Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Έξυπνες πόλεις :Πρέπει να λέμε ειλικρινείς ιστορίες για τα οφέλη που προσφέρουν στον πολίτη

(Φωτογραφία από το Meshed Media του Μπέρμιγχαμ Social Media Cafe, όπου τα άτομα από κάθε γωνιά της πόλης που έχουν συνδεθεί στο Διαδίκτυο συναντιούνται πρόσωπο με πρόσωπο για να συζητήσουν το κοινό ενδιαφέρον τους στα social media).
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο TheUrbanTechnologist.com από τον Rick Robinson στις 15, Φεβρουαρίου του 2015.
Την μετάφραση επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης.

Έξι πικρές αλήθειες για τις έξυπνες πόλεις
(5).  Πρέπει να λέμε ειλικρινείς ιστορίες για τα οφέλη που προσφέρουν οι έξυπνες πόλεις στον πολίτη

Κάθε πρωτοβουλία «έξυπνης πόλης» που χρησιμοποιεί με επιτυχία την ψηφιακή τεχνολογία για να δημιουργήσει μια οικονομικά βιώσιμη κοινωνική, οικονομική ή περιβαλλοντική βελτίωση, σε μια συγκεκριμένη φυσική θέση και εκ μέρους μιας συγκεκριμένης κοινότητας, θα πρέπει να συγκεντρώσει δεξιότητες από ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών κλάδων, όπως η αρχιτεκτονική, η οικονομία, οι κοινωνικές επιστήμες, την ψυχολογία και την τεχνολογία.  Εμπειρογνώμονες από αυτούς τους κλάδους χρησιμοποιούν ένα τεράστιο και συχνά πολύπλοκο σύνολο ορολογίας.  Όλοι μας συχνά πέφτουμε στην παγίδα να εστιάζουμε στα θέματα του δικού μας κλάδου αντί να επικοινωνούμε τα οφέλη της εργασίας μας σε απλή γλώσσα.

Οι ηγέτες των θεσμικών οργάνων της πόλης και των επιχειρήσεων, που ζητάμε να αναλάβουν τις τολμηρές και μελλοντοστρεφείς αποφάσεις να επενδύσουν στις ιδέες μας, δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτό το χείμαρρο της τεχνικής ορολογίας, η οποία μπορεί εύκολα να φαίνεται (και πολύ συχνά είναι) ακατάληπτη ορολογία.  Οι νέες ιδέες που φαίνεται να παρουσιάζονται με ακατάληπτη ορολογία συχνά δεν είναι αξιόπιστες.
Ο Simon Giles της Accenture αναφέρθηκε σε ένα άρθρο στην ιστοσελίδα του UBM Future Cities που έλεγε ότι η βιομηχανία των Έξυπνων Πόλεων δεν έχει κάνει αρκετά καλή δουλειά στην προώθηση των οφελιών των ιδεών της στο ευρύ κοινό.   Ο Simon είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, και νομίζω ότι αυτό είναι μια πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και να αρχίσουμε να λέμε καλύτερες ιστορίες σχετικά με τις βελτιώσεις που οι έξυπνες πόλεις θα προσφέρουν στην καθημερινή μας ζωή.
Στο Community Lovers Guide to Birmingham, για παράδειγμα, ο Nick Booth περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η εθελοντική δράση εκπαίδευσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βοήθησε την Central Birmingham Neighbourhood Forum, το Bandwood End Cemetery και το Jubilee Debt Campaign να επωφεληθούν από την τεχνολογία.


Μια άλλη πρωτοβουλία στο Μπέρμιγχαμ, το Northfield Ecocentre συγκέντρωσε μέσω crowdfunding  £10.000 για την υποστήριξη του έργου «Urban Harvest»
Τα  χρήματα αυτά επέτρεψαν στο Ecocentre να μαζέψει τα αναξιοποίητα φρούτα από τα δέντρα σε ιδιωτικούς κήπους στο Μπέρμιγχαμ και να τα διανείμει μεταξύ των εθελοντών, των παιδικών σταθμών, των τραπεζών τροφίμων και των  οργανώσεων που προωθούν την υγιεινή διατροφή.  Ένα μέρος από αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να φτιαχτούν μαρμελάδες, τουρσιά και τσάτνεϊ για να συγκεντρώσουν χρήματα έτσι ώστε στο μέλλον η πρωτοβουλία αυτή να μπορεί να γίνει αυτοχρηματοδοτούμενη.

Στο χωριό Chale στο Isle of Wight, μια κοινότητα που δεν εξυπηρετείται από το εθνικό δίκτυο φυσικού αερίου και με σημαντικές ελλείψεις σε καύσιμα,  ένας συνάδελφος μου από την IBM, ο Andy Stanford-Clark βοήθησε σε μια πρωτοβουλία, όχι μόνο για την ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών συλλεκτών και έξυπνων μετρητών για την παραγωγή ενέργειας και τη μέτρηση της χρήσης του από κάθε νοικοκυριό,  αλλά συμμετείχε στον συν-σχεδιασμού με τους κατοίκους, του πώς θα χρησιμοποιήσουν αυτή την τεχνολογία έτσι ώστε ολόκληρη η κοινότητα να έχει ένα αίσθημα ιδιοκτησίας και συμμετοχής στην πρωτοβουλία.  Το έργο έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των εκπρόθεσμων ενοικίων καθώς οι κάτοικοι χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να μειώσουν τους λογαριασμούς κοινής ωφελείας τους, σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και 50 τοις εκατό. Λιγότερο προφανώς, η αίσθηση του κοινού σκοπού έχει επεκταθεί στη δημιουργία ενός κοινόχρηστου λαχανόκηπου στο χωριό και μια επιτυχημένη εκστρατεία για να μειώσουν κατά το ήμισυ των εισιτηρίων λεωφορείων σε κοντινές πόλεις.

Υπάρχουν αμέτρητα άλλα παραδείγματα.  Οι "gamify" δραστηριότητες της Play Fitness χρησιμοποιούνται για να πειστούν τα παιδιά να γυμνάζονται.  Έχουν εργαστεί πολύ σκληρά για να εξασφαλίσουν ότι τα προϊόντα τους είναι προσιτά στα παιδιά σε κοινότητες κάθε επίπεδου πλούτου. Το Casserole Club χρησιμοποιεί τα social media για να γνωριστούν  άνθρωποι που δεν μπορούν να μαγειρέψουν για τον εαυτό τους με ανθρώπους που είναι έτοιμοι να εργαστούν εθελοντικά για να μαγειρέψουν για τους άλλους.  Το West Midlands Collaborative Commerce Marketplace χρησιμοποιεί την τεχνολογία αναλυτικής για να βοηθήσει τις 10.000 επιχειρήσεις-μέλη του νασυνεργαστούν για να κερδίσει περισσότερα από £ 4 δις σε νέες συμβάσεις κάθεέτους. ... και ούτω καθεξής.

Καμία από αυτές τις πρωτοβουλίες δεν έχει να κάνει μόνο με την τεχνολογία. Αλλά όλοι χρησιμοποιούν τεχνολογίες που απλά δεν ήταν διαθέσιμες και προσβάσιμες, ακόμα και πριν από λίγα χρόνια, για να επιτευχθούν αποτελέσματα, τα οποία είναι σημαντικά για τις πόλεις και τις κοινότητες.  Με την κατανόηση του πώς οι δυνατότητες της τεχνολογίας ήταν εμφανής στα ενδιαφερόμενα μέρη σε τέτοιες πρωτοβουλίες, του γιατί ήταν προσιτές και προσβάσιμες στους ανθρώπους, και του πώς απέκτησαν τις ικανότητες για να το εκμεταλλευτούν, μπορούμε να μάθουμε πώς να σχεδιάζουμε τις Έξυπνες Πόλεις με τρόπο που να ενθαρρύνει την ευρεία τοπική καινοτομία.


Είναι ζωτικής σημασίας ότι αυτές οι ιστορίες είναι ειλικρινείς και γειωμένες στην πραγματικότητα.  Ο καθηγητής της London School of Economics, ο Adam Greenfield δικαίως επικρίνει εταιρείες τεχνολογίας που έχουν υπερεκτιμήσει (και παρεξηγήσει) τα πιθανά οφέλη των ιδεών έξυπνων πόλεων περιγράφοντας «αυτόνομα, έξυπνα πληροφοριακά συστήματα που θα έχουν τέλεια γνώση των συνηθειών των χρηστών».  Κανείς δεν εμπιστεύεται τέτοιες υπερβολές, και υπονομεύει τις προσπάθειές μας να επικοινωνήσουμε λογικά την πολύ μεγάλη διαφορά που η τεχνολογία που εφαρμόζεται με συμπάθεια μπορεί να κάνει στην πραγματική ζωή, στις πραγματικές επιχειρήσεις και τις πραγματικές κοινότητες.


*Το άρθρο αυτό αποτελείται από έξι ενότητες που εξηγούν γιατί δεν έχουμε πραγματικά καταλάβει τι είναι μια “έξυπνη πόλη,” το γιατί είναι μια από τις πιο σημαντικές έννοιες της εποχής μας, ή το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε την ιδέα σε πραγματικότητα σε ευρεία κλίμακα.

Θα διερευνηθούν οι παρακάτω έξι "πικρές αλήθειες" που εξηγούν το γιατί και το τι μπορούμε να κάνουμε γι 'αυτό:
  1. Η «έξυπνη πόλη» δεν είναι μια τεχνολογική έννοια.  Είναι η πολιτική πρόκληση της προσαρμογής μίας από τις πιο ισχυρές κοινωνικοοικονομικές δυνάμεις της εποχής μας στις ανάγκες των τόπων όπου οι περισσότεροι από εμάς ζούμε και εργαζόμαστε.
  2. Οι πόλεις δεν θα γίνουν έξυπνες εάν οι ηγέτες τους δεν συμμετέχουν.
  3. Δεν μπορούμε να αφήσουμε έξυπνες πόλεις να διαμορφωθούν από την αγορά.  Πρέπει να έχουμε το θάρρος να διαμορφώσουμε εμείς την αγορά.
  4. Έξυπνες πόλεις δεν ακολουθούν το μοντέλο από πάνω προς τα κάτω (top-down) ή από κάτω προς τα πάνω (bottom-up).  Ακολουθούν και τα δύο.
  5. Πρέπει να λέμε ειλικρινείς ιστορίες.
  6. Κανείς δεν θα το κάνει αυτό για μας - εμείς πρέπει να δράσουμε για τους εαυτούς μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.