Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

New York City :Άλλοι 50 εκατομμύρια άνθρωποι μόλις έφτασαν! (3)

Δημοσιεύουμε σήμερα το τρίτο  από τα κείμενα για τον τουρισμό στην πόλη της Νέας Υόρκης, που δημοσιεύθηκαν στο New York Mag.
Την μετάφραση επιμελήθηκε ο συνεργάτης μας Μανώλης Τσαγκαράκης.

Η εικόνα της Νέας Υόρκης έξω από την πόλη εξαρτάται από τα εργαλεία μάρκετινγκ που διαθέτει. Όταν η NYC & Company εγκαινίασε το γραφείο στη Σαγκάη το 2007, ο Feritta μίλησε για την σπουδαιότητα του τουρισμού σε μια ομάδα κινέζων δημοσιογράφων – μόνο για να τον ρωτήσουν από ποιο μαγαζί αγοράζει η Carrie (από τη σειρά Sex & the city) τα παπούτσια της. Αυτή η λάμψη όμως της Νέας Υόρκης έχει και κάποια μειονεκτήματα. Πάντα ο τουρισμός της βρίσκεται ένα βήμα πριν τη καταστροφή λόγω κάποιου μανιακού δολοφόνου του Central Park ή κάποιου τρομοκράτη. Ο ρόλος της NYC & Company είναι να αναδείξει τις «καλές» ιστορίες και να «θάψει» τις κακές ή πιθανόν ζημιογόνες. Μετά την αποτυχημένη τρομοκρατική ενέργεια στην Times Square τα 18 διεθνή γραφεία της εταιρείας μετέδωσαν το μήνυμα «ανοικτά όπως συνήθως» μέσα σε λίγες ώρες.

Όταν η εφημερίδα Daily News δημοσίευσε μια ιστορία ότι το ξενοδοχείο Hotel Le Bleu «έγδυσε» τους τουρίστες που αναγκάστηκαν να μείνουν λόγω του τυφώνα Irene η NYC & Company διεξήγαγε μια δική της έρευνα και απείλησε το ξενοδοχείο ότι θα το εξαιρέσει από τη λίστα της. Το αποτέλεσμα ήταν η επιστροφή των παραπάνω χρημάτων στους τουρίστες και μια δημόσια συγνώμη εκ μέρους του ξενοδοχείου. Τον Απρίλιο του 2010 όταν είχαμε την έκρηξη του ηφαιστείου Eyjafjallajökull της Ισλανδίας που καθήλωσε χιλιάδες επιβάτες στο αεροδρόμιο JFK η NYC & Company πίεσε άμεσα τους ξενοδόχους να προσφέρουν καλύτερες τιμές (μέχρι και 15% έκπτωση) για διανυκτέρευση . 13 ξενοδοχεία συμφώνησαν και στις 16 Απριλίου υπήρχε λίστα με τα ξενοδοχεία αυτά στην ιστοσελίδα της NYC & Company. Αυτό φυσικά το διαφήμισαν μέχρι και στο CNN διατυμπανίζοντας ότι η πόλη «έχει ανοίξει την αγκαλιά της με απίστευτες εκπτώσεις». Ο στόχος φυσικά αυτής της εκστρατείας δημοσίων σχέσεων δεν ήταν οι αποκλεισμένοι ταξιδιώτες αλλά αυτοί που ίσως την επισκεφτούν μελλοντικά.


Κι ενώ τα πιο διάσημα τουριστικά μέρη της πόλης είναι όντως αυτά που όλοι γνωρίζουμε – το Empire State Building, το Metropolitan Museum of Art, το πολυκατάστημα Macys – υπάρχουν κάποιες διαφοροποιήσεις στα μέρη και στον τρόπο που ξοδεύουν τα χρήματα τους οι τουρίστες που προκαλούν έκπληξη. Το 2010 η πόλη φιλοξένησε 39 εκατομμύρια αμερικάνους τουρίστες και 9,7 εκατομμύρια από άλλες χώρες, και μπορούμε να πούμε ότι με βάση τη συμπεριφορά τους δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικά αυτά τα δύο γκρουπ. Οι αμερικάνοι που έρχονται στη Νέα Υόρκη με το τρένο μένουν κατά μέσο όρο 2,7 βράδια και ξοδεύουν 432 δολάρια ενώ οι τουρίστες από ξένες χώρες μένουν κατά μέσο όρο 7,3 μέρες και ξοδεύουν περίπου 1700 δολάρια κατά τη παραμονή τους. «Οι ξένοι τουρίστες είναι παράτολμοι» αναφέρει η chief marketing officer της NYC & Company Jane Reiss. «Με το που προσγειωθούν στο JFK θα πάνε αμέσως στο Χάρλεμ για να επισκεφτούν το Lenox Lounge. Είναι πολύ άνετοι με τις δημόσιες συγκοινωνίες επειδή κατάγονται από αστικά περιβάλλοντα ενώ οι ντόπιοι δεν είναι καθόλου έτσι». Αυτό το στερεότυπο που έχουμε με τον χαμένο στη πόλη τουρίστα να ψάχνει που είναι σε ένα ανοιγμένο μπροστά του χάρτη ταιριάζει στον τουρίστα από την πολιτεία της Ιντιάνα και όχι από την Ινδία.

Από τους πιο περιπετειώδης τουρίστες είναι οι Αυστραλοί. Είναι πολύ πιθανόν να πάνε σε κάποιο αθλητικό γεγονός, να πάνε για χορό, να ψωνίσουν, να αγοράσουν εισιτήρια για μια συναυλία ή μια θεατρική παράσταση – οτιδήποτε βασικά. Οι Γάλλοι είναι πιο πιθανόν να επισκεφτούν μια πινακοθήκη ή ένα μουσείο. Οι Βρετανοί, οι Ιρλανδοί και οι τουρίστες από Αραβικές χώρες δεν δείχνουν και πολύ ενδιαφέρον για την τέχνη. Οι Βραζιλιάνοι αντιπαθούν τις ξεναγήσεις. Οι Γιαπωνέζοι είναι «πωρωμένοι» με το Χάρλεμ και επισκέπτονται εκκλησίες με γκόσπελ μουσική και τραγούδι. Οι Νορβηγοί, Δανοί, Φιλανδοί και Ολλανδοί είναι οι πιο εύποροι, αφού αντιπροσωπεύουν το 18% αυτών που ταξιδεύουν προς τη πόλη μας να έχουν εισόδημα 200.000 δολάρια το χρόνο. Οι Ινδοί είναι οι πιο τσαμπατζήδες επειδή συνήθως δεν μένουν σε ξενοδοχεία αλλά σε συγγενείς τους και ξοδεύουν και (μόνο) 88 δολάρια τη μέρα. Όμως τείνουν να μένουν περισσότερο από τα άλλα γκρουπ τουριστών με αποτέλεσμα να ξοδεύουν τελικά πάνω από 1.000 δολάρια σε κάθε ταξίδι. Οι «Ρώσοι ζάμπλουτοι» είναι απλά ένα στερεότυπο και μόνο.

Οι ντόπιοι τουρίστες έχουν και αυτοί τα περίεργά τους. Οι συμπεριφορές τους διαχωρίζονται κυρίως σε 2 κατηγορίες: αυτοί που έρχονται για μια ημερήσια εκδρομή από κάπου κοντά για ένα συγκεκριμένο λόγο και φεύγουν χωρίς να κάτσουν πολλές ώρες και αυτοί που μένουν έστω και μία βραδιά από αρκετά μακριά και μπορεί και να μείνουν παραπάνω. Κι ενώ οι περισσότεροι «ημερήσιοι» επισκέπτες έρχονται κυρίως για να ψωνίσουν, αυτοί που έρχονται από την D.C. (Washington, District of Columbia) έχουν διπλάσια πιθανότητα να είναι ο κυρίως λόγος της επίσκεψής τους. Σε αυτούς που θα μείνουν έστω και μία βραδιά, οι επισκέπτες από το Los Angeles κάνουν τα περισσότερα ψώνια, από το Μαϊάμι έχουν τη τάση να πάνε σε μια πινακοθήκη και από τη Βοστόνη θα προτιμήσουν τα μπαράκια της πόλης.

Για να εκμεταλλευτεί αυτές αλλά και τις άλλες διαφορές η NYC & Company δημιούργησε διαφορετικές διαφημιστικές εκστρατείες για κάθε μέρος. Όλες βέβαια αυτές οι εκστρατείες που έχουν κοινό παρονομαστή την επωνυμία «Νέα Υόρκη», έχουν σχεδιαστεί και τελειοποιηθεί με μοναδικό τρόπο. Οι διαφημίσεις που στοχεύουν στο κοινό της Ασίας επιδεικνύουν τα σύμβολα και τις εικόνες της Νέας Υόρκης για να ελκύσουν αυτούς που πρόκειται να την επισκεφτούν για πρώτη φορά. Οι Ευρωπαϊκές αγορές βομβαρδίζονται με μηνύματα για να ξανάρθουν στη πόλη και «να ζήσουν όπως οι ντόπιοι». Στην Ιταλία και στη Γερμανία η NYC & Company διαφημίζει τις έννοιες «ζωντάνια» και «δυναμικότητα» σχετιζόμενες με συγκεκριμένα μέρη. Είναι λιγότερο «broadway» και περισσότερο «Bedford Avenue» - ένα μέρος για να είσαι «cool».

Στην εγχώρια αγορά η διαφημιστική προσπάθεια εστιάζεται σε κλασικά μηνύματα χωρίς διαφοροποιήσεις αφού η διαφημιστική καμπάνια και τα διαφημιστικά είναι τα ίδια και στη Πολιτεία του Τέξας αλλά και στην Πολιτεία του Connecticut. Η προσπάθεια λοιπόν καταβάλλεται στην στόχευση συγκεκριμένων δημογραφικών ομάδων των Η.Π.Α. με στόχο π.χ. τις οικογένειες με παιδιά. Μέσα στην ύφεση του 2008 «συνειδητοποιήσαμε ότι πλέον οι τουρίστες δεν προτιμούσαν τη Disney World» αναφέρει η Reiss, «και αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πως θα μπορούσαμε να γίνουμε περισσότερο ελκυστική σαν πόλη για τις οικογένειες με παιδιά» (η λύση περιείχε εκδηλώσεις όπως την εκμετάλλευση της νέας ταινίας με τα στρουμφάκια). Η NYC & Company πιέζει επίσης και τα πέντε δημοτικά διαμερίσματα της να λειτουργούν σαν ένα με απώτερο σκοπό να αυξήσουν τον τουρισμό και στα λιγότερο επισκέψιμα μέρη αλλά και να δώσουν το μήνυμα στους επισκέπτες ότι θα πρέπει να ξανάρθουν στη Νέα Υόρκη για να δουν κι άλλα μέρη όπως το Bronx ή το Queens κ.α. αλλιώς δεν έχουν δει όλη τη Νέα Υόρκη. «Το Staten Island συνεχίζει να είναι μια πρόκληση για εμάς πάντως» παραδέχεται η Reiss.

Διαβάστε επίσης :
New York City :Άλλοι 50 εκατομμύρια άνθρωποι μόλις έφτασαν! (2)

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.