Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2022

Στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης βασισμένο στην ιδιαίτερη ταυτότητα ενός Τόπου

Ευδοκία Μεθενίτη, «Η συμβολή της πολιτιστικής ταυτότητας μιας περιοχής στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδιασμού με στόχο την ανάπτυξη. Μελέτη περίπτωσης Δήμος Μαρκοπούλου και η εγκατάσταση του Συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ»

Μια κοινή τακτική για μια επιτυχημένη βιώσιμη ανάπτυξη, χρειάζεται συχνά ένα σχεδιασμό στρατηγικής για τον πολιτιστικό δημιουργικό τομέα. Σε αυτό το σενάριο θα εντοπιστούν μοναδικά χαρακτηριστικά ενός πολιτιστικού προϊόντος. 

Διακρίνουμε τα ακόλουθα βασικά σημεία: την εμπορική πλευρά, αναπαραγωγές πρώτων υλών (δημοσιεύσεις κ.λπ.) και πολιτιστικές υπηρεσίες σε καταναλωτές ή σε ειδικούς (παραγωγούς) (Μπιτσάνη, 2004: 172).

Ο πολιτισμός, οι πόροι, η ιστορία, η γαστρονομία, η παράδοση, η φυσική ομορφιά της περιοχής κ.ά. συνυπολογίζονται στη διαμόρφωση του τελικού σχεδιασμού, με στόχο τη δημιουργία μιας ευνοϊκής φήμης, υπεραξίας και βιώσιμης ανάπτυξης. Μέσω μιας συντονισμένης επικοινωνιακής στρατηγικής και της αξιοποίησης της ιδιαίτερης ταυτότητας του τόπου, δίνεται  ένα κίνητρο ανάπτυξης, με τους εξής στόχους: 

  • αποτελεί έναν κινητήριο μοχλό ανάπτυξης
  • ευνοεί την αύξηση τουριστικής ζήτησης 
  • δημιουργούνται ευκαιρίες και να βελτιώνεται το περιβάλλον για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
  • Προσελκύει νέες επενδύσεις, νέους κατοίκους, νέους επιχειρηματίες, επισκέπτες κ.ά.
  • Επιμηκύνει την τουριστική περίοδο, με σκοπό να αναδειχθούν οι 4 εποχές του χρόνου.
  • Αναδεικνύονται προβάλλονται ως πόλοι έλξης μνημειακά σύνολα και άλλα σημαντικά πολιτιστικά σημεία ενδιαφέροντος, η  νεότερη κληρονομιά κ.ά.

Ο σχεδιασμός μπορεί να συμβάλει στην εκπόνηση ενός πολιτιστικού σχεδίου περιφερειακής κλίμακας, στο πλαίσιο ενός οργανωμένου πολιτιστικού σχεδιασμού που θα δημιουργεί πολιτιστικές διαδρομές και θα ενσωματώνει νέες, πράσινες, πρακτικές, θα εμπλουτίζει το τουριστικό προϊόν με εισροές και διαλειτουργικότητες από τις δημιουργικές βιομηχανίες και θα αναδείξει, έτσι, ελκυστικές περιοχές διαβίωσης για μόνιμη εγκατάσταση, ενώ παράλληλα θα προσελκύσει επενδύσεις και τουρισμό (Μητούλα, 2018:131).


Ίδια επεξεργασία

Το μάρκετινγκ τόπων (placemarketing) και το brand τοποθεσιών αποτελούν μια αυξανόμενη δυναμική στην έρευνα τις τελευταίες δεκαετίες. Πολλές ευρωπαϊκές πόλεις χρησιμοποιούν παρόμοιες πολιτικές προώθησης σε μια προσπάθεια να υποστηρίξουν μια ανταγωνιστική εικόνα (Ashworth & Voogd 1990; Ashworth & Voogd 1994; Kotler et al. 1993; Kotler et al. 1999; Avraham & Ketter 2008; Karachalis & Deffner 2012, Poulios & Σεντέρη, 2016). 

Οι πόλεις που υιοθετούν όλο και περισσότερο την ιδέα και τις τεχνικές της επωνυμίας προϊόντων στο μάρκετινγκ ενός τόπου, στοχεύουν στην επίτευξη ευρύτερων στόχων αστικής διαχείρισης. Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμη πλήρης συναίνεση για το ρόλο αυτών των στρατηγικών διαδικασιών, τόσο στο δημόσιο τομέα όσο και στον πολεοδομικό σχεδιασμό και τη διαχείριση. Οι πρόσφατες εξελίξεις στη θεωρία και την πρακτική του μάρκετινγκ που προτείνονται για το branding προϊόντων, υποστηρίζουν ότι το branding μπορεί να εφαρμοστεί στις πόλεις ως στρατηγική δημιουργίας εικόνας, ενώ μπορεί να οριστεί, όπως σήμερα νοείται ως πλαίσιο για τη δημιουργία μιας αποτελεσματικής στρατηγικής ανάπτυξης για ένα σύγχρονο πόλη (branding πόλης) (Kavaratzis, 2005).

Η διαδικασία μάρκετινγκ τόπου ξεκινά με μια στρατηγική ανάλυση του τόπου (Kotler et al. 1999, 2002, Bergetal 1993, Rainisto 2001, Duffy 1995, Killingbeck & Trueman 2002), σε συνδυασμό με την καταγραφή του οράματος και της δήλωσης αποστολής. 

Μια ανάλυση SWOT εφαρμόζεται ως χρήσιμο εργαλείο, για τη σύνοψη και την αποσαφήνιση των δυνατών σημείων, των αδυναμιών, των ευκαιριών και των απειλών, για τον τόπο και το περιβάλλον του. Καμία προοπτική ανάπτυξης δεν μπορεί να επιτευχθεί με προηγούμενη ανάλυση (Rainisto, 2003: 36). Η διαδικασία αυτή θα οδηγήσει στην προώθηση ενός επιλεγμένου πακέτου εγκαταστάσεων ή ολόκληρου του τόπου, με ένα «προϊόν» που απευθύνεται σε διαφορετικές ομάδες καταναλωτών για διαφορετικούς σκοπούς, δημόσιους, μικτούς ή και ιδιωτικούς οργανισμούς, ενώ η «αγορά» ορίζεται ως ολόκληρος ο πλανήτης. Η τιμολόγηση είναι συνήθως έμμεση, βασίζεται σε άυλο προϊόν και συχνά όχι σε νομισματικά κριτήρια, ενώ η προώθηση βασίζεται κυρίως στη διαφήμιση και σε διάφορες στρατηγικές που λειτουργούν ταυτόχρονα (Cf. Meer 1990, Sanchez 1997, Rainisto 2001, Porter 2001, Kotler & Gertner 2002, Jensen-Butler et.al.1997). 

Ο πολιτικός παράγοντας εμπλέκεται επίσης στη διαδικασία και μπορεί ή όχι να την προωθήσει (Rothschild 1979: 178, Ashworth & Voogd 1994, στο Rainisto 2003).

Η περιοχή του Μαρκόπουλου Μεσογαίας στην Ανατολική Αττική, κοιλάδα Μεσογείων

Η αστικοποίηση των τελευταίων δεκαετιών οδήγησε σε πολλαπλές κοινωνικές μορφές. Η απάντηση σε αυτήν την παγκοσμιοποίηση έρχεται ως μια βασική έννοια της «κοινωνικής ποικιλομορφίας» της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς, με τις κοινωνίες να αναδεικνύουν αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ξεχωριστής ταυτότητας, παράλληλα επιδιώκοντας τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την υπεράσπιση του πολιτισμού και της γης (Τσομπάνογλου, 2007: 388).



Χάρτης της περιοχής του Δήμου Μαρκοπούλου

Ο Δήμος Μαρκοπούλου αστικοποιήθηκε τα τελευταία 50 χρόνια, λόγω της ταχείας ανάπτυξης και εγκατάστασης νέων κατοίκων. Η εποχιακή συνύπαρξη με αυξημένο αριθμό προσωρινών επισκεπτών, είναι αποσταθεροποιητικοί παράγοντες για τον ιστό της τοπικής κοινωνίας. Σε ένα πιθανό σενάριο, η μεγάλη αύξηση του μόνιμου πληθυσμού και η ανάγκη για νέες υποδομές, θα θέσουν σε κίνδυνο το φυσικό περιβάλλον. Ως εκ τούτου, θα χρειαστούν όρια, περιορισμοί και συγκεκριμένοι στόχοι και στόχοι, οι περισσότεροι ως μέρος της δημόσιας τάξης, η οποία θα προστατεύει το γενικό και τοπικό δημόσιο συμφέρον. Τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της περιοχής προκύπτουν κυρίως από τη θέση της περιοχής:

1) μια κοντινή περιοχή σε ένα αεροδρόμιο με εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα,

2) ένα ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον που συνεπάγεται αγροτικά προϊόντα υψηλής ποιότητας. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αυτά τα πλεονεκτήματα προσφέρουν εποχικό εισόδημα τόσο στο Μαρκόπουλο όσο και ακόμη περισσότερο στο Πόρτο Ράφτη, την ακτή και την παραθαλάσσια τοποθεσία του δήμου.

Αγροτική οικονομία και πολιτιστική κληρονομιά: «Δρόμος του κρασιού», διασύνδεση και εξωστρέφεια

Σε όλη την Ελλάδα, παρατηρούμε διάφορες μορφές εορτασμού και εκδηλώσεων με βάση το κρασί και την ιστορία του. Η εφαρμογή παρόμοιας πρακτικής στην περιοχή του Μαρκοπούλου, θα ήταν μια σύνδεση με την αρχαιότητα, τη μυθολογία, αλλά και την πιο πρόσφατη τοπική ιστορία. Στην περίπτωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, σε συνδυασμό με το θέμα του κρασιού, θα επισημανθεί ένα κανάλι εξωστρέφειας που συνδυάζεται με την τοπική ταυτότητα.

Ένα παρόμοιο παράδειγμα πολιτιστικής επιχείρησης που επικεντρώνεται σε εκδηλώσεις κρασιού, από το 1993 αναλαμβάνει δράση στη βόρεια Ελλάδα και λειτουργεί ως ομπρέλα για την προώθηση των ίδιων στόχων και σε άλλες περιοχές.

Μερικοί από τους στόχους που σχετίζονται με την επιχειρησιακή αποστολή αναφέρονται:

• Συνεχής εκπαίδευση και ενημέρωση επαγγελματιών και καταναλωτών κρασιού με εκδηλώσεις και σεμινάρια κ.λπ. με στόχο τη δημιουργία μιας γενικής αντίληψης και αντίληψης για το κρασί.

• Προστασία και προβολή των περιοχών και ονομασίες προέλευσης και αυτόχθονων ποικιλιών του αμπελώνα της Βόρειας Ελλάδας.

• Υποστήριξη της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και των τοπικών δραστηριοτήτων που βασίζονται σε εκδηλώσεις αμπελώνα και κρασιού.

• Συμβολή στη δημιουργία και εφαρμογή ενός αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου που αφορά τον αμπελοοινικό τομέα.

• Η προώθηση του στρατηγικού και επιχειρηματικού σχεδιασμού για το ελληνικό κρασί

• Συμμετοχή και συνεργασία με διεθνείς εταιρείες και οργανισμούς .

Οι στόχοι της εταιρείας, όπως παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα: https://www.wineroads.gr/el/δρόμοι-τουκρασιού της-Βορείου-Ελλάδος

Παρόμοιες πρακτικές έχουν εφαρμοστεί και στην Πελοπόννησο , όπου ο Εθνικός Οργανισμός Τουρισμού, έχει αφιερώσει ξεχωριστό τμήμα, μέσω της πύλης Visitgreece .

Αντίστοιχη στρατηγική επικοινωνίακής προβολής ακολουθούν στην Κρήτη. Στο δήμο Ηρακλείου, ξεκίνησε η δημιουργία ενός Δικτύου Οινοποιείων , αργότερα σε ένα ευρύτερο δίκτυο Οινοποιείων στην περιοχή των Χανίων και του Ρεθύμνης, όπου αργότερα προσαρτήθηκε ολόκληρη η περιοχή του Λασιθίου, με σκοπό την προώθηση του κρητικού κρασιού, Κρήτη και επίσης έξω. Αυτό το έργο λειτουργεί με το όνομα Wines of Crete .


Πηγή: https://www.winesofcrete.gr/en/

 Μεσόγεια



Μεσόγεια σημαίνει η μέση γη. Και πραγματικά αυτό το μεγάλο κομμάτι της Αττικής βρίσκεται ανάμεσα σε δύο θάλασσες, δημιουργώντας μια χερσόνησο ιδανική για αμπέλια.

Φωτογραφία: https://www.papagiannakos.gr

 Η εκτεταμένη ζώνη των Μεσογείων είναι η πιο ξηροθερμική περιοχή της Ελλάδας με 2.900 ώρες ηλιοφάνειας όλο τον χρόνο και ετήσια βροχόπτωση που δεν ξεπερνά τα 415mm. H γειτνίαση όμως με την θάλασσα και από τις δύο πλευρές της χαρίζει την αύρα, που δροσίζει τα αμπέλια τις καυτές μέρες του καλοκαιριού. Την ίδια βοήθεια προσφέρει και το δροσερό αεράκι από τον ορεινό όγκο του Υμηττού. Χάρη σε όλα αυτά τα στοιχεία τα Μεσόγεια θεωρήθηκαν από την αρχαιότητα ο ιδανικότερος τόπος για αμπελοκαλλιέργεια .

Όσον αφορά την περιοχή της Μεσογαίας, η οποία είναι μια κοιλάδα με τη βασική και συνηθέστερη καλλιέργεια αμπελώνων είναι τα σαββατιανό σταφύλια. Το κλίμα και το έδαφος είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια φρούτων υψηλής ποιότητας. Οι παραγωγοί κρασιού διατηρούν μια φυσική προσέγγιση της παραγωγής κρασιού χρησιμοποιώντας φυσικές μεθόδους και περιορισμένη χρήση της τεχνολογίας. Οι περισσότεροι από τους παραγωγούς κρασιού έχουν κληρονομήσει τη γη, και την επιχείρηση από τις οικογένειές τους και πολλοί εξειδικεύονται τόσο στις πωλήσεις  του προϊόντος όσο και στη διαδικασία παραγωγής.

Στο παρελθόν, κυρίαρχο «Brand» της περιοχής του Μαρκοπούλου ήταν η ρετσίνα, ωστόσο, σχετικά με το είδος παραγωγής, αναφέρει ο Παπαγιαννάκος : « Είμαι από τους πιο παλιούς οινοποιούς και επέμεινα να κάνω το Σαββατιανό brand name [..] και όταν το έκανα θεωρήθηκα προκλητικός, επέμενα στις ρίζες μου, στερήθηκα πωλήσεις, με στόχο την ανάδειξη της ποικιλίας». Ο ίδιος αναφέρει ότι το κτίριο του οινοποιείου, που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 90’ βοήθησε στο να αναπτυχθεί μία ελκυστική εικόνα γύρω από το προϊόν του, λόγο της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και του βιοκλιματικού σχεδιασμού του. Μία παρόμοια «ηθική» προσέγγιση, με σεβασμό στην παράδοση και τις ποιοτικές μεθόδους παραγωγής, αλλά και το ξεχωριστό branding, ακολουθούν οι περισσότεροι οινοποιοί που έχουν την έδρα τους στην περιοχή.


Το Οινοποιείο του Βασίλη Παναγιώτου αποτελεί μια οικογενειακή επιχείρηση που κλειρονομείται από γενιά σε γενιά. Δεξιά εικόνα: τμήμα από το παλαιότερης γενιάς πατητήρι. Το οινοποιείο, όπως και τα υπόλοιπα της περιοχής είναι μέλη του Winemakers Association of Attica Vineyards, πηγή: https://whyathens.com/greek-wines-athens-attica/

Εκτός του Βιοκλιματικού Οινοποιείου του Παπαγιαννάκου , στην περιοχή έχουν έδρα, το οινοποιείο του Αλλαγιάννη , Νικολακόπουλου , Ευαγγελίου που παράγει κυρίως Νάμα, το οινοποιείο της οικογένειας Παναγιώτου, Ρόκα, και η επιχείρηση Κουρτάκη, η οποία αν και με μεγαλύτερο κύκλο εργασιών από τα υπόλοιπα οινοποιεία, είναι μία επιχείρηση που κληρονομείται από γενιά σε γενιά και παράγει οίνους ΠΓΕ και ΠΟΠ.


Το οινοποιείο Παπαγιαννάκος, λίγα μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, αποτελεί την ιδανική επιλογή για όσους θέλουν να μυηθούν στον μαγευτικό χώρο του κρασιού, με εξειδικευμένες ξεναγήσεις στο οινοποιείο και το κελάρι που συνοδεύεται από δοκιμές όλων των ετικετών του οινοποιείου, περισσότερες πληροφορίες: https://www.papagiannakos.gr/activities/

Ο Κουρτάκης-Κελλάρια Οίνων


Ελληνικά Κελλάρια Οίνων (Μαρκόπουλο), πηγή : www.newwinesofgreece.com

Το κεντρικό οινοποιείο βρίσκεται στο Μαρκόπουλο Μεσογαίας. Μέχρι το 1963 το οινοποιείο συγκέντρωνε τα σταφύλια της περιοχής, με τα οποία παρήγαγε κρασί που διέθετε στην τριγύρω περιοχή, ως χύμα προϊόν, κυρίως στις ταβέρνες τις περιοχής. Στην συνέχεια η εταιρεία έστησε το πρώτο εμφιαλωτήριο και έκανε το ανοιγμα της σε ευρύτερη αγορά. Το οινοποιείο βρίσκεται μέσα στον αστικό ιστό, καλύπτει μία επιφάνεια 28 στρεμμάτων,με αποθηκευτικούς χώρους και 4 γραμμές εμφιάλωσης. Το οινοποιείο στο Μαρκόπουλο απασχολεί σήμερα 135 άτομα .

Αναπτυξιακοί στόχοι για την ανάδειξη ιδιαίτερης ταυτότητας της περιοχής και η δημιουργία υπεραξίας

Ένας σωστός σχεδιασμός ξεκινάει από τον προσδιορισμό του εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος· κατά συνέπεια, η προσέλκυση πόρων αποτελεί ευκαιρία του εξωτερικού περιβάλλοντος. Αντίθετα, η αξιολόγηση του εσωτερικού περιβάλλοντος κρίνεται σκόπιμη για τη χάραξη στρατηγικού σχεδιασμού, ενώ στην πορεία η αύξηση των πόρων προκύπτει βάσει αναγκών επένδυσης και σχεδιασμού.

1. Η πολιτιστική κληρονομιά και το φυσικό περιβάλλον αναδεικνύονται μέσω της προβολής σε υπερτοπικές δράσεις, διοργανώσεις του Υπουργείου Πολιτισμού, Τουρισμού, Ανάπτυξης και της Περιφέρειας, με σχηματισμό και προβολή ποδηλατικών και περιπατητικών διαδρομών στην περιοχή Νατούρα ή και σε άλλες περιοχές.

2. Η αξιοποίηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Κατά την καλοκαιρινή περίοδο η επισκεψιμότητα στην παραθαλάσσια περιοχή αυξάνεται ραγδαία. Η περιοχή, χαρακτηρίζεται ως προορισμός κοντινών αποδράσεων, δραστηριοποιούνται αθλητικοί σύλλογοι ιστιοπλοΐας, καταδύσεων και θαλάσσιων σπορ, οι οποίοι συνήθως καλύπτουν ανάγκες και ζήτηση των κατοίκων της περιοχής. Σπανιότερα πραγματοποιούνται αθλητικές υπερ-τοπικές εκδηλώσεις που μπορούν να προσελκύσουν επισκέπτες από άλλες περιοχές. Άλλο ένα προνόμιο της περιοχής που βρίσκεται δίπλα στη Δημοτική Πλαζ είναι τα ιαματικά λασπόλουτρα, για τα οποία μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει δημοσιευμένη ολοκληρωμένη μελέτη για την πραγματική τους αξία, θεραπευτική και οικολογική.

3. Θεματικές εκδηλώσεις με σκοπό την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν κατά τους μήνες Οκτώβριο – Νοέμβριο, μήνες όπου παράγεται κρασί. Ακολουθεί η περίοδος των Χριστουγέννων, της Αποκριάς και του Πάσχα μέχρι την άφιξη της επόμενης τουριστικής σεζόν και των λοιπών δραστηριοτήτων.

Βασικοί παράγοντες ανάπτυξης στο παρελθόν: ο «Αναγκαστικός Συνεταιρισμός MAΡKO»

Η πρακτική της επαναχρησιμοποίησης ενός βιομηχανικού χώρου


Ήδη στο χώρο του συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ υλοποιήθηκε επί πέντε έτη νεανικό φεστιβάλ, ενώ το 2018, στο πλαίσιο επιστημονικού συνεδρίου που έλαβε χώρα στο Μαρκόπουλο, το αρχείο του συνεταιρισμού αρχειοθετήθηκε και παρουσιάστηκε σε έκθεση στο χώρο των γραφείων του. Δεν είναι η πρώτη φορά που η αξιοποίηση βιομηχανικών και άλλων εγκαταστάσεων υλοποιείται ως πρακτική.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται το παράδειγμα της εγκατάστασης της παλαιάς κλωστοϋφαντουργίας, όπου μεταφέρθηκε το 1992 η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, ένας βιομηχανικός χώρος που αξιοποιήθηκε χάρη στις τεχνικές προδιαγραφές του κτιρίου για τα εργαστήρια της σχολής αλλά και για τον εκθεσιακό χώρο «Αίθουσα Κεσσανλής». Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και το παλαιό εργοστάσιο FIX, όπου πλέον εδρεύει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης . Η DOCUMENTA14, μία από τις μεγαλύτερες εκθέσεις σύγχρονης τέχνης πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, με τους διοργανωτές να κάνουν λόγο για «αναξιοποίητους χώρους» στην Αθήνα, συμπεριλαμβανομένου και του FIX . Άλλη μια παρεμφερής λογική εφαρμόστηκε στο festival ADD, με τη χρήση του χώρου του Ελληνικού ως χώρο για συναυλίες και Big Events.

Συνοψίζοντας στο ίδιο θέμα ως προς την ανάχρηση παλαιών βιομηχανικών εγκαταστάσεων, και παραμένοντας στα όρια της Ελλάδας, αναφέρουμε την πρόσφατη ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης και ανακαίνισης του πρώην Δημόσιου Καπνεργοστασίου – Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο της Βουλής, από τον Οργανισμό ΝΕΟΝ. Πρόκεται για μια σημαντική συνεργασία, που διασυνδέει το ελληνικό καλλιτεχνικό γίγνεσθαι και συγκεκριμένα την υψηλή τέχνη, με την παγκόσμια καλλιτεχνική δραστηριότητα.



Οι εργασίες στο κτίριο του πρώην Καπνεργοστασίου πραγματοποιήθηκαν με χρηματοδότηση του ΝΕΟΝ και του ιδρυτή του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, με σκοπό να αναδειχθεί σε έναν σύγχρονο πολιτιστικό και κοινωνικό χώρο, ανοιχτό σε όλους, που θα αποτελέσει ένα δυναμικό κέντρο συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών. Το κόστος της αναβάθμισης ανήλθε σε περίπου 1,2 εκατ. ευρώ. 

Πηγή: https://neon.org.gr/gr/exhibition/%CF%80%CF%85%CE%BB%CE%B7-portals/

Επαναχρησιμοποίηση της παλαιάς εγκατάστασης του Συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ

Από τα οφέλη της επαναχρησιμοποίησης της παλαιάς εγκατάστασης, προκύπτουν τα οφέλη όπως περιγράφονται στο παρακάτω σχεδιάγραμμα:



Ωφέλη που προκύπτουν από τους στόχους του συγκεκριμένου σχεδιασμού.

Η σύνταξη masterplan


Πρόχειρο σχέδιαγραμμα της εγκατάστασης του Συνεταιριμού ΜΑΡΚΟ.

 

Το να αναπλαστεί ο χώρος του συνεταιρισμού είναι ένα μεγαλόπνοο σχέδιο που απαιτεί εξειδικευμένο σχεδιασμό και επικοινωνία στα μέρη που εμπλέκονται στο σχεδιασμό ώστε να αποσαφηνιστούν οι βασικοί στόχοι και τα επιμέρους συμφέροντα. Είναι σκόπιμο να διατηρησεί η εγκατάσταση του Συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ» επιχειρηματική ή ακόμα και συνεταιριστική δραστηριότητα. Αποτελεί, ένα έργο με αυξημένες χρηματοδοτικές ανάγκες με πολλά στάδια υλοποίησης. Επιπλέον, οι ενέργειες για την αξιοποίηση του συνεταιρισμού αποτελούν τμήμα ενός γενικότερου πολεοδομικού σχεδιασμού, όπου αξιοποιείται ο Παλαιός Σιδηροδρομικός Σταθμός και ο περιβάλλον χώρος ως χώρος πρασίνου και ψυχαγωγίας. Πρόσφατα ο Σιδηροδρομικός σταθμός παραχωρήθηκε στην Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Μαρκοπούλου, η οποία έχει ήδη να προχωρήσει στην ανάπλασή του, καθώς και στην αξιοποίηση του περιβάλλοντος χώρου. Οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις είναι μεγάλες, καθώς εμπλέκεται η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων αλλά και ο ΟΣΕ. Ξεκινώντας με την αναπλαση του Παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού, ήδη η περιοχή προσελκύει επισκέπτες, καθώς στο χώρο υπάρχει παιδική χαρά αλλά και πάρκο με το μνημείο.


Συμπέρασμα

Είναι βασικό, τα ενδιαφερόμενα μέρη και όσοι δύνανται να είναι «χρήστες» του χώρου στο μέλλον, να εμπλακούν στη διαδικασία του σχεδιασμού ώστε να επιτευχθεί η σύνδεση με τους τοπικούς παράγοντες, σε μία διαδικασία από κάτω προς τα πάνω που θα επιτρέπει στα ενδιαφερόμενα μέρη μέσω της εμπλοκής τους στα στάδια ανάπτυξης του έργου, να αποκομίσουν γνώσεις αλλά και να βελτιώσουν την προοπτική των γενικών στόχων. Ως αποτέλεσμα, η διαμοιρασμένη πληροφορία, οι αντιλήψεις, η ανάγκη, το όραμα, η εσωτερική και εξωτερική γνώση, γίνονται μέρη του έργου και στοιχεία που θα καθοδηγήσουν τον σχεδιασμό σε ένα αποτέλεσμα που αντικατοπτρίζει τις πραγματικές προσδοκίες των ενδιαφερόμενων μερών. Αυτή η συμμετοχική διαδικασία ως μεθοδολογία συμβάλει στο να δημιουργηθεί μια αίσθηση κοινών στόχων στα εμπλεκόμενα μέρη και παράγοντες.

Διαδικτυακές αναφορές:

Oινοποιεία:

Οινοποιείο Παπαγιαννάκος: https://www.papagiannakos.gr/οινοποιειο 30 Περισσότερες Οινοποιείο Αλλαγιάννης: http://www.allagiannis.gr/ 31 Περισσότερες πληροφορίες: Οινοποιείο Νικολακόπουλος: https://www.nikolakopoulos.com.gr/

Ανάπλαση Κτηρίων Παλαιών Βιομηχανικών Μονάδων:

Κτηριακό συγκρότημα Πειραιώς της ΑΣΚΤ : http://www.asfa.gr/idrima/egkatastaseis/ktirio-sxolis 44

Κεντρική Ιστοσελίδα Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: https://www.emst.gr/ 45 Ιστοσελίδα

DOCUMENTA 2014 που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα: https://www.documenta14.de/gr/ Εκδοτικό σημείωμα διοργάνωσης: https://www.documenta14.de/gr/south/452 47 Παλαιό

Εργοστάσιο FIX:https://www.debop.gr/deBlog/buildings-telling-their-story/to-ergostasio-fiks48

Καπνεργοστάσιο : https://neon.org.gr/en/exhibition/portals/

 


 

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.