Δημοσιεύουμε σήμερα το τέταρτο και τελευταίο από τα κείμενα για τον τουρισμό στην πόλη της Νέας Υόρκης, που δημοσιεύθηκαν στο New York Mag.
Την μετάφραση επιμελήθηκε ο συνεργάτης μας Μανώλης Τσαγκαράκης.
Την μετάφραση επιμελήθηκε ο συνεργάτης μας Μανώλης Τσαγκαράκης.
Χρόνο με το χρόνο οι Βρετανοί είναι οι πιο πιστοί μας πελάτες! Περίπου 1/10 από τους ξένους τουρίστες προέρχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι αφίξεις των Βρετανών όπως λέει ο κος Fertitta «εξαρτώνται άμεσα από την τιμή της Αγγλικής λίρας». Το 2008 όταν η λίρα είχε διπλάσια αξία από το δολάριο «είδαμε μια αύξηση στις επισκέψεις της τάξεως του 1,3 εκατομμυρίων. Οπότε ένα ασθενές δολάριο βοηθάει την επισκεψιμότητα των Η.Π.Α..» Ο κος Bloomberg βέβαια έχει άλλη θεωρία: «αν ήταν (μόνο) το ασθενές δολάριο ο λόγος τότε θα βλέπαμε μια τεράστια αύξηση του τουρισμού σε όλες τις παραλιακές πόλεις των Η.Π.Α.. Και ενώ υπάρχει αυτό δεν πλησιάζουν καν τα νούμερά μας. Οπότε θα πρέπει να ισχύει κάτι άλλο». Είναι αλήθεια. Όταν το Ιαπωνικό γιέν ήταν πολύ ισχυρότερο από το δολάριο θα περιμέναμε μια μεγάλη αύξηση στις βολικότερες για τους Ιάπωνες Δυτικές ακτές μας (Καλιφόρνια, κ.α.). Όμως το μερίδιο μας από τον Ιαπωνικό τουρισμό αυξήθηκε από 7,4 σε 8,9% το 2010, και μάλιστα αυξήθηκε με μεγαλύτερη ταχύτητα σε σχέση με το San Francisco και το Los Angeles.
Όταν η οικονομία ενός κράτους βρίσκεται σε άνθηση τότε μπορούμε να έχουμε στρατιές επισκεπτών από τη χώρα αυτή. Από τα μέσα μέχρι και τα τέλη της πρώτης δεκαετίας της νέας χιλιετίας, οι Ιρλανδοί ήταν αυτοί που έδωσαν ώθηση στον τουρισμό της Νέας Υόρκης μέσω του ονομαζόμενου «Celtic Tiger boom» που βίωσαν. «Θα πετούσαν προς τη Νέα Υόρκη ακόμα και για να αγοράσουν το νέο iPhone» λέει ο Fertitta. «Οι κοπέλες στη κουβέντα τους έλεγαν: τι θέλετε να κάνουμε αυτό το σαβ/κο; Δε πάμε στη Νέα Υόρκη για ψώνια;»!!! Από το 2008 όμως με την οικονομική κρίση η NYC & Company ψάχνει για τη «νέα Ιρλανδία». Το 2010 τη βρήκαν απρόσμενα στο «πρόσωπο» της Βραζιλίας. Λόγω της απρόσμενης ανάπτυξης της οικονομίας της οι Βραζιλιάνοι της μεσαίας τάξης έπαψαν να προτιμούν τα παραδοσιακά μέρη των διακοπών όπως η Αργεντινή και ξεκίνησαν να πηγαίνουν στη Νέα Υόρκη. Η NYC & Company χωρίς να χάσει χρόνο επηρέασε την American Airlines να κάνει εκπτώσεις στα εισιτήρια που προσφέρει στο Βραζιλιάνικο κοινό. Επίσης με το που παρατήρησαν ότι οι Βραζιλιάνοι δείχνουν μια ιδιαίτερα δυσανάλογη προτίμηση για τις θεατρικές παραστάσεις του Broadway η NYC & Company έστειλε με συνοπτικές διαδικασίες 5 θεατρικές παραστάσεις στο Sao Paulo. «Κανείς δε πληρώνει κάτι παραπάνω – η American Airlines τους φέρνει» αναφέρει ο ψιλοζαλισμένος Fertitta. Από το 2009 μέχρι και το 2010 ο αριθμός των Βραζιλιάνων επισκεπτών αυξήθηκε κατά 77%. Ο τυπικός Βραζιλιάνος επισκέπτης ξοδεύει 415 δολάρια τη μέρα περίπου διπλάσιο από τον τυπικό ξένο τουρίστα.
Φέτος, η ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά σε όλους τους τομείς της είναι η Κινέζικη. Μεταξύ Ιανουαρίου και Αυγούστου, το ποσοστό των Κινέζων επισκεπτών ήταν κατά 37% αυξημένο. Αυτή βέβαια η αύξηση αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολη στο να αποφέρει τα αναμενόμενα έσοδα. Επειδή η έκδοση βίζας για επίσκεψη στις Η.Π.Α. είναι γενικά δύσκολη υπόθεση στη Κίνα οι Κινέζοι που την εξασφαλίζουν τείνουν να προγραμματίζουν περισσότερα πράγματα απ’ ότι θα έπρεπε. «Ταξιδεύουν όπως οι Αμερικάνοι τουρίστες της δεκαετίας του 1960 και 1970 – 15 πόλεις σε 15 μέρες» αναφέρει ένας υπάλληλος της NYC & Company. «Πετάνε προς την D.C. για μια μέρα, μπαίνουν στο λεωφορείο για εδώ, διανυκτερεύουν στις ακτές του ποταμού στο New Jersey και επισκέπτονται τη Νέα Υόρκη για τα σημαντικότερα αξιοθέατα. Το μνημείο του Ταύρου που βρίσκεται στη Wall Street είναι για κάποιο περίεργο λόγο απαραίτητο μέρος της ημερήσιας τους εκδρομής. Από τα άπειρα χέρια που έχουν γυαλίσει πιάνοντας τα χάλκινα μπαλάκια του δίνοντας τη σημερινή τους λάμψη τα περισσότερα χέρια ανήκουν σε Κινέζους.
Όσο αφορά τη Πολιτεία μας η εικόνα είναι πιο απλή. Αφήνοντας τα αεροπλάνα που προσγειώνονται στα αεροδρόμια μας και τα κρουαζιερόπλοια που δένουν στα λιμάνια μας, το 57% των 39 εκατομμυρίων Αμερικάνων επισκεπτών προέρχεται από οδικές αποστάσεις μέχρι 5 ώρες μακριά. Όντως το 30% έρχονται από την Πολιτεία της Νέας Υόρκης με το 41% να προέρχονται από την ευρύτερη περιοχή της πόλης. Οι τουρίστες μας σε πολλές περιπτώσεις είναι και γείτονες μας.
Καθώς τελειώναμε το πρωινό μας με τον Δήμαρχο τον ρώτησα για τα μειονεκτήματα της αυξανόμενης εξάρτησής μας από τον τουρισμό. Ας πούμε ότι το δολάριο ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος έναντι του γεν, της Βρετανικής λίρας και του ευρώ. Επίσης ας πούμε ότι η Disney World (βρίσκεται στη Πολιτεία της Φλόριντας) ρίχνει τις τιμές όσο δε πάει άλλο και στη πόλη μας τα ποσοστά εγκληματικότητας αρχίσουν να ανεβαίνουν. Και αν γίνει (χτύπα ξύλο) καμιά νέα τρομοκρατική ενέργεια; Πόσο συμπαγές είναι το οικοδόμημα που έχετε χτίσει εδώ; Δεν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος από την τόσο μεγάλη εξάρτησή μας στο τουρισμό;
Ο Bloomberg βέβαια επιμένει ότι δεν υπάρχει και τόσο μεγάλος κίνδυνος. Περιγράφει την οικονομική θεωρία της «πόλης Superstar» και εξηγεί ότι στην παγκόσμια αγορά πάντα θα υπάρχουν πελάτες για μέρη όπως τη Νέα Υόρκη. Σε αυτό το θέμα είναι κάθετος. Τι λέει όμως για τα οικονομικά προβλήματα σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία; «Ίσως μας βοηθάει και λίγο αυτό! Αρκετοί τουρίστες ίσως να μη θέλουν να επισκεφτούν αυτές τις χώρες λόγω της γενικής αναταραχής που βιώνουν». Μήπως έχουμε κτίσει πολλά ξενοδοχεία; «Αυτό είναι όμως ο καπιταλισμός. Αν είναι πάρα πολλά τότε ο αριθμός τους θα μειωθεί με τον καιρό».
Φυσικά υπάρχει και μια σκοτεινότερη άποψη. Στοιχεία βέβαια είναι δύσκολο να βρεθούν αλλά υπάρχει θέμα με κάποιες καλύτερες οικονομίες χωρών, με καλύτερες τιμές συναλλάγματος και την ανάλογη αύξηση του τουρισμού που θα επιφέρουν, τότε θα επηρεαστεί ο τουρισμός μας προς τα κάτω. Κατά τη διάρκεια της ύφεσης του 1989-1994 η πληρότητα των ξενοδοχείων έπεσε στο 71%. Κανείς δεν περιμένει να επιστρέψουμε στην εποχή των 2000 φόνων το χρόνο, αλλά αν η τοπική οικονομία σταματήσει να πηγαίνει καλά και η εγκληματικότητα αυξηθεί τότε η ωραιοποιημένη παιδική χαρά που έχουμε φτιάξει θα φαίνεται λιγότερο ελκυστική στους επισκέπτες.
Και μην ξεχνάμε και την NYC & Company, το δημιούργημα του Bloomberg με τη τεράστια διαφημιστική υποστήριξη! Το πρωταρχικό πενταετές συμβόλαιο της εταιρείας έληξε το περασμένο καλοκαίρι και ο Δήμος επανεπένδυσε σε αυτό με 66 εκατομμύρια δολάρια αυτή τη φορά για διάστημα 5 χρόνων. Αυτό που προσπαθούν να μαντέψουν όλοι είναι εάν κι ο επόμενος Δήμαρχος θα θεωρήσει απαραίτητη την επιθετική πολιτική της εταιρείας όπως τη θεωρούσε ο Bloomberg. Δεν είναι και απίθανο με την νέα δημοτική αρχή η επωνυμία της Νέας Υόρκης να ηρεμήσει για λίγο. Ρωτώντας τον Δήμαρχο αν «το καλύτερο προϊόν του κόσμου» μπορεί να κρατηθεί ζωντανό μόνο και μόνο με την αρχική ορμή του, μου απάντησε με χαμόγελο: «η δουλειά μου πάντως είναι να το κρατήσω ζωντανό για 781 μέρες ακόμη».
Διαβάστε επίσης :
New York City :Άλλοι 50 εκατομμύρια άνθρωποι μόλις έφτασαν! (2)
Όταν η οικονομία ενός κράτους βρίσκεται σε άνθηση τότε μπορούμε να έχουμε στρατιές επισκεπτών από τη χώρα αυτή. Από τα μέσα μέχρι και τα τέλη της πρώτης δεκαετίας της νέας χιλιετίας, οι Ιρλανδοί ήταν αυτοί που έδωσαν ώθηση στον τουρισμό της Νέας Υόρκης μέσω του ονομαζόμενου «Celtic Tiger boom» που βίωσαν. «Θα πετούσαν προς τη Νέα Υόρκη ακόμα και για να αγοράσουν το νέο iPhone» λέει ο Fertitta. «Οι κοπέλες στη κουβέντα τους έλεγαν: τι θέλετε να κάνουμε αυτό το σαβ/κο; Δε πάμε στη Νέα Υόρκη για ψώνια;»!!! Από το 2008 όμως με την οικονομική κρίση η NYC & Company ψάχνει για τη «νέα Ιρλανδία». Το 2010 τη βρήκαν απρόσμενα στο «πρόσωπο» της Βραζιλίας. Λόγω της απρόσμενης ανάπτυξης της οικονομίας της οι Βραζιλιάνοι της μεσαίας τάξης έπαψαν να προτιμούν τα παραδοσιακά μέρη των διακοπών όπως η Αργεντινή και ξεκίνησαν να πηγαίνουν στη Νέα Υόρκη. Η NYC & Company χωρίς να χάσει χρόνο επηρέασε την American Airlines να κάνει εκπτώσεις στα εισιτήρια που προσφέρει στο Βραζιλιάνικο κοινό. Επίσης με το που παρατήρησαν ότι οι Βραζιλιάνοι δείχνουν μια ιδιαίτερα δυσανάλογη προτίμηση για τις θεατρικές παραστάσεις του Broadway η NYC & Company έστειλε με συνοπτικές διαδικασίες 5 θεατρικές παραστάσεις στο Sao Paulo. «Κανείς δε πληρώνει κάτι παραπάνω – η American Airlines τους φέρνει» αναφέρει ο ψιλοζαλισμένος Fertitta. Από το 2009 μέχρι και το 2010 ο αριθμός των Βραζιλιάνων επισκεπτών αυξήθηκε κατά 77%. Ο τυπικός Βραζιλιάνος επισκέπτης ξοδεύει 415 δολάρια τη μέρα περίπου διπλάσιο από τον τυπικό ξένο τουρίστα.
Φέτος, η ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά σε όλους τους τομείς της είναι η Κινέζικη. Μεταξύ Ιανουαρίου και Αυγούστου, το ποσοστό των Κινέζων επισκεπτών ήταν κατά 37% αυξημένο. Αυτή βέβαια η αύξηση αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολη στο να αποφέρει τα αναμενόμενα έσοδα. Επειδή η έκδοση βίζας για επίσκεψη στις Η.Π.Α. είναι γενικά δύσκολη υπόθεση στη Κίνα οι Κινέζοι που την εξασφαλίζουν τείνουν να προγραμματίζουν περισσότερα πράγματα απ’ ότι θα έπρεπε. «Ταξιδεύουν όπως οι Αμερικάνοι τουρίστες της δεκαετίας του 1960 και 1970 – 15 πόλεις σε 15 μέρες» αναφέρει ένας υπάλληλος της NYC & Company. «Πετάνε προς την D.C. για μια μέρα, μπαίνουν στο λεωφορείο για εδώ, διανυκτερεύουν στις ακτές του ποταμού στο New Jersey και επισκέπτονται τη Νέα Υόρκη για τα σημαντικότερα αξιοθέατα. Το μνημείο του Ταύρου που βρίσκεται στη Wall Street είναι για κάποιο περίεργο λόγο απαραίτητο μέρος της ημερήσιας τους εκδρομής. Από τα άπειρα χέρια που έχουν γυαλίσει πιάνοντας τα χάλκινα μπαλάκια του δίνοντας τη σημερινή τους λάμψη τα περισσότερα χέρια ανήκουν σε Κινέζους.
Όσο αφορά τη Πολιτεία μας η εικόνα είναι πιο απλή. Αφήνοντας τα αεροπλάνα που προσγειώνονται στα αεροδρόμια μας και τα κρουαζιερόπλοια που δένουν στα λιμάνια μας, το 57% των 39 εκατομμυρίων Αμερικάνων επισκεπτών προέρχεται από οδικές αποστάσεις μέχρι 5 ώρες μακριά. Όντως το 30% έρχονται από την Πολιτεία της Νέας Υόρκης με το 41% να προέρχονται από την ευρύτερη περιοχή της πόλης. Οι τουρίστες μας σε πολλές περιπτώσεις είναι και γείτονες μας.
Καθώς τελειώναμε το πρωινό μας με τον Δήμαρχο τον ρώτησα για τα μειονεκτήματα της αυξανόμενης εξάρτησής μας από τον τουρισμό. Ας πούμε ότι το δολάριο ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος έναντι του γεν, της Βρετανικής λίρας και του ευρώ. Επίσης ας πούμε ότι η Disney World (βρίσκεται στη Πολιτεία της Φλόριντας) ρίχνει τις τιμές όσο δε πάει άλλο και στη πόλη μας τα ποσοστά εγκληματικότητας αρχίσουν να ανεβαίνουν. Και αν γίνει (χτύπα ξύλο) καμιά νέα τρομοκρατική ενέργεια; Πόσο συμπαγές είναι το οικοδόμημα που έχετε χτίσει εδώ; Δεν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος από την τόσο μεγάλη εξάρτησή μας στο τουρισμό;
Ο Bloomberg βέβαια επιμένει ότι δεν υπάρχει και τόσο μεγάλος κίνδυνος. Περιγράφει την οικονομική θεωρία της «πόλης Superstar» και εξηγεί ότι στην παγκόσμια αγορά πάντα θα υπάρχουν πελάτες για μέρη όπως τη Νέα Υόρκη. Σε αυτό το θέμα είναι κάθετος. Τι λέει όμως για τα οικονομικά προβλήματα σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία; «Ίσως μας βοηθάει και λίγο αυτό! Αρκετοί τουρίστες ίσως να μη θέλουν να επισκεφτούν αυτές τις χώρες λόγω της γενικής αναταραχής που βιώνουν». Μήπως έχουμε κτίσει πολλά ξενοδοχεία; «Αυτό είναι όμως ο καπιταλισμός. Αν είναι πάρα πολλά τότε ο αριθμός τους θα μειωθεί με τον καιρό».
Φυσικά υπάρχει και μια σκοτεινότερη άποψη. Στοιχεία βέβαια είναι δύσκολο να βρεθούν αλλά υπάρχει θέμα με κάποιες καλύτερες οικονομίες χωρών, με καλύτερες τιμές συναλλάγματος και την ανάλογη αύξηση του τουρισμού που θα επιφέρουν, τότε θα επηρεαστεί ο τουρισμός μας προς τα κάτω. Κατά τη διάρκεια της ύφεσης του 1989-1994 η πληρότητα των ξενοδοχείων έπεσε στο 71%. Κανείς δεν περιμένει να επιστρέψουμε στην εποχή των 2000 φόνων το χρόνο, αλλά αν η τοπική οικονομία σταματήσει να πηγαίνει καλά και η εγκληματικότητα αυξηθεί τότε η ωραιοποιημένη παιδική χαρά που έχουμε φτιάξει θα φαίνεται λιγότερο ελκυστική στους επισκέπτες.
Και μην ξεχνάμε και την NYC & Company, το δημιούργημα του Bloomberg με τη τεράστια διαφημιστική υποστήριξη! Το πρωταρχικό πενταετές συμβόλαιο της εταιρείας έληξε το περασμένο καλοκαίρι και ο Δήμος επανεπένδυσε σε αυτό με 66 εκατομμύρια δολάρια αυτή τη φορά για διάστημα 5 χρόνων. Αυτό που προσπαθούν να μαντέψουν όλοι είναι εάν κι ο επόμενος Δήμαρχος θα θεωρήσει απαραίτητη την επιθετική πολιτική της εταιρείας όπως τη θεωρούσε ο Bloomberg. Δεν είναι και απίθανο με την νέα δημοτική αρχή η επωνυμία της Νέας Υόρκης να ηρεμήσει για λίγο. Ρωτώντας τον Δήμαρχο αν «το καλύτερο προϊόν του κόσμου» μπορεί να κρατηθεί ζωντανό μόνο και μόνο με την αρχική ορμή του, μου απάντησε με χαμόγελο: «η δουλειά μου πάντως είναι να το κρατήσω ζωντανό για 781 μέρες ακόμη».
Διαβάστε επίσης :
New York City :Άλλοι 50 εκατομμύρια άνθρωποι μόλις έφτασαν! (2)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.