Πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες το συνέδριο της ΚΕΔΕ.Πέραν των καυτών θεμάτων της επικαιρότητας θεωρώ ότι έπρεπε να συζητηθούν και θέματα στρατηγικής κατεύθυνσης
Για το λόγο αυτό δημοσιεύουμε σήμερα ένα εμπνευσμένο κείμενο του Μίμη Ανδρουλάκη.
Παραφράζοντας τον τίτλο του μνημειώδους έργου του Άνταμ Σμιθ "Ο πλούτος των Εθνών" μας προκαλεί να αντιγράψουμε τις επιτυχημένες εμπειρίες των άλλων για τον μετασχηματισμό των Ελληνικών πόλεων.
Προσωπικά συμφωνώ στο σύνολο του κειμένου.Είναι χαρακτηριστικός και ο υπότιτλος στο blog μας, "για την ανταγωνιστική ταυτότητα των πόλεων".
Η Πόλις επιστρέφει ως πρωταγωνιστής στη μοντέρνα οικονομία. Γνωρίσαμε την πόλη - κράτος των Ελλήνων, την πόλη της Αναγέννησης, τις πόλεις - λιμάνια του ανερχόμενου εμπορικού καπιταλισμού και της πρώιμης παγκόσμιας αγοράς. Πρώτα τη Γένοβα και τη Βενετία, μετά τη Βαρκελώνη, τη Σεβίλη, τη Λισαβόνα, την Αμβέρσα, ύστερα το Άμστερνταμ και το Λονδίνο. Όμως η πόλις, μήτρα της αγοράς και του καπιταλισμού, απορροφάται κατά τον 19ο αιώνα στην εθνική αγορά, στο έθνος -κράτος. Με την παγκοσμιοποίηση και την αποκέντρωση, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη χαλάρωση των συνόρων, με την αποβιομηχάνηση και τη δημιουργία μιας οικονομίας της γνώσης και των νέων υπηρεσιών, με τη δημιουργία πόλεων -αστερισμών με άμεση παγκόσμια δικτύωση, αεροπορική και ψηφιακή, η πόλις -περιφέρεια ξεπερνά το μειονέκτημα της μικρής αγοράς και την αδυναμία να αξιοποιήσει την οικονομία κλίμακας και ξαναγίνεται ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας.
Παγκοσμιόπολις, Glocal, Globοcity, Glurbanisation είναι φράσεις - κλειδιά που θα ακούγονται πιο συχνά. Μέσα σε μια γενιά οι κάτοικοι των πόλεων θα διπλασιαστούν. Η πόλις δεν τοποθετείται αποκλειστικά στο πεδίο της ανταλλαγής με την αγροτική ενδοχώρα ή της διανομής και της κατανάλωσης, αλλά και σε εκείνο της παραγωγής νέου κοινωνικού πλούτου. Το αστεακό φαινόμενο μετασχηματίζεται ακόμα μια φορά στην ιστορία καθώς περνούμε στη μεταβιομηχανική κοινωνία. Επιστροφή λοιπόν ή καλύτερα εκ νέου ανακάλυψη της πολιτικής οικονομίας της πόλης;
"Επιχειρηματική" πόλη;
"Επιχειρηματική" πόλη; Ναι, οι Δήμαρχοι, τα δημοτικά συμβούλια πρέπει να υπερβαίνουν την αποξένωσή τους από την οικονομία και να λειτουργούν σαν μια "επιχειρηματική" μονάδα η οποία κινητοποιεί το ανθρώπινο και υλικό κεφάλαιο της πόλης - περιφέρεια για να επιτύχουν το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα σε προστιθέμενη κοινωνική αξία, σε νέο κοινωνικό πλούτο, σε εισοδήματα και απασχόληση, σε ποιότητα ζωής για τους πολίτες τους.
Μπορούμε να συνεχίσουμε να μιλάμε για την πόλη με όρους πολιτικής οικονομίας; Ναι, μπορούμε να αξιολογήσουμε ακόμα και να μετρήσουμε την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα μια πόλης.
Ανταγωνιστική πόλη;
Α! μην πάει το μυαλό σας σε απρόσωπους τεχνοκρατικούς δείκτες.
■ Ανταγωνιστική πόλη - περιφέρεια είναι εκείνη στην οποία οι άνθρωποι αγαπούν να ζουν, να σπουδάζουν, να εργάζονται, να μεγαλώνουν τα παιδιά τους, να επενδύουν, να κάνουν business, να καινοτομούν, να ψωνίζουν, να διασκεδάζουν, να απολαμβάνουν τη νυχτερινή ζωή, να αγοράζουν σπίτια, να δημιουργούν βιώσιμες κοινότητες, να κάνουν τουρισμό. Η ανταγωνιστικότητα των πόλεων δεν είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, ό,τι κερδίζει η μια δεν το χάνει υποχρεωτικά η άλλη. Βέβαια μπορεί να υπάρξουν πόλεις κερδισμένες και πόλεις χαμένες σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Ερώτηση εργασίας: Τι γίνεται ανάμεσα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη; Ηράκλειο και Χανιά;