Δευτέρα 10 Μαΐου 2021

Place Marketing και City Branding : Σχεδιάζοντας ένα πλαίσιο αποτελεσματικής στρατηγικής ανάπτυξης της σύγχρονης πόλης.

#Μεθενίτη Ευδοκία*.

Το Place Βranding/City Branding


O Eduardo Aires, με το White Studio, το 2014, ανέλαβαν το σχεδιασμό της οπτικής ταυτότητας  της πόλης του Πόρτο, όπου είναι και η έδρα της επιχείρησης. Η πόλη χρειαζόταν ένα οπτικό σύστημα, μια οπτική ταυτότητα που θα μπορούσε να οργανώσει και να απλοποιήσει την επικοινωνία με τους πολίτες. Ταυτόχρονα θα καθορίσει μια σαφή ιεραρχία, ενώνοντας την πόλη και το δημαρχείο. Έχοντας κατά νου το ιστορικό πλαίσιο και την κληρονομιά της πόλης, ο Eduardo Aires ανέπτυξε μια νέα ταυτότητα με βάση τον συμβολισμό των μπλε χρωματισμένων πλακιδίων που υπάρχουν παντού στο Πόρτο.Πηγή: Official site Eduardo Aires, https://eduardoaires.com/studio/portfolio/porto-city-identity/

Το place marketing και place branding έχουν αποτελέσει μια αναπτυσσόμενη δυναμική στην έρευνα,  τις τελευταίες δεκαετίες. Πολλές ευρωπαϊκές πόλεις χρησιμοποιούν αντίστοιχες προωθητικές πολιτικές σε μια προσπάθεια να υποστηρίξουν μια ανταγωνιστική εικόνα (Ashworth & Voogd 1990· Ashworth & Voogd 1994· Kotler et al 1993· Kotler et al. 1999· Avraham & Ketter 2008· Karachalis & Deffner 2012, Poulios & Senteri, 2016). Οι πόλεις που υιοθετούν όλο και περισσότερο την ιδέα και τις τεχνικές του branding προϊόντος στο μάρκετινγκ ενός τόπου, στοχεύουν στην επίτευξη ευρύτερων στόχων της αστικής διαχείρισης.

Η διαδικασία του place branding κατά βάση επικεντρώνεται στη βελτίωση της εικόνας, της φήμης ενός μέρους, και την δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ταυτότητας, βασισμένης στις πραγματικότητες και τα χαρακτηριστικά που μια πόλη δύναται να προσφέρει μέσω του marketing. Ένα μείγμα εργαλείων και δράσεων χρησιμοποιούνται για τη διαδικασία του σχεδιασμού, της κυβέρνησης και της τροποποίησης του brand διαχρονικά ( European Place Marketing Institute, 2015)

Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμα πλήρης συναίνεση σχετικά με το ρόλο αυτών των διαδικασιών στρατηγικής, τόσο στο δημόσιο τομέα όσο και στον αστικό σχεδιασμό και τη διαχείρισή του. Οι σύγχρονες εξελίξεις στη θεωρία και στην πρακτική του μάρκετινγκ που προτείνονται για το branding προϊόντων, υποστηρίζουν ότι το branding μπορεί να εφαρμοστεί και στις πόλεις ως στρατηγική δημιουργίας εικόνας, ενώ μπορεί να οριστεί, όπως είναι σήμερα κατανοητό από τους διαχειριστές αντίστοιχων θεμάτων, ως ένα πλαίσιο για τη δόμηση μιας αποτελεσματικής στρατηγικής ανάπτυξης μιας σύγχρονης πόλης (city branding) (Kavaratzis, 2005).

Επιπλέον, υπάρχει σύγχυση σχετικά με το branding ως εργαλείο της διαδικασίας marketing ή ως ένα ολιστικό σχέδιο, στη διαδικασία ανάπτυξης, διαχείρισης και επικοινωνίας ενός τόπου (place brand).(The Place Brand Observer, https://placebrandobserver.com/difference-place-branding-marketing-explained/)


Το Place Brand Observer είναι μια πλατφόρμα που ασχολείται με την ταυτότητα, τη δύναμη και τη φήμη των πόλεων και εθνών. Παρέχει εξειδικευμένες  πληροφορίες, με παραδείγματα και συμβουλές, σχετικά με τον τρόπο ενίσχυσης της ταυτότητας της κοινότητας και της φήμης της τοποθεσίας.www.placebrandobserver.com

Η πόλη ως «προϊόν»

Σύμφωνα με τον Κότλερ (2003), ένα μέρος μπορεί να φέρει τα χαρακτηριστικά ενός προϊόντος, καθώς το πεδίο εφαρμογής του μάρκετινγκ αποτελείται από 10 είδη οντοτήτων: αγαθά, υπηρεσίες, εμπειρίες, εκδηλώσεις, άτομα, τοποθεσίες, ιδιοκτησία, οργανισμοί, πληροφορίες, ιδέες.

 Πίνακας1, βασισμένος στα είδη οντοτήτων του Kotler(2003).

 

Πηγή: Kotler, 2003

Η τοποθέτηση επωνυμίας.

Η τοποθέτηση επωνυμίας αφορά τη διαχείριση της εικόνας του τόπου μέσω της στρατηγικής καινοτομίας και μέσω μιας συντονισμένης οικονομικής, εμπορικής, κοινωνικής, πολιτιστικής και κυβερνητικής πολιτικής. Η ανταγωνιστική ταυτότητα είναι ο όρος που περιγράφει τη σύνθεση της διαχείρισης της επωνυμίας με δημόσια διπλωματία σε συνδυασμό με το εμπόριο, τις επενδύσεις, τον τουρισμό και την προώθηση των εξαγωγών (Simon Anholt, στο Moilnen & Rainisto, 2009:7).

Σύμφωνα με τους Michael Hall (1994) και Short και Kim (1999), τα πιο επιτυχημένα διαφημιστικά σλόγκαν και άλλες φόρμες στρατηγικής προβολής, έχουν αντιγραφεί σε όλο τον κόσμο, επιβεβαιώνοντας τη δύναμη τέτοιων μηνυμάτων και την επιρροή που ασκούν στους καταναλωτές, αλλά και τις ευκαιρίες που δημιουργούνται για την απόκτηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Μια τέτοια αναπόσπαστη εμπορευματοποίηση ενός «τόπου» δημιουργεί ένα παράδοξο: τα διαφημιστικά μέτρα που αποσκοπούν στην παροχή καινοτόμων μοναδικών προτάσεων πώλησης, τονίζουν τις διαφορές, έναντι των αντιπάλων τους, με στόχο να  προσελκύσουν μεγαλύτερους αριθμούς επισκεπτών. Στην πραγματικότητα έχουν αναπαραχθεί τόσο ευρέως,  ώστε να έχουν απαρνηθεί τη μοναδικότητα και τελικά, προωθούν την ομοιογένεια στο προϊόν και στην εμπειρία.Ως εκ τούτου το αποτέλεσμα παραμένει θεωρητικό και με περιορισμένη απόδοση, τόσο στους εμπνευστές όσο και στους μιμητές (Short & Kim, 1999, στο Coles, 2002).

Τα σλόγκαν και τα λογότυπα μπορεί να είναι χρήσιμα πρακτικά εργαλεία για μια στρατηγική place branding, ωστόσο δεν αποτελούν την ίδια τη διαδικασία της στρατηγικής, καθώς ένα brand ενσωματώνει ένα σύνολο φυσικών και κοινωνικοψυχολογικών χαρακτηριστικών και πεποιθήσεων που σχετίζονται με το προϊόν (Simoes & Dibb, 2001).

Η διαδικασία του Place branding αφορά κάτι περισσότερο από τη διαμόρφωση ενός διακριτικού σήματος: αποτελεί το σύνδεσμο των επιμέρους στοιχείων: η επωνυμία ή «brand» είναι ένα προϊόν ή υπηρεσία που διακρίνεται από τη θέση της, σε σχέση με τον ανταγωνισμό και από την προσωπικότητά της, η οποία περιλαμβάνει έναν μοναδικό συνδυασμό λειτουργικών χαρακτηριστικών και συμβολικών αξιών (Hankinson & Cowking, 1993:10)

 


Σε μια εποχή όπου κυριαρχούν τα super brands, ίσως φαντάζει ασυνήθιστο, μια πόλη, πολιτεία, περιοχή ή κέντρο να λαμβάνεται υπόψη ως ένα brand. Πηγή: https://www.brandingstrategyinsider.com/place-branding/

To branding αποτελεί μια σκόπιμη διαδικασία επιλογής και συσχέτισης αυτών των χαρακτηριστικών και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται η υπεραξία στο βασικό προϊόν ή την παρεχόμενη υπηρεσία (Knox & Bickerton, 2003).

 Ένα μέρος διαθέτει χαρακτηριστικά διακριτικής ταυτότητας και προσωπικότητα, και αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί για να μεγιστοποιήσει την αξία και την αναγνωρισιμότητά του. (Kavaratzis & Ashworth, 2005).

Σχεδιάγραμμα 1: Ταυτότητα/επωνυμία, τοποθέτηση, εικόνα του brand,

Πηγή: Kavaratzis & Ashworth, 2005

Τα όρια του brand είναι, αφενός, οι δραστηριότητες του οργανισμού και αφετέρου οι αντιλήψεις των καταναλωτών. To brand γίνεται ο σύνδεσμος μεταξύ αυτών των δύο. Πλήθος στοιχείων, που βρίσκονται σε κάθε άκρο των ορίων της κατασκευής του brand, αποτελούν τα ωφέλιμα χαρακτηριστικά που το διέπουν. Επιπλέον, οι διαχειριστές μπορούν να επιλέξουν να τονίσουν συμβολικές, βιωματικές, κοινωνικές και συναισθηματικές αξίες (De Chernatony & Dall’Olmo Riley 1998), που δημιουργούν την ταυτότητα του brand, χωρίς ωστόσο αυτά τα στοιχεία να είναι τα μοναδικά για τη δημιουργία του brand. Επιπλέον στοιχεία σχετίζονται με την ποιότητα και τις αξίες όπως αυτές γίνονται αποδεκτές από τον καταναλωτή/χρήστη (Kavaratzis & Ashworth, 2005).

 

Από τα παραπάνω προκύπτει μια σειρά από συνακόλουθα και σημαντικά χαρακτηριστικά σχετικά με τη φύση του προϊόντος, το μάρκετινγκ και τη συμπεριφορά των καταναλωτών απέναντί του.


 

 

Συστατικά μέρη του προϊόντος brand

Ένα προϊόν brand χρειάζεται μια ταυτότητα, μια διακριτική επωνυμία και μια προσωπικότητα (Aaker, 1996). Η προσαρμογή της παραπάνω δήλωσης στη διαδικασία place branding απαιτεί μια διαφορετική οπτική γωνία. Η διαδικασία προσδιορισμού του πυρήνα της ταυτότητας είναι από μόνη της μια μέθοδος για τη δημιουργία διακριτικής επωνυμίας και αυτό αφορά και τη στάση προς τα ανταγωνιστικά προϊόντα.

Πίνακας 2, αφορά τα συστατικά μέρη του brand (επωνυμία)


Πηγή: Aaker, 1996:105.

  Σύμφωνα με τον Aaker, τα συστατικά μέρη του brand αφορούν:

 – Την ικανοποίηση των πελατών, καθώς πλέον υπάρχει πληθώρα εργαλείων μετρήσεων, ενώ από τη σταθερή ικανοποίηση προκύπτει η αξιοπιστία. Θα πρέπει οι μετρήσεις αυτού του είδους να είναι ξεκάθαρο αν προκύπτουν από το σύνολο του πληθυσμού ή από τους «πελάτες/χρήστες/καταναλωτές».

– Την προσλαμβάνουσα ποιότητα, την αξιολόγηση αυτής ως υψηλή, μέτρια κ.ο.κ.

– Την ηγεσία, που σχετίζεται με την κατηγοριοποίηση των ανταγωνιστών και της ιδίας ανταγωνιστικής θέσης. Οποιαδήποτε καινοτομία μπορεί να αποτελέσει παράγοντα πρωτοπορίας και ηγεσίας.

– Την αξία, που συνδέεται με αυτή των ανταγωνιστών αλλά και με την αντιστοιχία της με την παρεχόμενη ποιότητα.

– Την προσωπικότητα του brand, η οποία μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη διαφοροποίηση στο ανταγωνιστικό πεδίο, αλλά και να δημιουργήσει τη συναισθηματική σύνδεση με το κοινό. Συχνά, οδηγό για τη δημιουργία του brand αποτελεί ο ιδανικός «πελάτης/ χρήστης».

– Τον οργανισμό πίσω από το brand, που ως προς το κοινό επηρεάζει την ανταγωνιστική θέση στην αγορά, την άποψη των καταναλωτών/χρηστών/πελατών. Αυτό ενέχει και δυσκολίες, καθώς η εικόνα του οργανισμού είναι ήδη σχηματισμένη και δεν υπάρχει η απαραίτητη ευελιξία.

– Την επίγνωση για ένα brand, η οποία επηρεάζει αντιλήψεις και συμπεριφορές, ενώ είναι συνδεδεμένη με την αναγνωρισιμότητα, την ανάμνηση και την εντύπωση. Συνήθως η διαδικασία που αφορά την επίγνωση συνδέεται και με την οπτική αντίληψη, την εικόνα και το σημαινόμενο.

– Το μερίδιο στην αγορά, από όπου μπορούν να προκύψουν και μετρήσεις ακριβείας, και δεδομένα σημαντικά, που ωστόσο αφορούν την επιλογή βραχυπρόθεσμης στρατηγικής. Αφορά και τον ανταγωνισμό, την προσφορά και τη ζήτηση.

– Την τιμή, η οποία αφορά αντίστοιχα την προσφορά και τη ζήτηση, καθώς και τη μέση τιμή πώλησης σε συνάρτηση με όλες τις αντίστοιχες τιμές προϊόντων/υπηρεσιών.

Επίσης το brand συνδέεται άμεσα με τη διανομή που αφορά την πρόσβαση των καταναλωτών σε αυτό το προϊόν ή υπηρεσία (Aacker, 1996: 105-106).


H Μελβούρνη είναι μια πόλη της προόδου. Το «μέλλον»  αποτελεί κομμάτι της οπτικής ταυτότητας της.  https://landor.com/rebranding-the-city-of-melbourne

Ο καταναλωτής ή χρήστης

Το branding δεν αφορά μόνο τη διαφοροποίηση του προϊόντος, αλλά σχετίζεται και με το διαχωρισμό των καταναλωτών, οι οποίοι είναι αποδέκτες της γνώσης ενός brand, της αξίας του, της αναγνωρισιμότητάς του και της αξιοπιστίας του. Η αξία σταθμίζει τους αρνητικούς και τους θετικούς συσχετισμούς. Η αναγνωρισιμότητα προέρχεται από τη διακριτική θέση. Η αξιοπιστία προκύπτει από τη σταθερότητα των σχετικών παραγόντων μακροπρόθεσμα. Οι τρεις αυτοί παράγοντες σχετίζονται με την εικόνα του brand και την αντίληψη, τις προσδοκίες, τα συναισθήματα που έχει ο κόσμος γι’ αυτό (Bennett, 1995), την ταυτότητά του ως αποτέλεσμα της σχέσης που αναπτύσσεται ανάμεσα στον κόσμο και την αξία του brand, η οποία εμπεριέχει λειτουργικά, συναισθηματικά και αυτο-εκφραστικά οφέλη (Kapferer, 1992). Επιπλέον, το brand διαμορφώνει το ίδιο τους καταναλωτές (Elliot & Wattanasuwan, 1998), συνδέει τον χρήστη με διαμορφωμένη κοινότητα (Cova, 1997) ή/και προτείνει life-styles (Kavaratzis & Ashworth, 2005).

Οι ομάδες στόχοι

Οι ομάδες στόχοι που αφορά η στρατηγική είναι αρκετά περίπλοκες. Δεν αφορά μόνο τους επισκέπτες, τους κατοίκους, τους επιχειρηματίες κ.ά. Οι ομάδες αυτές διακατέχονται από διαφορετικά ζητούμενα και προέρχονται από διαφορετικό υπόβαθρο,· η δημιουργία ενός brand συμπεριλαμβάνει όλους τους διαφορετικούς παράγοντες και ζητούμενα.



Πίνακας 3, παρουσιάζει τις διαφορετικές ομάδες-στόχους που επηρεάζονται στην εφαρμογή σχεδίασμών Πηγή: 39th European Marketing Academy Conference, 2010

 

Σύνοψη:

Το Place Branding

 


Το City Nation Place είναι ένα φόρουμ για πόλεις, κράτη και τοποθεσίες, που ενθαρρύνει τη διασύνδεση και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών σχετικά με το branding και στρατηγικές μάρκετινγκ  δημιουργίας βιώσιμου τουρισμού και οικονομικής ανάπτυξης, τη δημιουργία συνεκτικών κοινοτήτων και την ενθάρρυνση της παγκόσμιας συνεργασίας.Πηγή: https://www.citynationplace.com/rethinking-place-attractiveness-in-the-fallout-of-covid-19 

Η ταυτότητα του brand δημιουργεί μια σχέση μεταξύ κοινού και πελατών, με αξία που αποτελείται από λειτουργικά, συναισθηματικά και αυτο-εκφραστικά οφέλη (Kapferer, 1992). Η εικόνα του brand είναι η αντίληψη, που δημιουργείται στο μυαλό των ανθρώπων. Η εικόνα αυτή είναι ένας καθρέφτης (αν και ίσως ανακριβής) της προσωπικότητας της ταυτότητας, του brand ή του προϊόντος. Είναι η αντίληψη που έχουν οι άνθρωποι για το brand – οι σκέψεις, τα συναισθήματα, τις προσδοκίες τους (Bennett, 1995:28). Η εικόνα αυτή αποτελεί την αντίληψη, όπως αντικατοπτρίζεται από τους συσχετισμούς, όπως διατηρείται στη μνήμη των καταναλωτών (Keller, 1998, Bennett, 1995, στο Rainisto 2003: 10-11).

Το place brand παρέχει μια ομπρέλα, που μπορεί να ωφελήσει σε κάποιο βαθμό και την αξία της εικόνας ενός μέρους. Μια θετικά προβαλλόμενη εικόνα ενός τόπου μπορεί να προσφέρει διαφοροποίηση στο ανταγωνιστικό πεδίο. Για παράδειγμα, μια καινοτόμος φήμη ενός τόπου παρέχει αξιοπιστία. Η δημιουργία μιας αντίληψης για την ποιότητα ενός μέρους είναι αδύνατη, εκτός αν ο ισχυρισμός περί ποιότητας αφορά τους κύριους παράγοντες έλξης. Η αντιληπτή ποιότητα μπορεί να διαφέρει από την πραγματική, όταν τα κίνητρα και οι αντιλήψεις του κοινού αλλάζουν γρήγορα (Aaker 1996:7, 17-23, 89-125, 177-184, 275; de Chernatony 1998· Keller 1998· Kotler 1997, Loden 1992). Περισσότερη έμφαση θα πρέπει επίσης να δοθεί στην ιδιαίτερη ταυτότητα από ό,τι δινόταν (de Chernatony 1999:172-173), και καθώς η ταυτότητα είναι το σημείο εκκίνησης για την οικοδόμηση σχεδιασμού, προσδιορίζουμε τους πιο σημαντικούς παράγοντες σε ένα μήνυμα μάρκετινγκ, με σκοπό και στόχο την ανάδειξη ταυτότητας του τόπου (Rainisto, 2003:50).

 

*Μεθενίτη Ευδοκία , 2020, "Η συμβολή της πολιτιστικής ταυτότητας μιας περιοχής στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδιασμού με στόχο την ανάπτυξη. Μελέτη περίπτωσης: Δήμος Μαρκοπούλου και η εγκατάσταση του Συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ", Τμήμα Διοίκησης Πολιτιστικών Μονάδων, Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, Υπεύθυνοι Καθηγητές Γ.Τσομπάνογλου και Γ.Κορρές.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Aacker D. A. (1996). Measuring Brand Equity Across Products and Markets, California Management Rew, Vol 38. No. 3.

Avraham, E., & Ketter, E. (2008). Media Strategies for Marketing Places in Crisis: Improving the Image of Cities, Countries and Tourist Destinations. Oxford: Butterworth – Heinemann.

Ashworth G., J. and Voogd H. (1990). Selling the City: Marketing Approaches in Public Sector Urban Planning, Belhaven Press, London.

Ashworth, G., J. & Voogd H. (1994). Marketing and place promotion. In: J. R. Gold & S. V. Ward (eds), Place Promotion: The Use of Publicity and Marketing to Sell Towns and Regions, Chichester, 39-52.

Bennett, P. D. (1995). Dictionary of Marketing Terms, The American Marketing Association, Chicago, IL.

Coles T., 2002, Urban tourism, place promotion and economic restructuring: the case of post-socialist Leipzig, University of Exeter.

Cova, B. (1997), “Community and consumption: towards a definition of the linking value of products or services”, European Journal of Marketing, 31(3/4), 297–316.

De Chernatony L., (1998), Modelling the components of the brand, Open University Business School, The Open University, Milton Keynes, UK and Kingston University Business Scholl, Kingston upon Thames, Londn UK, European J. of Marketing 32, 11/12.

De Chernatony L., (1999), Brand Management Through Narrowing the Gap Between Brand Identity and Brand Reputation, Journal of Marketing Management,15:1-3,157-179.

Elliott R. & Wattanasuwan K. (1998), Brands as symbolic resources for the construction of identity, International Journal of Advertising,17:2, 131-144.

Hall, C.M. (1994) Tourism and Politics. Policy, Power and Place. Chichester, Wiley.

Hankinson G.P.C., (1993), Branding in Action: Cases and Strategies for Profitable Brand Management, McGraw-Hill.

Kapferer, J.N. (1992), Strategic Brand Management, New Approaches to Creating and Evaluating Brand Equity. London: Kogan Page.

Kavaratzis M. (2005). Branding the City through Culture and Entertainment, Urban and Regional Studies, Institute University of Groningen.

Kavaratzis, M., & Ashworth, G. (2006). City branding: an effective assertion of identity or a transitory marketing trick? Place Branding and Public Diplomacy, Vol 2 (3), 183-194.

Karachalis, N., & Deffner, A. (2012). Rethinking the connection between creative clusters and city branding: The cultural axis of Piraeus Street in Athens. Quaestiones Geographicae 31 (4), 87-97.

Keller, K.L. (2003) Strategic Brand Management. Building, Measuring, and Managing Brand Equity. 2nd ed., Prentice-Hall, Englewood Cliffs, NJ.

Keller K.L., (2003), Understanding brands, branding and brand equity, J Direct Data Digit Mark Prakt5, 7–20.

Keller, K. L., (1993). Conceptualizing, Measuring and Managing Customer-based Brand Equity. Journal of Marketing, 57(1).

Keller, K. L., (1998). Strategic Brand Management: Building, Measuring and Managing Brand Equity. Upper Sadler River NJ, Prentice Hall

Knox, S. and Bickerton, D., (2003) The six conventions of corporate branding’, European Journal of Marketing, Vol. 37, Nos 7–8, pp. 998–1016

Kotler, P., Haider, D., & Rein, I. (1993). Marketing Places: Attracting Investments, Industries, and Tourism to Cities, States, and Nations. New York: The Free Press

Kotler, P., (2003). Marketing Management. International Edition.Eleventh Edition. Pearson Education Upper Saddle River, New Jersey.

Loden, J. D., (1992). Megabrands: how to build them, how to beat them. Business one Irwin, Homewood (IL).

Moilanen T. & Rainisto S., (2009). How to Brand Nations, Cities and Destinations: A Planning Book for Place Branding, Palgrave Macmillan.

Poulios Ι. & Senteri E. (2016). Branding Athens at a time of crisis: a semiotic analysis of the current tourism campaign of the historic city, Pharos.

Rainisto S. K. (2003). Success Factors of Place Marketing: A Study of Place Marketing Practices in Northern Europe and the United States, Doctoral Dissertation, Helsinki University of Technology, Institute of Strategy and International Business.

Short, J.R. & Kim, Y-H. (1999) Globalisation and the City. Harlow, Longman.

Simões, Cláudia & Dibb, Sally. (2001). Rethinking the brand concept: New brand orientation. Corporate Communications: An International Journal. 6. 217-224.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.