Μαριναλέντα: Το χωριό της Ουτοπίας

Μαριναλέντα. Ένα χωριό 2.800 περίπου κατοίκων στο νότο της Ισπανίας, στην Ανδαλουσία, εν μέσω οικονομικής κρίσης έχει γίνει ξακουστό και συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας. Τι ξεχωριστό έχει αυτό το χωριό που μέχρι και οι «New York Times» να του αφιερώσουν ολόκληρο δημοσίευμα;

Δεν έχει ανεργία, κάθε εργαζόμενος αμείβεται με 1.200 ευρώ το μήνα, δεν έχει αστυνομικούς, τα σπίτια της νοικιάζονται με 15 ευρώ το μήνα, στους νηπιακούς σταθμούς οι γονείς πληρώνουν 12 ευρώ το μήνα, στην πισίνα κολυμπάς με 3 ευρώ το χρόνο.

Την ίδια στιγμή στην Ανδαλουσία υπάρχουν 2,5 εκατομμύρια άνεργοι, 2 εκατομμύρια φτωχοί, 50 χιλιάδες αγρότες χωρίς γη και 500 χιλιάδες στο χείλος της οικονομικής καταστροφής. Η γη είναι στα χέρια γαιοκτημόνων. Το 2% των ιδιοκτητών κατέχει το 50% της καλλιεργήσιμης γης.  

Greg Ashworth :Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη θεωρία στον τομέα του τουρισμού

Συνέντευξη με τον Greg Ashworth, Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Γκρόνιγκεν, Ολλανδία.Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΑΕΙΧΩΡΟΣ τεύχος 12, που εκδίδει το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου του Βόλου.Την συνέντευξη πήρε η κα.Βρασίδα

Σήμερα το πρώτο μέρος της συνέντευξης σχετικά με τον τουρισμό

"Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη θεωρία στον τομέα του τουρισμού, είναι ξεκάθαρο ότι το ενδιαφέρον είναι στην άμεση αντιμετώπιση και επίλυση των πρακτικών προβλημάτων"

Βρασίδα: Κύριε Ashworth καλημέρα. Είναι μεγάλη χαρά για το Τμήμα μας να σας φιλοξενεί, ιδιαίτερα σε μία εποχή κατά την οποία ο τουρισμός αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως πεδίο έρευνας. Στη χθεσινή σας διάλεξη αναφέρατε ότι ο σχεδιασμός και ο τουριστικός σχεδιασμός δανείζονται θεωρίες από άλλα επιστημονικά πεδία, όπως π.χ. τα οικονομικά και δεν υπάρχει ένα στιβαρό θεωρητικό υπόβαθρο. Θα ήταν ενδιαφέρον να σχολιάσετε πώς αυτή η έλλειψη θεωρίας έχει επηρεάσει τη δημιουργία εργαλείων για τον τουριστικό σχεδιασμό καθώς και την αποτελεσματικότητα που μπορούν να έχουν τα εργαλεία αυτά δεδομένου ότι είναι αποτέλεσμα μίας δανεικής θεωρίας.

Ashworth: Θα προχωρούσα ακόμα περισσότερο και θα έλεγα ότι δεν υπάρχει θεωρία τουρισμού. Στα 30-40 χρόνια που ασχολούμαστε με τον τουρισμό δεν έχει υπάρξει ούτε μία πρωτότυπη θεωρία, ούτε έστω μία πρωτότυπη ιδέα δεν έχει εμφανιστεί. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι' αυτό αλλά πιστεύω ότι όλα έχουν ενσωματωθεί από άλλα επιστημονικά πεδία όπως τα οικονομικά, η κοινωνιολογία, η επιστήμη του μάρκετινγκ, η γεωγραφία ή κάποιο άλλο. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη θεωρία στον τομέα του τουρισμού, είναι ξεκάθαρο ότι το ενδιαφέρον είναι στην άμεση αντιμετώπιση και επίλυση των πρακτικών προβλημάτων. Άρα σε σχέση με την ερώτηση, στην ουσία δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ θεωρία τουρισμού πάνω στην οποία να βασίστηκαν τα εργαλεία και οι  δράσεις. Μπορεί αυτό που λέω να φαίνεται κυνικό αλλά- κατά- τη γνώμη μου αυτή είναι η αλήθεια. Θα έφτανα στο σημείο να προκαλέσω οποιονδήποτε να μου παρουσιάσει μία πρωτότυπη θεωρητική ιδέα μέσα από τον τουρισμό. Ειλικρινά δεν γνωρίζω καμία.

Βρασίδα: Θα λέγατε ότι αυτός είναι ο λόγος που πολλές τουριστικές παρεμβάσεις, (εργαλεία, δράσεις) έχουν αποτύχει;

Greg Ashworth:Το μάρκετινγκ πόλεων είναι ένα εργαλείο για την επίτευξη των στόχων της πόλης

Συνέντευξη με τον Greg Ashworth, Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Γκρόνιγκεν, Ολλανδία.Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΑΕΙΧΩΡΟΣ τεύχος 12, που εκδίδει το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου του Βόλου.Την συνέντευξη πήραν οι κ.Μεταξάς και η κα.Βρασίδα

Σήμερα το δεύτερο μέρος της συνέντευξης σχετικά με το μάρκετινγ των πόλεων

"Ο ανταγωνισμός είναι μία κατάσταση που οι πόλεις πάντα είχαν και πάντα θα έχουν, η οικονομική ανάπτυξη είναι ένας μόνο από τους στόχους που μπορεί να θέσει μία πόλη, το μάρκετινγκ πόλεων είναι ένα εργαλείο για την επίτευξη των στόχων της πόλης"

Μεταξάς: Θα ήθελα να επικεντρώσω τις ερωτήσεις μου στο μάρκετινγκ πόλεων και θα ήθελα να ξεκινήσω με τον ανταγωνισμό μεταξύ των πόλεων. Ποιοι πιστεύετε ότι είναι οι λόγοι ύπαρξής του;
 

Ashworth: Η προφανής απάντηση είναι ότι πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει επειδή καθένας, καθετί και κάθε πόλη θα ανταγωνίζεται με τις άλλες και δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο σε αυτό. Οι πόλεις πάντα θα βρίσκονται σε ανταγωνισμό για τις πηγές, για τους κατοίκους, για τα οικονομικά οφέλη, για τον τουρισμού, για όλα. Αυτό θα συμβαίνει πάντα είτε το αναγνωρίζουμε είτε όχι.

Μεταξάς: Σε πολλές περιπτώσεις όμως βλέπουμε συνεργασίες μεταξύ πόλεων.
 

Ashworth: Έχετε ακουστά την έκφραση "συνανταγωνισμό" (coopertition); Είναι ένας συνδυασμός των λέξεων ανταγωνισμός και συνεργασία και θα έλεγα ότι οι πόλεις βρίσκο¬νται σε συνεχή "συνανταγωνισμό" (coopertition) μεταξύ τους. Με άλλα λόγια μπορούν και κάνουν και τα δύο συγχρόνως χωρίς να υπάρχει σύγκρουση σε αυτό. Κατά μία έννοια το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους: συνεχώς ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορούν να πετύχουν χωρίς να συνεργαστούν και χωρίς να βασίζονται ο ένας στον άλλο. Το ίδιο συμβαίνει ανάμεσα στους συναδέλφους ενός πανεπιστημιακού Τμήματος, το ίδιο συμβαίνει και ανάμεσα στις πόλεις. Πρέπει να συνεργαστούν μεταξύ τους για τη δημιουργία δικτύων, αλλά την ίδια στιγμή βρίσκονται σε ανταγωνισμό μεταξύ τους, έτσι είναι η ζωή. 

Ηράκλειο:Αποδίδουν οι προσπάθειες στον Τουρισμό Κρουαζιέρας

Αποδίδουν ήδη καρπούς οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν το προηγούμενο διάστημα για ενίσχυση του τουρισμού κρουαζιέρας στο Ηράκλειο. Το λιμάνι, προσελκύει ολοένα και περισσότερα κρουαζιερόπλοια, οι επιβάτες των οποίων κατεβαίνουν για μερικές ώρες στην πόλη του Ηρακλείου.

Ως το τέλος του μήνα, στο λιμάνι του Ηρακλείου θα καταπλεύσουν 11 κρουαζιερόπλοια, τα οποία θα μεταφέρουν συνολικά 20.178 επιβάτες με επιπλέον 9.000 πληρώματα.
Συνολικά για τον μήνα Οκτώβριο αναμένονται 50.000 επιβάτες.

Παράλληλα, 18 κρουαζιερόπλοια αναμένεται να "δέσουν" στο Ηράκλειο, το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο.

SMS από τους εμπόρους στους τουρίστες
Οι τουρίστες που θα επισκέπτονται την Κρήτη, φθάνοντας σε μια από τις πύλες εισόδου του νησιού, λιμάνια - αεροδρόμια, θα μπορούν μέσω sms, να ενημερώνονται για τα σημεία που θα μπορούν κατά την παραμονή τους να κάνουν τις αγορές τους.

Θεσσαλονίκη:Υποψήφια για Πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2014

Η Θεσσαλονίκη κατέθεσε την αίτησή της για τη διεκδίκηση του τίτλου της "Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2014" (www.europeangreencapital.eu) και τον φάκελό της συνόδευσε το λογότυπο, το οποίο ψήφισε το κοινό της Θεσσαλονίκης και μέσω διαδικτύου.

Υπενθυμίζουμε ότι η Θεσσαλονίκη είναι επίσης υποψήφια για Πρωτεύουσα νεολαίας για το 2014.Το αποτέλεσμα θα ανακοινωθεί 14 Νοεμβρίου 2011 και στην τελική τριάδα υποψηφιοτήτων μετέχουν το Ηράκλειο και η πόλη Ivanovo της Ρωσίας.

Διαβάστε επίσης : 
Πράσινη Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα 2014
Αμβούργο: Ευρωπαϊκή Πράσινη Πρωτεύουσα 2011
Η Ευρωπαϊκή πράσινη πρωτεύουσα για το 2011 (Αμβούργο ) θα στείλει τραίνο σε Ευρωπαϊκές πόλεις προβάλοντας βιώσιμες καινοτομίες για τις πόλεις  
 

Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κοινοβούλιο – Διακήρυξη του Pecs

Kodaly Centre, Pecs, Hungary

@Μαρία Ν. Ψαρρού
Διευθύντρια Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Πολιτισμού Κερατσινίου
Υποψήφια Διδάκτωρ Τμ. Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού Παντείου Πανεπιστημίου 

Περισσότεροι από 100 Ευρωπαίοι καλλιτέχνες και στελέχη του πολιτιστικού τομέα που προέρχονταν από 40 χώρες συναντήθηκαν στο Pecs της Ουγγαρίας από τις 13 έως τις 16 του Οκτωβρίου, για να συμμετάσχουν στη δέκατη συνέλευση του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κοινοβουλίου, του ευρωπαϊκού lobby που προωθεί  την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την πολιτιστική συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής ένωσης και των γειτονικών της χωρών και τάσσεται κατά του εθνικισμού και  των διακρίσεων εις βάρος μειονοτήτων, ενώ ταυτόχρονα  υποστηρίζει ευρωπαϊκές αξίες όπως η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία της έκφρασης και η ανεκτικότητα.

Στο συνέδριο που έλαβε χώρα στο ανακαινισμένο Κέντρο Kodaly, η κύρια θεματική ενότητα έφερε τον τίτλο  «Ευρωπαϊκή Συνοχή – Ευρωπαϊκός πολιτισμός, πολιτική και οικονομία στην εποχή του παγκόσμιου ανταγωνισμού», με ομιλητές τον Ούγγρο σκηνοθέτη και βραβευμένο με όσκαρ Istvan Szabo, την Dr Kate Coyer, από τις Ηνωμένες πολιτείες και τον Dr Rui Vieira Nery από την Πορτογαλία. Στο πλαίσιο του συνεδρίου πραγματοποιήθηκαν επίσης τρία εργαστήρια, ενώ οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα ανεπανάληπτο κονσέρτο στο Kodaly concert hall και να επισκεφθούν το Zsolnay Centre και το  Cella Septichora.

Πρόγραμμα για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς

Ο Δήμος Ηρακλείου σε συνεργασία με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Ηρακλείου και άλλους Ευρωπαίους Εταίρους συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα - P.A.T.C.H. (Prevention, Analysis and Tools for Cultural Heritage) - Μελέτη, Ανάλυση και Πρόληψη για την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς

Το Πρόγραμμα P.A.T.C.H. έρχεται να προβλέψει την επόμενη μέρα των συνεπειών μιας φυσικής καταστροφής και περιλαμβάνει μέτρα ώστε να μειωθούν αυτές οι συνέπειες σε  μνημεία ανυπολόγιστης ιστορικής, αρχαιολογικής και αισθητικής αξίας.

Η Δημοτική Αρχή του Δήμου Ηρακλείου έλαβε την απόφαση της συμμετοχής στο πρόγραμμα με ιδιαίτερη ευαισθησία στην ανάγκη διαφύλαξης αντικειμένων  της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς από τις συχνά σοβαρές και μη αναστρέψιμες συνέπειες όπως αυτές ενός σεισμού για παράδειγμα. 

Κατά τη διάρκεια του προγράμματος:

Ηράκλειο:Μέσα στη λίστα των smart21 communities of 2012

Μεγάλη επιτυχία για την πόλη του Ηρακλείου.
Χθες Παρασκευή και ώρα 22.00 ανακοινώθηκε από τον ICF Co-founder Louis Zacharilla σε εκδήλωση στην πόλη του Einhdoven της Ολλανδίας η λίστα με τις 21 πιο "έξυπνες" πόλεις του κόσμου για το 2012.Την αξιολόγηση πραγματοποιεί ο οργανισμός Intelligent Communities Forum που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.

Κεντρικό θέμα της φετινής αξιολόγησης ήταν η ύπαρξη αστικού οικοσυστήματος καινοτομίας στον τομέα της πληροφορικής και των επικοινωνιών.Η αξιολόγηση είναι ετήσια.Πόλεις από όλο τον κόσμο υποβάλλουν αναφορά παρουσιάζοντας τις υποδομές και τις δραστηριότητές τους κάτω από συγκεκριμένα ερωτήματα που θέτει ο αξιολογών οργανισμός. 

Η αξιολόγηση θα συνεχιστεί και στις 15 του Γενάρη θα ανακοινωθούν οι επτά κορυφαίες πόλεις στη ετήσια conference του Pacific Telecommunications Council ,(www.ptc.org) στη Χονολουλού.Ο κύκλος θα κλείσει στη Νέα Υόρκη στις 8 Ιουνίου στην ετήσιο σύνοδο Building the Broadband Economy (www.icfsummit.com) όπου θα ανακοινωθεί η κορυφαία πόλη.

Η λίστα smart21 communities of 2012 περιλαμβάνει τις πόλεις :

Σκουπίδια :Μια ακόμη χαμένη ευκαιρία;

@Τάσος Κεφαλάς , μέλος της “Πρωτοβουλίας συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων”

Λόγος γίνεται για το περιεχόμενο των κινητοποιήσεων των εργαζομένων στην αυτοδιοίκηση, ιδιαίτερα στον τομέα της καθαριότητας, τη σχέση τους με την επιδίωξη για ένα εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης των απορριμμάτων και τη στάση της ΠΟΕ ΟΤΑ, που δίνει τον τόνο σ’ αυτές. Έχει νόημα μια τέτοια συζήτηση τώρα, στο μέσο μιας σκληρής αναμέτρησης με την κυβέρνηση, με επίκεντρο τα σκληρά μέτρα στο οικονομικό και εργασιακό πεδίο, σε εφαρμογή των επιταγών της τρόικας; Η απάντηση είναι απλή: αν όχι τώρα, πότε;

Το δυσοίωνο περιεχόμενο του τίτλου είναι προϊόν δύο παραγόντων: αφενός της διαπίστωσης ότι από το πλαίσιο των διεκδικήσεων των κινητοποιήσεων της ΠΟΕ ΟΤΑ απουσιάζουν κρίσιμα ζητήματα της διαχείρισης των απορριμμάτων και, αφετέρου, του, σχεδόν, συνειρμικού παραλληλισμού με την κατάληξη των κινητοποιήσεων των κατοίκων της Κερατέας. Η δε ανησυχία που, αναπόφευκτα, συνοδεύει αυτούς τους προβληματισμούς αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα, όταν είναι γνωστό ότι αυτοί που μπορούν να μεταφέρουν πειστικά στην κοινωνία το μήνυμα της ανάγκης για ένα ριζικά διαφορετικό μοντέλο διαχείρισης των απορριμμάτων είναι, δυστυχώς, πολλοί λίγοι. Όσο κι αν συνειδητοποιείται, καθημερινά, ότι το πρόβλημα αφορά όλη την κοινωνία. Ανάμεσά τους, οι εργαζόμενοι στην αυτοδιοίκηση και οι κάτοικοι περιοχών όπως η Φυλή, η Μαυροράχη και η Άσσηρος, η Κερατέα, το Γραμματικό κλπ..

Τοπική Διακυβέρνηση για τη Βιώσιμη και Ολοκληρωμένη Ανάπτυξη Υποβαθμισμένων Αστικών Περιοχών

@Της Μαρίας Ψαρρού. 

Διευθύντρια στη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Πολιτισμού Κερατσινίου. Υποψήφια Διδάκτωρ Τμ. Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού Παντείου Πανεπιστημίου

Εννέα εταίροι από οκτώ χώρες συμμετείχαν στο δίκτυο του URBACT RegGov με αντικείμενο την τοπική διακυβέρνηση για τη βιώσιμη ολοκληρωμένη ανάπτυξη υποβαθμισμένων αστικών περιοχών.  Οι εταίροι ανέπτυξαν και υπέβαλαν, ολοκληρωμένα και βιώσιμα σχέδια τοπικής δράσης, αξιοποιώντας την ευκαιρία που προσέφερε ένα διεθνές δίκτυο ως προς την επισκόπηση αντίστοιχων δράσεων και την εγκατάσταση ομάδων τοπικής υποστήριξης.

Το πρόγραμμα URBACT ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ ευρωπαϊκών  πόλεων και διαχειριστικών αρχών  των επιχειρησιακών προγραμμάτων προκειμένου να συνδέσει τις αστικές πολιτικές με τα προσφερόμενα επιχειρησιακά προγράμματα. Κύρια πρόκληση για το δίκτυο RegGov  ήταν η ενίσχυση των πολιτικών για τη βιώσιμη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη των πόλεων και των  γειτονιών και η καθιέρωση συμμετοχικών διαδικασιών στη λήψη αποφάσεων και την εφαρμογή πολιτικών.

Το δίκτυο RegGov επικεντρώνεται  στο ρόλο της συνεργασίας και της ολοκλήρωσης σε διαφορετικά διοικητικά  επίπεδα αλλά και μεταξύ των διοικητικών επιπέδων προκειμένου οι υποβαθμισμένες αστικές γειτονιές να δώσουν λύση στο εξής ερώτημα: πώς μπορεί να σχεδιασθεί και να εφαρμοσθεί ένα αποτελεσματικό μοντέλο αλλά και καλές πρακτικές διακυβέρνησης  όσον αφορά την ολοκληρωμένη ανάπτυξη μιας γειτονιάς και τη βιώσιμη ολοκληρωμένη αναζωογόνηση της;

Η απάντηση έχει ως εξής:

Γιάννης Μπουτάρης:“Δεν σπαταλάμε, δεν χρεωνόμαστε, πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας”

@Ομιλία του Γιάννη Μπουτάρη σε εκδήλωση της ΔΗΜ.ΑΡ για την τοπική αυτοδιοίκηση στα Ιωάννινα στις 15 Οκτωβρίου 2011

Δεν θα σας έλεγα κάτι πρωτότυπο διαπιστώνοντας ότι η χώρα βρίσκεται σε βαθιά κρίση, που ταλαιπωρεί ιδιαίτερα τους φτωχούς και τους αδύναμους.

Οι αλλεπάλληλες μειώσεις εισοδημάτων, οι φοροεπιδρομές, τα χαράτσια και η πρόσφατη εφεύρεση της εργασιακής εφεδρείας, δημιουργούν πολυπληθή στρώματα της κοινωνίας που δεν μπορούν πια να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης ή εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους. Ένα γενικευμένο κλίμα ανασφάλειας δηλητηριάζει την κοινωνία.

Ο κόσμος ξέρει και καταλαβαίνει. Και γι’ αυτό απαξιώνει το πολιτικό/κομματικό σύστημα αλλά δεν αφήνει έξω τον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα και τις συντεχνίες του δημοσίου. Οι πρόσφατες ανέξοδες και παράνομες καταλήψεις σε εγκαταστάσεις καθαριότητας και οι επιθέσεις κατά δημάρχων από ένα μέρος της συνδικαλιστικής ηγεσίας των εργαζομένων στην καθαριότητα και, κυρίως, τα βουνά των σκουπιδιών στους δρόμους δεν είναι, πιστεύω, το καλύτερο "όπλο" διεκδίκησης δίκαιων πολλές φορές αιτημάτων. 

Ας έρθουμε τώρα στο ειδικότερο θέμα μας. 

Η Αυτοδιοίκηση, καλείται υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες να εφαρμόσει τις δομικές αλλαγές που προκύπτουν από τον “Καλλικράτη” -με τα καλά του και τις αδυναμίες του-, ενώ συγχρόνως η κρίση έβγαλε στην επιφάνεια όλα όσα η ίδια η αυτοδιοίκηση αλλά και η πολιτεία έκρυβαν για χρόνια κάτω από το χαλί.

Η δική μας δουλειά, η δουλειά της Αυτοδιοίκησης, δεν είναι η εύκολη καταγγελία, η παρότρυνση στην παρανομία και στη βία. Ποτέ η γενική ανομία και η ακύρωση των θεσμών -έστω αυτών των κουτσουρεμένων που έχουμε- δεν οδήγησε σε όφελος των εργαζομένων, των φτωχών και των αδύναμων.

Ο δήμος δεν μπορεί να πει “δεν χρωστάω, δεν πληρώνω”. Οφείλει, για να είναι σοβαρός και αξιόπιστος, όταν χρωστάει, να κόψει τον λαιμό του και να βρει λεφτά να πληρώσει τους εργαζόμενους και τις υποχρεώσεις του. Εμάς, το σύνθημά μας πρέπει να είναι: “Δεν σπαταλάμε, δεν χρεωνόμαστε, πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας”.

Οι πολίτες αντιλαμβάνονται τη δύσκολη κατάσταση και δεν περιμένουν από την αυτοδιοίκηση να συνεχίσει να κάνει έργα, κοινωνικές παροχές ή πολιτιστικές εκδηλώσεις με τους πριν το 2010 ρυθμούς.

“Kαβάλα: το πιο καλοκρυμμένο μυστικό του Βόρειου Αιγαίου, αποκαλύπτεται!”

@Του Δημοσθένη Μπρούσαλη
Σύγχρονα “εργαλεία” επικοινωνίας βοηθούν αποτελεσματικά την Καβάλα στην προσπάθειά της να γίνει προορισμός κρουαζιέρας.
Υποστηρίζοντας τη συντονισμένη προσπάθεια της πόλης της Καβάλας και των φορέων της, να καταστεί ο τόπος προορισμός κρουαζιέρας, μελετήθηκε η εξειδικευμένη ταυτότητα της Καβάλας, η αντίστοιχη στρατηγική επικοινωνίας, και τα αναγκαία στοχευμένα “εργαλεία” προβολής.
Με αφορμή την παρουσία της πόλης σε δύο κλαδικές εκθέσεις (Sea trade Εurope/ Aμβούργο και Cruise & Tourism/Ηράκλειο), μελετήθηκε η συνολική προσέγγιση των εταιριών κρουαζιέρας, θέμα που αποτελεί τυπικό παράδειγμα επικοινωνίας Business to business (B2B), καθώς το κοινό – στόχος ήταν επαγγελματίες κρουαζιέρας και όχι οι τουρίστες.
Μετρήθηκε η “περιουσία” του τόπου, τα θετικά του ως προορισμός, οι σχετικές υποδομές, τα σημεία που υπερέχει, και επαναδιατάχθηκε το σύνολο της πληροφορίας αυτής με άξονα το τι ακριβως ζητούν οι εταιρίες κρουαζιέρας. Τα στοιχεία αυτά συμπληρώθηκαν με τις απαραίτητες τεχνικές πληροφορίες, που τα κάνουν άμεσα αξιοποιήσιμα.

Με αυτά τα δεδομένα και κάτω από τα κεντρικά συνθήματα ¨Κavala Greece: Νorth Aegean’s best kept secret finally revealed” και “Kavala Greece: Ideal for cruises, open fοr business” σχεδιάστηκαν το περίπτερο της πόλης στις 2 εκθέσεις, το εξειδικευμένο έντυπο τύπου “χάρτης”, το ηλεκτρονικό διαδραστικό έντυπο pdf (που παρουσιάζεται εδώ), η ειδική B2B παρουσίαση που χρησιμοποιήθηκε στις κατ’ιδίαν συναντήσεις και  προετοιμάστηκε η παρουσίαση / ομιλία στο συνέδριο στο Ηράκλειο. Ακόμη, σχεδιάστηκε και κατασκευάζεται το εξειδικευμένο site κρουαζιέρας της Καβάλας.

Τι Χρειάζεται η Καλαμάτα; Η Αστική Γεωγραφία και η Πολεοδομική Ταυτότητα μιας Πόλης.

Με το κείμενο αυτό το "Πόλεις και Πολιτικές" αρχίζει τη συνεργασία του με τον αρχιτέκτονα πολεοδόμο Χάρη Σαββίδη. Εδώ και 6 χρόνια με την σύζυγό του Πέννυ έχουν ξεκινήσει το δικό τους αρχιτεκτονικό εργαστήριο «Ελυτρον Αρχιτεκτονική + Πολεοδομία ε.ε.»  .Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και ιστοσελίδες.Ο Χάρης είναι μέλος της Δ.Ε του κόμματος της Δράσης.Με το σημερινό κείμενό του βγάζει από το σκοτάδι μια τελείως άγνωστη πτυχή της αστικής ανάπτυξης της Καλαμάτας

Του Χάρη Σαββίδη, αρχιτέκτονα d.p.l.g.
Η ιστορία της ανάπτυξης της Μεσσηνιακής πρωτεύουσας έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την ανάπτυξη της Αθήνας.  Έχει κι αυτή ένα ιστορικό κέντρο, μία Ακρόπολη, ένα ποτάμι και ένα επίνειο… Αναπτύχθηκε και αυτή με κατακερματισμένο πολεοδομικό ιστό από μικρά οικιστικά σύνολα που έφτασαν τις τελευταίες δεκαετίες να ενωθούν όλα μεταξύ τους και να μην ακολουθούν καμία ενιαία πολεοδομική μορφολογία. Υποφέρει και αυτή από μια ενδονομαρχιακή (στην προκειμένη περίπτωση) μετανάστευση και έχει τα ίδια προβλήματα διαχείρισης της κυκλοφορίας αφού τα μέτρα περιφερειοποίησης της κίνησης απέδωσαν μεν αλλά δεν ολοκληρώθηκαν δε ώστε να αποτελούν μια παρακαταθήκη για το μέλλον.

Τι χαρακτηρίζει την πόλη της Καλαμάτας.  

Η Τοπογραφία.  Στοιχεία ξεκάθαρα ακόμα (αν και διαστρεβλωμένα) του τοπίου που συναντούσαν για πολλούς αιώνες οι περιηγητές και που έχουμε στα χέρια μας σε περιγραφές, χαρακτικά και φωτογραφίες είναι το Κάστρο, το ποτάμι (ο Νέδοντας), η πεδιάδα με τους ελαιώνες, το όρος Καλάθι με τη χαρακτηριστική μορφή (τμήμα της οροσειράς του Ταϋγέτου) και η Θάλασσα.  Τα στοιχεία, αυτά που συνεχίζουν να υφίστανται και σήμερα, διαμορφώθηκαν ή διευθετήθηκαν από το 1870 και έπειτα προκειμένου να διευκολύνουν την ανάπτυξη της πόλης ξεκινώντας από δύο σημαντικούς πόλους: Την Οθωμανική πόλη και το μοντέρνο λιμάνι.   Μέχρι το 1870 περίπου η πόλη συνεχίζει να οργανώνεται γύρω από το κάστρο και τον προϋφιστάμενο οικισμό.  Με την έλευση όμως του σιδηροδρόμου και την κατασκευή του λιμανιού το 1880 το κέντρο του οικιστικού ενδιαφέροντος μεταφέρεται γύρω από τον σιδηροδρομικό σταθμό αφενός και γύρω από το νέο λιμάνι αφετέρου…

Η θέση.  Μεταξύ Ταϋγέτου και περάσματος προς τη Μάνη, βρίσκεται η μικρή σχετικά Ακρόπολη στους πρόποδες της οποίας δημιουργήθηκε από τα μεσαιωνικά χρόνια η πόλη της Καλαμάτας με τη μορφή που έχει σήμερα.  Σε ασφαλή απόσταση από τη Θάλασσα και με άμεση διέξοδο προς τα γύρω βουνά είναι ένα ασφαλές σημείο από αυτά που έχουμε συνηθίσει να επιλέγουμε στην Ελληνική χερσόνησο για να χτίσουμε τις πόλεις.  Αντίστοιχη είναι και η επιλογή για την Αρχαία Κόρινθο, την Πάτρα, τον Πύργο, την Αθήνα (αν και σε άλλη κλίμακα), τη Λαμία, κλπ.

Η Αρχιτεκτονική.  Χωρίς τη ματιά του ειδικού που μπορεί να αποδώσει αξία σε οποιαδήποτε κατασκευή, ο επισκέπτης θα δει κατοικίες και μικρά μαγαζιά της περιόδου του 1880-1940, στις όψεις των οποίων θα αναγνωρίσει τα ίδια μορφολογικά στοιχεία με αυτά αντιστοίχων κτιρίων άλλων πόλεων της παλαιάς Ελλάδας.  Το 1880 είναι μια εποχή αφετηρία γιατί φαίνεται πως ήταν τόσο σημαντική ανάπτυξη του εμπορίου λαδιού, σύκων και σταφίδας που δημιούργησε μια προηγμένη αστική τάξη που ενδιαφέρθηκε, όχι μόνο για την κατασκευή ιδιαίτερα προσεγμένων αστικών κατοικιών αλλά και την κατασκευή του τραμ, τη διαμόρφωση των πλατειών και των κήπων, των δημοσίων κτιρίων και των τραπεζών και πολλών άλλων δραστηριοτήτων που ακόμα και σήμερα αναγνωρίζονται μέσα στον σύγχρονο πολεοδομικό ιστό.

Παρουσίαση του βιβλίου Towards Effective Place Brand Management: Branding European Cities and Regions

@Του Νικόλα Καραχάλη, από το περιοδικό Αειχώρος που εκδίδεται από το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Συγγραφείς : Gregory Ashworth, Kavaratzis Mihalis (Επιμέλεια) (2010)
Έκδοση:Edward Elgar Publishing, Cheltenham (UK)

 

Στο πλαίσιο των αλλαγών που συνδέονται με τη λειτουργία της παγκόσμιας οικονομίας και την πίεση που ασκεί ο αυξανόμενος χωρικός ανταγωνισμός, για πολλές πόλεις και περιφέρειες η κατάρτιση και εφαρμογή μιας στρατηγικής που σχετίζεται με τη διαχείριση της εικόνας και της φήμης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της χωρικής διαχείρισης . Η υψηλή θέση μιας πόλης ή μιας περιφέρειας στις παγκόσμιες τομεακές ιεραρχήσεις –από την ποιότητα ζωής και τον αριθμό των εδρών επιχειρήσεων μέχρι τον αριθμό και την ποιότητα των πολιτιστικών υποδομών– αποτελεί στοιχείο οικονομικής επιτυχίας και υπερηφάνειας. 

Στην προσπάθεια τους αυτή χρησιμοποιούν εργαλεία του branding, επιδιώκοντας να δημιουργήσουν μια αναγνωρίσιμη εταιρική ταυτότητα με σκοπό την προσέλκυση επισκεπτών, κατοίκων και επενδυτών. Κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζουν η πολιτιστική οικονομία και οικονομία του ελεύθερου χρόνου, όπου η τάση των πόλεων να χρησιμοποιούν τις εικόνες των μουσείων, των γεγονότων και της σύγχρονης πολιτιστικής παραγωγής ως κυρίαρχο στοιχείο της προβολής συσχετίζεται με την ανάγκη βίωσης πρωτότυπων εμπειριών .

Διαφημιστικές εταιρίες, σύμβουλοι, ειδικοί στο graphic design, διοργανωτές εκδηλώσεων, διάσημοι αρχιτέκτονες, κ.ά. επιστρατεύονται προκειμένου να δημιουργηθούν τα εργαλεία αυτά. Πρόκειται άλλωστε για πολυδιάστατες στρατηγικές: η επικοινωνιακή αντιμετώπιση κρίσεων , οι διαδικασίες re-branding με αφορμή ένα μεγάλο πολιτιστικό ή αθλητικό γεγονός , το branding τουριστικού προορισμού , το nation branding, το e-marketing και η χρήση των κοινωνικών δικτύων (Κotler και Armstrong, 2009) αποτελούν ορισμένες μόνο θεματικές που σχετίζονται άμεσα με τις στρατηγικές branding.
Παρά τη δημοτικότητα των πρακτικών αυτών μόλις τώρα αρχίζει να διαμορφώνεται ένας ικανός αριθμός επιστημονικών δημοσιεύσεων στο αντικείμενο.
Ο συλλογικός τόμος με τίτλο Towards Effective Place Brand Management:
Branding European Cities and Regions τον οποίο έχουν επιμεληθεί οι Gregory Ashworth και Μιχάλης Καβαράτζης παρουσιάζει και προσεγγίζει τις διαδικασίες branding του τόπου και τα αποτελέσματα τους με κριτικό τρόπο, δίνοντας έμφαση στην ευρωπαϊκή εμπειρία.

Πάντα ψάχνω την Καλαμάτα και ως αρχιτέκτονας και ως αρχαιολόγος

@Συνέντευξη στη Μαρία Τομαρά για την εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" της Μεσσηνίας της 10ης Οκτωβρίου 2011

 

Ο Καλαματιανός Χάρης Σαββίδης μόλις πριν μερικές ημέρες ολοκλήρωσε την έκθεσή του στην γκαλερί «Καπλανών 5» στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για έκθεση σχεδίων του αρχιτέκτονα με τίτλο «Χορός και ψυχή. Οι μονοκοντυλιές του autocad» που αποτελείται από 15 έργα σε επιφάνειες plexiglas με επικολλημένες έγχρωμες ταινίες ελάχιστου πάχους.
Ο Χάρης Σαββίδης έχει κάνει μια αξιοπρόσεκτη διαδρομή στη μελέτη διαφόρων αντικειμένων, από το Μαθηματικό της Πάτρας, σε σπουδές Αρχαιολογίας και κατόπιν Αρχιτεκτονικής στη Γαλλία. Εδώ και 6 χρόνια με την σύζυγό του Πέννυ έχουν ξεκινήσει το δικό τους αρχιτεκτονικό εργαστήριο «Ελυτρον Αρχιτεκτονική + Πολεοδομία ε.ε.» καθώς η Αρχιτεκτονική “είναι ένα κέλυφος που περιβάλλει κόσμους“ όπως λέει ο ίδιος.
Σχετικά με την τέχνη δηλώνει επηρεασμένος από πολλούς ανθρώπους που ξεχωρίζει και αγαπά, μεταξύ των οποίων τον Καλαματιανό ζωγράφο Νέστορα Παπανικολόπουλο, ενώ η αύρα του Μεσσήνιου χαράκτη Α. Τάσσου είναι εκεί, καθώς η «Έλυτρον Αρχιτεκτονική+Πολεοδομία» στεγάζεται στο χώρο όπου ο Τάσσος αναδείχτηκε ως χαράκτης.

 
_ Τι διαφορές εντοπίζετε στην πόλη που μεγάλωσες και στην πόλη που έρχεσαι μόνο τα καλοκαίρια πια;
«Η πόλη που μεγάλωσα ήταν μια πόλη που την γυρίζαμε όλη με τα ποδήλατα και δεν φοβόμασταν τίποτα ενώ η πόλη που επισκέπτομαι είναι μια πόλη που την επισκέπτομαι με το αυτοκίνητο, την περπατάω ελάχιστα και ψάχνω σε ποια παραλία θα καθίσω. Πάντως την Καλαμάτα πάντα την ψάχνω και ως αρχιτέκτονας και ως αρχαιολόγος και έχει πολύ ενδιαφέρον. Είναι λοιπόν ένα μέρος που έχει ιστορία και εμφανή ιστορία».
 
_ Νομίζετε ότι μετά το σεισμό θα μπορούσε να έχει δομηθεί αλλιώς η πόλη;
«Το μεγαλύτερο μείον της Καλαμάτας -και το λέω ως πολεοδόμος- είναι που κλείστηκε η οδός Αριστομένους από το πάρκο και κόπηκε η πρόσβαση της πόλης στη θάλασσα. Κακά τα ψέματα όλες αυτές οι μικρές οδοί που πάνε προς τη θάλασσα, η Φαρών, η Ακρίτα, είναι μικροί δρόμοι και δεν έχουν τη δυναμική της λεωφόρου που σε οδηγεί στην θάλασσα».

Οι Γκο και Μιγιό στην Ιεράπετρα: Η ιστορία μιας κακαβιάς

@Του Μανώλη Τζουβελέκα, Κοινό Ιεραπυτνίων

 

Απόψε έζησα μια συναρπαστική εμπειρία. Η ιστορία από ένα Ρεθυμνιώτη – Αθηναίο για την Ιεράπετρα που έχει χαθεί στη λήθη. Πριν 30 χρόνια βρέθηκε επισκέπτης στην Ιεράπετρα στην Κάτω Μερά και περιδιαβαίνοντας τα σοκάκια η μύτη του “έπιασε” μια εκπληκτική μυρωδιά από ένα μικρό μαγαζί πίσω από τον παραλιακό δρόμο. Ρωτάει τι μυρίζει έτσι και του απάντησε ο ιδιοκτήτης “ψήνω κακαβιά”. Ζητάει ένα πιάτο, τρώει και μένει άφωνος από τη γεύση. (Κάθε μέρα τις επόμενες 5 μέρες ο πατέρας του που έτρωγε μόνο ψάρια, έτρωγε εκεί και μόνο). Αυτός προτίμησε και άλλα μαγαζιά. Στον τοίχο λοιπόν βλέπει σε ένα κάδρο ένα χαρτί/βεβαίωση το οποίο ήταν γραμμένο στα γαλλικά. “Τι είναι αυτό μπάρμπα” τον ρωτάει. “Κάτι Φράγκοι παιδί μου” είπε, “ήρθανε μια μέρα και φάγανε και μετά από λίγο καιρό το στείλανε. Το κορνίζωσα γιατί κάποιος μου είπε ότι έλεγε καλά λόγια για το μαγαζί”.

Τι έγραφε το «δίπλωμα» στο κάδρο; Ότι το μαγαζί αυτό φτιάχνει την πιο θεσπέσια και νόστιμη ψαρόσουπα στον κόσμο. Ποιοι ήταν οι επισκέπτες που το έστειλαν; Ήταν οι διάσημοι δημοσιογράφοι γαστρονομίας Γκο και Μιγιό (Gault et Millau) που εξέδιδαν τον διάσημο παγκοσμίως ομώνυμο γαλλικό γαστρονομικό οδηγό. Ο Μιγιό είναι ακόμη εν ζωή.

Άκουγα την ιστορία και είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό. Το μυστικό της συνταγής; 20 διαφορετικά ψάρια (τότε που υπήρχαν, στη θάλασσα της Ιεράπετρας) σέλινο, καρότο κρεμμύδι την πατάτα στο τέλος. Ποιος ήταν ο ιδιοκτήτης; Δεν ξέρω και δεν μπορώ να θυμάμαι. Μακάρι να μπορούσαμε να εντοπίσουμε αυτό το ζωντανό κομμάτι γαστρονομικής ιστορίας του τόπου μας.

Η αγάπη για τον τόπο δεν φτιάχνεται με επιδοτήσεις και “αέρινες” επενδύσεις. Η αγάπη για τον τόπο είναι η αγάπη για τον χώρο σου, τον τόπο σου και την δουλειά σου. Η αυτοεκτίμηση και ο αυτοσεβασμός και τα αγνά υλικά (όποια και αν είναι αυτά) φέρνουν την εκτίμηση, τον σεβασμό και την αναγνωρισιμότητα ανθρώπων και τόπων.