκτων Μηχανικός ΑΠΘ Μεταπτυχιακή φοιτήτρια ΠΜΣ 'Πολεοδομία-Χωροταξία' Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Το μάρκετινγκ του τόπου αποτελεί εφαρμοσμένη πρακτική εκατοντάδων ετών, παρά το εντεινόμενο πολιτικό και ακαδημαϊκό ενδιαφέρον τις τελευταίες μόλις δεκαετίες. Η ανάγκη των πόλεων να αποκτήσουν διακριτά χαρακτηριστικά ισχυροποιήθηκε τον 20ο αιώνα με την ανάδυση του μετα­βιομηχανικού τοπίου στο οικονομικά διεθνοποιημένο περιβάλλον. Επικράτησε νέα τάση διαμόρφωσης ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων προσβλέποντας στην τοπική ανάπτυξη των πόλεων και την αναρρίχησή τους στη διεθνή ιεραρχική κλίμακα των αστικών κέντρων μέσω πολιτικών μάρκετινγκ. Το αστικό μάρκετινγκ είναι στενά συνδεδεμένο με τη διαμόρφωση, την επικοινωνία και τη διαχείριση της εικόνας της πόλης. Η τελευταία αποτελεί το σημείο εκκίνησης για τη δημιουργία του brand της πόλης.

Η μεγάλη ευκαιρία για μια νέα εικόνα της πόλης

Οι περιοχές του Φαληρικού Ορμου και του Ελληνικού είναι συνδεδεμένες και η αξιοποίηση δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο σ’ αυτές

#Του Ανδρέα Διγενη

Η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου αποτελεί ευκαιρία για παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας που θα καθορίσουν τη «νέα εικόνα» της Αθήνας και τη σχέση της πόλης με το θαλάσσιο μέτωπο, που για πρώτη φορά τέθηκε με την πολεοδομική του διάσταση από τον αλησμόνητο αρχιτέκτονα Γιώργο Κανδύλη. Τα ακίνητα προς αξιοποίηση κατά μήκος του Φαληρικού Μετώπου είναι εκτάσεις μεγάλες, αποσυνδεδεμένες και απομονωμένες από τον πολεοδομικό ιστό, όπως η περιοχή του πρώην αεροδρομίου (Ελληνικό) και η περιοχή του Φαληρικού Ορμου, η οποία προέκυψε από προσχώσεις τη δεκαετία του ’70, δημιουργώντας μία απομονωμένη έκταση περίπου 700 στρεμμάτων, μεταξύ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας και της Μαρίνας Φλοίσβου, όπου σε ένα μέρος της έκτασης αυτής χωροθετήθηκαν οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις για τους Αγώνες του 2004.

Το κοινό στοιχείο των δύο αυτών περιοχών είναι η μεγάλη κλίμακα των εκτάσεων και η δυνατότητα σύνδεσης με την πόλη ως αναπόσπαστα τμήματα του θαλασσίου μετώπου. Σημαντικό εργαλείο για την αξιοποίησή τους είναι ο «χωροταξικός σχεδιασμός» για την οργάνωση και την ογκοπλαστική διαμόρφωση της ευρύτερης περιοχής που θα καθορίσει τη «νέα εικόνα» ως λειτουργική ενότητα της πόλης.

Γνωστικός Χάρτης: Η βάση διαμόρφωσης αστικών εικόνων

#ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΕΡΓΗΣ, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Συχνά, γίνεται αναφορά στην εικόνα μιας πόλης, μιας περιοχής αλλά και άλλων περισσότερο αφηρημένων εννοιών όπως η εικόνα μιας επιχείρησης στην αγορά, κτλ. Η αναφορά σε εικόνες ως υποκειμενικές εκτιμήσεις είναι αρκετά συνηθισμένη στην καθημερινή αστική πραγματικότητα. Βέβαια, το γεγονός αυτό δεν συνεπάγεται ένα τεράστιο αριθμό ανεξάρτητων εικόνων, αλλά εκφράζει μια ατομική προοπτική η οποία αναλόγως τις εκάστοτε κοινωνικές, πολιτισμικές και χωρικές συνθήκες προσαρμόζεται σε κοινά πρότυπα δημιουργώντας έτσι σημεία συμμορφίας. Ειδικά όσον αφορά το αστικό περιβάλλον, τη βάση υποκειμενικών χωρικών εκτιμήσεων αποτελεί ένας γνωστικός χάρτης, ο οποίος αντιπροσωπεύει παράλληλα το κοινό σημείο συμμετοχής και προσαρμογής στη διαμόρφωση αστικών εικόνων και ως εκ τούτου της αστικής ταυτότητας.

Η συγκεκριμένη εισήγηση προσεγγίζει τη διαδικασία διαμόρφωσης αστικών εικόνων ως γνωστική διαδικασία κατά την οποία ο άνθρωπος, μέσω των μηχανισμών της αντίληψης, αποκτά γνώση για το περιβάλλον του καταλήγοντας σε αντίστοιχες περιβαλλοντικές εκτιμήσεις, περιγραφές, "σχηματοποιήσεις" και αναπαραστάσεις, διατηρώντας σχεδόν ταυτόχρονα εν εξελικτικό γνωστικό χάρτη. Η διαδικασία αυτή αποτελεί επίσης τη βάση της σχέσης αλληλεπίδρασης του ανθρώπου με το αστικό περιβάλλον του. Η ανάδειξη λοιπόν της γνωστικής διαδικασίας, συγκεκριμένα με τη μορφή ενός γνωστικού χάρτη, ως απαραίτητη ανθρώπινη ανάγκη συνεχούς αλληλεπίδρασης και προσαρμογής με το περιβάλλον προσφέρει ένα προαπαιτούμενο θεωρητικό πλαίσιο στις στρατηγικές του χωρικού μάρκετινγκ. 

Χερσόνησος: Γέφυρες Πολιτισμού Για Το Μέλλον (Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα ‘Νέα Γενιά σε Δράση, 2007-2013’)

Με απόλυτη επιτυχία και σε κλίμα συγκίνησης και ενθουσιασμού διεξήχθη στο Δήμο Χερσονήσου η διακρατική συνάντηση μεταξύ ομάδων νέων από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Τουρκία, την Ισπανία και  την Πορτογαλία, στο πλαίσιο του έργου με τίτλο «ΓΕΦΥΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ» που συγχρηματοδοτείται με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα «Νέα Γενιά σε Δράση, 2007-2013». 

Η συνάντηση είχε διάρκεια 7 ημέρες και η θεματική που βρέθηκε στο επίκεντρο ήταν η παράδοση και ο πολιτισμός και των πέντε συμμετεχουσών χωρών και ιδιαίτερα των τόπων αναφοράς των νέων. Την ευθύνη για το συντονισμό, το σχεδιασμό και την οργάνωση του σχεδίου είχε η άτυπη ομάδα νέων του Δήμου Χερσονήσου. Επισημαίνεται δε, η ουσιαστική συμμετοχή και στήριξη του Δήμου Χερσονήσου στο σχέδιο, καθώς και άλλων τοπικών φορέων και επιχειρήσεων, ως και εθελοντών που συνέβαλλαν στην επιτυχή οργάνωση και διεξαγωγή. 

Η άτυπη ομάδα νέων του Δήμου Χερσονήσου συμπεριέλαβε στο πρόγραμμα δραστηριοτήτων ενέργειες που έδωσαν τη δυνατότητα να αναπτυχθεί ένας γόνιμος διαπολιτισμικός διάλογος αλλά και να γίνει ανταλλαγή στοιχείων σε θέματα που αφορούσαν: την παραδοσιακή κουζίνα, τους παραδοσιακούς χορούς, την αφήγηση και την αξία της στη διάδοση και τη διάσωση της προφορικής παράδοσης, τα ήθη και τα έθιμα καθώς και τον τρόπο ζωής, τη σχέση μεταξύ της παράδοσης και των νέων. 

Προκήρυξη Ευρωπαϊκών Βραβείων για Σχέδια Αειφόρου Αστικής Κινητικότητας

Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος ‘Ευφυής Ενέργεια- Ευρώπη’, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκπόνησε τριετές σχέδιο (Μάιος 2010-Απρίλιος 2013) με σκοπό την προώθηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο Σχεδίων για την Αειφόρα Αστική Κινητικότητα (ΣΑΑΚ). Προς τούτο δημοσίευσε πέρυσι κατευθυντήριες οδηγίες για τη σύνταξη αυτών των σχεδίων, οι οποίες επικαιροποιούνται ανά τακτά διαστήματα. Πρόσφατα, η Επιτροπή προκήρυξε χρηματικό βραβείο για τα σχέδια αειφόρου αστικής κινητικότητας για τα έτη 2012, 2013 και 2014. Για το 2012 το ύψος του χρηματικού βραβείου ανέρχεται σε 10.000 ευρώ για δράσεις ευαισθητοποίησης σε τοπικό επίπεδο για το ΣΑΑΚ.

1. Γενικά

Το  εν  λόγω  βραβείο  είναι  απόλυτα  εναρμονισμένο  με  το  πνεύμα  των κατευθυντήριων οδηγιών που ορίζουν ένα ΣΑΑΚ ως ένα «στρατηγικό σχέδιο, σχεδιασμένο για να ικανοποιήσει τις κινητικές ανάγκες των πολιτών και των επιχειρήσεων στις πόλεις και στα προάστιά τους για μια καλύτερη ποιότητα ζωής.  Βασίζεται  σε  υφιστάμενες  πρακτικές  σχεδιασμού  και  λαμβάνει ιδιαιτέρως  υπόψη  τις  αρχές  της  ένταξης,  της  συμμετοχής  και  της αξιολόγησης».  Οι  κατευθυντήριες  οδηγίες  παρέχουν  πληροφόρηση  για  τις αναγκαίες δράσεις για τις διαφορετικές όψεις και τα διαφορετικά στάδια του ΣΑΑΚ,  καθώς  προσδιορίζουν  τις  δραστηριότητες  πέρα  από  τις  τυπικές

προϋποθέσεις.  Οι  τρεις  θεματικές  προτεραιότητες  του  βραβείου  για  τα προσεχή έτη ορίστηκαν ως εξής:

• 2012: Συμμετοχή πολιτών και κοινωνικών φορέων  κατά το σχεδιασμό και την υλοποίηση του ΣΑΑΚ
• 2013:  Ένταξη  των  οικονομικών,  κοινωνικών  και  περιβαλλοντικών κριτηρίων πολιτικής.
• 2014: Παρακολούθηση υλοποίησης για τη βελτίωση του ΣΑΑΚ.

Το ισχυρό brandname της Κρήτης όχημα αύξησης των εξαγωγών

Ο στρατηγικός σχεδιασμός της Περιφέρειας Κρήτης και της ‘Αγροδιατροφικής Σύμπραξης’ για την ενίσχυση των Κρητικών εξαγωγών στις διεθνείς αγορές εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς επίσης στην εσωτερική αγορά, παρουσιάστηκε σήμερα από την αντιπεριφερειάρχη Κρήτης Θεανώ Βρέντζου Σκορδαλάκη σε ειδική εκδήλωση στο Επιμελητήριο Ηρακλείου.

Στην ημερίδα είχαν προσκληθεί Κρήτες επιχειρηματίες αλλά και εκπρόσωποι συνεταιρισμών του νησιού που έχουν εξαγωγική δραστηριότητα.

Όπως ανέφερε η αρμόδια αντιπεριφερειάρχης σε θέματα πρωτογενή τομέα, μόνο με πιστοποιημένα αγροτικά προϊόντα μπορούμε να κατακτήσουμε νέες αγορές «και ήδη κινούμαστε σε αυτή την κατεύθυνση καθώς έχουμε καταθέσει στο αρμόδιο Υπουργείο για διεθνή κατοχύρωση, το brand name «ΚΡΗΤΗ» . Με αυτή την ενιαία ονομασία θα πρέπει να διατίθενται στην Ελληνική αλλά και την διεθνή αγορά τα Κρητικά προϊόντα» υπογράμμισε η κ. Βρέντζου.

Παράλληλα η αντιπεριφερειάρχης επεσήμανε ότι επιστέγασμα των επαφών που είχε ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης στην Ουκρανία είναι η επίσκεψη στις 15 Σεπτεμβρίου 130 περίπου Ουκρανών επιχειρηματιών που θα έρθουν στο νησί μας, και δραστηριοποιούνται στον πρωτογενή τομέα, τον τουρισμό αλλά και στο real estate, εξετάζοντας το πλαίσιο συνεργασίας για επενδύσεις και εισαγωγές Κρητικών προϊόντων.

Αξιολόγηση Brands Προορισμών: Η Σημασία των Πολιτιστικών Χαρακτηριστικών του Προορισμού

#ΣΤΕΛΛΑ ΚΛΑΔΟΥ, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, TÜBİTAK
#ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΧΑΓΙΑΣ, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο

1.Η στρατηγική που σχετίζεται με το branding τόπου αφορά ένα σχέδιο για τον καθορισμό του πλέον ρεαλιστικού, ανταγωνιστικού και ελκυστικού στρατηγικού οράματος για τον τόπο αυτό (Anholt, 2007). Εν συνεχεία, αυτό το όραμα υλοποιείται και κοινοποιείται μέσα από πράξεις οι οποίες, μεταξύ άλλων, συνδέονται και με τον τουρισμό και τον πολιτισμό (culture). Μάλιστα, κατά τη διαδικασία σύγκλισης μεταξύ πολιτισμού και τουρισμού, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στους πολιτιστικούς πόρους, καθώς, μέσω αυτών, δύναται να αναπτυχθεί μία εξειδικευμένη αγορά (a "special" niche) στην τουριστική βιομηχανία (Αποστολάκης, 2007). Έχοντας ως αφετηρία αυτή την έμφαση, η οποία δίνεται στη διάσταση του πολιτισμού στο branding τόπου και προορισμού, η παρούσα εισήγηση προσεγγίζει την επίδραση του πολιτισμού σε δύο επίπεδα: Αρχικά το ενδιαφέρον εστιάζει σε συγκεκριμένα πολιτιστικά προϊόντα, τα οποία μαζί με άλλες πηγές πληροφόρησης και προηγούμενες εμπειρίες στον εν λόγω προορισμό, επηρεάζουν τη δημιουργία συγκεκριμένων συνειρμών (associations) πριν από τη μετάβαση στον προορισμό. Κατόπιν εστιάζει στην εμπειρία με συγκεκριμένα πολιτιστικά προϊόντα τα οποία επηρεάζουν τις διαστάσεις του brand equity της συγκεκριμένης πόλης (city brand equity dimensions -BEDs), δηλαδή την αξιολόγηση από τους τουρίστες των στοιχείων εκείνων τα οποία συνιστούν το brand της πόλης.

Πρωτοβουλία του Δήμου Δωρίδος για Δίκτυο Πόλεων με Λίμνη

Στη συγκρότηση Ευρωπαϊκού Δικτύου Δήμων – Πόλεων με Λίμνη προχωράει ο Δήμος Δωρίδος στο πλαίσιο του προγράμματος “Ευρώπη για τους Πολίτες 2007 – 2013”, με βασικό κίνητρο την πεποίθηση ότι μέσα από μια κοινή δράση οι Δήμοι που θα συμμετέχουν στο δίκτυο θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της περιφέρειας σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον, τους υδάτινους πόρους και την αειφόρο ανάπτυξη.
Κομβικοί στόχοι του δικτύου είναι καταρχήν η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των δημοτών και των επιχειρήσεων σε θέματα που αφορούν την προστασία των υδάτινων πόρων, και ιδιαίτερα των λιμνών, η ανταλλαγή εμπειριών διαχείρισης με άλλους Δήμους της Ελλάδας, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η δημιουργία ενός πλαισίου υγιούς ανάπτυξης παραλίμνιων περιοχών.

Oι ακριβότερες και ...η φθηνότερη πόλη στον κόσμο

Τρεις πόλεις της Αυστραλίας -το Σίδνεϊ, η Μελβούρνη και η Πέρθη- είναι ακριβότερες από το Λονδίνο. Και οι τρεις πόλεις συγκαταλέγονται στις 20 ακριβότερες πόλεις του κόσμου, τη στιγμή που η βρετανική πρωτεύουσα είναι στην 25η θέση σύμφωνα με τη λίστα της ετήσιας έρευνας που διεξάγει η εταιρεία συμβούλων ανθρώπινου δυναμικού Mercer. Ειδικότερα, το Σίδνεϊ βρίσκεται στην 11η θέση, η Μελβούρνη στη 15η και το Πέρθη στην 19η θέση. Στην 78η θέση της ακριβότερης πόλης στον κόσμο, από πλευράς κόστους ζωής για έναν επισκέπτη της, βρίσκεται η Αθήνα. Την πρώτη θέση κάλυψε και φέτος το Τόκιο και στη δεύτερη θέση φιγουράρει η Λουάντα, στην Αγκόλα, όπου περισσότερος από τον μισό πληθυσμό των πέντε εκατομμυρίων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ υπάρχει μεγάλο πρόβλημα ασφάλειας και όπου οι ξένοι αξιωματούχοι δεν τολμούν να κυκλοφορήσουν τη νύχτα. Την τρίτη θέση καταλαμβάνει άλλη μία ιαπωνική πόλη, η Οσάκα, ενώ και στην 10η βρίσκεται η Ναγκόγια. Στην τέταρτη θέση βρίσκεται η Μόσχα και στην πέμπτη η Γενεύη.

Θεσσαλονίκη: Αρχιτεκτονική «επίθεση» σε γειτονιές της πόλης

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, ΕΥΤΥΧΙΑ ΒΑΤΑΛΗ

«Στον αέρα» βγαίνει αύριο η περιληπτική προκήρυξη του ανοιχτού διαγωνισμού στον οποίο προχωρά ο δήμος Θεσσαλονίκης, με στόχο την... αρχιτεκτονική «επίθεση» στις γειτονιές της πόλης.

Πλατείες, γωνίες, δρόμοι και άλλα σημεία που σήμερα εμφανίζουν σημάδια εγκατάλειψης μπορούν να αναδειχτούν, κατόπιν προτάσεων που μπορούν να υποβάλουν αρχιτέκτονες, που θα συμμετάσχουν στο διαγωνισμό. Τα σημεία της ανάπλασης μπορούν να προταθούν και από τους ίδιους τους συμμετέχοντες, αλλά ο δήμος Θεσσαλονίκης, που συνεργάζεται στο συγκεκριμένο διαγωνισμό με το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας, «δίνει» ορισμένες κατευθύνσεις, ενώ προτείνει και συγκεκριμένες περιοχές, οι οποίες όμως δεν είναι δεσμευτικές για τους αρχιτέκτονες.

«Ο διαγωνισμός αφορά στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Θεσσαλονίκης, μέσω της αξιοποίησης του δημόσιου χώρου και της ανάκτησης των ''ανενεργών'' χώρων του αστικού ιστού. Στοχεύει στη βελτίωση της καθημερινότητας και της εικόνας της πόλης, καθώς και την ''επαναφορά'' της έννοιας της γειτονιάς στην πόλης», τονίζει στον «Α» ο αντιδήμαρχος Αστικού Σχεδιασμού, Πολεοδομίας και Δικτύων, Ανδρέας Κουράκης. Οι τελικές προτάσεις θα κατατεθούν στις 2 Νοεμβρίου, ενώ προβλέπεται να δοθούν πέντε βραβεία ύψους 5.000 ευρώ το καθένα, καθώς και εξαγορά πέντε προτάσεων (ύψους 1.000 ευρώ η καθεμία).

Είναι ο διατροφικός τουρισμός το επόμενο μεγάλο βήμα;

«Είναι ο διατροφικός τουρισμός το επόμενο μεγάλο βήμα;». Με αυτόν τον τίτλο προβλήθηκε ρεπορτάζ του BBC (του μεγαλύτερου τηλεοπτικού οργανισμού στον κόσμο) με γυρίσματα και από τα Χανιά.

Επίκεντρο του ρεπορτάζ, που πραγματοποίησε ο δημοσιογράφος Rajan Datar, είναι η Κρήτη και ο διατροφικός τουρισμός, τον οποίο παρουσιάζει ως ένα όχημα που επέλεξαν επαγγελματίες του νησιού προκειμένου να επιτύχουν το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα σε μια χρονιά έντονης οικονομικής κρίσης.

Στο ρεπορτάζ, μέρος του οποίου αναρτήθηκε και στην ιστοσελίδα του BBC, γίνεται  ξενάγηση από την κα Ζωή Νόβακ, ειδική σε θέματα που έχουν να κάνουν με τον αγροτουρισμό και την κρητική διατροφή και μιλά ο κ. Γιώργος Δημητριάδης, δημιουργός της ‘Biolea’ και του πρότυπου βιολογικού ελαιουργείου στον Αστρικα Κολυμπαρίου. Παράλληλα παρουσιάζεται και η ταβέρνα ‘Ντουνιάς’ στα Κεραμειά και γίνεται ξεχωριστή αναφορά στα προϊόντα της Κρήτης.

Το συνεργείο του ΒΒC βρέθηκε στα Χανιά στα τέλη Ιουλίου και όπως σημειώνει στα ‘Χ.Ν.’ ο κ. Δημητριάδης «πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο που επέλεξαν την Κρήτη για τα ρεπορτάζ τους. Είδαν ότι ο αγροτουρισμός με όλες τις μορφές του (διατροφικός, περιπατητικός, ιστορικός, καλλιτεχνικός) προσφέρει μια μεγάλη γκάμα προϊόντων».

Ένα βιολογικό χωριό στην Ελλάδα

Στην κοιλάδα του Ευρώτα, στους πρόποδες του Ταϋγέτου και του Πάρνωνα, 14 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη βρίσκεται ο Κεφαλάς, ένα χωριό με περίπου 320 κατοίκους. Στην πλατεία του βλέπει κανείς ένα «περίεργο» φαινόμενο. Οι άνθρωποι που κάθονται στο καφενείο είναι όλοι κάτω των σαράντα ετών. Και για όσους βιαστούν να μουρμουρίσουν ότι οι αγρότες κάθονται στα καφενεία, η επίσκεψή μας στον Κεφαλά πραγματοποιήθηκε την περίοδο της κάμψης των αγροτικών εργασιών. 
Περίπου 70 ελαιοπαραγωγοί ασχολούνται στον Κεφαλά με τη βιολογική γεωργία, οι περισσότεροι από αυτούς είναι νέοι. «Ξεκινήσαμε το 1995. Στην περιοχή της Μάνης πολλά κτήματα είχαν γίνει βιολογικά οπότε «παρασυρθήκαμε». Ξεκίνησαν λίγοι και σήμερα το 95% των παραγωγών καλλιεργούν τα κτήματά τους βιολογικά», λέει ένας από τους πρωτοπόρους, ο Φάνης Βλαχολιάς. 
Πώς σκεφτήκατε τη βιολογική γεωργία; «Eτσι και αλλιώς οι παραγωγοί του χωριού δεν έριχναν πολλά λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Οι παλιοί παραγωγοί φοβόντουσαν ότι το λίπασμα θα κάψει το δέντρο. Ως κοινότητα, λοιπόν, είχαμε απαγορεύσει τους ψεκασμούς που γίνονται από τα συνεργεία πριν υιοθετήσουμε το βιολογικό τρόπο παραγωγής. Oταν ψεκάζονται τα χωράφια πρώτα εσύ που δουλεύεις στο κτήμα «παίρνεις» δηλητήριο που δεν φεύγει από τον οργανισμό σου. Προσέχουμε λοιπόν την υγεία μας». 

Τα Χανιά στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ποδηλατικών Διαδρομών Eurovelo

Το λιμάνι των Χανίων φιλοξενείται μαζί με το ποδήλατο του Εθνικού Συντονιστικού Κέντρου Eurovelo για την Ελλάδα, στην Φωτογραφία του Μήνα στην κεντρική ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκύ Δικτύου Ποδηλατικών Διαδρομών .

Το στιγμιότυπο είναι από την ποδηλατική διαδρομή που πραγματοποιήθηκε 21-28 Αυγούστου 2012 από το Εθνικό Συντονιστίκό Κέντρο για την Ελλάδα και τον Εθνικό Συντονιστή της Τουρκίας στα πλαίσια διερεύνησης επέκτασης της Μεσογειακής Διαδρομής Eurovelo 8, από την Αθήνα που τερματίζει. στην Κρήτη, Κάσο, Κάρπαθο Ρόδο και στα παράλια της Τουρκίας μέσω Κύπρου η οποία ήδη έχει ενταχθεί στην Μεσογειακή Διαδρομή. 

Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2015: Πρόσκληση υποβολής προτάσεων

#Από Διεθνή & Ευρωπαϊκά Θέματα ΟΤΑ, του Υπουργείου Εσωτερικών

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόσφατα δημοσίευσε πρόσκληση υποβολής προτάσεων για την απονομή του τίτλου της 6ης Πράσινης Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας για το 2015.

Γενικά

Το βραβείο Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης αποτελεί προϊόν πρωτοβουλίας την οποία ανέλαβαν πόλεις με πράσινο όραμα. Η σύλληψη της ιδέας ανάγεται σε μια συνάντηση στο Tαλίν της Εσθονίας, που πραγματοποιήθηκε στις 15 Μαΐου 2006, με πρωτοβουλία του κ. Juri Ratas, πρώην δημάρχου του Ταλίν και στην οποία 15 ευρωπαϊκές πόλεις και η Ένωση Εσθονικών Πόλεων υπέγραψαν κοινό μνημόνιο συνεννόησης σχετικά με τη θεσμοθέτηση ενός τέτοιου βραβείου.

Ο τίτλος αυτός έχει απονεμηθεί μέχρι τώρα σε τέσσερις πόλεις - Στοκχόλμη, Αμβούργο, Vitoria-Gasteiz, Νάντη και Κοπεγχάγη- για τα έτη 2010 έως 2014 αντίστοιχα.

Η ευρωπαϊκή κοινωνία έχει πλέον χαρακτήρα ουσιωδώς αστικό, όπου τέσσερις στους πέντε Ευρωπαίους ζουν σε πόλεις και κωμοπόλεις. Οι περισσότερες από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας στον τομέα του περιβάλλοντος προέρχονται από τις αστικές περιοχές αλλά ακριβώς αυτές είναι και οι περιοχές που συγκεντρώνουν το δυναμικό ανάληψης δεσμεύσεων και καινοτομίας που είναι απαραίτητο για την αντιμετώπισή τους. Το βραβείο Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης σχεδιάστηκε ως μια πρωτοβουλία για την προαγωγή και την ανταμοιβή των προσπαθειών που καταβάλλονται, για να παρακινούνται οι πόλεις να αναλαμβάνουν δεσμεύσεις για περαιτέρω δράσεις και για να προβάλλεται και να ενθαρρύνεται η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ ευρωπαϊκών πόλεων.

Πέραν του ότι αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση από άλλες πόλεις, η απονομή του τίτλου αυτού θα συμβάλει στην ενίσχυση της φήμης της νικήτριας πόλης και της ελκυστικότητάς της ως τόπου επίσκεψης, εργασίας ή εγκατάστασης.

Με το βραβείο Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης αναγνωρίζονται πλέον πόλεις οι οποίες πρωτοστατούν στη φιλική για το περιβάλλον διαβίωση σε αστικές περιοχές και μπορούν να λειτουργήσουν ως υπόδειγμα από το οποίο να εμπνέονται άλλες πόλεις. Σκοπός του ετήσιου βραβείου είναι να βοηθήσει τις ευρωπαϊκές πόλεις να καταστούν ελκυστικότεροι τόποι με υγιές περιβάλλον, - «πρόσφοροι για διαβίωση».

Τοπικές κοινότητες και Ελεύθερο Ανοικτό Λογισμικό

Την Τετάρτη 11 Ιουλίου, η ιταλική περιφέρεια της Απουλίας ψήφισε ένα νόμο που απαιτεί από το δημόσιο τομέα να αξιοποιήσει περισσότερο το λογισμικό ανοιχτού κώδικα και να διαθέτει περισσότερα ανοιχτά δεδομένα ελεύθερα στο κοινό. Ο νόμος αποτελείται από 21 άρθρα που θέτουνμια σειρά κανόνων με στόχο την εκ βάθρων αλλαγή της σχέσης μεταξύ των πολιτών και της περιφεριακής κυβέρνησης. Ο νόμος δίνει στους πολίτες της περιφέρειας το δικαίωμα να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες και υπηρεσίες που παρέχονται από το δημόσιο τομέα σε ψηφιακή μορφή. Ενθαρρύνεται επίσης η ποικιλία των ψηφιακών αρχείων με τη χρήση και τη διάδοση του λογισμικού ανοικτού κώδικα.

Το άρθρο 4 ορίζει ότι όλα τα ψηφιακά έγγραφα πρέπει να χρησιμοποιούν ανοιχτά πρότυπα, όπως το Open Document Format (ODF), ενώ το άρθρο 6, καθορίζει κανόνες για τη δημοσίευση των δεδομένων του δημόσιου τομέα στο διαδίκτυο, όπου θα πρέπει να διατίθενται δωρεάν για επαναχρησιμοποίηση. Το λογισμικό που παράγεται εσωτερικά από τους δημόσους φορείς, θα πρέπειεπίσης να είναι ανοικτού κώδικα και όπου είναι δυνατόν να διατίθεται με την άδεια General Public License version 3 (GPLv3).

Χερσόνησος :Δορυφόροι Λογαριασμοί Τουρισμού

Πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Κατάστημα Λιμένα Χερσονήσου από τον Ομ. Καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών κ. Γεράσιμο Ζαχαράτο η παρουσίαση της β’ φάσης του έργου στο πλαίσιο της υφιστάμενης προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του Δήμου Χερσονήσου και του Εργαστηρίου Ερευνών και Δορυφόρων Λογαριασμών Τουρισμού του Πανεπιστημίου Πατρών με θέμα: «Ο ρόλος του τουρισμού στην παραγωγική δομή και οικονομία του Δήμου Χερσονήσου με βάση την προσέγγιση των Περιφερειακών Δορυφόρων Λογαριασμών Τουρισμού.»

Στην παρουσίαση παρόντες ήταν ο Δήμαρχος Χερσονήσου κ. Ζαχαρίας Δοξαστάκης,οι Αντιδήμαρχοι Χερσονήσου κ. κ. Σπύρος Κατσαμποξάκης, Γιώργος Μακράκης, Γιάννης Μαστοράκης, Κωστής Φιλιππάκης και Γιώργος Χειρακάκης, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Τουρισμού κ. Γιάννης Ζαχαριουδάκης καθώς και οι ειδικοί σύμβουλοι και συνεργάτες του Δημάρχου.

Κατά την συνάντηση παρουσιάστηκε από τον κ. Σταύρο Χατζημαρινάκη,ερευνητή του Εργαστηρίου Ερευνών και Δορυφόρων Λογαριασμών Τουρισμού (Ερ.Ε.Δο.Λο.Τ) του Πανεπιστημίου Πατρών, η β’ φάση του έργου, και συγκεκριμένα η αξιολόγηση των υπαρχουσών βάσεων δεδομένων έργων και μελετών για το Ελληνικό Κράτος σχετικά με τους Δορυφόρους Λογαριασμούς και η διασύνδεση αυτών.

Οι Δήμοι οδηγούνται σε οικονομική κατάρρευση

Του Πάνου Τρ.Σκοτινιώτη, Δημάρχου Βόλου

Οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι (ΚΑΠ) που θα κατανεμηθούν στους Δήμους της χώρας τον τρέχοντα μήνα ανέρχονται σε 96 εκατ. ευρώ. Τον περασμένο μήνα  ήταν 135 εκατ. ευρώ. Το 2011 ανέρχονταν, μηνιαίως, σε 168 εκατ. ευρώ. Και το 2009, σε 215 εκατ. ευρώ μηνιαίως. Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, σημειώνουμε ότι  μέχρι σήμερα, το 2012, δεν έχει αποδοθεί στους Δήμους ούτε ένα ευρώ από τη ΣΑΤΑ, τον μικρό δηλαδή επενδυτικό πόρο που τους επιτρέπει να αντιμετωπίσουν στοιχειώδεις ανάγκες της καθημερινότητας (συντηρήσεις κοινόχρηστων χώρων, διδακτηρίων κλπ).

Πρόκειται για δραματική και επώδυνη περικοπή που μάλιστα, μετά και τα όσα είπε ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών στη συνάντηση με την ΚΕΔΕ, προβλέπεται να έχει ακόμη πιο δραματική και ακόμη πιο επώδυνη συνέχεια. Αν μάλιστα προσθέσουμε τη μείωση των ιδίων εσόδων των Δήμων λόγω της βαθιάς οικονομικής ύφεσης, αλλά και τη διαρκή μεταφορά αρμοδιοτήτων κατά παράβαση της συνταγματικής πρόβλεψης που απαιτεί κάθε αρμοδιότητα να μεταφέρεται με τους αντίστοιχους πόρους, γίνεται φανερό ότι οι Δήμοι οδηγούνται, με μαθηματική βεβαιότητα, σε οικονομική κατάρρευση. Η μισθοδοσία του προσωπικού καθίσταται πλέον εντελώς επισφαλής, ενώ βασικές κοινωνικές δομές των Δήμων οδηγούνται σε αναγκαστικό κλείσιμο, σε μια εποχή μάλιστα όπου οι Δήμοι αποτελούν το τελευταίο αποκούμπι των ολοένα και αυξανόμενων θυμάτων της πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Προφανώς και έχουμε πλήρη συναίσθηση της οικονομικής κατάστασης  από την οποία διέρχεται η πατρίδα μας. Οι Δήμοι, άλλωστε, έχουν συμβάλει όσο κανένας άλλος θεσμός στην προσπάθεια για δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας. Η μείωση των πόρων τους την τελευταία τριετία έχει ξεπεράσει το 60%, με συνέπεια να  θίγεται πλέον ο σκληρός πυρήνας των ανελαστικών δαπανών τους. Αν όλοι οι φορείς του Δημοσίου είχαν ανάλογη συμβολή, η χώρα θα παρουσίαζε ήδη σημαντικό πρωτογενές πλεόνασμα. 

Αναβάθμιση πλατειών με βιοκλιματικά κριτήρια

#Της Αλεξάνδρας Κασσίμη

Το πρόβλημα της θερμικής νησίδας, της απορρόφησης δηλαδή της θερμότητας από την άσφαλτο και της εκπομπής της κατά τις νυχτερινές ώρες, στοχεύει να καταπολεμήσει το πρόγραμμα βιοκλιματικών παρεμβάσεων που εκπονείται από το υπ. Περιβάλλοντος και το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ).

Η αναβάθμιση με βιοκλιματικά κριτήρια αφορά κυρίως πάρκα και πλατείες πέντε συνολικά δήμων της Αττικής, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις περιλαμβάνει ακόμη και δρόμους. Στόχος είναι τα έργα να δώσουν ανάσα σε επιβαρυμένες περιοχές τροποποιώντας το μικροκλίμα τους όσο αυτό είναι δυνατό. Το πρόγραμμα «Βιοκλιματικές Αναπλάσεις Δημοσίων Ανοιχτών Χώρων» προβλέπει αύξηση του πρασίνου, χρήση «ψυχρών» υλικών, φωτοβολταϊκά συστήματα που θα παράσχουν αυτονομία και καινοτόμες μεθόδους κλιματισμού των ανοιχτών χώρων, ώστε να μειωθεί η θερμοκρασία κατά έως και 2 βαθμούς Κελσίου και να περιοριστεί το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας. Συμμετοχή στην πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος υπέβαλαν δεκάδες φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, ενώ το 30% της χρηματοδότησης προορίζεται για δήμους της Αθήνας. Το πρόγραμμα θα στοιχίσει συνολικά 60 εκατ. ευρώ. Σε πρώτη φάση, βιοκλιματικές παρεμβάσεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν στους δήμους Αθηναίων, Αγίου Δημητρίου, Μεταμόρφωσης, Αμαρουσίου και Βριλησίων.