Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Η εικόνα της Αμμοχώστου


#ΕΛΕΝΑ ΜΕΣΣΙΟΥΜηχανικός Χωροταξίας Πολεοδομίας & Περιφερειακής Ανάπτυξης, MSc Πολεοδομία - Χωροταξία, Υποψήφια Διδάκτωρ Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου

Η περιγραφή της εικόνας του τόπου, δεν περιορίζεται στην οπτική απεικόνιση, αλλά αποτελεί το σύνολο των αισθητικών, συναισθηματικών και ιδεολογικών στοιχείων που ένας τόπος εκπέμπει και στοχεύει να παρουσιάσει τη φυσιογνωμία του. Στην προσπάθεια δημιουργίας μιας πρότασης για την αναβίωση του εγκαταλελειμμένου τμήματος της Αμμοχώστου, και ενσωμάτωσής του στο υπόλοιπο τμήμα της πόλης αλλά και της Κύπρου, στην περίπτωση εύρεσης λύσης στο κυπριακό ζήτημα, προκύπτει αρχικά η ανάγκη απόδοσης της φυσιογνωμίας της περιοχής, όπως αυτή εμφανίζεται μέσα από τα χαρακτηριστικά του τοπίου της, μέσα από αυτό που προσφέρει η αντιληπτική της εικόνα. 
Η Αμμόχωστος, μια γοργά αναπτυσσόμενη πόλη, αποτελούσε μέχρι το 1974 το τουριστικό, εμπορικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Κύπρου. Αμέσως μετά την τουρκική εισβολή, ένα τμήμα της κατεχόμενης πλέον Αμμοχώστου περιφράχθηκε από την τουρκική κοινότητα, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί για διαπραγματευτικούς λόγους. Σήμερα παραμένει αναξιοποίητο, ενώ περιγράφεται με χαρακτηρισμούς, όπως «πόλη φάντασμα» ή «νεκρή πόλη».


(1.) Η εικόνα και η φυσιογνωμία του τόπου
Η λέξη εικόνα ετυμολογικά προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα εί'κω που σημαίνει μοιάζω. Ο Αριστοτέλης θεωρεί το εικός ως «πράγμα πιθανόν πλησιάζον περισσότερο ή λιγότερο στην αλήθεια».
Η εικόνα του χώρου, σύμφωνα με τον Στεφάνου (1999), αποτελεί ένα στοιχείο αποτύπωσης όλων των χωρικών εντυπώσεων. Μπορούμε να οριοθετήσουμε και να συγκεκριμενοποιήσουμε, περιγράφοντας:
Στο επίπεδο των αισθήσεων με μια οπτική, ακουστική, γευστική, ηχητική εικόνα, αλλά και εικόνα υλικών (ματιέρες) που χαρακτηρίζουν ένα συγκεκριμένο τόπο.
Στο επίπεδο των συναισθημάτων με μια εικόνα αποτύπωσης συναισθημάτων που μπορούν να απεικονιστούν και να καταγραφούν ψυχολογικά ως μεγέθη, τα οποία έχουν την δυνατότητα να συγκριθούν και να κατηγοριοποιηθούν, ώστε, τέλος,
στο επίπεδο των νοημάτων, να ταξινομηθούν, να αξιολογηθούν, να ερμηνευτούν και να ιεραρχηθούν, για να είναι εφικτή μια εικόνα που να αντικατοπτρίζει την αξία, τη σκοπιμότητα και τη σημασία τους.

Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω, η περιγραφή της εικόνας του τόπου δεν περιορίζεται στην οπτική απεικόνιση, αλλά αποτελεί το σύνολο των αισθητικών, συναισθηματικών και ιδεολογικών στοιχείων που ένας τόπος εκπέμπει. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Στεφάνου (2001), η περιγραφή της εικόνας της πόλης δεν στοχεύει να παρουσιάσει απλά τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της, αλλά την ίδια την ταυτότητά της, την ίδια τη φυσιογνωμία της. Αναφέρει σχετικά πως, η φυσιογνωμία ενός τόπου εμφανίζεται μέσα από την έκφραση των ιδιαζόντων χαρακτηριστικών του και την αντανάκλαση των ιδιαίτερων ποιοτήτων τους. Κάθε φυσιογνωμία έχει κάτι μοναδικό αφού προβάλλει και πιστοποιεί την ίδια την ταυτότητα του τόπου, την οντότητά του. Στο σημείο αυτό θεωρείται σκόπιμο να αναλυθεί η διάκριση που κάνει ανάμεσα στο χώρο και τον τόπο. Ο χώρος, εξηγεί, αποτελεί μια αφηρημένη συνθήκη. Είναι ένα απλό περιέχον και η αξία του στηρίζεται στην περιεκτικότητά του. Ο αφηρημένος χώρος από μονός του δεν έχει χαρακτήρα ούτε ιδιαίτερη φυσιογνωμία. Αυτά τα δύο στοιχεία εμφανίζονται από τη στιγμή που η παρουσία του ανθρώπου με τις δραστηριότητές του συγκεκριμενοποιεί τον χώρο πληρώνοντάς τον με ανθρωποποίητες μορφές, με λειτουργίες, με όνειρα, με προσδοκίες, με συναισθήματα, με σημασίες. Τότε ο χώρος έχει μετατραπεί σε τόπο. 
Ο τόπος έχει χαρακτήρα που συγκροτείται από το σύνολο των ιδιαζόντων χαρακτηριστικών των μορφών κάθε είδους που τον αφορούν, και από τη στιγμή που έχει πλέον μια οντότητα, μπορούμε να μιλάμε και για φυσιογνωμία. Χαρακτήρας και φυσιογνωμία, λοιπόν, αφορούν στον τόπο, εμφανίζονται όμως ως το αποτέλεσμα της συνολικής αντίληψης που αυτός ο τόπος προσφέρει στους κατοίκους, τους επισκέπτες, τους χρήστες του. Αυτή όμως η συνολική αντίληψη, αυτή η πραγματική, συναισθηματική και ιδεολογική εικόνα που ένας τόπος προσφέρει δεν είναι τίποτα άλλο από αυτό που ονομάζουμε τοπίο. Ως τοπίο δεν θεωρείται η απεικόνιση της αντιληπτικής εικόνας ενός τόπου αλλά η αντιληπτική εικόνα αυτή καθαυτή. Η φυσιογνωμία αφορά τη μοναδικότητα της οντότητας, την ταυτότητα, ακόμα και την προσωπικότητα ενός τόπου, όπως αυτή εμφανίζεται μέσα από τα χαρακτηριστικά του τοπίου του, μέσα από αυτό που προσφέρει η αντιληπτική του εικόνα.
Ο Lynch (1960) χρησιμοποιεί την έννοια της «περιβαντολλογικής εικόνας» (environmental image). Οι περιβαλλοντικές εικόνες είναι, σύμφωνα με τον Lynch, προϊόν μιας αμφίδρομης σχέσης μεταξύ ατόμου και αστικού περιβάλλοντος. Από τη μια πλευρά, το περιβάλλον παρουσιάζει διακρίσεις και διαφοροποιήσεις του χώρου. Από την άλλη, το άτομο επιλέγει, οργανώνει στο μυαλό του και προσδίδει νόημα σε ό,τι βλέπει στο χώρο. Ως αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, το ίδιο αστικό περιβάλλον μπορεί να δημιουργήσει διαφορετικές περιβαντολλογικές εικόνες σε κάθε μεμονωμένο άτομο. Ωστόσο το ίδιο περιβάλλον τείνει να δημιουργεί κοινές περιβαλλοντολογικές εικόνες στις ίδιες ομάδες ατόμων.
Σύμφωνα με τον Lynch, η περιβαλλοντική εικόνα διαρθρώνεται από τρεις ιδιότητες των φυσικών αντικειμένων του αστικού περιβάλλοντος: την ταυτότητα, τη δομή και το νόημα. Η ταυτότητα (identity) αναφέρεται στη διαφοροποίηση ενός χώρου από άλλους χώρους και την αναγνώρισή του ως ξεχωριστή οντότητα. Όχι με την έννοια της ταύτισης του με κάτι άλλο αλλά με την έννοια της ατομικότητας ή της μοναδικότητας. Η δομή (structure) αναφέρεται στις σχέσεις (χωρικές, μορφολογικές κ.α) που διέπουν το αντικείμενο, όπως αυτές γίνονται αντιληπτές από το άτομο. Το νόημα (meaning) αναφέρεται στη συνειρμική σύνδεση ή ταύτιση του αντικειμένου με κάτι άλλο.
Στην προσπάθεια δημιουργίας μιας πρότασης για την αναβίωση του εγκαταλελειμμένου τμήματος της Αμμοχώστου και ενσωμάτωσής του, στο υπόλοιπο τμήμα της κατεχόμενης πόλης αλλά και της Κύπρου, στην περίπτωση εύρεσης λύσης στο κυπριακό ζήτημα, προκύπτει αρχικά η ανάγκη απόδοσης της φυσιογνωμίας της περιοχής όπως αυτή εμφανίζεται μέσα από τα χαρακτηριστικά του τοπίου της, μέσα από αυτό που προσφέρει η αντιληπτική της εικόνα. Σ' αυτό το σημείο κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν κάποια στοιχεία σχετικά με την Αμμόχωστο και το εγκαταλελειμμένο τμήμα της.

(2.) Η Αμμόχωστος και το εγκαταλελειμμένο τμήμα της
Η πόλη της Αμμοχώστου βρίσκεται στην βορειανατολική πλευρά της Κύπρου. Πρόκειτο για μια γοργά αναπτυσσόμενη πόλη, η οποία αποτελούσε μέχρι το 1974 το τουριστικό, εμπορικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο του νησιού, ενώ αριθμούσε περίπου 39.000 κατοίκους. Η αλματώδης ανάπτυξη της πόλης ξεκίνησε μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου (1960).

Εικόνα 1. Η θέση της Αμμοχώστου στην Κύπρο

Πηγή: http://ucm.org.cy

Η οικονομική ανάπτυξη της πόλης βασιζόταν κυρίως στον τουρισμό και τη λειτουργία του λιμανιού. Το ήπιο κλίμα της Αμμοχώστου, η μεγάλου μήκους αμμώδης παραλία της, τα αρχαιολογικά ευρήματα και η εγγύτητά της με το Αεροδρόμιο της Λευκωσίας, αποτέλεσαν τα κύρια συστατικά για την τουριστική της ανάπτυξη. Η ανάπτυξη του τουρισμού έμελε να αποβεί η κυριότερη πηγή πλούτου για την πόλη μετά την Ανεξαρτησία. Η Αμμόχωστος ανακαλύφθηκε από το διεθνή τουρισμό μετά το 1963 και γρήγορα έγινε τουριστικό κέντρο με διεθνή ακτινοβολία. Έτσι, ενώ το 1967 διέθετε το 15% του συνόλου των ξενοδοχειακών κλινών στο νησί, το 1974 το 57% του συνόλου ήταν συγκεντρωμένες στην Αμμόχωστο. Περισσότεροι από τον μισό αριθμό των τουριστών οι οποίοι επισκέπτονταν την Κύπρο, επέλεγαν την Αμμόχωστο για τις διακοπές τους, η οποία μέχρι το 1974 αποτελούσε την κυριότερη τουριστική περιοχή του νησιού. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι η ανάπτυξη του τουρισμού έδωσε μεγάλη ώθηση στον τομέα των κατασκευών και δημιούργησε πολλές ευκαιρίες απασχόλησης, ιδίως στον τομέα των υπηρεσιών.

Από την άλλην, το λιμάνι της Αμμοχώστου αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα προώθησης της ανάπτυξης της πόλης και συντέλεσε στην αύξηση της οικονομικής επιρροής της σε ολόκληρη την Κύπρο. Το 1961 το λιμάνι επεκτάθηκε έτσι ώστε να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες του νησιού σε εισαγωγές και εξαγωγές καθώς και την ανάγκη για υποδοχή περισσότερων πλοίων και αποθηκευτικό χώρο. Η επέκταση και η εκβάθυνσή του, που συμπληρώθηκε το 1965, ενίσχυσε και σταθεροποίησε σημαντικά τη θέση της Αμμοχώστου και η υπεροχή της ως κέντρου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου του νησιού έγινε πια απόλυτη. Το 1973, 88,9% των εισαγωγών και 73,6% των εξαγωγών γενικού εμπορίου διοχετεύτηκαν μέσω του λιμανιού της Αμμοχώστου. Το λιμάνι πέρα από εμπορικό λειτουργούσε και σαν επιβατικό και μαζί με το λιμάνι της Λεμεσού κυριαρχούσαν όσον αφορά στην επιβατική κίνηση καθώς, το σύνολο τους ήταν σχεδόν ίσο με το σύνολο της επιβατικής κίνησης στο νησί.

Η υφιστάμενη κατάσταση της Αμμοχώστου, σε τίποτα δεν θυμίζει την παλιά αίγλη της πόλης. Η περιοχή βρίσκεται πλέον στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού και κατοικείται από Τουρκοκύπριους και Τούρκους Έποικους οι οποίοι μεταφέρθηκαν από την Τουρκία. Αμέσως μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ένα τμήμα της πόλης περιφράχθηκε από την τουρκική κοινότητα. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί τουλάχιστον μερικώς από τις υπάρχουσες πληροφορίες ότι η κατάληψη της πόλης δεν αποτελούσε μέρος των αρχικών στρατηγικών σχεδίων της Τουρκίας. Στη συνέχεια έγιναν προσπάθειες για να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό μέσο ενώ σήμερα, παραμένει αναξιοποίητο. Η πρώτη αίσθηση που δημιουργεί η περιοχή, είναι πως τα πάντα έχουν μείνει στο 1974. Ετοιμόρροπα κτίρια, βλάστηση που καλύπτει τα πάντα σβήνοντας τα όρια δρόμων -πεζοδρομίων, και που ξεπροβάλλει μέσα από κτίρια, είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία τα οποία συνθέτουν το περιφραγμένο τμήμα της Αμμοχώστου αυτήν τη στιγμή. Στις καταστροφές που έχει προκαλέσει η τουρκική εισβολή και η οργανωμένη λεηλασία η οποία ακολούθησε, έχουν προστεθεί και αυτές του χρόνου επιδεινώνοντας την κατάσταση. Η εγκατάλειψη, η στασιμότητα, η φθορά, χαρακτηρίζουν την περιοχή. Συχνά, αυτό το κομμάτι της Αμμοχώστου περιγράφεται με τους όρους «πόλη φάντασμα» ή «νεκρή πόλη».

Το εγκαταλελειμμένο τμήμα της Αμμοχώστου, βρίσκεται στο νότιο άκρο της κατεχόμενης Κύπρου και καταλαμβάνει έκταση 6,4 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ανατολικά οριοθετείται από τη θάλασσα και νότια από τη νεκρή ζώνη. Πριν από την τουρκική εισβολή αποτελούσε την κεντρική περιοχή της πόλης, η οποία συγκέντρωνε μεγάλο αριθμό λειτουργιών. Πέρα από τα κτίρια κατοικίας, εντός του περιφραγμένου τμήματος βρίσκονταν χωροθετημένα η πλειονότητα των εκπαιδευτηρίων, των διοικητικών υπηρεσιών, το Μουσείο Αμμοχώστου, οι δύο κύριες αθλητικές εγκαταστάσεις της πόλης καθώς και γραφεία, εμπορικά καταστήματα, εγκαταστάσεις αναψυχής και πάρκα. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως η περιοχή συγκέντρωνε την πλειονότητα των προσφερόμενων ξενοδοχειακών κλινών της Αμμοχώστου και αποτελούσε το πιο ανεπτυγμένο τουριστικά τμήμα του νησιού. Σχετικά με τον πληθυσμό ο οποίος κατοικούσε εντός της περιφραγμένης περιοχής, δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία καθώς μετά την τουρκική εισβολή δεν έγινε η σχετική καταγραφή. Σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία ο αριθμός των κατοίκων της συγκεκριμένης περιοχής το 1974 υπολογίζεται γύρω στις 15.000.

Είναι σαφές πως το βασικό και ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η περιοχή, είναι το γεγονός ότι βρίσκεται στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού, περιφραγμένη με συρματόπλεγμα και εγκαταλελειμμένη, ενώ δεν υπάρχει η δυνατότητα παρέμβασης. Η τουρκική εισβολή, η οργανωμένη λεηλασία η οποία ακολούθησε, και η πάροδος του χρόνου έχουν προκαλέσει σοβαρές καταστροφές στα κτίρια και στις υποδομές της περιοχής, ενώ ως φυσικό επακόλουθο πολλά από αυτά δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες. Σήμερα, δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για την ακριβή κατάσταση των κτιρίων και των υποδομών. Η έλλειψη πληροφοριών σχετικά με την υφιστάμενη κατάσταση, δυσχεραίνει το εγχείρημα σχεδιασμού της αναβίωσης της περιοχής. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μια «νεκρή πόλη» το οποίο συνεπάγεται πληθώρα προβλημάτων, η περιοχή παρουσιάζει μια σειρά πλεονεκτημάτων κυρίως λόγω των φυσικών χαρακτηριστικών της (ήπιο κλίμα, ενιαίο παραλιακό μέτωπο μεγάλου μήκους και εξαιρετικού κάλλους, εύφορο έδαφος), της θέσης της στο νησί (εγγύτητα με τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής, εγγύτητα με το αεροδρόμιο τα Λάρνακας), την ύπαρξη σημαντικών υποδομών (ύπαρξη λιμανιού, σύνδεση με όλα τα αστικά κέντρα της Κύπρου), και της ιστορίας της (πλούσιο αρχαιολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον). Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια για οποιαδήποτε παρέμβαση, είναι η εύρεση λύσης στο πρόβλημα της Αμμοχώστου.

Όπως προαναφέρθηκε, στην προσπάθεια δημιουργίας μιας πρότασης για την αναβίωση του εγκαταλελειμμένου τμήματος της Αμμοχώστου, και ενσωμάτωσής του στο υπόλοιπο τμήμα της κατεχόμενης πόλης αλλά και της Κύπρου, στην περίπτωση εύρεσης λύσης στο κυπριακό ζήτημα, προκύπτει αρχικά η ανάγκη απόδοσης της φυσιογνωμίας της περιοχής όπως αυτή εμφανίζεται μέσα από τα χαρακτηριστικά του τοπίου της, μέσα από αυτό που προσφέρει η αντιληπτική της εικόνα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απαντήσεις στην ερώτηση «Ποιά είναι η πρώτη εικόνα που σας έρχεται στο νου στο άκουσμα της λέξης Αμμόχωστος;», η οποία τέθηκε στο παραπάνω πλαίσιο. Οι απαντήσεις διαφέρουν ανάμεσα σ' αυτούς που έζησαν στην πόλη και σ' αυτούς που γνώρισαν την πόλη μέσα από την ιστορία. Οι άνθρωποι οι οποίοι έζησαν την Αμμόχωστο, οι πρώην κάτοικοι της, έδωσαν απαντήσεις οι οποίες προσδιόριζαν τον τρόπο ζωής τους σ' αυτήν. 
Οι απαντήσεις τους μπορεί να μην ταυτίζονται, όμως όλες τοποθετούνται κάτω από την ομπρέλα της αποτύπωσης συναισθημάτων και μάλιστα θετικών. Οι άνθρωποι οι οποίοι δεν έζησαν στην Αμμόχωστο απάντησαν με εικόνες στο πεδίο των αισθήσεων, και πιο συγκεκριμένα οπτικές, ενώ στην πλειοψηφία τους περιελάμβαναν το παραλιακό μέτωπο.

Το ενιαίο παραλιακό μέτωπο μεγάλου μήκους και εξαιρετικού κάλλους, αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της πόλης και συνιστούσε έναν από τους σημαντικότερους λόγους για τους οποίους η Αμμόχωστος υπήρξε ο πρώτος σε κατάταξη τουριστικός προορισμός στην Κύπρο. Κατά μήκος του παραλιακού μετώπου το οποίο αποτελούσε την πιο ελκυστική τοποθεσία της Αμμοχώστου, βρίσκονταν χωροθετημένες κατοικίες και κυρίως ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Η αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου αποτελεί ένα από τα βασικά ζητήματα τα οποία προκύπτουν στην προσπάθεια αναβίωσης του εγκαταλελειμμένου τμήματος της Αμμοχώστου και έχει αποτελέσει το αντικείμενο πλήθους συζητήσεων. Η υφιστάμενη κατάσταση του παραλιακού μετώπου, έχει συχνά επικριθεί καθώς η παραλιακή λεωφόρος, είναι χαραγμένη πολύ κοντά στη θάλασσα με αποτέλεσμα τα ξενοδοχεία καθώς και άλλα κτίρια κατασκευασμένα βάσει υψηλών συντελεστών δόμησης (σ.δ 2-2,2), να βρίσκονται πολύ κοντά στην ακτογραμμή. Κατά συνέπεια, η παραλία έχει σχετικά μικρό πλάτος ενώ λόγω του ύψους των κτιρίων οι σκιές τους, την καλύπτουν από νωρίς το απόγευμα. Από την άλλην, τα ξενοδοχεία κτίστηκαν σε ιδιαίτερα κοντινές αποστάσεις χωρίς να αφήνουν αρκετές ελεύθερες δημόσιες προσβάσεις προς την παραλία. Έτσι τίθεται το ζήτημα της κατεδάφισης των κτιρίων ή της διατήρησης του με τις απαραίτητες βέβαια επισκευές. 
Τα επιχειρήματα περί διατήρησης ή κατεδάφισης περιστρέφονται γύρω από δύο κύριους άξονες: οι υπέρμαχοι της κατεδάφισης τους χρησιμοποιούν ως κυριότερο επιχείρημα αυτό της ακαταλληλότητας των κτιρίων, ενώ οι υπέρμαχοι της διατήρησης τους, προβάλλουν ως επιχείρημα το ότι το παραλιακό μέτωπο είναι συνυφασμένο με την εικόνα της πόλης.
Στο σημείο αυτό πρέπει να προστεθεί πως, η εικόνα του παραλιακού μετώπου (Εικόνα 2)

Εικόνα 2. Το παραλιακό μέτωπο της Αμμοχώστου πριν το 1974 και σήμερα

είναι αυτή η οποία χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να γνωστοποιηθεί το ζήτημα της Αμμοχώστου. Κατά συνέπεια, τα άτομα τα οποία δεν έχουν βιώσει την Αμμόχωστο, έχουν συνδέσει την εικόνα της με το παραλιακό της μέτωπο. Η εικόνα της Αμμοχώστου είναι για αυτό το σύνολο των ατόμων συνυφασμένη με την αμμώδη παραλία της και τα ξενοδοχεία που υπάρχουν κατά μήκος του παραλιακού μετώπου. Η παραπάνω περιγραφή αποτελεί μια από τις πρώτες εικόνες που έρχονται στο μυαλό τους, στο άκουσμα της λέξης "Αμμόχωστος". Σ αυτήν την περίπτωση απουσιάζει η συναισθηματική φόρτιση η οποία συνοδεύει τα άτομα τα οποία βίωσαν μια συγκεκριμένη κατάσταση.

Σύμφωνα με τον Στεφάνου (2001) η νοσταλγική διάσταση εμφανίζεται στενά συνδεδεμένη με τη φυσιογνωμία μιας πόλης, με την έκφραση δηλαδή της προσωπικότητας της, αφού δεν είναι δυνατόν αυτή να νοηθεί στερημένη από όλες αυτές τις αρετές που σφράγισαν προηγούμενες καταστάσεις της. Έτσι και στην περίπτωση της Αμμοχώστου, οι πρώην κάτοικοι της έχουν συνδέσει την εικόνα της πόλης τους με τις αναμνήσεις που έχουν από αυτήν. Η εικόνα της πόλης της Αμμοχώστου αποτελεί εκφραστή του κοινού παρελθόντος των ανθρώπων που την βίωσαν. Χαρακτηριστικό είναι ότι κανένας από αυτούς δεν έδωσε απάντηση σχετική με το παραλιακό μέτωπο.

(3.) Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω έγινε φανερό πως παρόλο που ο όρος εικόνα παραπέμπει στην οπτική αντίληψη, η εικόνα που έχει κανείς για έναν τόπο δεν περιορίζεται σ' αυτό. Ένας τόπος δεν χαρακτηρίζεται μόνο από τα μορφολογικά του στοιχεία που γίνονται αντιληπτά με την όραση. Η εικόνα του είναι μια σύνθεση αισθητικών, συναισθηματικών και ιδεολογικών στοιχείων που ένας τόπος εκπέμπει, ενώ στοχεύει να παρουσιάσει τη φυσιογνωμία του, η οποία αφορά στη μοναδικότητα της οντότητας, στην ταυτότητα, ακόμα και στην προσωπικότητα του. Στην προσπάθεια δημιουργίας μιας πρότασης για την αναβίωση του εγκαταλελειμμένου τμήματος της Αμμοχώστου και ενσωμάτωσής του, στο υπόλοιπο τμήμα της κατεχόμενης πόλης αλλά και της Κύπρου, στην περίπτωση εύρεσης λύσης στο κυπριακό ζήτημα, προκύπτει αρχικά η ανάγκη απόδοσης της φυσιογνωμίας της περιοχής όπως αυτή εμφανίζεται μέσα από τα χαρακτηριστικά του τοπίου της, μέσα από αυτό που προσφέρει η αντιληπτική της εικόνα.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, λόγω της ιδιαιτερότητας της κατάστασης της Αμμοχώστου, ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απόψεις σχετικά με την εικόνα της πόλης, για δύο λόγους. Καταρχήν, για τη διαφοροποιημένη προσέγγιση σχετικά με την εικόνα της πόλης ανάμεσα στα άτομα που την έχουν βιώσει, τους πρώην κατοίκους της, και σ' αυτά που την έχουν γνωρίσει μέσα από την ιστορία. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι πρώην κάτοικοι αποτυπώνουν την εικόνα της πόλης τους κυρίως μέσω των συναισθημάτων, ενώ οι υπόλοιποι μόνο μέσω των αισθήσεων (οπτική εικόνα). Προκύπτον έτσι δύο διαφορετικές προσεγγίσεις στην εικόνα της Αμμοχώστου. Οι πρώην κάτοικοί της, περιγράφουν την ζωή τους σ' αυτήν, ενώ για τους ανθρώπους που δεν την έχουν ζήσει, η εικόνα της είναι συνυφασμένη με την αμμώδη παραλία της και τα ξενοδοχεία που υπάρχουν κατά μήκος του παραλιακού μετώπου. Οι πρώην κάτοικοι της έχουν συνδέσει την εικόνα της πόλης τους με τις αναμνήσεις που έχουν από αυτήν. Η εικόνα της πόλη της Αμμοχώστου αποτελεί εκφραστή του κοινού παρελθόντος των ανθρώπων που την βίωσαν. Στους υπόλοιπους απουσιάζει η συναισθηματική φόρτιση η οποία συνοδεύει τα άτομα τα οποία βίωσαν μια συγκεκριμένη κατάσταση και έτσι συνδέουν την εικόνα της Αμμοχώστου με μια καθαρά οπτική εικόνα. Από τα παραπάνω αναδεικνύεται η σημασία της πόλης ως φορέας αναμνήσεων.

Επειδή λοιπόν η εικόνα της πόλης αποτελεί το σύνολο όλων των προαναφερθέντων χαρακτηριστικών, έτσι και στην περίπτωση της Αμμοχώστου στην προσπάθεια δημιουργίας μιας πρότασης για την αναβίωσή της, καθοριστικής σημασίας κρίνεται ο σχεδιασμός ο οποίος περιλαμβάνει την ιστορία και τις μνήμες των ανθρώπων που έζησαν σ' αυτήν και είναι αυτός ο οποίος έχει μεγάλες πιθανότητες βιωσιμότητας. Έτσι οι πρώην κάτοικοι της θα γυρίσουν στον τόπο τους και όχι σε μια πόλη η οποία θα λέγεται Αμμόχωστος.

1 σχόλιο :


  1. FW: PARAKALO DIEUTHETHSATE TO PROBLHMA KAI EUXARISTO KN
    Konstantinos Nalbantis
    10:20
    An: YPOURGEIO ESOTERIKON, YpourgeioTypou, YpourgeioPervallontos, ANATOLIKH MAKEDONIA THRAKI, AnatMaThraki-perivallon, ANTIPERIFEREIARXHS DRAMAS, kypros cyprus mail, evdomi@evdomi.gr
    Κολονια, Κυρίες και κύριοι,
    Επιτρέψτε μου να σας ενημερώσω για την είδηση του Hacked , όπου εισήλθε στην ιστοσελίδα μου
    και μου αφήρεσε τα τελαυταία άρθρα περί Κύπρου, όπου είχα κάνει αρχές Δεκεμβρίου μια περιήγηση στα κατεχόμενα της Κύπρου. Αυτό το μήνυμα σας το στέλνω μόνο και μόνο για ενημέρωση λήψης σημαντικών αποφάσεων.
    Σας χαιρετώ
    Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης, Κολωνία

    From: support@rainhost.gr
    To: k-nalbantis@hotmail.de
    Subject: Re: PARAKALO DIEUTHETHSATE TO PROBLHMA KAI EUXARISTO KN
    Date: Fri, 12 Dec 2014 23:54:09 +0200


    Καλησπέρα κύριε Ναλμπάντη,

    Έχω επαναφέρει ενα backup απο 15/11/2014 γιατι κάποια μεταγενέστερα ήταν ήδη πειραγμένα απο τον hacker. Αυτο σημαινει οτι έχουν χαθεί τα άρθρα που ανεβάσατε απο τις 15/11 εως και σήμερα.

    Καλό θα είναι να αλλαχθούν οι κωδικοί για το portal, εκει που μπαίνετε και ανεβάζετε αρθρα. Υπάρχει περίπτωση να κατάφεραν και να μπηκαν μέσω της εφαρμογής του portal (αν βρήκαν κάποιο κενο ασφαλειας). Εαν έχει συμβει το τελευταίο υπάρχει πιθανότητα να ξαναχτυπήσουν τη σελίδα οποτε θα πρέπει να βρει ο άνθρωπος που έφτιαξε το portal ποιο ειναι το κενο και να το διορθώσει. Για αρχή ομως κάντε αλλαγή σε όσους κωδικούς έχετε για να είμαστε σίγουροι.

    Με εκτίμηση,

    Δίπλαρος Γιώργος
    Rainhost Solutions
    Τηλ : 210-6753060


    ----- Original Message -----
    From: Konstantinos Nalbantis
    To: "Rainhost Solutions" "Rainhost Solutions"
    Sent: Friday, December 12, 2014 11:34 PM
    Subject: PARAKALO DIEUTHETHSATE TO PROBLHMA KAI EUXARISTO KN


    Hacked by @Override

    Ο Κόσμος πεινάει, εσεις στον κόσμο σας, ξεκινάμε

    μαζικές επιθέσεις στο κολοκράτος σας και απαιτούμε
    την σώστη πολιτική σας και οχι το κλέψιμο της φορο-
    λογίας μας μουνόπανα.
    Δεν ερχόμαστε, είμαστε ήδη εκέι
    Μενού

    Άρθρα & Φωτογραφίες
    Άρθρα
    Σύνδεσμοι

    Είσοδος

    Εγγραφή

    ΟΔΗΓΙΕΣ
    Χρήσιμες οδηγίες για τη σελίδα. Πατήστε ΕΔΩ

    Hacked by @Override

    Ο Κόσμος πεινάει, εσεις στον κόσμο σας, ξεκινάμε

    μαζικές επιθέσεις στο κολοκράτος σας και απαιτούμε
    την σώστη πολιτική σας και οχι το κλέψιμο της φορο-
    λογίας μας μουνόπανα.
    Δεν ερχόμαστε, είμαστε ήδη εκέι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.