Το κίνημα των start-ups: μόδα ή συμβολή σε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο ;

Πρώτη του Μάη αύριο.Αφιερωμένη στον κόσμο της εργασίας.Αλλά ο κόσμος της εργασίας στη χώρα μας έχει συρρικνωθεί σημαντικά.Με 27% καταγεγραμμένη ανεργία τα πράγματα είναι ζόρικα.

Αντί για ένα κείμενο κλάψας θέλω να δημοσιεύσω ένα κείμενο για την δημιουργικότητα, την επιχειρηματικότητα και την προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου που βασίζεται στις ICT και την καινοτομία.

Η παρουσίαση είναι του Βασίλη Τραπεζάνογλου στελέχους της Eurobank

Santander: Η εξυπνότερη έξυπνη πόλη

Santander, Spain's sensors measure everything from the amount of trash in containers, to the number of parking spaces available, to the size of crowds on the sidewalks. Flickr/FreeBird

Κείμενο του  Tod Newcombe .Δημοσιεύθηκε στο GOVERNING
Την μετάφραση επιμελήθηκαν η Κάλλια Κυπράκη και η Αθηνά Παναγοπούλου.

Η ισπανική πόλη είναι ενσωματωμένους περισσότερους από 12.000 αισθητήρες για να βοηθήσουν την τοπική αρχή να λειτουργεί όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα. Αυτό αλλάζει τον τρόπο που η Ευρώπη σκέφτεται για τις πόλεις.

Η πόλη του Santander είναι μια παλιά πόλη-λιμάνι στη βόρεια ακτή της Ισπανίας. Μερικές φορές την εβδομάδα, ένα πλοίο φέρνει κάμποσους Άγγλους τουρίστες που κατακλύζουν τις όμορφες παραλίες της Playa de la Magdalena και El Sardinero όπου κάνουν τα ψώνια τους και  δειπνούν στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Διαφορετικά, η ισπανική πόλη των 180.000 έχει ελάχιστη αλληλεπίδραση με τον ξένο κόσμο. Ή τουλάχιστον αυτό ήταν μέχρι το Santander να επιλεχθεί πριν από τέσσερα χρόνια ώστε να γίνει δοκιμαστική πόλη της Ευρώπης για μια έξυπνη πόλη που βασίζεται σε αισθητήρες.

Σήμερα, το θέαμα των ξένων τουριστών είναι οικίο. Οι αντιπροσωπείες από τις εταιρείες υψηλής τεχνολογίας σε όλο τον κόσμο συρρέουν για να "δουν" τους αισθητήρες του Santander. Από το 2010, έχουν τοποθετηθεί 12.500 αισθητήρες μέσα και γύρω από την περιοχή του κέντρου της πόλης , όπου μετρούν τα πάντα, από τον όγκο των σκουπιδιών στους κάδους, μέχρι τον αριθμό των χώρων στάθμευσης και το μέγεθος του συνωστισμού στα πεζοδρόμια. Επιπλέον, οι αισθητήρες στα οχήματα, όπως τα αυτοκίνητα της αστυνομίας και των ταξί μετρούν τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των συνθηκών κυκλοφορίας.

Τα δεδομένα από τους αισθητήρες αυτούς ρέουν προς τις τράπεζες των ηλεκτρονικών υπολογιστών που αναλύουν τις πληροφορίες που συλλέγουν σε πραγματικό χρόνο για να δώσουν στους υπαλλήλους της πόλης το είδος της μεγάλης εικόνας που τους επιτρέπει να προσαρμόσουν το ποσό της ενέργειας που χρησιμοποιούν, τον αριθμό των παραλαβών απορριμμάτων που απαιτούνται σε μια δεδομένη εβδομάδα και πόσο πολύ νερό χρειάζεται για να ψεκαστεί στο γρασίδι των πάρκων της πόλης.

Οι ηλικιωμένοι Δημιουργούν δικές τους κοινότητες στις πόλεις.

Flic στο krCC/Pedro  

Κείμενο του TOD NEWCOMBE .Δημοσιεύθηκε στο GOVERNING
Την μετάφραση επιμελήθηκαν η Κάλλια Κυπράκη και η Αθηνά Παναγοπούλου.

Όλο και περισσότεροι ηλικιωμένοι δημιουργούν φυσικές κοινότητες συνταξιούχων, αναγκάζοντας τις πόλεις να επανεξετάσουν χωροταξικούς νόμους και τον τρόπο που παρέχουν τις υπηρεσίες.

Γιατί οι άνθρωποι ζουν στις πόλεις; Λοιπόν, προφανώς, υπάρχουν πολλοί λόγοι, από ευκαιρίες εργασίας μέχρι πολιτιστικές υποδομές. Αλλά για τους σκοπούς του κειμένου, ένας από τους λόγους είναι η ανεξαρτησία. Σε αντίθεση με αγροτικές ή ημιαστικές περιοχές όπου η κίνηση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ιδιοκτησία ενός αυτοκινήτου , οι άνθρωποι που ζουν στις πόλεις έχουν τόσες πολλές περισσότερες επιλογές ώστε να μετακινηθούν εκεί που θέλουν , χάρη στις πυκνές γειτονιές που μπορείς να περπατήσεις και στην εκτεταμένη δημόσια συγκοινωνία.

Η ανεξαρτησία είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι τείνουν να απολαμβάνουν πάρα πολύ το να μεγαλώνουν στις πόλεις. Αυτή η επιθυμία έχει οδηγήσει, εν μέρει, σε μια αυξανόμενη τάση σύμφωνα με την οποία οι ηλικιωμένοι συγκεντρώνονται μαζί στις πόλεις. Αυτές οι συστάδες, παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά το 1986 από τον καθηγητή Michael Hunt του Πανεπιστημίου του Wisconsin-Madison, και ονομάζονται φυσικές κοινότητες συνταξιούχων. Οι NORCs, όπως είναι γνωστές, δεν κατασκευάζονται σκόπιμα για τους ηλικιωμένους. Αντίθετα, εξελίσσονται φυσιολογικά, καθώς οι κάτοικοι ως ενήλικες μεγαλώνουν στο μέρος που μένουν.

Ποιο είναι το νόημα των logo's των πόλεων ;

Κείμενο του  PAUL HIEBERT.Δημοσιεύθηκε στο NEW YORKER.

Την μετάφραση επιμελήθηκαν η Κάλλια Κυπράκη και η Αθηνά Παναγοπούλου.

Όχι πολύ καιρό πριν, η εφημερίδα Globe and Mail του Τορόντο ανέθεσε σε οκτώ γραφίστες να δημιουργήσουν νέα λογότυπα για το Τορόντο. 

Το πιο δημοφιλές σχέδιο, όπως καθορίζεται από τις ψήφους των αναγνωστών, ήταν ένα λογότυπο που παρουσίασε ένα εμφανές γράμμα "Τ" που αποτελείται από εκατόν σαράντα μικρούς κύκλους, πράγμα που υποδήλωνε τις εκατόν σαράντα γειτονιές της πόλης. 

Άλλα λογότυπα είχαν τονίσει την πολυπολιτισμικότητα της πόλης. Ένα χαρακτήριζε με αρκετoύς γερανούς, σε ένα νεύμα με το καθεστώς του Τορόντο ως πρωτεύουσα κατασκευής πολυόροφων κτιρίων. 

Ίσως η πιο ζωντανή προσφορά, όμως, εμφανίζεται με μια τέντα τσίρκου δίπλα στο κείμενο "Τορόντο: Μία παραγωγή της Ford Brothers», και υπαινίσσεται τις πρόσφατες επικεφαλίδες στις οποίες κυριάρχησαν οι γελοιότητες του Δημάρχου Rob Ford. "What no Gravy Train?;" έγραψε στο twitter ένα άτομο, σε σχέση με τον συχνά επαναλαμβανόμενο όρο του Ford για σπάταλο δημόσιο τομέα. Στο Facebook, ένα σχόλιο έγραφε, "Θα έπρεπε να έχουν κάνει ένα σωλήνα με οδηγίες για τη συμμορία."

Logo

Το πρόγραμμα λογότυπων της Globe δεν διαμορφώθηκε ως άμεση απάντηση στους μήνες της αρνητικής προσοχής των μέσων ενημέρωσης που συσσωρεύτηκαν στον δήμαρχο του Τορόντο ο οποίος, σε ορισμένες περιπτώσεις, έχει βρεθεί να εξηγεί τις ενέργειές του ( μεταξύ άλλων κάπνισμα κοκαΐνης ), όταν στέκεται ανάμεσα σε ένα βάθρο και ένα σκηνικό που φέρει το τρέχον έμβλημα της, μια εκδοχή του νεωτεριστικού Δημαρχείου της. Όμως, η εφημερίδα αναγνώρισε ότι το σχέδιο ήρθε την κατάλληλη στιγμή.

Βερολίνο :Η συμμετοχική διαδικασία στη διαχείριση συνοικιών.

Δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα Συμμετοχή.

Το πρόγραμμα «Διαχείριση Συνοικιών Βερολίνου» μεταφέρει τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για την κοινωνική ανάπτυξη στο τοπικό επίπεδο.

Η δημιουργία συνοικιακών συμβουλίων σε υποβαθμισμένες περιοχές του Βερολίνου έχει ενισχύσει τη συμμετοχή των κατοίκων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων που σχετίζονται με την επιλογή και τη χρηματοδότηση σχεδίων παρέμβασης για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους.

Το πρόγραμμα «Διαχείριση Συνοικιών Βερολίνου» ξεκίνησε το 1999 με πρωτοβουλία των αρχών της πόλης για να εξουδετερώσει τις αρνητικές συνέπειες της κοινωνικής απομόνωσης και των γενικότερων κοινωνικών προβλημάτων συγκεκριμένων περιοχών του Βερολίνου μετά την επανένωσή της πόλης, και για περισσότερο από μία δεκαετία έχει αποδειχθεί πολύτιμο εργαλείο για την ανάπτυξή της στο πλαίσιο εφαρμογής του ευρωπαϊκού προγράμματος για την κοινωνική ενσωμάτωση.

Οι υποβαθμισμένες περιοχές του Βερολίνου έχουν υποφέρει ιδιαίτερα από την εμφανή παραμέληση των δημόσιων χώρων καθώς και από την ανεργία, την εξάρτηση από την κρατική βοήθεια και τα προβλήματα που προκύπτουν από την ελλιπή κοινωνική ενσωμάτωση των διαφόρων εθνοτικών ομάδων. Βασικός στόχος του προγράμματος «Διαχείριση Συνοικιών Βερολίνου», το οποίο υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι η άρση αυτής της κατάστασης και η δημιουργία συνοικιών αλληλεγγύης με ίσες ευκαιρίες ανάπτυξης γι’ αυτές και τους κατοίκους τους.

Ο μεταβαλλόμενος ρόλο των DMOs στην Ψηφιακή Εποχή

Του Bill Baker, Chief Strategist, Total Destination Marketing

Δημοσιεύθηκε στο Total Destination Marketing
Την μετάφραση επιμελήθηκαν η Κάλλια Κυπράκη και η Αθηνά Παναγοπούλου.

Αυτή η μελέτη έχει σχεδιαστεί για να προωθήσει τη συζήτηση σχετικά με τη μελλοντική δομή, τη λειτουργία και το επίκεντρο των οργανισμών marketing προορισμού.

Τις τελευταίες δεκαετίες το ακρωνύμιο DMO έχει χρησιμοποιηθεί ως γενικός όρος για εκείνους τους οργανισμούς που είναι υπεύθυνοι για την αύξηση των αφίξεων επισκεπτών σε προορισμούς. Στο παρελθόν, το DMO έχει γενικά αναφέρεται ως "Οργανισμός Marketing Προορισμού" (Destination Marketing Organization).

Ο όρος DMO τώρα βρίσκεται στο στάδιο ορισμένων ανεπαίσθητων αλλαγών, όπου για έναν αυξανόμενο αριθμό από μέρη αναφέρεται ως «Οργανισμός Διαχείρισης Προορισμών». Η αλλαγή αυτή περικλείει πληρέστερα το πεδίο εφαρμογής των ευθυνών του DMO που τώρα πρέπει να εκτείνεται πέρα από τον παραδοσιακό ρόλο της προώθησης, των πωλήσεων και της διαφήμισης.

Συνήθως, μια DMO μπορεί να είναι ένα Γραφείο Συνεδρίων & Eπισκεπτών (CVB), γραφείο τουριστών, γραφείο επισκεπτών, κυβερνητική υπηρεσία, Εμπορικό Επιμελητήριο, ή γραφείο τουρισμού που λειτουργούν από μια άλλη τοπική οντότητα. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έρευνα από το Destination Marketing Association International (DMAI), το 65% των DMOs είναι ανεξάρτητες οντότητες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, το 5% των DMOs είναι τα εμπορικά επιμελητήρια, και ένα άλλο 19% λειτουργεί ως τμήμα δημοτικής, κρατικής ή τοπικής διοίκησης. Η καταλληλότητα μιας δομής πάνω σε μια άλλη καθορίζεται εξ ολοκλήρου από την τοπική κατάσταση. Επηρεάζεται από το μέγεθος της κοινότητας, την πολιτική και τη δυναμική της στη βιομηχανία, τις δυνάμεις κατευθύνσεων της, το κοινό στο οποίο απευθύνεται, την εστίαση των ενδιαφερομένων μερών, την ωριμότητα της αγοράς και τη χρηματοδότηση, το σύνολο των οποίων μπορεί να επηρεάσει το μοντέλο DMO που επιλέγεται.

Οι πόλεις , τα Big data και τα open Data

Κείμενο του Joel Gurin, New York University. Δημοσιεύθηκε στο theguardian 
Την μετάφραση επιμελήθηκαν η Κάλλια Κυπράκη και η Αθηνά Παναγοπούλου.

Big Data και Open Data: Τι είναι τι και γιατί έχουν σημασία;

Και οι δύο τύποι δεδομένων μπορούν να μεταμορφώσουν τον κόσμο, αλλά όταν η κυβέρνηση μετατρέπει τα μεγάλα δεδομένα σε ανοιχτά δεδομένα είναι ιδιαίτερα ισχυρή

• Τι μπορεί να κάνει η κυβέρνηση με τα μεγάλα δεδομένα;

Τα μεγάλα δεδομένα και το νέο φαινόμενο, τα ανοιχτά δεδομένα είναι στενά συνδεδεμένα, αλλά δεν είναι τα ίδια. Τα ανοικτά δεδομένα φέρνουν μια προοπτική που μπορεί να κάνει τα μεγάλα δεδομένα πιο χρήσιμα, πιο δημοκρατικά και λιγότερο απειλητικά.

Ενώ τα μεγάλα δεδομένα ορίζονται από το μέγεθος, τα ανοιχτά δεδομένα ορίζονται από τη χρήση τους. Μεγάλα δεδομένα είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει πολύ μεγάλες, πολύπλοκες και ταχέως μεταβαλλόμενες βάσεις δεδομένων. Αλλά αυτές οι κρίσεις είναι υποκειμενικές και εξαρτώνται από την τεχνολογία: τα σημερινά μεγάλα δεδομένα μπορεί να μην φαίνονται τόσο μεγάλα σε μερικά χρόνια, καθώς η ανάλυση των δεδομένων και της τεχνολογία των υπολογιστών βελτιώνεται.

Τα ανοιχτά δεδομένα είναι προσβάσιμα, δημόσια δεδομένα που οι άνθρωποι, οι εταιρείες και οι οργανισμοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να δημιουργήσουν νέες επιχειρήσεις, να αναλύσουν σχέδια και τάσεις, να λαμβάνουν αποφάσεις που βασίζονται σε δεδομένα, καθώς και την επίλυση σύνθετων προβλημάτων. 

Όλοι οι ορισμοί των ανοιχτών δεδομένων περιλαμβάνουν δύο βασικά χαρακτηριστικά: 

• τα δεδομένα πρέπει να είναι διαθέσιμα στο κοινό για οποιαδήποτε  χρήση, και πρέπει να αδειοδοτούνται με τρόπο που να επιτρέπει την επαναχρησιμοποίηση τους. 
• Τα ανοικτά δεδομένα πρέπει επίσης να είναι σχετικά εύκολα στη χρήση, αν και υπάρχουν διαβαθμίσεις του "ανοίγματος". Επίσης, υπάρχει γενική συμφωνία ότι τα ανοιχτά δεδομένα θα πρέπει να διατίθενται δωρεάν ή με ελάχιστο κόστος.

Δήμαρχοι ενωθείτε...

BENJAMIN BARBER

If Mayors Ruled the World

Yale University Press, 2013, σελ. 416

#ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΠΑΠΑΡΣΕΝΟΣ
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 19.04.2014.

Tο βιβλίο του Benjamin Barber, καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο City University of New York, αποτελεί ένα μανιφέστο υπέρ των πόλεων, στις οποίες κατοικεί το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, περίπου 3,5 δισ. άνθρωποι. Τα αστικά κέντρα αποτελούν το βασικό εργαστήριο πολιτιστικών, πολιτικών και κοινωνικών καινοτομιών, σφύζουν από δημιουργικότητα, πλουραλισμό, κινητικότητα και δημοκρατικό ακτιβισμό, χωρίς να επιβαρύνονται από τα βαρίδια των συνόρων και της κυριαρχίας, που εμποδίζουν τα αρτηριοσκληρωτικά κράτη-έθνη να συνεργασθούν στην επίλυση προβλημάτων, που ταλαιπωρούν τον κόσμο στον 21ο αιώνα.

Η ανθρωπότητα ξεκίνησε τη δημοκρατική πορεία της από την πόλη στην αρχαία Ελλάδα και σήμερα η πόλη προσφέρει την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο, αφού αποτελεί το θερμοκήπιο της συμμετοχικής δημοκρατίας, της συλλογικότητας και συναίνεσης, στέκεται πλησιέστερα στον πολίτη, κατανοεί καλύτερα τις ανάγκες του και κερδίζει ευκολότερα την εμπιστοσύνη του απ’ ό,τι οι κεντρικές κυβερνήσεις.

Η πίστη του συγγραφέα στους δημάρχους βασίζεται στο γεγονός ότι αυτοί πρέπει να πείσουν τους συμπολίτες τους με έργα και όχι με λόγια και χωρίς κομματικές παρωπίδες, αφού δεν υπάρχει δημοκρατικός και ρεπουμπλικανικός τρόπος να διορθώσει κανείς την αποχέτευση, όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης. Οι δήμαρχοι καλούνται να δώσουν πρακτικές λύσεις στα προβλήματα εγκληματικότητας, ανεργίας, εκπαίδευσης, υγείας, επιδημιών και φυσικών καταστροφών, συγκοινωνίας, μετανάστευσης, κλιματικής αλλαγής, αποκομιδής απορριμμάτων και διαχείρισης αποβλήτων. Οι κυβερνήσεις μπορεί κάποτε να κατεβάζουν ρολά, αλλά οι πόλεις ακόμη και την εποχή του Μεσαίωνα, με τις πανώλεις και τις πολιορκίες, παραμένουν πάντα ανοιχτές. Οι δήμαρχοι δεν κτίζουν τείχη, αλλά γέφυρες και όσοι πολιτικοί επιθυμούν να αφήσουν τη σφραγίδα τους, θα βρουν στον δήμο γονιμότερο πεδίο δράσης απ’ ό,τι στην κεντρική κυβέρνηση.

Bye Bye Barcelona : Έχει και πικρά ποτήρια ο μαζικός τουρισμός

Με την οικονομική κρίση να επηρεάζει τις ζωές όλων μας είναι φυσικό η συζήτηση να επικεντρώνεται στα έσοδα.Ένας σημαντικός τομέας εσόδων της χώρας μας είναι ο Τουρισμός.Η αύξηση των αφίξεων γίνεται το νέο χρυσό δισκοπότηρο της ανάπτυξης.

Τίποτα όμως δεν είναι χωρίς συνέπειες.Ο υπερβολικά αυξημένος μαζικός Τουρισμός μας ποτίζει και πολλά πικρά ποτήρια.

Ένα ντοκιμαντέρ από την Ισπανία περιγράφει τις αρνητικές επιδράσεις του Τουρισμού στη Βαρκελώνη.Είναι τα ίδια φαινόμενα που βιώνουμε κι εμείς εδώ στη Βόρεια πλευρά της Κρήτης το καλοκαίρι.

Θεσσαλονίκη :Ο πρώτος φορητός κήπος της πόλης

Παλαιότερα είχαμε δημοσιεύσει ένα ενδιαφέρον κείμενο για τα "πάρκα τσέπης" των Ε.Πλουμπίδη και Κ.Σερράου.Είναι η ιδέα ότι μικροί χώροι πρασίνου "είναι ικανοί να αναβαθμίσουν σημαντικά το τραυματισμένο βιοτικό επίπεδο των κατοίκων πυκνοδομημένων αστικών περιοχών, επανακτώντας γι αυτούς το δημόσιο χώρο, ως ευρύτερη ουσιαστική προέκταση του χώρου κατοικίας τους".

Μια άλλη ενδιαφέρουσα πρόταση που αναβαθμίζει το αστικό τοπίο είναι η "αστική πρίζα" .Δεν θα ήταν ωραία αν υπήρχαν σε διάφορα σημεία της πόλης καλαίσθητες εγκαταστάσεις, ελαφρείς σταθμοί φόρτισης που θα λειτουργούσαν με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή; Κάτι σαν «αστική πρίζα»; 

Η είδηση για κινητούς χώρους πρασίνου στη Θεσσαλονίκη , που δημοσιεύθηκε στο parallaximag επιβεβαιώνουν ότι οι φαινομενικά μικρές  προσπάθειες διαμορφώνουν μεγάλα αποτελέσματα.
Ας διαβάσουμε όμως τι γράφουν για τους φορητούς κήπους οι φίλοι από τη Θεσσαλονίκη.

Πράσινες δράσεις με τη χρήση των νέων τεχνολογιών

ξέρατε; 

... ότι 42 πόλεις έχουν επιβεβαιώσει τη δέσμευσή τους για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης μέσω των ΤΠΕ, με την υπογραφή Πράσινου Ψηφιακού Χάρτη ;

Θεσσαλονίκη :Οι Los Lampicos θα καθαρίσουν τη Νέα Παραλία

Υπόσχονται να κάνουν τη νέα παραλία «λαμπίκο» αναλαμβάνοντας δράση και καθαρίζοντας όλα τα μουτζουρωμένα σημεία με τις «υπογραφές» γκραφιτάδων που θεωρούν... μαγκιά την «ταγκιά» (tag), τα αρχικά τους δηλαδή στα πιο ευφάνταστα σημεία!

Ήταν αρχές Δεκεμβρίου, όταν η οφθαλμίατρος Σουζάνα Καϊλάρη είδε στο facebook μια φωτογραφία από ένα παγκάκι, στο νεοπαραδοθέν, καινούργιο τμήμα της παραλίας, με μουτζούρες. «Κάποιος φίλος πέταξε την ιδέα: ''φτιάχνουμε ομάδα άμεσης επέμβασης για να τα καθαρίζουμε;'' και κάπως έτσι φυτεύτηκε ο σπόρος που άρχισε να ''φυτρώνει'' λίγες μέρες μετά, όταν στον Λευκό Πύργο, οπαδοί ομάδας έγραψαν συνθήματα» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τη Νατάσα Καραθάνου.

Αρχές Απριλίου δημιουργήθηκε η σελίδα «Los Lampicos» (www. facebook.com/LosLampicos) με ανοιχτή πρόσκληση σε όσους ενεργούς πολίτες θα ήθελαν να συνδράμουν στην καθαριότητα της παραλίας και μοιράστηκαν ενημερωτικά φυλλάδια.

«Η ομάδα μας βρίσκεται ήδη σε επαφή με άλλες κοινωνικές ομάδες και με την τοπική αυτοδιοίκηση προκειμένου να προμηθευτούμε τα υλικά που χρειαζόμαστε για τον καθαρισμό. Παράλληλα, θέλουμε να οργανώσουμε επισκέψεις σε σχολεία προκειμένου να ευαισθητοποιήσουμε τους μαθητές» ανέφερε η κ. Καϊλάρη.

Πως η Στοκχόλμη δουλεύει το όραμα της έξυπνης πόλης

Στον κυβερνητικό ιστότοπο της Μεγάλης Βρετανίας www.gov.uk δημοσιεύθηκε η έρευνα BIS RESEARCH PAPER NO. 135 με τίτλο "Global Innovators:International Case Studies on Smart Cities".Σε αυτήν αναλύονται παραδείγματα πόλεων από όλο τον κόσμο που έχουν υιοθετήσει το όραμα της έξυπνης πόλης και το δουλεύουν επιτυχημένα.

Δημοσιεύουμε σήμερα σε μετάφραση την παρουσίαση των δραστηριοτήτων της Στοκχόλμης όπως παρουσιάζεται στην ερευνητική δουλειά του parer 135.

Την μετάφραση επιμελήθηκαν η Κάλλια Κυπράκη και η Αθηνά Παναγοπούλου.

Η προσέγγιση της Στοκχόλμης για έξυπνες επενδύσεις της πόλης είναι πολιτοκεντρική, και προέκυψε από την εργασία δημιουργίας υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Η πόλη έχει χρηματοδοτήσει ένα μεγάλο ευρυζωνικό δίκτυο οπτικών ινών μέσω της Stokab, μιας δημοτικής επιχείρησης , και βλέπει τον εαυτό της ως ένα πεδίο δοκιμών για τη νέα τεχνολογία. Η Kista Science City στη Στοκχόλμη λειτουργεί ως ένα κομβικό σημείο για την τεχνολογική καινοτομία και την οικονομική ανάπτυξη γύρω από τις έξυπνες τεχνολογίες της πόλης.

Μια επένδυση € 70.000.000 σε έργα ευφυούς τεχνολογίας σε όλες τις υπηρεσίες της πόλης ενήργησε ως χρηματοδότηση για την υποστήριξη μεμονωμένων τμημάτων στην ανάληψη νέων έργων και μη δοκιμασμένων τεχνολογίων.

Η Στοκχόλμη είναι το οικονομικό κέντρο της Σκανδιναβίας. Με πληθυσμό 870.000 έχει τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης και το ακαθάριστο περιφερειακό προϊόν, GRP, στη Σκανδιναβία. Η εστίαση της Στοκχόλμης για την έρευνα και την καινοτομία θα υποστηρίζεται από έναν από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα ICT στον κόσμο. 

Στη Στοκχόλμη, οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου από τις μεταφορές και το ποσό της κατανάλωσης ενέργειας σε 43,6 τόνους  διοξειδίου του άνθρακα ισοδυναμούν ανά κάτοικο και ανά έτος. Αυτές είναι σημαντικά χαμηλότερες από τις συγκρίσιμες μητροπολιτικές περιοχές στον κόσμο - και σχεδόν το ήμισυ του μέσου όρου για το υπόλοιπο της χώρα.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο κλάδος των τηλεπικοινωνιών έχει μια ισχυρή παρουσία στη Στοκχόλμη για τα τελευταία εκατό χρόνια, ιδίως λόγω της Ericsson, η τεχνολογία των επικοινωνιών είναι μέρος της κληρονομιάς της πόλης. H αρχή του «έξυπνου ταξιδίου στη Στοκχόλμη ξεκίνησε στη δεκαετία του '90, όταν δημιουργήθηκε η Stokab. Η Stokab  είναι μία 100% δημοτική εταιρεία , η οποία δημιούργησε ένα τεράστιο δίκτυο οπτικών ινών στην πόλη (το συνολικό μήκος είναι περίπου 25 γύρους όλου του κόσμου). Ο στόχος ήταν να παρέχει στις τοπικές επιχειρήσεις πρόσβαση με μεγάλη ταχύτητα  επικοινωνίας σε ανταγωνιστικές τιμές. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 50 φορείς παροχής υπηρεσιών που χρησιμοποιούν αυτή την ίνα, η οποία είναι προσβάσιμη σε περίπου 80% των νοικοκυριών.

Έχει καταστραφεί το Brand Ρωσία από τις ενέργειες του Κ. Πούτιν;

Το κείμενο Δημοσιεύθηκε στο Small City Branding Around the World

Την μετάφραση επιμελήθηκε ο Τσαγκαράκης Μανώλης

Πριν μερικές εβδομάδες έγραψα (ο αρθρογράφος) για την ευκαιρία της Ρωσίας να δώσει μια ώθηση στο brand name της μέσω των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Sochi. Από τότε όμως παρατηρούμε την κάθοδο του brand name της Ρωσίας λόγω του μπερδέματος που λέγεται όχι τρομοκρατία, διαφθορά ή ανικανότητα, αλλά πρωτοβουλία του Πούτιν και των Εθνικιστών υποστηρικτών του στο θέμα της Κριμαίας.

Μετά το πέρας του ψυχρού πολέμου, μερικές από τις λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιούνται διεθνώς είναι οι soft power (χρήση άλλων μέσων όπως χρήματα, δημοσιότητα κ.α. εκτός από πόλεμο για να περάσεις τις θέσεις σου), δημόσια διπλωματία (όχι μυστική) και δημιουργία ενός Εθνικού Brand. Η Ρωσία μέχρι τώρα προσπαθεί στην δημιουργία και στην ελαφριά διπλωματία ενώ δοκιμάζει να αναδιαμορφώσει την ταυτοτητά της διώχνοντας από πάνω της την Κουμουνιστική της προϊστορία και χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης σαν παγκόσμιος παίκτης. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Σότσι είναι ένα καλό παράδειγμα αυτών των προσπαθειών χρήσης soft power και δημιουργίας ενός διεθνούς brand. 

Το σημαντικότερο θεμέλιο που χρειάζεται κάθε brand είναι οι σχέσεις εμπιστοσύνης. Ένα brand είναι απλώς μια υπόσχεση ποιότητας που πρέπει να είναι όμως συνεχόμενη. Για να πιστέψει λοιπόν το κοινό αυτή την υπόσχεση είτε είναι κάποιο αναψυκτικό, σοκολάτα ή ολόκληρη χώρα, θα πρέπει να βασιστεί στην εμπιστοσύνη. Ενώ η Ρωσία έχει παρουσιάσει μια λουστραρισμένη εικόνα στον κόσμο τα τελευταία 23 χρόνια σαν ανερχόμενο brand χώρας, οι ενέργειες του Κου Πούτιν τον τελευταίο καιρό έχουν καταστρέψει την διεθνή εμπιστοσύνη προς το Brand Ρωσία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κος Πούτιν ουσιαστικά "μαύρισε το μάτι" του Τουριστικού προσώπου της Ρωσίας. Περισσότερη ζημιά βέβαια έγινε στο Brand Ρωσία σαν μέρος εμπιστοσύνης για τους επενδυτές, το τραπεζικό τομέα, τους κατασκευαστές, τους επιχειρηματίες και τους ταλαντούχους ανθρώπους. Όλοι οι παραπάνω είναι απαραίτητοι για τη τεχνολογική εξέλιξη της χώρας αλλά και το να συμβάλουν στην πρόοδο της κοινωνίας.

To σύγχρονο αστικό τοπίο της Αθήνας και η δημοκρατία.

#Της Μαίρης Καρατζά*.

Στο αστικό τοπίο της Αθήνας θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει μία άρνηση προς ό τι υπαγορεύουν το φυσικό τοπίο, η μνήμη, ο πολιτισμός, οι ανάγκες και οι δυνατότητες των Αθηναίων πολιτών.

Μπαζώσαμε και εγκιβωτίσαμε τα ποτάμια μας.

Γυρίσαμε την πλάτη στη θάλασσα.

Κλειδώσαμε τα μνημεία μας έξω από την καθημερινότητα μας.

Σύγχρονοι ναοί καταβρόχθισαν την ταπεινότητα των προγενέστερων, παρότι οι άνθρωποι δεν αλλαξοπίστησαν.

Φτιάξαμε δημόσιους χώρους, όχι για κατοίκους αλλά για περαστικούς που θα καταλήξουν σε κάποιο ιδιωτικό ή εμπορικό χώρο.

Αρνούμαστε ακόμα και την διαπολιτιστικότητα μιας πόλης σταυροδρόμι πολιτισμών και ηπείρων.

Τόσο η λειτουργικότητα όσο και η αισθητική του σύγχρονου αστικού τοπίου διαμορφώθηκε μέσα από διαδικασίες τυχαίες, ευκαιριακές, κλειστές και αντιδημοκρατικές. Αρκεί κάποιος να παρατηρήσει τη νομοθετική πορεία των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών στην Ελλάδα από το 1830 μέχρι σήμερα. Πρόκειται ίσως για μία από τις πιο απλές και αποκαλυπτικές περιπτώσεις κατανόησης της πολιτικής που δεν νομοθετεί για το καλό της πόλης και των ανθρώπων της αλλά για τα συμφέροντα κλειστών δικτύων δύναμης. Η δημιουργικότητα, οι κοινωνικές ανάγκες, τα οράματα που έχει εμπνεύσει αυτή η πόλη είναι θεσμικά αποκλεισμένα. Η σύγχρονη αρχιτεκτονική και αστικές παρεμβάσεις που επικρατούν, περισσότερο επιβάλλονται από εξωγενείς παράγοντες και από πολιτικές σκοπιμότητες ή ιδεολογικά παράπονα παρά για το κλεινόν άστυ.

Πως η Βαρκελώνη δουλεύει το όραμα της έξυπνης πόλης

Στον κυβερνητικό ιστότοπο της Μεγάλης Βρετανίας www.gov.uk δημοσιεύθηκε η έρευνα BIS RESEARCH PAPER NO. 135 με τίτλο "Global Innovators:International Case Studies on Smart Cities".

Σε αυτήν αναλύονται παραδείγματα πόλεων από όλο τον κόσμο που έχουν υιοθετήσει το όραμα της έξυπνης πόλης και το δουλεύουν επιτυχημένα.

Όπως όλοι γνωρίζουμε η Βαρκελώνη είναι μια από αυτές, πρόσφατα δε ανακηρύχθηκε από την ΕΕ ως πρωτεύουσα καινοτομίας στην Ευρώπη.Όπως σας είχα ενημερώσει σε παλαιότερη δημοσίευση είχα επισκεφθεί την Βαρκελώνη, συναντήθηκα με την διευθυντική ομάδα του τομέα πληροφορικής της πόλης  και είχα ευγενική ξενάγηση στις ψηφιακές  εφαρμογές του Δήμου  στην περιοχή 22@ .Στη συνάντηση αυτή αποδέχτηκαν την πρόταση να παρουσιάσουν τις δράσεις του Δήμου Βαρκελώνης  στο συνέδριο της ΚΕΔΕ που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα στις 23-24 Ιανουαρίου 2014.

Δημοσιεύουμε σήμερα σε μετάφραση την παρουσίαση των δραστηριοτήτων της Βαρκελώνης όπως παρουσιάζεται στην ερευνητική δουλειά του parer 135.

Την μετάφραση επιμελήθηκαν η Κάλλια Κυπράκη και η Αθηνά Παναγοπούλου.

Η Βαρκελώνη έχει πολλά προγράμματα έξυπνων πόλεων διασκορπισμένα σε διάφορα τμήματα σε ολόκληρη την πόλη. Είναι επί του παρόντος, στη φάση συγκέντρωσης αυτών των σχεδίων, καθώς και στη διαμόρφωση μιας παγκόσμιας προοπτικής, για να ενωθούν κάτω από μια ενιαία στρατηγική. Η περιοχή 22@ της Βαρκελώνης είναι ένα κομβικό σημείο για την οικονομική ανάπτυξη και την καινοτομία, και χρησιμοποιείται από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ως πεδίο δοκιμών για να νέες τεχνολογίες.

Η Βαρκελώνη κατανοεί τη σημασία και το ρόλο της κάθετης και οριζόντιας εργασίας, και το έχει εκφράσει τόσο στην οργανωτική της δομή όσο και στα έργα που έχει αναλάβει. Η συνεργασία με άλλες πόλεις είναι μια σημαντική προτεραιότητα για την ανάπτυξη ιδεών και δικτύων, τα οποία διευκολύνονται μέσω του προγράμματος   City Protocol.

Ο πληθυσμός της Βαρκελώνης είναι 1,6 εκατ. ευρώ, ενώ το 2011 είχε ποσοστό ανεργίας 17,2%. «Από οικονομική άποψη, η Βαρκελώνη παραμένει πολύ πιο μπροστά από άλλες ισπανικές πόλεις και από μερικά από τα σημαντικότερα οικονομικά κέντρα σε όλο τον κόσμο. Αυτό αποδεικνύεται στα στατιστικά στοιχεία του ΑΕΠ της, όταν η πόλη κατατάσσεται 4η στην ΕΕ και 35η σε παγκόσμιο επίπεδο. "Το επίπεδο της επιχειρηματικότητας στη Βαρκελώνη είναι το υψηλότερο στην Ισπανία.

Βερολίνο: Μαθήματα από ένα δημοψήφισμα

Δημοσιεύθηκε στο blog Κοίτα τον ουρανό , στις 7.4.14 

Ανταπόκριση από το Βερολίνο: Κonstantin Schlaucher

Ένα φθινοπωρινό -μα ηλιόλουστο- κυριακάτικο πρωινό στο Βερολίνο αποφάσισα να γνωρίσω, κάνοντας μια βόλτα με μια καλή μου φίλη, την καινούργια μου γειτονιά.

“Θα πάμε να σου δείξω το Tempelhofer Feld, θα ξετρελαθείς” μου είπε και ανηφορίσαμε την Hermannstrasse. Η αλήθεια είναι ότι και μόνο η διαδρομή προς το Tempelhofer Feld μου θύμισε κάτι κυριακάτικες σαλονικιώτικες βόλτες προς την θάλασσα. Ένας χωματόδρομος με λεύκες δεξιά και αριστερά και στο τέλος ένα σημείο του ορίζοντα. Η θάλασσα θα έρθει εύκολα στο μυαλό ενός μετανάστη από την Μεσόγειο ως πρώτη απάντηση στην ερώτηση “Τι είναι εκεί;”

“Εκεί είναι το Tempelhofer Feld, 3.550.000 τετραγωνικά μέτρα Φύσης και ελεύθερου χώρου, μια τεράστια αστική παιδική χαρά!”

Και κάπως έτσι ήταν εκείνο το κυριακάτικο πρωινό. Εκεί, που παλιά βρίσκονταν το ιστορικό αεροδρόμιο Tempelhof του Βερολίνου, σήμερα υπάρχει αυτό το “χωράφι”, μια έξοδος διαφυγής από την καθημερινότητα της αστικής πολεοδομίας για πολλούς Βερολινέζους. Οι κάτοικοι του Βερολίνου μπορεί να μην έχουν την δυνατότητα της πρόσβασης σε ανοιχτή θάλασσα, αλλά αρέσκονται να κάνουν Σερφ με ένα πανί και μια σανίδα του σκεϊτ στους παλιούς αεροδιαδρόμους, όπου το 1948/1949 προσγειώνονταν τα αεροπλάνα των δυτικών, κάνοντας δυνατό τον ανεφοδιασμό του αποκλεισμένου οδικά και σιδηροδρομικά Δυτικού Βερολίνου με τα απαραίτητα προϊόντα, η περίφημη “γέφυρα αέρος” (Luftbrücke).

Χαρταετοί, αντί για αεροπλάνα, κυριαρχούν στον ουρανό πάνω από το παλιό αεροδρόμιο του Βερολίνου, νέοι κάνουν inline skate και jogging, οικογένειες κάνουν πικ νικ στο καταπράσινο λιβάδι του Tempelhof και μερικοί μερακλήδες έχουν χτίσει την δική τους πολιτεία λαχανόκηπων. Αυτά τα παρτέρια και οι αυτοσχέδιες καλύβες από ξύλινες παλέτες και άλλα ανακυκλώσιμα υλικά με κάνουν να νιώθω σαν να βρίσκομαι στο Σάϊρ, πατρίδα των αγαπημένων μας Χόμπιτ. Εύκολα ξεχνάει κανείς ότι βρίσκεται 800 περίπου μέτρα από το κέντρο της πιο πυκνοκατοικημένης περιοχής του Βερολίνου (Neukölln) και μονάχα η κεραία του πύργου της Alexanderplatz που γρατσουνάει τον ουρανό σου θυμίζει ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει ένα πυκνοκατοικημένο και πολύβουο αστικό τοπίο.

Τι κρίνεται στις Δημοτικές εκλογές;

# Λίνα Λιάκου*,  άρθρο στην εφημερίδα Το ΒΗΜΑ (16.02.2014)

Τι κρίνεται στις  εκλογές;

Δυστυχώς η συζήτηση για τις αυτοδιοικητικές εκλογές διεξάγεται σαν να πρόκειται για μικρογραφία των γενικών εκλογών. Απουσία οποιουδήποτε σύγχρονου προβληματισμού και αυτό-απομόνωση. Αλλά σε όλο τον κόσμο οι πόλεις σήμερα έχουν μετατραπεί σε εργαστήρια παραγωγής νέων μορφών κοινωνικής δράσης και κοινωνικής καινοτομίας, καθώς δίδεται σ΄ αυτές μια διαρκής μάχη για το ποιος θα διαμορφώσει τις ποιότητες της καθημερινής αστικής ζωής.

Κυριαρχεί μάλιστα και ένα καινούργιο λεξιλόγιο στο δημόσιο διάλογο. Όροι όπως     ενεργός πολίτης, κοινωνία των πολιτών, εθελοντές και εθελοντισμός, συναγωνίζονται με άλλους, που προέρχονται από διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις όπως άμεση δημοκρατία, αυτό-οργάνωση, συλλογικότητες. Το λεξιλόγιο αυτό, έως κάποιο βαθμό έχει περάσει στις δημόσιες συζητήσεις. Οι δημοτικές αρχές, τα πολιτικά κόμματα δηλώνουν σε κάθε περίπτωση πόσο σημαντικό κομμάτι αποτελούν για την πόλη και για τους κατοίκους οι δράσεις αυτές και δημιουργούν δίκτυα και δομές για να τις ενισχύσουν, να τις υποβοηθήσουν ή έστω και για να κλέψουν λίγο από τη λάμψη τους.

Το ερώτημα όμως είναι κατά πόσο αυτή η γνώση για την πόλη που έχει παραχθεί τα τελευταία χρόνια μέσα από τις δράσεις αυτές, έχει καταφέρει να ενοφθαλμιστεί στα θεσμικά επίπεδα διακυβέρνησης της πόλης και να τα μετακινήσει πέρα  από το γραφειοκρατικό και ατελέσφορο μοντέλο που γνωρίζουμε. Κατά πόσο δηλαδή η χρήση της γνώσης αυτής μπορεί να ανοίξει δρόμο σε θεσμικές αλλαγές που θα κάνουν πιο ουσιαστική τη συμμετοχή των κατοίκων της πόλης στη λήψη αποφάσεων και στην από κοινού διαχείριση της πόλης; 

Θεσσαλονίκη: apps4thessaloniki

Με την εκδήλωση βράβευσης των διακριθέντων η οποία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 3 Απριλίου 2014, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός«Εφαρμογές για τη Θεσσαλονίκη: APPS4Thessaloniki».

Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε από το Δήμο Θεσσαλονίκης  σε συνεργασία με το διεθνούς κύρους Ίδρυμα Ανοιχτής Γνώσης Ελλάδας (Open Knowledge Foundation) και την Ερευνητική Μονάδα του Α.Π.Θ. Urenio από τις 14 Νοεμβρίου 2013 έως τις 20 Μαρτίου 2014. Βασικός στόχος ήταν η ενεργοποίηση του δυναμικού της πόλης για τη δημιουργία εφαρμογών web και κινητών τηλεφώνων, οι οποίες θα βελτιώσουν τη λειτουργία της πόλης, παρέχοντας στους κατοίκους, τους επισκέπτες και τις επιχειρήσεις νέες υπηρεσίες, με στόχο την προώθηση της ανάπτυξης, της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας.

Θετική ήταν η ανταπόκριση και η συμμετοχή του κοινού από όλη την χώρα και κυρίως από την Θεσσαλονίκη, στο διαγωνισμό ο οποίος πραγματοποιείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε επίπεδο πόλεων ανέφερε ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών, Επιχειρηματικότητας και Απασχόλησης, Χασδάι Καπόν, σημειώνοντας: «Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι οι πολίτες, όταν τους δοθεί το κατάλληλο βήμα, θέλουν να συμμετέχουν στη δημιουργία λύσεων όσον αφορά τα προβλήματα που τους απασχολούν στην καθημερινότητά τους. Όλες οι εφαρμογές θα αξιολογηθούν και θα υλοποιηθούν από το Δήμο Θεσσαλονίκης. Επιπλέον στο πλαίσιο εφαρμογής της ηλεκτρονικής–ανοιχτής διακυβέρνησης, αλλά και της αναζήτησης τρόπων για την τόνωση της τοπικής επιχειρηματικότητας, ο Δήμος Θεσσαλονίκης σε συνεχή συνεργασία με το Open Knowledge Foundation θα διευρύνει -χωρίς περιορισμούς- τη διάθεση δεδομένων του προς τους χρήστες του διαδικτύου. Το θέμα θα το θέσει μετ’ επιτάσεως στην ΚΕΔΕ».

Όψεις της Θεσσαλονίκης μέσα από τα λογοτεχνικά κείμενα των Θεσσαλονικέων

#Μάκης Καραγιάννης.
Από την εκδήλωση της Παρέμβασης "Περί Θεσσαλονίκης αλλά από μακριά" 02.04.14

Η Θεσ­σα­λο­νί­κη εί­ναι μια προ­νο­μιού­χος πό­λη, για­τί μια αυ­τό­χθων ποι­η­τι­κή και πε­ζο­γρα­φι­κή πα­ρα­γω­γή χαρ­το­γρά­φη­σε ε­παρ­κώς το πρό­σω­πό της. Η πό­λη, ως χώ­ρος και  κλί­μα, ε­πα­νέρ­χε­ται στο έρ­γο των πε­ρισ­σό­τε­ρων λο­γο­τε­χνών α­κό­μη και των νε­ότερων. Θα μπο­ρού­σε, ί­σως, να θε­ω­ρη­θεί ως πα­ρά­δειγ­μα γό­νι­μης συ­νο­μι­λί­ας λο­γο­τε­χνί­ας και τό­που. Αρ­κε­τοί εκ των πρω­τα­γω­νι­στών της α­πέ­δω­σαν την εν­δο­στρέ­φεια, την ι­διαι­τε­ρό­τη­τα της λο­γο­τε­χνί­ας της, στην α­τμό­σφαι­ρά της, στο ι­στο­ρι­κό πε­ρι­βάλ­λον, στη μυ­στι­κι­στι­κή της πα­ρά­δο­ση. Ο Στέλιος Ξε­φλού­δας, πρώ­τος, μι­λά­ει για την ο­μί­χλη που γε­μί­ζει τους δρό­μους της πό­λης, τη μα­γεί­α των δει­λι­νών και τη με­λαγ­χο­λί­α της¹. Ο Γιώργος Κι­τσό­που­λος υ­πο­στή­ρι­ξε ό­τι «η στρο­φή στην ε­σω­τε­ρι­κό­τη­τα δεν ή­ταν, στην πε­ρί­πτω­ση της Θεσ­σα­λο­νί­κης, έ­να εί­δος φυ­γής α­πό την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Ή­ταν μια α­νί­χνευ­ση πά­νω στο υ­παρ­κτό, μια α­πό­πει­ρα για διείσ­δυ­ση μέ­σα στο ι­διαί­τε­ρο της πό­λης και των αν­θρώ­πων της»².

Έ­χει ε­πι­ση­μαν­θεί ό­τι η λο­γο­τε­χνι­κή μα­τιά στον αν­θρω­πο­γε­ω­γρα­φι­κό χώ­ρο της Μα­κε­δο­νί­ας α­πό τη γε­νιά του τριά­ντα (Σε­φέ­ρης Η­με­ρο­λό­για, Μυ­ρι­βή­λης Η ζω­ή εν Τά­φω, Ε­λύ­της, κ.ά.) εί­ναι α­μή­χα­νη έ­ως αρ­νη­τι­κή. Η πε­δι­νή ή ο­ρει­νή μα­κε­δο­νι­κή εν­δο­χώ­ρα, ως α­γρο­τι­κή ε­παρ­χί­α, α­πο­τε­λεί μια μι­κρή και α­διά­φο­ρη α­ντί­στι­ξη στον κό­σμο του Αι­γαί­ου, της νο­σταλ­γί­ας, του έ­ρω­τα. Η εύ­στο­χη πα­ρα­τή­ρη­ση α­νή­κει στον Γιώργο Κε­χα­γιό­γλου³ και θα έ­πρε­πε, ί­σως, να πε­ρι­λά­βει ό­λη τη γε­ω­γρα­φι­κή εν­δο­χώ­ρα. Η γε­νιά του ’30 ό­χι μό­νον ε­πι­κυ­ρώ­νει λο­γο­τε­χνι­κά τη θα­λασ­σι­νή φυ­σιο­γνω­μί­α της Ελ­λά­δας, αλ­λά την α­να­κηρ­ύσ­σει ως την πιο αυ­θε­ντι­κή. Το Αι­γαί­ο του φω­τός και της διαύ­γειας α­να­δει­κνύ­ε­ται σε ου­σια­στι­κή συ­νι­στώ­σα της ελ­λη­νι­κό­τη­τας και της ε­θνι­κής ι­διο­τυ­πί­ας. Μια εντελώς αντίθετη ατμόσφαιρα διαπιστώνει ο Γιώργος Θέμελης για την ποίηση της Θεσσαλονίκης. Θεωρεί ότι το “κλί­μα ψυ­χής”, η ι­διαί­τε­ρη α­πό­χρω­ση της ποί­η­σης της πό­λης, προσ­διο­ρί­ζε­ται και α­πό το βό­ρειο κλί­μα, που έ­χει την τά­ση προς υ­πο­βο­λή. «Το ελληνικό φως εδώ - γράφει- δεν είναι εκτυφλωτικό, μαλακώνει την αστραφτερή διαύγεια, γέρνει, να πει κανείς, προς μια θάμπωση. Μια αδιόρατη και συχνά πυκνότερη ομίχλη το συγκερνά κάνοντάς το οικείο και απτό σχεδόν...Κάτω το τοπίο με μια υφή σα να το διαποτίζει κάποια εσωτερική μελαγχολία με βυζαντινή απήχηση, που θαρρείς και βγαίνει από τα σκόρπια μνημεία, τους συσσωρευτές αυτούς του αιώνια χρόνου, ορίζει κι αυτό μαζί με το ιδιότυπο φως την τάση προς την υποβολή και την ατμόσφαιρα» ⁴.

Ποιες πόλεις διεκδικούν τον τίτλο της Πράσινης πρωτεύουσας της Ευρώπης

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε χθες Πέμπτη, τις πέντε προκριθείσες πόλεις, το Έσσεν (Γερμανία), τη Λιουμπλιάνα (Σλοβενία), το Ναϊμέχεν (Ολλανδία), το Όσλο (Νορβηγία) και το Ούμεο (Σουηδία), για το επόμενο στάδιο του Βραβείου της Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2016.

Το βραβείο απονέμεται σε μία ευρωπαϊκή πόλη κάθε χρόνο, επικροτώντας τα επιτεύγματα που έχει σημειώσει στον τομέα της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. Για πρώτη φορά από την καθιέρωση του βραβείου, όλες οι ευρωπαϊκές πόλεις με περισσότερους από 100.000 κατοίκους μπόρεσαν να θέσουν υποψηφιότητα για τον τίτλο αυτό.  Προηγουμένως ήταν επιλέξιμες μόνο οι πόλεις με πληθυσμό 200.000 κατοίκων και άνω.

Το Έσσεν, η Λιουμπλιάνα, το Ναϊμέχεν, το Όσλο και το Ούμεο έχουν προεπιλεγεί μεταξύ 12 υποψηφιοτήτων σε όλη την Ευρώπη. Μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων αξιολόγησε κάθε υποψηφιότητα με βάση τους παρακάτω δείκτες:

• μετριασμός των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και προσαρμογή σε αυτές
• τοπικές μεταφορές
• πράσινες αστικές περιοχές και αειφόρος χρήση της γης
• φύση και βιοποικιλότητα
• ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα
• ποιότητα του ηχητικού περιβάλλοντος
• παραγωγή και διαχείριση αποβλήτων
• διαχείριση υδάτινων πόρων
• επεξεργασία λυμάτων
• οικοκαινοτομία και σταθερή απασχόληση
• ενεργειακή απόδοση
• ολοκληρωμένη διαχείριση του περιβάλλοντος

Θεσσαλονίκη :Γειτονιές στην άκρη της πόλης

# Χάρις Χριστοδούλου. Αρχιτέκτων Πολεοδόμος και Λέκτορας ΑΠΘ

Δημοσιεύθηκε στο www.parallaximag.gr στις 21/3/2014

Γειτονιές που εκτείνονται πέρα από τους μεσοπολεμικούς συνοικισμούς που σχεδιάστηκαν για την εγκατάσταση των προσφύγων, πέρα από την Καλαμαριά και την Τούμπα, την Πολίχνη, τη Σταυρούπολη, τον Εύοσμο (Κουκλουτζά), τη Μενεμένη και το Ελευθέριο: Ποιος τις ξέρει; Αποτελούν άγνωστους περιφερειακούς μικρόκοσμους που σπάνια βρέθηκαν στο προσκήνιο της επικαιρότητας, αφού η επίσημη ιστορία της Θεσσαλονίκης γράφεται με τη ματιά στραμμένη στις κεντρικές, συνεκτικές και ευρέως αναγνωρίσιμες περιοχές της. Η ιστορία των γειτονιών στις εσχατιές της πόλης διασώζεται θραυσματικά σε παραγνωρισμένα αρχεία, σε υποσημειώσεις τεχνικών μελετών, σε παλιά φύλλα εφημερίδων, μέσα στις προσωπικές αφηγήσεις ζωής και τη συλλογική μνήμη των κατοίκων τους.

Η ιστορία :

Αμέσως μετά τον πόλεμο, οι περιοχές αυτές αποτελούσαν μέρος της υπαίθρου της πόλης, το κατώφλι της παραγωγικής της ενδοχώρας. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας ‘60 που η Θεσσαλονίκη με τους περιφερειακούς της οικισμούς συνενώθηκαν σε αστικό συγκρότημα διπλασιάζοντας τον πληθυσμό της, η περιφέρεια της μετασχηματίστηκε με εκρηκτικό ρυθμό. Οι χώροι πρωτογενούς παραγωγής (αγροί, αμπέλια, βοσκότοποι, αλώνια) μετατράπηκαν βιαστικά σε οικοπεδικό χώρο υποδοχής των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων του κύματος της εσωτερικής μετανάστευσης. 

Smart and Sustainable Cities

Έγινε χθες το δεύτερο ετήσιο συνέδριο των Bousias Conferences για τις έξυπνες πόλεις.Δήμαρχοι, εταιρείες, μελετητές ανέπτυξαν τις απόψεις τους και παρουσίασαν παραδείγματα.

Στο συνέδριο μίλησε και ο διαχειριστής του www.citybranding.gr Μοχιανάκης Κ με θέμα :Σχεδιάζοντας τις έξυπνες πόλεις στην Ελλάδα.Το παράδειγμα του Ηρακλείου

Το πρόγραμμα του Συνεδρίου