#Άρθρο του Σπ. Δανέλλη στο περιοδικό Οινοχόος
Πρόσφατα είχα την χαρά να φιλοξενήσω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα μέλη του Δικτύου Οινοπαραγωγών Κρήτης «Wines of Crete».
Αν και η οινική κουλτούρα στην Κρήτη έχει ζωή μερικών χιλιάδων χρόνων, για έναν ανεξήγητο λόγο, η Κρήτη μέχρι πριν λίγα χρόνια έπινε ίσως το πιο οξειδωμένο κρασί της Ελλάδας. Μόλις τις δύο τελευταίες δεκαετίες, συντελείται μια ποιοτική επανάσταση που άλλαξε τον οινικό χάρτη του νησιού.
Οι οινοπαραγωγοί του Δικτύου έχουν καταφέρει να ανεβάσουν ποιοτικά το κρασί τους, συνδυάζοντας το ρόλο του αμπελουργού και του οινοποιού, σε μία λογική ολοκληρωμένης προσέγγισης που βασίζεται στον σεβασμό της παράδοσης, στην αγάπη και φροντίδα της γης, στην επιστημονική και τεχνική γνώση και στην εμπορική αντίληψη.
Παράλληλα, πέτυχαν το εξής απίθανο για τα ελληνικά δεδομένα: άφησαν κατά μέρος τα «εγώ» τους και επένδυσαν στη δύναμη του «εμείς». Αντιλήφθηκαν, δηλαδή, το αυτονόητο: ότι δεδομένων των χαρακτηριστικών του ελληνικού αμπελώνα (μικρός κλήρος, μικρή παραγωγή) μόνο εάν συνεργαστούν θα αυξήσουν τις πιθανότητες να διεκδικήσουν μία θέση στην εσωτερική και τη διεθνή αγορά ως ισάξιοι ανταγωνιστές των υπολοίπων, με ξεχωριστή όμως ταυτότητα και χαρακτήρα.
Είναι αναμφίβολα ευτυχές και ελπιδοφόρο το γεγονός ότι στην εποχή της κρίσης, όπου η Ελλάδα ψάχνει ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης και παραγωγικότητας, κάποιοι δείχνουν το δρόμο έχοντας πετύχει θαύματα στον τομέα τους.