Μόναχο :Η πολυκοσμία στα πάρκα μετατρέπει τα νεκροταφεία σε χώρους αναψυχής

@Από το Spiegel On Line International

Ένα άρθρο που δείχνει την ανάγκη των κατοίκων των μεγάλων αστικών κέντρων για πάρκα και χώρους αναψυχής δημοσιεύτηκε στο Spiegel τη προηγούμενη εβδομάδα. Βέβαια, δεν μπορούμε να ξέρουμε πως θα αισθανόταν αν ζούσαν σε μια Ελληνική πόλη όπου το πράσινο και οι χώροι αναψυχής είναι είδος σε ανεπάρκεια.Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στα Αγγλικά με τίτλο Munich Park Crowds Lead to Cemetery Play ενώ ένα κομμάτι του άρθρου μπορείτε να διαβάσετε μεταφρασμένο παρακάτω: 

Θα σας άρεσε να διασκεδάσετε σε ένα παιδικό πάρτι στη σκιά ενός αγάλματος σε νεκροταφείο ή να κάνετε ηλιοθεραπεία ανάμεσα στα μνήματα; Τα πάρκα του Μονάχου έχουν κατακλυστεί τόσο πολύ που οι άνθρωποι που προπονούνται, οι οικογένειες και οι φοιτητές χαλαρώνουν και διασκεδάζουν στα νεκροταφεία της πόλης. Πολλοί όμως πραγματικά έχουν σοκαριστεί από αυτή την ασέβεια. Ο κος Dieter Pausch, εργαζόμενος τα τελευταία 25 χρόνια στο Ανατολικό νεκροταφείο του Μονάχου έχει «δεθεί» συναισθηματικά με τους αποθανόντες. Αυτή η «εύθυμη» δουλειά πλέον αφορά και τους ζωντανούς θαμώνες του πάρκου.

Ο φύλακας του νεκροταφείου εργάζεται καθημερινά ώστε ο χώρος και τα περάσματα ανάμεσα στους τάφους να είναι προσπελάσιμα και καθαρά ώστε οι συγγενείς και φίλοι να μπορούν να επισκεφτούν το χώρο της τελευταίας κατοικίας του συγγενή ή φίλου τους. Το τελετουργικό μάλιστα της ταφής είναι σχεδιασμένο μέχρι και τη τελευταία λεπτομέρεια και είναι μια πολύ συγκινητική στιγμή για τους συγγενείς οι οποίοι συνοδεύουν τον άνθρωπό τους στη τελευταία του κατοικία. Δεν είναι όμως όλοι οι επισκέπτες του νεκροταφείου έτσι. Πολλές φορές διακόπτεται αυτό το τελετουργικό από ανθρώπους που ενδιαφέρονται πιο πολύ για μια υγιή ζωή παρά για τη τελευταία κατοικία! Είναι αρκετά μεγάλος ο αριθμός των κατοίκων του Μονάχου που προσπαθεί να ξεφύγει από τα γεμάτα με κόσμο πάρκα και γυμνάζεται στα ιδιαίτερα αυτά πάρκα που ούτως ή άλλως έχουν πράσινους χώρους και δέντρα. Το αποτέλεσμα είναι μια μίξη από καλοντυμένους παρευρισκόμενους και ατόμων με φόρμες που ακούνε μουσική να κάνουν τζόκινγκ ανάμεσα τους. Αυτό συμβαίνει κυρίως το πρωί ή το μεσημέρι που σχολάει ο κόσμος, και οι «παραβάτες» είναι συνήθως γυναίκες καθώς είναι «περισσότερο ευαισθητοποιημένες με τη σιλουέτα τους» όπως αναφέρει ο Κος Pausch.

@Την μετάφραση επιμελήθηκε ο Μανώλης Τσαγκαράκης